Από τις πρώτες κιόλας ημέρες, όταν είχε αρχίσει ήδη να διαφαίνεται η πρόθεση της κυρίας Καρυστιανού να εμπλακεί ενεργά με την πολιτική και μάλιστα από την ιδιαίτερη θέση του αρχηγού ενός νεοσύστατου κόμματος, τοποθετηθήκαμε με σκεπτικισμό έως και απολύτως αρνητικά απέναντι σε αυτό το ενδεχόμενο…
Όχι γιατί τυπικά δεν έχει το δικαίωμα αυτής της επιλογής ως Ελληνίδα πολίτης η κυρία Καρυστιανού, αλλά για πολύ συγκεκριμένους πολιτικούς και μόνον λόγους που σχετίζονται ευθέως με την ουσία, την σοβαρότητα και την πολιτική αποτελεσματικότητα του εγχειρήματος. Ας γίνουμε λοιπόν σαφέστεροι… Τοποθετηθήκαμε αρνητικά απέναντι σε αυτό το ενδεχόμενο διότι:
Πρώτον: Το ίδιο το εγχείρημα είναι πρωθύστερο και αυτή του η ιδιότητα το καθιστά εκ των πραγμάτων θνησιγενές. Το μοναδικό «ίδιον κεφάλαιο» το οποίο φαίνεται ότι καταθέτει η κυρία Καρυστιανού για την εξυπηρέτηση αυτού του εγχειρήματος, είναι η ιδιότητά της ως χαροκαμένη μητέρα. Δεν είναι ΟΥΤΕ η πολιτική της επάρκεια, την ύπαρξη της οποίας δεν μας έδωσε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε, ΟΥΤΕ βεβαίως η πολιτική της εμπειρία, η οποία δεν προκύπτει και δεν επιβεβαιώνεται από την συνολική πολιτική της παρουσία. Καταθέτει απλώς μια ιδιότητα που είναι όντως εξαιρετικά ευαίσθητη στο επίπεδο της ανθρωπιάς και ως τέτοια απαιτεί τον σεβασμό όλων μας χωρίς δεύτερη σκέψη, αλλά μέχρι εκεί...
Αυτή η ιδιότητα, ΔΕΝ συνιστά επ’ ουδενί, την ολοκληρωμένη πολιτική απάντηση στις θεσμικές, πολιτικές και εθνικές προκλήσεις με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη η πατρίδα μας, η διαχείριση των οποίων αυτήν την στιγμή, έχει εκχωρηθεί σε μια φαύλη έως και επικίνδυνη πολιτική εξουσία.
Η κυρία Καρυστιάνου λοιπόν, μπορεί να έχει ως άνθρωπος, την όποια ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση που ενδεχομένως την κατευθύνει στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται το προσωπικό της δράμα, αλλά όλα δείχνουν ότι στην πολιτική της συμπεριφορά, ΔΕΝ αυτενεργεί. Η κυρία Καρυστιανού, φαίνεται ότι λειτουργεί «σπρωγμένη» ΚΑΙ από έναν περίγυρο ανθρώπων που διέκριναν τις όποιες προσωπικές πολιτικές της φιλοδοξίες, έσπευσαν να την πλαισιώσουν επενδύοντας και οι ίδιοι σ’ αυτές και...
Νομίζουμε ότι και μόνον αυτός ο χειρισμός, η εργαλειοποίηση δηλαδή ενός προσωπικού δράματος που αποτελεί αντικείμενο περιφοράς με στόχο την πολιτική κεφαλαιοποίησή του, έχει ακυρώσει ήδη και προκαταβολικά το όποιο «ηθικό πλεονέκτημα» του συγκεκριμένου πολιτικού εγχειρήματος. Αυτό όμως, μένει να αποδειχτεί και εμπράκτως, για τους δύσπιστους ή τους ρομαντικούς.
Σημασία έχει ως προς το πρωθύστερο, να κατανοήσουμε ότι η κυρία Καρυστιανού μας διαμηνύει (μέσω της πρωτοβουλίας της) το εξής απλό: «Δώστε μου την δυνατότητα να «εισβάλω» στο πολιτικό στερέωμα, με όποια συρραφή πολιτικών θέσεων προλάβω να κάνω μέχρι να έρθει η κρίσιμη ώρα των εκλογών και αφού τα καταφέρω, τότε θα έχω την ευκαιρία σιγά – σιγά να εκπαιδευτώ πολιτικά και να μάθω περισσότερα για το πως γίνεται η δουλειά».
Έτσι λοιπόν, εάν οι "διαψεύσεις" που έχουν υπάρξει κατά καιρούς αποδειχτούν αβάσιμες και εάν η διαφαινόμενη πολιτική πρωτοβουλία (παρά τις διαψεύσεις) δρομολογηθεί, τότε, η πιθανή είσοδος της κυρίας Καρυστιανού στην Βουλή, αλλά και τα σύνθετα προβλήματα με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η πατρίδα μας, θα είναι απλώς «του Κασίδη το κεφάλι», πάνω στο οποίο θα προπονηθούν και θα επιδιώξουν να μάθουν τα βασικά οι επίδοξοι «σωτήρες».
Εάν αυτό θέλουμε… Εάν όντως πιστεύουμε ότι η απαλλαγή της πολιτικής ζωής από ένα επικίνδυνο καθεστώς και η σωτηρία της πατρίδας μας, μπορούν να ανατεθούν σε διάττοντες της πολιτικής που απλώς είδαν φως και μπήκαν… Τότε είναι φανερό ότι ως κοινωνία, δεν διδαχτήκαμε τίποτε από τον ακριβοπληρωμένο κυβερνητικό τουρισμό που έκανε ο συγγραφέας της «ΙΘΑΚΗΣ», ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω, είχε τουλάχιστον πολιτικές θέσεις και ολοκληρωμένο πολιτικό πρόγραμμα. Δεν μπήκε στην Βουλή «για να μάθει και μετά βλέπουμε»… Και παρ’ όλα αυτά το αποτέλεσμα το είδαμε… Φανταστείτε τώρα τι έχουμε να δούμε…
Δεύτερον: Το ίδιο το εγχείρημα, ΔΕΝ συνιστά την αναγκαία φυγή προς τα εμπρός, αλλά μια τραγική εξέλιξη… Μια επιλογή οργής και απελπισίας… Που θα ενισχύσει την κοινοβουλευτική αναποτελεσματικότητα και την εσωστρέφεια. Η πιθανή παρουσία της κυρίας Καρυστιανού στην Βουλή, θα τροφοδοτήσει μια ιδιότυπη πολιτική βεντέτα με δυνάμεις όμορες, στον ευρύτερο αστερισμό του ξυλολίου, οι οποίες ψαρεύουν στα ίδια θολά νερά μιας κατά βάσην απολιτίκ «ψήφου της οργής» και αυτό θα υποβαθμίσει έτι περεταίρω την πολιτική, θα ενισχύσει την παραπολιτική, θα τροφοδοτήσει προκλητικά φαινόμενα Αριβισμού και εν τέλει θα συντηρήσει και θα ενδυναμώσει ένα νοσηρό πολιτικό κλίμα, που θα υποβαθμίσει ακόμη περισσότερο την πραγματική θέση της χώρας σε μια εξαιρετικά κρίσιμη εποχή.
Πρόκειται λοιπόν για ένα εγχείρημα, συνώνυμο της ιστορικής ανακολουθίας που ΔΕΝ θα φέρει στο προσκήνιο την πολιτική, ΔΕΝ θα αναβαθμίσει την συνειδητά υποβαθμισμένη στρατηγική σκέψη, ΔΕΝ θα διασφαλίσει προστιθέμενη αξία σε ένα εκπεσόν κοινοβούλιο το οποίο οφείλει να αναζητήσει εναγωνίως την σοβαρότητά του με παράλληλη ενίσχυση της εθνικής φυσιογνωμίας του.
Τρίτον: Το ίδιο το εγχείρημα, ΔΕΝ θα παράξει πολιτική διότι απλούστατα ΔΕΝ διαθέτει το απαραίτητο πολιτικό κεφάλαιο για να επενδύσει. Το «περιμένετε και θα δείτε», μόνο θυμηδία μπορεί να προκαλέσει σε κάθε σοβαρά σκεπτόμενο άνθρωπο.
Τέταρτον: Το ίδιο το εγχείρημα ΔΕΝ μπορεί να παράξει στρατηγική σκέψη, διότι σε αυτήν θα πρέπει να αποκρυσταλλώνεται η αντίληψη για την διαχείριση των προκλήσεων, κατά την διάρκεια μιας ιστορικής διαδρομής, έστω και από την θέση του απλού πολιτικά σκεπτόμενου πολίτη. Η ανυπαρξία στρατηγικής σκέψης όπως και η ανυπαρξία της ικανότητας να παραχθεί, ΔΕΝ αναπληρώνεται με εκθέσεις ιδεών που μπορεί να συντάξει ένας συνεργαζόμενος συνταξιούχος πρέσβης που θα δεχτεί να καταθέσει τον πολιτικό του «οβολό», για τις επικοινωνιακές ανάγκες του εγχειρήματος της κυρίας Καρυστιανού. Και φυσικά…
Πέμπτον: το ίδιο το εγχείρημα, ΔΕΝ μπορεί να αποτελέσει την αναγκαία απάντηση στο καθεστώς Μητσοτάκη. Η ιδιότητα της «χαροκαμένης μητέρας» απαιτεί τον ύψιστο σεβασμό όλων μας, αλλά ΔΕΝ είναι πολιτική ιδιότητα, η επίκλησή της ΔΕΝ συνιστά πολιτική απάντηση και το συναισθηματικό της εκτόπισμα ΔΕΝ μεταφράζεται σε διπλωματικοπολιτικό κεφάλαιο από αυτό που έχει ανάγκη η χώρα, προκειμένου να ανέβει πίστα στον διεθνή και περιφερειακό ανταγωνισμό της ισχύος.
Ας είναι λοιπόν ξεκάθαρο… Το εν αναμονή πολιτικό εγχείρημα της κυρίας Καρυστιάνου, προβάλλεται επισταμένα από τα συστημικά ΜΜΕ και το δημοσκοπικό κατεστημένο και αυτό δεν συμβαίνει τυχαία. Το συγκεκριμένο εγχείρημα προβάλλεται συστηματικά… ΚΑΙ γιατί μετατοπίζει τον πολιτικό διάλογο στην παραπολιτική και στην αμπελοφιλοσοφία μακριά και έξω από τα κρίσιμα εθνικά, πολιτικά, οικονομικά και θεσμικά διακυβεύματα, τα οποία έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να διαχειριστεί πολιτικά... Αλλά ΚΑΙ γιατί η δημιουργία και κυρίως η εμπλοκή του εγχειρήματος της κυρίας Καρυστιανού στην εκλογική διαδικασία, θα είναι η πολυτιμότερη ίσως πολιτική συνεισφορά στο καθεστώς Μητσοτάκη αφού, ΔΕΝ το απειλεί… ΔΕΝ μπορεί να το απειλήσει… Με τι να το απειλήσει άλλωστε;;; Με τα πολιτικά ναυάγια και με συνεργαζόμενους διαφόρων «πρώην», που περιφέρονται σαν τις άδικες κατάρες και αναζητούν εναγωνίως, σε κάθε ευκαιρία που θα δοθεί (χθες με αυτόν, σήμερα με εκείνον, αύριο με τον άλλον), ένα βολικό όχημα προκειμένου να διεκδικήσουν κάποιον πολιτικό ρόλο, αλλά με το πολιτικό τους στίγμα να παραμένει ασαφές, με πολιτική επάρκεια επίσης ανύπαρκτη και με πολιτική ταυτότητα Χαμαιλέοντα, απολύτως ευπροσάρμοστη για να ταιριάζει με όλα τα γούστα;;;
ΔΕΝ απειλούνται και κυρίως ΔΕΝ ανατρέπονται έτσι τα καθεστώτα κύριοι. Διαθέτουν μηχανισμούς, επιτελεία, χρήμα, διασυνδέσεις και πλείστες όσες άλλες «ομορφιές»…Μην παραμυθιάζεστε λοιπόν και μην αναπαράγετε πέτσινες προσδοκίες που θα σας εκθέσουν.
Το εγχείρημα της κυρίας Καρυστιανού, εάν και εφ’ όσον υλοποιηθεί τελικά, θα πρέπει να είστε βέβαιοι ότι ΔΕΝ απευθύνεται και ΔΕΝ απειλεί καν να αλώσει την εκλογική του βάση του καθεστώτος Μητσοτάκη… ΔΕΝ έχει την δυνατότητα να ροκανίσει τις κυρίαρχες πολιτικές του επιλογές και φυσικά… ΔΕΝ μπορεί να διεμβολίσει την κυρίαρχη πολιτική ατζέντα, διατυπώνοντας κρίσιμα διλήμματα για την πολιτική της επόμενης μέρας, που να έχουν την δυνατότητα να δυσκολέψουν έστω και κατ’ ελάχιστον τον εκλογικό του περίπατο.
Το εγχείρημα της κυρίας Καρυστιανού, το μόνο που θα καταφέρει, θα είναι να διεκδικήσει μερίδιο από την εκλογική πίτα των οπαδών του ξυλολίου, αλλά αυτό συνιστά ΚΕΡΔΟΣ και ΟΧΙ ΗΤΤΑ για το καθεστώς Μητσοτάκη. Μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία και μην περιμένετε την επομένη των εκλογών για να διαπιστώσετε τα αυτονόητα…
Γι’ αυτό και επιμένουμε ότι…
Το μοναδικό πράγμα το οποίο μπορεί να παράξει το πολιτικό εγχείρημα της κυρίας Καρυστιανού, είναι μια νέα γενιά κοψοχέρηδων, που όπως όλες οι προηγούμενες, έτσι και αυτή, θα καταλάβει μετά την απομάκρυνση από την κάλπη, ότι κουβάλησε νερό με το καλάθι, πνίγοντας γι’ ακόμη μια φορά τις προσδοκίες της, στα λασπόνερα του απολιτίκ συναισθηματισμού και της ευκολοπιστίας.
Βεβαίως και μόνο το γεγονός ότι στην Ελλάδα του εμφυλίου, της δικτατορίας, της μεταπολίτευσης, της αυξημένης διαρκούς απειλής εκ μέρους των γειτόνων, της ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης, των καταστροφικών μνημονιακών και μεταμνημονιακών πολιτικών και της καταφανούς εθνικής ατολμίας σε ένα περιβάλλον κλιμακούμενης περιφερειακής αποσταθεροποίησης, ξεμείναμε από πολιτικούς πρωταγωνιστές εφάμιλλους των μεγάλων πολιτικών προσωπικοτήτων που άφησαν ανεξίτηλη την σφραγίδα τους στην πολιτική ιστορία αυτού του τόπου και συζητούμε για το εν αναμονή πολιτικό εγχείρημα της κυρίας Καρυστιανού, είναι ενδεικτικό για το που οδηγούμαστε.
Και το κρίσιμο ερώτημα δεν είναι το εάν θα μετανιώσουμε πικρά για την αβάστακτη πολιτική ελαφρότητα που έχει κυριαρχήσει και σαρώνει τα πάντα, αλλά το πότε ακριβώς θα έρθει η αποφράδα ημέρα που ως κοινωνία συνολικά θα δώσουμε υπόσταση στην έννοια του κοψοχέρη για το μεγάλο κακό που κάναμε στην πατρίδα μας, ποντάροντας τα ρέστα μας σε αέρα κοπανιστό.
Τέλος, να το επαναλάβουμε για μια ακόμη φορά, επειδή κάποιοι επιμένουν να διαβάζουν διαγώνια ή μόνον τις επικεφαλίδες των άρθρων ότι, η κριτική που ασκούμε είναι αποκλειστικά και μόνο πολιτική και όχι προσωπική και ότι στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής κριτικής δεν κρίνουμε γενικώς και αορίστως το αυτονόητο δικαίωμα του κάθε Έλληνα πολίτη να πολιτευτεί με τους όρους που επιλέγει ο ίδιος και του ταιριάζουν. Αυτό που κρίνουμε είναι την προσπάθεια συγκεκριμένων κύκλων που επιδιώκουν να παρουσιάσουν το συγκεκριμένο εγχείρημα ως την ιδανική πολιτική λύση που περίμενε εναγωνίως η χώρα μας για να βγει από τον βάλτο. Να μας συγχωρείτε κύριοι, αλλά συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι τα προβλήματα αυτής της χώρας είναι πολύ σοβαρά και πολύ πιο σύνθετα για να τα στριμώξει κανείς στις λέξεις "μπάζωμα" και "ξυλόλιο" και να αισθάνεται έτσι ότι έκανε την δουλειά του σωστά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου