Η συνεπής προάσπιση των εθνικών μας δικαίων, λέγεται άσκηση ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ και όχι ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ - Οι διαρκείς υπαναχωρήσεις δεν συνιστούν ΝΗΦΑΛΙΟΤΗΤΑ και ΣΥΝΕΣΗ, αλλά ΜΕΙΟΔΟΣΙΑ και καραμπινάτο ΕΝΔΟΤΙΣΜΟ και έχουν εθνικό κόστος...
Οι πληροφορίες διαδέχονται η μια την άλλη… Η συσχέτισή τους «δένει» με τρόπο μη αμφισβητήσιμο, την εκδοχή της Αλβανικής ενοχής, ως μοναδική εκδοχή που είναι ικανή να ερμηνεύσει μια τραγική εξέλιξη η οποία προσλαμβάνει πλέον διεθνείς διαστάσεις… Στις απόπειρες συγκάλυψης αυτής της ενοχής, εμπλέκεται με τρόπο ευθύ και απροκάλυπτο η ίδια η Αλβανική πολιτική ηγεσία…
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
μέλους της ΠΓ του "Μετώπου ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"
και της "Πανελλαδικής πρωτοβουλίας για την Υπεράσπιση της Δημοκρατίας και της Πατρίδας μας"
Μιλούμε επομένως για ευθύνη πολιτική… Για ευθύνη καταφανή η οποία αγγίζει τα ανώτατα κλιμάκια του Αλβανικού κράτους.
Αυτό είναι το επίδικο στο πλαίσιο των διεθνών σχέσεων, και όχι οι επιμέρους συμπεριφορές μεμονωμένων προσώπων, οι οποίες ΔΕΝ ΣΥΜΨΗΦΙΖΟΝΤΑΙ με όλα όσα μπορούν να προσδώσουν υπόσταση στις κρατικές συμπεριφορές, γι’ αυτό και θα είναι καλό, να μείνουν στο περιθώριο οι γνωστές εμμονικές και ιδεοληπτικές αντιλήψεις περί «εθνικιστικών»
Οι πρακτικές έχουν ονοματεπώνυμο… Το περιβάλλον μέσα στο οποίο συντελούνται, λειτουργεί αντικειμενικά ως εκτροφείο συγκεκριμένων αντιλήψεων… Και οι πρωταγωνιστές, έκτος από τηφυσική τους ταυτότητα, διαθέτουν και θεσμικό ρόλο, τον οποίο ουδείς δικαιούται να παραβλέψει.
Η δολοφονία του Έλληνα ομογενούς στις Βουλιαράτες, υπήρξε κορυφαία πράξη εθνικιστικού μίσους, το οποίο ενσωματώνεται στην επίσημη Αλβανική κρατική πολιτική, και αποκτά θεσμική υπόσταση, εξ αιτίας της μεθοδολογίας με την οποία ασκείται.
Αυτή η δολοφονία επιπροσθέτως, ενσωματώνεται μοιραία και προσδίδει πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στην...
ίδια της Εξωτερική πολιτική της γείτονος, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο αποφασίζει αυθαίρετα να προσδώσει - επίσης συγκεκριμένα χαρακτηριστικά - στην περί εθνικής ασφάλειας αντίληψη της πολιτικής της ηγεσίας.
Πρόκειται επομένως για έναν απαράδεκτο μεταμορφισμό, που δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να γίνει αποδεκτός στο όνομα κανενός «αυτονοήτου δικαιώματος», διότι συνιστά ευθεία και ντε φάκτο ανατροπή κανόνων του διεθνούς δικαίου.
Ας γίνουμε περισσότερο συγκεκριμένοι…
Η πολιτική δολοφονία εθνικιστικού μίσους, συντελέστηκε σε ένα περιβάλλον διαρκούς, σχεδιασμένης, προκλητικής αλλά και καθ’ όλα παράνομης κλιμάκωσης της επιθετικής συμπεριφοράς του Αλβανικού κράτους σε βάρος της Ελληνικής μειονότητας, η οποία προστατεύεται και αναγνωρίζεται ως τέτοια.
Ήταν μια δολοφονία, της οποίας ο δράστης είναι η Αλβανική πολιτική ηγεσία… Το θύμα υπήρξε ο Έλληνας ομογενής… Και οι τελικοί αποδέκτες των εκβιαστικών μηνυμάτων που αποπνέει, είναι:
- Η ίδια η ελληνική μειονότητα, σε μια προσπάθεια να πειθαναγκαστεί να αποδεχτεί νέα τετελεσμένα που της ροκανίζουν τα δικαιώματα και αποδομούν την ίδια της την υπόσταση. Και…
- Η Ελληνική Εξωτερική πολιτική, η οποία έχει εμπλακεί σε μια αδιέξοδη και ανατροφοδοτούμενη διαδικασία διαρκών και ανεπίτρεπτων υπαναχωρήσεων σε μια ευρύτερη «ιστορική ατζέντα προβλημάτων».
Πρωτίστως όμως ήταν μια δολοφονία, με πολλαπλούς πολιτικούς και εθνικούς συμβολισμούς,και αυτό το στοιχείο προσδίδει πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά σε όλες τις παραμέτρους που τη συνθέτουν.
Ο Κατσίφας είχε στοχοποιηθεί, και οι Αλβανικές αρχές είχαν ήδη φροντίσει σε προγενέστερο χρόνο να είναι ιδιαιτέρως αποκαλυπτικοί για τις προθέσεις τους.
Η επιλογή να υλοποιηθεί μια ουσιαστικά προειλημμένη απόφαση δεν ήταν τυχαία ούτε ως προς το χρόνο της, ούτε ως προς τον τόπο και τον τρόπο της εκτέλεσής της.
- Πραγματοποιήθηκε μέσα σε αμιγώς Ελληνικό μειονοτικό χωριό…
- Πραγματοποιήθηκε σε περιβάλλον με τον γηγενή πληθυσμό να ασκεί το καθ’ όλα νόμιμο εθνικό δικαίωμά του στην ύψωση της Ελληνικής σημαίας…
- Πραγματοποιήθηκε κόντρα στο βαρύ συμβολισμό μιας ημέρας κορυφαίας Εθνικής γιορτής για τον Ελληνισμό…
Και εκτελέστηκε με επιχειρησιακή χορογραφία επίδειξης αποφασιστικότητας και ισχύος, που παραπέμπει σε πρακτικές καταφανούς περιφρόνησης… Πρωτοφανούς εθνικής προσβολής… Και ανεπίτρεπτης προκλητικότητας μέσα από την οποία, παράλληλα με τη δολοφονία του Έλληνα ομογενούς, στήνονται στο εκτελεστικό απόσπασμα τα ίδια τα δικαιώματα της Ελληνικής εθνικής μειονότητας.
Η Ελληνική συνενοχή είναι καταφανέστατη…
Και οι λόγοι που επιβεβαιώνουν το παραπάνω συμπέρασμα είναι πολιτικοί και διαχειριστικοί…
Το Αλβανικό κράτος τόλμησε να υιοθετήσει πρακτικές πολιτικών δολοφονιών ως συνέπεια του Εθνικιστικού μίσους, διότι όλη την προηγούμενη περίοδο, η κλιμάκωση της επιθετικότητάς του σε βάρος της Ελληνικής εθνικής μειονότητας, έμεινε ουσιαστικά χωρίς απάντηση, και αυτό είναι πρωτοφανές.
Καμία χώρα στον κόσμο και στο όνομα κανενός απολύτως προσχήματος, δεν θα μπορούσε να εγκαταλείψει την εθνική της μειονότητα στην εγκληματική βουλιμία αυτών που επιδιώκουν πάση θυσία των αφανισμό της.
Η Ελληνική εξωτερική πολιτική προτίμησε να εξαντλεί τις παρεμβάσεις της στην επικοινωνιακή διαχείριση αναφορικά με δευτερεύοντα ζητήματα, παρέχοντας ουσιαστικά συγκάλυψη δια της σιωπής, στην εγκληματική δραστηριότητα σε βάρος της εθνικής μειονότητας.
Πρωτοφανείς εθνικές υπαναχωρήσεις, αλλά και απαράδεκτοι συμψηφισμοί ακόμη και με την ενσωμάτωση του «Τσάμικου» στην μυστική διπλωματία στην οποία επέλεξε να ενδώσει ο κ. Κοτζιάς, και οι οποίες (υπαναχωρήσεις) «διέρρευσαν» κατευθυνόμενα όλη την προηγούμενη περίοδο, ενίσχυσαν την Αλβανική μεγαλοϊδεατική βουλιμία, και επιδείνωσαν έτι περαιτέρω τη θέση της Ελληνικής εθνικής μειονότητας, η οποία ουσιαστικά παραδόθηκε πλήρως ανυπεράσπιστη στην εθνικιστική επιθετικότητα των Αλβανών.
Αλλά και κατά τη διάρκεια της ίδιας της προδιαγεγραμμένα δολοφονικής επιχείρησης στο χωριό Βουλιαράτες, η πρώτη ανακοίνωση του Ελληνικού ΥΠΕΞ (και η οποία πέρασε απαρατήρητη από τα στρατευμένα ΜΜΕ, γνωστοποιεί ότι «παρακολουθεί από κοντά τις εξελίξεις».
- Τι ακριβώς παρακολούθησε…
- Με ποιόν ακριβώς τρόπο παρενέβη (αν παρενέβη)…
- Ποια τροπή των εξελίξεων διασφάλισε και τι έκανε προκειμένου να την διασφαλίσει…
Είναι ορισμένα μόνο από τα εύλογα ερωτήματα στα οποία καλείται η Ελληνική κυβέρνηση να δώσει συγκεκριμένες και υπεύθυνες απαντήσεις.
Ποια εθνική πολιτική συντόνισαν οι αρμόδιοι πολιτικοί προϊστάμενοι, απέναντι σε μια πρωτοφανή επίθεση που δέχεται η Ελληνική μειονότητα στην περιοχή, όταν με πρωτοφανή ανευθυνότητα η ΕΛ.ΑΣ, και προσφέροντας ανέλπιστα άλλοθι στην Αλβανική πολιτική ηγεσία, διαρρέει απαράδεκτες «πληροφορίες» σκυλεύοντας ουσιαστικά τον δολοφονημένο και όλα όσα συμβολίζει η πράξη της στυγερής δολοφονίας του;;;
Σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, μια τέτοια δολοφονία μεταξύ άλλων θα είχε ενεργοποιήσει τους πάντες, προκειμένου να επιβληθεί ντε φάκτο η ισχυροποίηση των θεμελιωμένων δικαιωμάτων της εθνικής Ελληνικής μειονότητας... Και η απόλυτη καταδίκη των παραβιάσεών τους από την Αλβανική πολιτική ηγεσία...
Κι ετούτοι εδώ, απλά ροκανίζουν το χρόνο, για να πέσουν στα μαλακά οι μακελάρηδες... Να βγει από το κάδρο ο πρώτος ένοχος που είναι ο Αλβανικός επιθετικός μεγαλοϊδεατισμός... Και να συνεχίσουν το απαράδεκτο έργο τους που εγκαινίασε η διαπραγμάτευση Κοτζιά, με ανεπίτρεπτες και αλυσιδωτές εθνικές υπαναχωρήσεις απέναντι στις πιέσεις του κ. Μπουσάτι.
Αυτή η δολοφονία, πρέπει να τροποποιήσει τα επικίνδυνα τετελεσμένα που τείνουν να εδραιωθούν στη Βαλκανική...
Με πρώτιστη την υποχρέωση της πλήρους αποδόμησης του εκτρώματος των Πρεσπών, το οποίο όπως έχουμε προειδοποιήσει, όχι μονάχα δεν συμβάλει στη σταθερότητα, αλλά αντιθέτως επιδρά καταλυτικά στην αποσταθεροποίηση ολόκληρης της Βαλκανικής και στην ενίσχυση των ανταγωνιστικών εθνικισμών που την απειλούν με περαιτέρω δομική αποσύνθεση.
Δεύτερη αλλά ωστόσο ανάλογη σε σημασία, είναι η ανάγκη ανάκτησης μιας πραγματικής εθνικής εξωτερικής πολιτικής με την αυτονόητη ταυτότητα και τον εξ ίσου αυτονόητο προσανατολισμό που οφείλει για να έχει για τη χώρα μας, μέσα σε ένα ιδιαιτέρως ρευστό περιβάλλον.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίσει να παζαρεύει με κανέναν τα αυτονόητα δίκια της στο όνομα του εξευμενισμού και μιας κακώς νοούμενης και ετεροβαρούς αντίληψης για την "καλή γειτονία".
Η προστασία της Εθνικής της μειονότητας και η διαφύλαξη των δικαιωμάτων της που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο και τις Συνθήκες, δεν είναι μόνο δικαίωμα αλλά και ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ της Ελληνικής πολιτείας, και ως τέτοια οφείλει να την ασκεί αδιάλειπτα, σε κάθε περίπτωση, και χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς. Και οφείλει να το κάνει απαιτώντας και επιβάλλοντας, την ΠΛΗΡΗ και ΚΑΘΟΛΙΚΗ εφαρμογή των Συνθηκών και Πρωτοκόλλων που θεμελιώνουν και προστατεύουν τα δικαιώματά της.
Είναι η μοναδική απάντηση που μπορεί να ακυρώσει στην πράξη τον Αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό, ΜΕ ΟΡΟΥΣ Συνθηκών και Διεθνούς Δικαίου, γι αυτό και θα αποτελέσει μέγιστη συμβολή για τους λαούς της Βαλκανικής στο σύνολό τους.
Η γενικευμένη άσκηση των Εθνικών δικαιωμάτων της χώρας μας, που απορρέουν από τις διεθνείς Συνθήκες, παραμένει αυτοτελής,
Ο πλήρης αποκλεισμός κάθε συζήτησης περί "τσάμικου" πρέπει να είναι ρητός, ξεκάθαρος, δημόσιος, και κατηγορηματικός, προς κάθε κατεύθυνση.
Η απαίτηση για ξεκάθαρη καταδίκη της Αλβανίας και των απαράδεκτων πρακτικών που ενσωματώνει στην επίσημη κρατική της πολιτική, οφείλει να είναι το πρώτο βήμα - απάντηση της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, σε όλα τα διεθνή φόρα.
Και φυσικά, η μη άμεση συμμόρφωση της Αλβανίας με τα διεθνώς προβλεπόμενα, θα πρέπει να καταστεί σαφές πως θα επισύρει σειρά κυρώσεων εκ μέρους της Ελλάδας, σε άμεσα επόμενο χρόνο.
Επίλογος...
Η άλλη λύση, είναι η συνέχιση της ατολμίας, της υποχωρητικότητας, του συμβιβασμού, της διαρκούς διολίσθησης στον ενδοτισμό και στην παραίτηση από τα αυτονόητα.
Είναι η λύση που δοκιμάστηκε... Είναι η επιλογή που απέτυχε... Είναι η πρακτική που αποθράσυνε... Είναι ο ασφαλέστερος δρόμος για καινούριες εθνικές τραγωδίες.
Και επιτέλους οφείλουμε πέρα από ιδεοληψίες και κάθε λογής εμμονές, να συμφωνήσουμε ως κοινωνία και να απαιτήσουμε το αυτονόητο.
Η συνεπής προάσπιση των εθνικών μας δικαίων, έχει όνομα και αυτό λέγεται ΑΣΚΗΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ... και όχι ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ...
Η διαρκής υποχώρηση και η παραίτηση από τα αυτονόητα, έχει επίσης ονοματεπώνυμο καιΔΕΝ λέγεται ΝΗΦΑΛΙΟΤΗΤΑ και ΣΥΝΕΣΗ
- Λέγεται ΜΕΙΟΔΟΣΙΑ...
- Λέγεται ΕΝΔΟΤΙΣΜΟΣ...
Και είναι ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΤΟΣ... Τελεία και παύλα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου