Οι αριθμοί –κατά κανόνα- είναι ο μόνος ασφαλής τρόπος για να εξηγήσει κανείς τα «ανεξήγητα», όπως για παράδειγμα το πώς είναι δυνατόν η Τουρκία να είναι σε θέση να επιβάλλει (ή τουλάχιστον να προσπαθεί να επιβάλλει) τις θέσεις της στο Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο και τη Συρία/ Μέση Ανατολή.
Του Δημήτρη Μηλάκα
Η απάντηση βρίσκεται στους αριθμούς των δισεκατομμυρίων δολαρίων που περιγράφουν τις στρατιωτικές δαπάνες της Τουρκίας (και το πλέγμα των σχέσεων που αυτές οι δαπάνες δημιουργούν). Και όταν αυτοί οι αριθμοί μιλούν, το Διεθνές Δίκαιο απλώς νίπτει τας χείρας του…
Για να αντιληφθούμε τον γείτονα στα ανατολικά μας και να κατανοήσουμε τα μηνύματα που αποστέλλει εμπράκτως στο Αιγαίο και την κυπριακή ΑΟΖ θα πρέπει να μπούμε στον κόπο να διαβάσουμε κάποιους αριθμούς που σε γενικές γραμμές περιγράφουν απόλυτα την διαφορά ισχύος (σε πολλά επίπεδα) την οποία θα πρέπει να λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη μας όταν ακούμε ή παρακολουθούμε την διατύπωση των τουρκικών απειλών.
Μια σύγκριση λοιπόν των αμυντικών δαπανών Ελλάδας και Τουρκίας την τελευταία δεκαετία είναι άκρως κατατοπιστική:
2006: 7691 13656
2007 :8550 13809
2008:8964 14777
2009: 6889 14478
2010: 5546 14619
2011: 4905 14939
2012: 4581 15310
2013: 4543 15397
2014: 4948 15881
2015: 4986 14974
2016: 4973 14803
Οι παραπάνω αριθμοί περιγράφουν τις αμυντικές δαπάνες στους προυπολογισμούς Ελλάδας (πρώτη στήλη) και Τουρκίας (δεύτερη στήλη) από το 2006 μέχρι και το 2016 σύμφωνα με τα στοιχεία του sipri. Για το 2018 μάλιστα οι αμυντικές δαπάνες της Τουρκίας ανέρχονται πάνω από 17,5 δις δολάρια.
Επειδή κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι οι αμυντικές δαπάνες δεν αποτυπώνουν επ ακριβώς τη διαφορά ισχύος και πως η ισχύς μιας χώρας περιλαμβάνει και τις διασυνδέσεις και συμμαχίες της, οι παρακάτω αριθμοί είναι αρκετοί νομίζουμε για να κλονίσουν το επιχείρημά τους. Το επιχείρημα, με άλλα λόγια, ότι η Ελλάδα είναι «ασφαλής» γιατί έχει την υποστήριξη «εταίρων» και «συμμάχων».
Οι παρακάτω αριθμοί περιγράφουν τα μερίδια επί % αυτών που εξάγουν και αυτών που εισάγουν όπλα:
Τα μερίδια των χωρών που εξάγουν (%)
1 USA 33
2 Russia 23
3 China 6.2
4 France 6.0
5 Germany 5.6
6 UK 4.6
7 Spain 2.8
8 Italy 2.7
9 Ukraine 2.6
10 Israel 2.3
Τα μερίδια αυτών που εισάγουν (%)
1 India 13
2 Saudi Arabia 8.2
3 UAE 4.6
4 China 4.5
5 Algeria 3.7
6 Turkey 3.3
7 Australia 3.3
8 Iraq 3.2
9 Pakistan 3.2
10 Viet Nam 3.0
Με απλά λόγια οι πιο πάνω αριθμοί μας λένε ότι η Τουρκία είναι η 6η παγκοσμίως καλύτερη πελάτης των πολεμικών βιομηχανιών. Κοιτώντας πιο προσεκτικά βλέπουμε ότι η γειτονική μας χώρα είναι ο πιο καλός πελάτης της Αμερικής, της Γερμανίας, της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας, δηλαδή των «συμμάχων» και «εταίρων» από τους οποίους οι ελληνικές κυβερνήσεις αναμένουν υποστήριξη και προάσπιση του Διεθνούς Δικαίου.
Πολλοί θα υποστηρίξουν (και δικαίως) ότι η στρατιωτική παράμετρος είναι μόνο μια από αυτές που διαμορφώνουν την πραγματικότητα των διεθνών σχέσεων. Ωστόσο, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι η στρατιωτική ισχύς αποτελεί καθοριστικό παράγοντα σε περιόδους σαν αυτή που ζούμε, ανακατατάξεων και εντάσεων.
Με πιο απλά λόγια: η Ελλάδα παρά την υλοποίηση κολοσσιαίων εξοπλιστικών προγραμμάτων την εποχή των πανιών αγελάδων (και των μιζών) βρίσκεται σήμερα χρεωκοπημένη (οικονομικά και στρατιωτικά) και γι αυτό αντιμέτωπη με την τουρκική αποφασιστικότητα για αλλαγή του status στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Όπως στη ζωή έτσι και στις Διεθνείς Σχέσεις ο ισχυρός σπεύδει να επιβάλλει το «δίκαιό» του όσο ο ανίσχυρος τρέφεται με τις ψευδαισθήσεις του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου