Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2025

Η κωλοτούμπα κακοφορμίζει και εξελίσσεται ταχύτατα σε επικίνδυνη συστημική απειλή…

Ας μην παραμείνουμε καθηλωμένοι να κοιτάζουμε το δέντρο της «αντισυμβατικότητας» στην διαχείριση των γεωπολιτικών προκλήσεων, γιατί το δάσος κινδυνεύει να χαθεί οριστικά και αυτό το γεγονός θα επιταχύνει εξελίξεις με κόστος ανυπολόγιστο…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Οι επιλογές Τραμπ, ανατρέπουν πλήρως το έτσι κι αλλιώς εκφυλισμένο και εν πολλοίς αποδομημένο σύστημα διεθνούς ασφάλειας και το επιτυγχάνουν «κατασκευάζοντας» με τρόπο αυθαίρετο και κατά παράβαση όλων των κανόνων, μια νέα γενιά «κεκτημένων», που θα αποθρασύνουν έτι περεταίρω τις δυνάμεις του αναθεωρητισμού και θα ενισχύσουν τα φαινόμενα της περιφερειακής αποσταθεροποίησης, σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Η Ουκρανία, έχει πάψει πλέον να αντιμετωπίζεται ως κυρίαρχη χώρα που δέχτηκε εισβολή και με ευθύνη της Αμερικανικής Υπερδύναμης, που θα έπρεπε από την φύση αλλά και από την θέση της να αντιμετωπίζει με ευθύνη και διορατικότητα τις προκλήσεις, συναισθανόμενη τους κινδύνους της επόμενης μέρας, η Ουκρανία αίφνης βρίσκεται αντιμέτωπη με τον de facto εδαφικό της ακρωτηριασμό, ενώ τα φαινόμενα διαφθοράς στα οποία εμπλέκεται το ευρύτερο περιβάλλον Ζελένσκι, εργαλειοποιούνται ως πρόσχημα με στόχο τον εκβιασμό της Ουκρανίας ΚΑΙ την de jure θωράκιση του εδαφικού της ακρωτηριασμού, γεγονός που ανοίγει μια εξαιρετικά επικίνδυνη Κερκόπορτα, σε ένα περιβάλλον που κάνουν πάρτι οι κάθε λογής αυτοκρατορικές ονειρώξεις.

Η ολική επαναφορά μιας καθαγιασμένης, πλήρως απενοχοποποιημένης και με προκλητική επιβράβευση του γεωπολιτικού της τυχοδιωκτισμού Ρωσίας στην θεσμική κανονικότητα του διεθνούς συστήματος, ΔΕΝ θα αποκαταστήσει ισορροπίες που κινδυνεύουν να...

ανατραπούν και να απειλήσουν το ισοζύγιο της ισχύος, στην βάση των φόβων που φαίνεται να κυριαρχούν και να καθορίζουν τους χειρισμούς της νέας Αμερικανικής διοίκησης.

Αντιθέτως… Μια τέτοια εξέλιξη, θα διευκολύνει την επαναχειραφέτηση της Ρωσίας, η πολιτική ηγεσία της οποίας ΔΕΝ έχει πάρει διαζύγιο από την σοβαρή στρατηγική σκέψη. Σε αυτό το περιβάλλον, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιον ότι…

  • Ο πολεμικός χαρακτήρας της Ρωσικής οικονομίας θα διατηρηθεί με πρόσχημα την αναπλήρωση του απωλεσθέντος οπλικού κεφαλαίου και αυτό θα ενισχύσει στο εσωτερικό της τις φωνές που προσεταιρίζονται τον τυχοδιωκτισμό …
  • Η χρηματοδότηση αυτής της Οικονομίας θα επιταχυνθεί, με νέες δυναμικές πηγές χρηματοδότησης να ενσωματώνονται σε αυτήν και να στηρίζουν τους σχεδιασμούς της Ρωσικής πολιτικής ηγεσίας…
  • Οι τάσεις γεωπολιτικής επαναυτονόμησης με όρους Υπερδύναμης, θα ενισχυθούν και όσο και εάν αυτή η εξέλιξη θα αναστείλει στην πράξη τις διεργασίες της λειτουργικής ενσωμάτωσης της Ρωσίας στην Κινεζική γεωστρατηγική, αυτό δεν θα σηματοδοτήσει με κανέναν τρόπο τον προσεταιρισμό της Ρωσίας από τις ΗΠΑ. Είναι άλλες οι αναφορές, διαφορετική η κουλτούρα, πλήρως ανταγωνιστικές οι ευρύτερες γεωστρατηγικές στοχεύσεις.

Το σχέδιο λοιπόν των 28 σημείων, με το οποίο επιδιώκει να στραγγαλίσει την Ουκρανική αντίσταση ο πρόεδρος Τραμπ και να εκβιάσει την ταπεινωτική παράδοση της Ουκρανίας, ΔΕΝ συνιστά μια απλή αστοχία η οποία επιβάλλεται συλλήβδην να απορριφθεί χωρίς δεύτερη σκέψη και χωρίς περεταίρω συζήτηση.

Αυτό το σχέδιο συνιστά πριν και πάνω απ’ όλα, μια πρωτοφανή θεσμική αναβάθμιση του αναθεωρητισμού, η οποία αποδομεί κεκτημένα δεκαετιών, ανοίγει ορέξεις σε επίδοξους γεωπολιτικούς τυχοδιώκτες και δημιουργεί μια νέα ανταγωνιστική συνθήκη που αποσαθρώνει πλήρως την έννοια της δυτικής συμμαχίας, δημιουργώντας παράλληλα, πρωτόγνωρες και ανέλπιστες ευκαιρίες σε όσους επιβουλεύονται το αξιακό και πολιτισμικό υπόβαθρο επί του οποίου οικοδομήθηκε κατά την διάρκεια της μεταπολεμικής περιόδου.

Η νέα Αμερικανική διοίκηση, κυριευμένη από την εμμονή της με την οποία υποβαθμίζει σταθερά τις σύνθετες γεωπολιτικές προκλήσεις σε υπεραπλουστευμένη λογιστική εξίσωση, αναλώνει ταχύτατα το πολιτικό κεφάλαιο των προσδοκιών όλων όσων επένδυσαν σε αυτήν, προσβλέποντας σε μια ορθολογική διαχείριση των διεθνών προκλήσεων και αναδεικνύεται σε πραγματική απειλή και σε κορυφαίο συστημικό κίνδυνο που απειλεί ευθέως ΚΑΙ την υπόσταση της δυτικής συμμαχίας αλλά ΚΑΙ τον σκληρό πυρήνα της Αμερικανικής Γεωστρατηγικής.

Οι ευθύνες του Αμερικανού προέδρου γι’ αυτήν την εξέλιξη, είναι προσωπικές και απαράγραπτες. Ακόμη και οι φανατικότεροι οπαδοί του, συνειδητοποιούν καθημερινά ότι το «Πρώτα η Αμερική» στην πράξη αντικαθίσταται με το εξαιρετικά επικίνδυνο «Πρώτα η ματαιοδοξία του Προέδρου» και δείχνουν ότι ανησυχούν σοβαρά για τις εξελίξεις της επόμενης μέρας.

Στην ίδια κατεύθυνση φαίνεται ότι κινούνται και οι ανησυχίες μελών του Αμερικανικού κογκρέσου, που συνειδητοποιούν ότι η συλλογική επεξεργασία των αποφάσεων και η σοβαρή στρατηγική σκέψη πήγαν κουβά, ότι η εμπιστοσύνη των συμμάχων απέναντι στις ΗΠΑ χάνεται σταθερά και με τρόπο μη αναστρέψιμο και ότι το σύνολο των στρατηγικών ανταγωνιστών των ΗΠΑ, σταδιακά βρίσκουν τον τρόπο να μετατρέψουν την ματαιοδοξία ενός φλύαρου φαφλατά, σε δικό τους στρατηγικό πλεονέκτημα για το μέλλον.

Εν κατακλείδι, τόσο οι απερίσκεπτοι και κοντόφθαλμοι χειρισμοί στο Ουκρανικό, όσο και η προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται το εκρηκτικό περιβάλλον της Μ. Ανατολής, επιβεβαιώνουν ότι το «πείραμα Τραμπ», τείνει να κακοφορμίσει πλήρως και οι συνέπειες οσονούπω θα καταστούν ανεξέλεγκτες. Οι Αμερικανοί οφείλουν να αναλάβουν πρωτοβουλίες εάν θέλουν πραγματικά να προλάβουν τα χειρότερα.

Και για να προλάβουμε ΚΑΙ εμείς την βιαστική κριτική που είναι βέβαιο ότι κάποιοι θα σπεύσουν να επιχειρήσουν, θα θέλαμε να ξεκαθαρίσουμε με κατηγορηματικότητα ότι ΔΕΝ είμαστε φιλοπόλεμοι και ΔΕΝ έχουμε καμιά απολύτως αντίρρηση με την εφαρμογή στοχευμένων πολιτικών που θα αποκαταστήσουν την έννοια της περιφερειακής σταθερότητας και θα επενδύσουν τα μέγιστα σε αναπτυξιακούς σχεδιασμούς.

Όσοι πιστεύουν όμως ότι οι ακατάσχετη φλυαρία, οι εξευτελιστικές κωλοτούμπες και οι σπονδές σε γεωπολιτικούς τυχοδιώκτες, σε ενεργούμενά τους και σε πολιτικές συμμορίες του αναθεωρητισμού, είναι τα εργαλεία που θα φέρουν Ειρήνη, περιφερειακή σταθερότητα και διαχειρίσιμη συστημική ισορροπία, καλό θα ήταν να αλλάξουν πλευρό.

Άλλωστε οι λογικές των Τσάμπερλαιν, με όποια παραλλαγή και εάν αναβιώσουν, ήταν, είναι και θα παραμένουν ο ασφαλέστερος τρόπος για την καταστροφή…

"ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου