Μεταψυχροπολεμική Τουρκία –Ο γεωπολιτικός Φρανκενστάιν παιδί της ανοχής και ο αναγκαίος γεωπολιτικός στραγγαλισμός του

 Η κλιμάκωση της Γαλλοτουρκικής αντιπαράθεσης υπήρξε καταλυτική μεταξύ άλλων ΚΑΙ για την απροκάλυπτη επιβεβαίωση των ευρύτερων τουρκικών επιδιώξεων…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Τα προσχήματα έχουν πλέον παραμεριστεί και το τουρκικό σύστημα εξουσίας στο σύνολό του, φροντίζει να θυμίσει στους πάντες, ακόμη και με τρόπο αδόκιμο, πως ο Τουρκικός μεγαλοϊδεατισμός – ηγεμονισμός, ΔΕΝ είναι ένα παροδικό καθεστωτικό σύμπτωμα, αλλά μια κρίσιμη γεωπολιτική παράμετρος με ιστορικό υπόβαθρο και ως τέτοια ΔΕΝ εξαντλείται στα όρια της φυσικής παρουσίας του Ερντογάν στο τιμόνι της γειτονικής χώρας.

Από την άποψη αυτή, είναι απαραίτητο να παραμεριστούν οι αυταπάτες, ΚΑΙ στην Ελλάδα, ΚΑΙ στην Ευρώπη, ΚΑΙ στα επιτελεία των αποκαλούμενων συμμαχικών δομών, και να αποκατασταθεί ο στρατηγικός ρεαλισμός στην αξιολόγηση και κυρίως στην διαχείριση των πραγματικών δεδομένων αλλά και των νέων επικίνδυνων προκλήσεων που διαφαίνονται.

Η διάρρηξη των σχέσεων της Τουρκίας με την Δυτική Αρχιτεκτονική, ΔΕΝ είναι τεχνικό πρόσχημα… ΔΕΝ συνιστά τακτικό ελιγμό… ΔΕΝ είναι και ΔΕΝ πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μια ασταθής και άρα αναστρέψιμη διαδικασία.

Είναι αμετάκλητη στρατηγική επιλογή της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας, η οποία φροντίζει να μετατρέπει την ανοχή των Δυτικών, σε πολλαπλό στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι πάντων, και εν τέλει σε πολλαπλασιαστή ισχύος και αποτελεσματικότητας των αποσταθεροποιητικών της επιλογών.

Η φυσιογνωμική μετάλλαξη της Τουρκίας ως γεωπολιτικό μέγεθος και η συνολική αναμόρφωση της γεωστρατηγικής της αντίληψης για την θέση και τον ρόλο της στην Αρχιτεκτονική της επόμενης μέρας, υπήρξε καρπός ενός νέου, και εξόχως δυναμικού συστήματος δεδομένων που διαμορφώθηκε στην μεταψυχροπολεμική πραγματικότητα, στο περιβάλλον της οποίας ενεργοποιήθηκε η διαδικασία επαναπροσδιορισμού της νέας...

Η Ελλάδα και η Κύπρος θυσία στα γεωπολιτικά σχέδια Αμερικανών & Γερμανών

Η πολιτική διευθέτηση του Λιβυκού και η περιφερειακή αναβάθμιση του Ισραήλ με τις αλλεπάλληλες διμερείς συμφωνίες, φαίνεται πως καθιστούν κατεπείγουσα στους σχεδιασμούς των «συμμάχων», την ανάγκη επίλυσης της Ελληνοτουρκικής «εκκρεμότητας» και μάλιστα κατά τρόπο ικανό να διασφαλίσει στον απαιτητικό Ερντογάν, υπολογίσιμα αντισταθμίσματα ικανά να ισοσκελίζουν και με το παραπάνω τα ναυαγισμένα του σχέδια για τον πολιτικό έλεγχο της Λιβύης πρωτίστως και δευτερευόντως στο Συριακό. Και το χειρότερο όλων, είναι πως αυτού του είδους η διευθέτηση, φαίνεται να έχει διασφαλισμένη και την σιωπηρή ανοχή της Ελληνικής κυβέρνησης...

Οι εξελίξεις που σχετίζονται με την διαχείριση της Ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης, έχουν εισέλθει ήδη στην πιο κρίσιμη καμπή τους από άποψη ιστορική και επιχειρησιακή…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η Ελληνική κοινωνία δεν πρέπει να παρασυρθεί από την πλασματική εικόνα που επιδιώκουν να δημιουργήσουν τόσο η κυβέρνηση όσο και οι «σύμμαχοί» μας, γύρω από την υποτιθέμενη ενεργοποίηση του «μηχανισμού αποσυμπίεσης», που δήθεν θα αποφορτίσει το κλίμα και θα δώσει χώρο στην Διπλωματία, ώστε να διευθετηθούν τα «εκκρεμή ζητήματα» μεταξύ των δύο χωρών.

Πρώτον γιατί αυτή η διαδικασία είναι απολύτως ελεγχόμενη, ΚΑΙ ως προς τους όρους που την διέπουν… ΚΑΙ ως προς την θεματολογία που θα της επιβληθεί… Αλλά ΚΑΙ σε όλα όσα αφορούν στο περιβάλλον μέσα στο οποίο ενορχηστρώνεται. Πρόκειται ουσιαστικά για μια τεχνική διαδικασία που έρχεται να ολοκληρώσει και εν τέλει να κλειδώσει έναν πρώτο ευρύτατο κύκλο αναθεωρητικών διεκδικήσεων τις οποίες κλιμάκωσε η Τουρκική πολιτική ηγεσία, και από αυτή την άποψη τα δεδομένα έχουν διαφοροποιηθεί σημαντικά. Σε αυτή την παραδοχή συνηγορούν και συγκεκριμένοι χειρισμοί της Ελληνικής κυβέρνησης που δεν θα πρέπει να περάσουν απαρατήρητοι.

Δεύτερον γιατί η Ελληνοτουρκική αντιπαράθεση, είναι μέρος μιας ευρύτερης αποσταθεροποιητικής διαδικασίας, που ενεργοποιήθηκε σε ένα περιβάλλον στο οποίο επιδιώκεται να διαμορφωθεί μια νέα ισορροπία ισχύος. Πρόκειται επομένως για μια διεργασία περισσότερο σύνθετη και πολυπαραγοντική, που δεν επιδέχεται απλοϊκές και επιφανειακές αναγνώσεις.

Τρίτον διότι οι συναφείς εξελίξεις που δρομολογούνται στην ευρύτερη περιοχή, αποκαλύπτουν πως επιταχύνονται διευθετήσεις εν όψει των εξελίξεων της επόμενης μέρας. Η πολιτική συμφωνία που επήλθε στην Λιβύη μεταξύ των αντιμαχομένων μερών, αλλά και οι αλυσιδωτές συμφωνίες εξομάλυνσης των σχέσεων του Ισραήλ με παραδοσιακούς του αντιπάλους (ΗΑΕ, Μπαχρέιν, Σουδάν αλλά και Σ. Αραβία) είναι μέρος αυτής της εξίσωσης, η επίλυση της οποίας θα...

Δεν είναι Ελληνική "νίκη" - Είναι ένα ακόμη γραμμάτιο υποτέλειας απέναντι στους Γερμανούς "προστάτες"

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Να ξεκαθαρίσουμε κατ’ αρχήν ότι είναι άλλο πράγμα η ανάγκη επίλυσης μιας χρονίζουσας διαφοράς μεταξύ δύο χωρών (εν προκειμένω μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας για τις θαλάσσιες ζώνες) και εντελώς διαφορετικό ζήτημα οι επιπόλαιοι πανηγυρισμοί που συνοδεύουν την συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών για παραπομπή στην Χάγη, και οι οποίοι εμφανίζουν αυτήν την εξέλιξη, ως δήθεν σοβαρή νίκη της Ελληνικής διπλωματίας.

Για όσους λοιπόν βιάστηκαν να λησμονήσουν γεγονότα και πρακτικές, είναι απαραίτητο να θυμίσουμε ότι η προσφυγή στην Χάγη γίνεται ενώ έχει προηγηθεί η απόρριψη από το Αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο της προγενέστερης διμερούς συμφωνίας του 2009, με την οποία τα συμβαλλόμενα μέρη είχαν επιλύσει το πρόβλημα.  

Με δεδομένο λοιπόν ότι η Αλβανία ήταν αυτή που ΔΕΝ επικύρωσε την συγκεκριμένη συμφωνία και επιδόθηκε στη συνέχεια σε σειρά εκβιασμών και προκλητικών συμπεριφορών με την αβάντα και πιθανότατα την προτροπή της Τουρκίας, από  που προκύπτει ότι η προσφυγή στην Χάγη συνιστά σοβαρή νίκη της Ελληνικής και όχι της Αλβανικής Διπλωματίας;

Για όσους επίσης βιάζονται να πανηγυρίσουν για την...

Δεν πρόκειται να υπάρξουν ελληνοκεντρικές αποφάσεις από τα σύμπλοκα των ισχυρών

Δυστυχώς για τον τόπο μας, υπάρχουν φωνές που αβαντάρουν την κυβερνητική υποχωρητικότητα, και το κάνουν υπεραναδεικνύοντας την τουρκική εξοπλιστική υπεροχή. Την παρουσιάζουν μάλιστα ως ανυπέρβλητο εμπόδιο που υπερβαίνει κατά πολύ τα μέτρα της Ελλάδας. Και επιμένουν… Όχι φυσικά στο πλαίσιο μιας συνετής των πραγμάτων προσέγγισης, αλλά στην βάση της προσχηματικής της επίκλησης, έτσι ώστε να καθίσταται αληθοφανέστερο το αφήγημα του συμβιβασμού…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Στην ακραία αποκρουστική τους εκδοχή, οι φορείς αυτής της αντίληψης, αποδέχονται με τρόπο θρασύ και απροκάλυπτο, ακόμη και την πιθανότητα μερικού ακρωτηριασμού της χώρας, επιχειρώντας να την εμφανίσουν ως αναγκαίο κακό προκειμένου να διασφαλιστούν τα εναπομείναντα, και να «αγοραστεί» μια περίοδος περιφερειακής ηρεμίας.

Υπάρχει βεβαίως και η πιο λάιτ εκδοχή αυτής της αντίληψης, που καταφεύγει στο «κοινό περί δικαίου αίσθημα» και δικαιολογεί την τουρκική πειρατεία, επιχειρώντας να παρουσιάσει την Τουρκία ως «αδικημένη» ιστορικά και ως θύμα των Ελληνικών «μαξιμαλιστικών» απαιτήσεων που θα πρέπει να χαλιναγωγηθούν για να επέλθει ηρεμία.

Δεν πρόκειται για μεμονωμένες φωνές, που διατυπώνονται στο περιθώριο της πολιτικής διεργασίας, αλλά για ένα συγκροτημένο σύστημα αντιλήψεων που διαπερνά οριζόντια την πολιτική, την οικονομική και φυσικά την ακαδημαϊκή ελίτ του τόπου και αυτό συνιστά πρόβλημα με συνέπειες διαχρονικές.

Στην πράξη, οι φορείς αυτού του συστήματος αντιλήψεων, λειτουργούν και συμπεριφέρονται ως ένας μόνιμος μηχανισμός πολιτικής και επιχειρησιακής ανάσχεσης, που συγκροτεί ένα παράλληλο και διαρκές σύστημα εξουσίας, το οποίο σε κάθε ευκαιρία εμφανίζει τον συμβιβασμό ως μονόδρομο, και συντηρεί - δυστυχώς και μέσα στην κοινωνία - την απατηλή προσδοκία για...

Οι πνευματικοί απόγονοι των μακελάρηδων - Η εθνική και πολιτιστική Επανάσταση του Ελληνισμού

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Για προσέξτε το... Είναι ένα απόσπασμα από την ομιλία Ερντογάν στο πανεπιστήμιο Ιbn Haldun της Κωνσταντινούπολης. Σε αυτό το απόσπασμα ενσωματώνεται ένα όραμα, στην βάση του οποίου επιδιώκει να εμπνεύσει την τουρκική κοινωνία, ενώ την ίδια στιγμή το εργαλειοποιεί για να συσπειρώσει γύρω του τα πιο ακραία τμήματα του Ισλαμικού κόσμου, στο πλαίσιο των ευρύτερων ηγεμονικών του φιλοδοξιών και επιδιώξεων…

Με περίσσιο θράσος λοιπόν, οι πνευματικοί απόγονοι των μακελάρηδων των πολιτισμών, καμαρώνουν για όλα όσα θα έπρεπε να ντρέπονται. Καμαρώνουν για τον Μεσαιωνισμό και τις σκοταδιστικές αντιλήψεις από τις οποίες διαπνέονται, με τον Σουλτάνο να καλεί τους Τούρκους πολίτες να δυναμώσουν και να εμπνευστούν από ένα μοντέλο το οποίο μόνο αποστροφή και απέχθεια άφησε πίσω του κατά την ιστορική του διαδρομή... Τους καλεί να εμπνευστούν και να καμαρώσουν, για όλα όσα συμβολίζει αυτό το μοντέλο με το αιματοβαμμένο παρελθόν και τα οποία η ανθρωπότητα δεν θα ήθελε να αναβιώσουν ούτε στους χειρότερους εφιάλτες της...

Τοποθετείστε τώρα απέναντι στον Ερντογάν, αυτήν την υπέροχη παρέα της ελληνικής "εκσυγχρονιστικής" ακαδημαϊκής και πολιτικής ελίτ των Σημιτανθρώπων, της Δραγώνα, της Διαμαντοπούλου, των Ηρακλείδηδων, της Κεραμέως, των Φίληδων και τόσων άλλων, που αναθεματίζουν και...

Η Εθνική κυριαρχία σε καθολική κατάρρευση

  

Εξωθεσμικές συνεννοήσεις και απαράδεκτες πολιτικές επιλογές, οδηγούν την γεωστρατηγική σκέψη της χώρας σε παράλυση και...

Στροφή στην στρατηγική σύγκρουσης συμφερόντων για να μετατραπούν οι φόβοι τους σε πραγματικό εφιάλτη

 Η ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου υπήρξε απολύτως προβλέψιμη και η αντίδραση που ακολούθησε από το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών, υπήρξε ιδιαιτέρως αποκαλυπτική αναφορικά με την ύπαρξη ενός παράλληλου και κυρίως εξωθεσμικού διαύλου επικοινωνίας μεταξύ των Γερμανών «διαμεσολαβητών» και της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Πρόκειται στην ουσία για μια διαδικασία ιδιότυπης "ενδοσυνεννόησης" που ευτελίζει τις Ευρωπαϊκές αποφάσεις, που ροκανίζει ακόμη και αυτήν την επίπλαστη ευρωκοινοτική συνοχή και εδραιώνει έναν άτυπο μεν αλλά απολύτως εμφανή και με πολύ συγκεκριμένα αποτελέσματα, μηχανισμό εκβιασμών και γεωπολιτικής παγίδευσης της χώρας μας από τους ίδιους της τους "συμμάχους".

Οι ευρωπαϊκές αποφάσεις σε ζητήματα αυξημένου τουρκικού ενδιαφέροντος, όπως και οι ΜΗ αποφάσεις εκεί όπου επιβάλλεται να ληφθούν και να είναι αμείλικτες και απολύτως στοχευμένες, ενεργοποιούν και ενθαρρύνουν - σχεδόν υπαγορεύουν - την περαιτέρω κλιμάκωση των πιέσεων σε βάρος της Ελλάδας, μέσα ΚΑΙ από τις τουρκικές ανταπαντήσεις που διευρύνουν τον επιθετικό αναθεωρητισμό και προσθέτουν καινούρια κεφάλαια στην διεκδικητική  ατζέντα της γείτονος.

Από την άποψη αυτή, γεννάται ένα πολύ σοβαρό ζήτημα με την στάση της Ελληνικής κυβέρνησης, η οποία επιμένει να εκλαμβάνει τις ευρωατλαντικές διαδικασίες ως εργαλείο ανάσχεσης της τουρκικής επιθετικότητας, αρνούμενη να διακρίνει την ενισχυτική τους συνεισφορά στην περαιτέρω διεύρυνσή της. 

Και φυσικά, εξ ίσου σοβαρό ζήτημα δημιουργείται ΚΑΙ με την απροθυμία της να συνειδητοποιήσει, πως πρόκειται για διαδικασίες που στην ουσία επιστρατεύονται για να λειτουργήσουν ως χωνευτήρι εκτόνωσης κάθε...

Η δήλωση Γεραπετρίτη - Ανησυχητικό παρασκήνιο και υποχωρήσεις που έχουν συντελεστεί

 Αργά ή γρήγορα θα ολοκληρωθεί και αυτός ο κύκλος της τουρκικής επιθετικότητας, χωρίς να είναι εύκολο να προδιαγράψει κανείς εάν η διαχείρισή του θα παραμείνει επιχειρησιακά ελεγχόμενη μέχρι τον επόμενο επιθετικό παροξυσμό των γειτόνων, ή εάν οι εξελίξεις θα τεθούν από στιγμή σε στιγμή εκτός ελέγχου. Όλα τα σενάρια πάντως παραμένουν ανοικτά…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Αυτό που είναι βέβαιο, είναι πως τόσο οι εμπλεκόμενοι όσο και οι κάθε λογής διαμεσολαβητές, θα κληθούν και πάλι να «κάνουν ταμείο». Ένα ταμείο που σε κάθε περίπτωση συναρτάται από το εάν και κατά πόσον προωθούνται οι ευρύτερες στρατηγικές τους επιδιώξεις, από τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονται τις κρίσιμες παραμέτρους αυτής της σύγκρουσης. Από την άποψη αυτή, και σε ότι αφορά στην πατρίδα μας, υπάρχουν τουλάχιστον δύο ζητήματα που θα πρέπει να προβληματίσουν πολύ σοβαρά τους Έλληνες πολίτες.

Το πρώτο εξ αυτών, σχετίζεται με την επίγνωση που όλα δείχνουν πως ΔΕΝ έχει η πολιτική ηγεσία του τόπου, για τις πραγματικές στρατηγικές επιδιώξεις των «συμμάχων» και διαμεσολαβητών, οι οποίοι εμπλέκονται όλο και περισσότερο σε ένα παιχνίδι καθ’ όλα ύποπτο και προκλητικά μεροληπτικό υπέρ της Τουρκίας και σε βάρος της χώρας μας, δυστυχώς με την ανοχή του πολιτικού της προσωπικού.

Το δεύτερο έχει να κάνει με την λάθος ανάγνωση που κυριαρχεί στην Ελλάδα, αναφορικά με τις πραγματικές στρατηγικές επιδιώξεις της Τουρκίας αλλά και με...

Ατζέντα πολέμου και η αναγκαία εθνική στρατηγική μεταστροφή

Το χαρτί του κατευνασμού τελικά δεν απέδωσε και η επιβεβαίωση της αδιαμφισβήτητης υποκρισίας των Αμερικανοευρωπαίων «διαμεσολαβητών», υποχρεώνει εκ των πραγμάτων πλέον την Αθήνα να εγκαταλείψει οριστικά τους εναγκαλισμούς με τις αυταπάτες, όσο ακόμη είναι νωρίς…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Το ORUC REIS απέπλευσε από το λιμάνι της Αττάλειας και βρίσκεται ήδη εντός των ορίων της Ελληνικής Υφαλοκρηπίδας. Η πολιτική εντολή που έχει δοθεί στον κυβερνήτη του, είναι να τσαλακώσει την Εθνική μας αξιοπρέπεια, να εξευτελίσει τους άτολμους χαρτογιακάδες της Ευρώπης, και πιθανότατα να εξασφαλίσει άλλοθι αλλά και τα απαραίτητα προσχήματα στους Αμερικανούς, προκειμένου να πειθαναγκάσουν την Ελλάδα να αποδεχτεί ένα νέο πλαίσιο ισορροπίας στο Αιγαίο και στην ΝΑ Μεσόγειο, εγκαταλείποντας οριστικά και αμετάκλητα τις παραδοσιακές στρατηγικές της παραδοχές. Να την εξαναγκάσουν με δυο λόγια να συμβιβαστεί…

• Με την πλήρη αποσύνδεση των εξελίξεων που αφορούν στην Κύπρο από τον Εθνικό στρατηγικό σχεδιασμό. Και…
• Με τον ριζικό επαναπροσδιορισμό των Εθνικών «κόκκινων γραμμών» με σοβαρότατες εκπτώσεις στα προβλεπόμενα του Διεθνούς Δικαίου.

Πριν από λίγο, το πειρατικό του Ερντογάν εισέβαλε σε χώρο άσκησης Ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και είναι φανερό ότι θα επιδιώξει να επιβάλει ντε φάκτο, καθεστώς περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας για την χώρα μας, στα όρια του ενεργού casus belli. Πρόκειται για έναν σχεδιασμό που ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου και...

Η Αθήνα πρέπει να ανακόψει τώρα την διαφαινόμενη γεωπολιτική προστυχιά

Οι διεθνείς εξελίξεις αναδεικνύουν καινούριες δυναμικές ευκαιρίες αλλά και μια σειρά από νέες δυνατότητες που θα μπορούσε να αξιοποιήσει η πατρίδα μας προκειμένου να αναβαθμίσει στρατηγικά την θέση της... Το ειδικό της βάρος σε ένα νέο επικαιροποιημένο περιβάλλον διμερών και πολυμερών συμμαχιών... Αλλά και την αποτελεσματικότητα των χειρισμών της στην περιφερειακή γεωπολιτική σκακιέρα, από την σκοπιά της προώθησης των κρίσιμων εθνικών προτεραιοτήτων. Φαίνεται όμως πως η αναγκαιότητα ενός τέτοιου δυναμικού αναπροσανατολισμού της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, αφήνει παγερά αδιάφορη την πολιτική τάξη της χώρας…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Οι πανηγυρισμοί φυσικά περισσεύουν για τα δήθεν σημαντικά βήματα που έχουν συντελεστεί με στόχο την δήθεν διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας, και για την δήθεν αναβάθμιση της χώρας μας σε πυλώνα περιφερειακής σταθερότητας και άλλα βαρύγδουπα, τα οποία ωστόσο δεν έχουν καμιά ιδιαίτερη σχέση με την αλήθεια. 

Η χώρα μας χρησιμοποιείται ως διαχειριστικό αναλώσιμο από τους ισχυρούς της «συμμάχους», για την διασφάλιση μιας επίπλαστης περιφερειακής ισορροπίας, η οποία τροφοδοτείται ανελλιπώς με περιστολή στην άσκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων και με την ανοχή στην σταδιακή μεταβολή των παραμέτρων που συνθέτουν το κυριαρχικό στάτους κβο στην περιοχή, σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου.

Μετά από την πρόσφατη ένταση στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις και την επιτηρούμενη δήθεν «αποκλιμάκωση» που δρομολογήθηκε με επίσημο χορογράφο το Βερολίνο, η Ελληνική κυβέρνηση επιδίδεται μετά μανίας και με προκλητική μονομέρεια, σε μια προσπάθεια να αποδείξει πως δεν θα είναι αυτή που θα χαλάσει την σούπα των ψευδόμενων Γερμανών και των φλύαρων Αμερικανών, και με αυτήν την έννοια θα... 

Το μεταβατικό καθεστώς της «αποκλιμάκωσης» εργαλείο για την στρατηγική παράλυση της χώρας

 Από την πρώτη στιγμή τονίσαμε, πως είναι λάθος να εκλαμβάνεται ως «αποκλιμάκωση» ένας κατ’ εξοχήν επιθετικός τακτικισμός (και τέτοιος ήταν η υπαγορευμένη προσωρινή απόσυρση του ORUC REIS αλλά και του ΓΙΑΒΟΥΖ από τις Ελληνικές και τις Κυπριακές θάλασσες)…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Τονίσαμε επίσης, πως η επιμονή των κυρίαρχων του πολιτικού συστήματος, να εκλαμβάνουν ως εκδήλωση «συμμαχικής αλληλεγγύης» την διαμεσολάβηση των Ευρωατλαντικών δομών στην επίτευξη αυτής της «αποκλιμάκωσης», συνιστά θεμελιώδη στρατηγική αστοχία. Δυστυχώς, οι εξελίξεις και αυτή την φορά, δεν άργησαν να μας επιβεβαιώσουν…

Η υποτιθέμενη «αποκλιμάκωση», στην λογική της οποίας παγιδεύτηκε η Ελλάδα, είναι μεταξύ άλλων, μια προσωρινή μεταβατική κατάσταση απολύτως απαραίτητη, τόσο για την προώθηση των Αμερικανικών στρατηγικών σχεδιασμών στην περιοχή, όσο και για την αποτελεσματικότερη διαχείριση των Τουρκικών περιφερειακών επιδιώξεων. Αποδεικνύεται όμως εξόχως καταστροφική…

• KAI για το διπλωματικό περιβάλλον το οποίο διεμβολίζεται επιμελώς και συστηματικά από την Τουρκική μαξιμαλιστική ατζέντα…
• Αλλά ΚΑΙ για την βίαιη ανακοπή των πρώιμων προσπαθειών που παρατηρήθηκαν τις ημέρες της κρίσης, και συντήρησαν ελπίδες για μια ουσιαστική διεύρυνση στην Ελληνική στρατηγική σκέψη. Οι προσπάθειες αυτές τελικά ΔΕΝ τελεσφόρησαν, ΟΥΤΕ στο επίπεδο της διαχείρισης των συνεργασιών, αλλά ΟΥΤΕ και σε αυτό των αναγκαίων στρατηγικών αναπροσανατολισμών που έχει ανάγκη ο τόπος.

Για τους Αμερικανούς, η επιχειρησιακή επάνοδος στην ΝΑ Μεσόγειο, αποδεικνύεται πως είναι μια διαδικασία περισσότερο σύνθετη σε...

Επιστροφή της Γερμανίας στον μιλιταρισμό επισημαίνουν Ρωσία και Κίνα

 Με κοινή τους δήλωση δεσμεύονται η Μόσχα και το Πεκίνο ότι «δεν θα επιτρέψουν σε κανέναν να αναθεωρήσει τα αποτελέσματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου»

 MK BHADRAKUMAR

[Το  κατωτέρω άρθρο εμπειρότατου Ινδού διπλωμάτη και δεινού γεωπολιτικού αναλυτή θα έπρεπε να μελετηθεί σε βάθος από τους υπευθύνους της εθνικής μας στρατηγικής (εάν υπήρχαν).  Επειδή επισημαίνει μιαν πραγματικότητα αυξανόμενης απειλής για την ευρωπαϊκή ειρήνη και ειδικώτερα για το...

Κρίσιμα ερωτήματα... Ύποπτες πρακτικές...

γράφει ο Γ. ΙΕΡΟΔΙΑΚΟΝΟΣ

Απορία πρώτη 
Σύμπτωση που ανακοινώθηκε από το ΝΑΤΟ η συμφωνία Ελλάδας-Τουρκίας περί «μηχανισμού αποκλιμάκωσης» την ίδια μέρα με την Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε.; Ή μήπως για να την επικαλεστεί η Γερμανία και να μπλοκάρει τις κυρώσεις κατά της Τουρκίας;

Απορία δεύτερη:
Τι ακριβώς περιλαμβάνει εκείνη η περιβόητη Συμφωνία και πρακτικά τι σημαίνει «μηχανισμός αποκλιμάκωσης»; Θα μάθουμε ποτέ; Καθότι ακούγονται διάφορα «παλαβά», που τα μισά αν ισχύουν, είναι να τους παίρνουμε με τις πέτρες.

Απορία τρίτη:
Σύμπτωση που ακριβώς την ίδια μέρα πρωτοκολλήθηκε στον ΟΗΕ ο τουρκολιβυκό σύμφωνο για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών μεταξύ των δύο χωρών;

Απορία τέταρτη:
Ποιος αξιωματούχος του ΟΗΕ προέβη σε πρωτοκόλληση του σχετικού μνημονίου; Ποια η καταγωγή του και ποιο κράτος εκπροσωπεί; Θα το μάθουμε ποτέ; Καθότι ο ΟΗΕ δεν είναι κάποιος απρόσωπος Οργανισμός. Τα κράτη της υφηλίου είναι που εκπροσωπούνται εκεί μέσα. Επαναλαμβάνω την ερώτηση λοιπόν: Ποίου κράτους εκπρόσωπος είναι αυτός που πρωτοκόλλησε ένα παράνομο και καθόλα άκυρο μνημόνιο, το οποίο μάλιστα δεν έχει κυρωθεί ούτε καν από την λιβυκή Βουλή των Αντιπροσώπων;

Απορία πέμπτη:
Εδώ και μερικές ημέρες διακινείται ευρέως στο Viber ένα ύποπτο κείμενο, το οποίο... 

Και όμως... Συμφωνήσαμε σε ακόμη μικρότερη Ελλάδα με ακόμη λιγότερα κυριαρχικά δικαιώματα

 Προφανώς δουλευόμαστε… Και όπως κάθε φορά, όταν πρόκειται για σημαντικά γεγονότα, έτσι ΚΑΙ αυτή την φορά, η επιχείρηση της οργανωμένης πολιτικής εξαπάτησης δεν διεκπεραιώνεται κυρίως από τα δευτεροκλασάτα παπαγαλάκια του διαδικτύου. Eίναι τα κυβερνητικά στελέχη, με προεξάρχοντα τον ίδιο τον πρωθυπουργό της χώρας, αυτοί που διαδραματίζουν ρόλο πρωταγωνιστικό σε αυτήν την αθλιότητα…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η ελληνική κυβέρνηση εναπόθεσε τα πάντα στην περίφημη «συμμαχική αλληλεγγύη». Και παραδομένη στην αδιέξοδη λογική του παρασιτικού προστατευτισμού, απέφυγε επιμελώς και από την πρώτη στιγμή να αναγνωρίσει πως, το περιβάλλον της «θεσμικής» υποταγής στο οποίο την καθήλωσαν οι ισχυροί ευρωατλαντικοί μας «σύμμαχοι», ΔΕΝ ήταν ένα περιβάλλον προστατευτισμού στο οποίο επένδυσε υψηλές προσδοκίες, αλλά ένα περιβάλλον πλασματικών άλλοθι, εκβιασμών και πιέσεων, μέσα στο οποίο θα ροκανίζονται σταδιακά οι εθνικές αντιστάσεις, θα ρευστοποιούνται οι υποτιθέμενες κόκκινες γραμμές, και θα σφυρηλατείται η επικαιροποιημένη σχέση των παραδοσιακών συμμαχικών Δυτικών δομών με την αναθεωρητική Τουρκία. Θα σφυρηλατείται, εκεί που θα αποδομούνται συστηματικά τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα.

Τόσο το ΝΑΤΟ όσο και η ΕΕ, με αφορμή την εμπλοκή τους στην διαδικασία της υποτιθέμενης αποκλιμάκωσης των εντάσεων στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, ολοκλήρωσαν με τρόπο θεαματικό την συνολική φυσιογνωμική μεταστροφή τους, επιχειρώντας να προσαρμοστούν στις σύνθετες απαιτήσεις της πολύπλοκης και αντιφατικής Ευρασιατικής σκακιέρας.

Έτσι… Χωρίς να υποστέλλουν ούτε κατ’ ελάχιστον τις εσωτερικές ισχυρότατες αντιθέσεις τους, επιχειρούν την φυγή προς τα εμπρός θυματοποιώντας για μια ακόμη φορά την πάντα πρόθυμη Ελλάδα, σε μια προσπάθεια να διαχειριστούν τις νέες ισορροπίες ισχύος που δρομολογούνται στο Ευρασιατικό σύστημα, διεκδικώντας ρόλο στην...

Οι κρίσιμες παράμετροι μιας σύγκρουσης με ευρύτερες περιφερειακές προεκτάσεις

Από την πρώτη στιγμή τονίσαμε ότι η αναθέρμανση της «παγωμένης σύγκρουσης» μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, δεν προσφέρεται για απλουστευτικές αναγνώσεις. Πριν απ’ όλα, διότι η σοβαρότητα και κυρίως οι προεκτάσεις όλων αυτών που συντελούνται στο πεδίο αλλά και στο περιθώριο αυτής της αντιπαράθεσης, δεν μπορούν να αποδοθούν με την κλασική αποτίμηση των κερδών ή των απωλειών που καταγράφονται στο πρωτογενές ισοζύγιο των εμπλεκομένων…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Πρόκειται για μια διεργασία πολύ πιο σύνθετη, πολύ πιο ευρεία και πολυπαραγοντική, με ενσωματωμένο έναν ιδιαίτερο δυναμισμό που τροφοδοτεί ακόμη και ετερόκλητες συσπειρώσεις αλλά και αντιπαραθέσεις, και όλα δείχνουν πως στην εξέλιξή της ενεργοποιεί και ένα ντόμινο ευρύτερων ανατροπών στο πεδίο της Γεωπολιτικής αλλά και στον καμβά των στρατηγικών προσεταιρισμών που έχουν διαμορφωθεί κατά την διάρκεια της προηγούμενης περιόδου.

Επί της ουσίας, αυτός ο κύκλος των συγκρούσεων ήταν αναμενόμενος και ήταν απλώς θέμα χρόνου το πότε ακριβώς θα άναβε και πάλι στον Καύκασο το φυτίλι του δυναμίτη. Ωστόσο…

Η συγκεκριμένη χρονική συγκυρία κατά την οποία εκδηλώνεται αυτή η σύγκρουση… Ο τρόπος με τον οποίο την προσεγγίζουν οι λοιποί εμπλεκόμενοι (πέραν των ιδίων των πρωταγωνιστών)… Το απροκάλυπτα επιθετικό πλασάρισμα της Τουρκίας ΚΑΙ σε αυτή την αντιπαράθεση, αλλά και ο πρωταγωνιστικός ρόλος που φαίνεται να διαδραμάτισε στην παρακίνηση, στον σχεδιασμό και εν τέλει στο ίδιο το ξέσπασμά της… Η ευρεία εργαλειοποίηση των θεμελιωδών παραμέτρων που την συνθέτουν… Η έμμεση αλλά σαφής εμπλοκή ακόμη και πυρηνικών δυνάμεων στην μεγάλη εικόνα της… Και εν τέλει η αναγωγή της σε σύγκρουση με ευρύτερα περιφερειακά χαρακτηριστικά… Είναι μερικοί μόνο από τους πολύ σημαντικούς λόγους που μας υποχρεώνουν να μην αρκεστούμε σε μια επιφανειακή των πραγμάτων προσέγγιση.

Η φαινομενικά αιφνίδια υπερθέρμανση του Καραμπάχ, δεν προέκυψε ανεξάρτητα από τις λοιπές συγκρούσεις και ανατροπές που βρίσκονται ήδη σε πλήρη εξέλιξη. Και φυσικά η αιφνίδια «εισβολή» της στην ημερήσια διάταξη αυτών των ανατροπών, είναι μια επιβαρυντική «προστιθέμενη αξία», που...