Η επικίνδυνη κλιμάκωση ισοδυναμεί με κραυγή αφύπνισης για τη δημιουργία του νέου ΕΑΜ

Φαίνεται πως τα πράγματα οδηγούνται στο σημείο «μηδέν», και πως η σύγκρουση αργά ή γρήγορα θα καταστεί αναπόφευκτη. Όλα δείχνουν πως το πολιτικό προσωπικό που θα κληθεί να τη διαχειριστεί, δεν έχει τις καλύτερες προδιαγραφές για να σηκώσει στις πλάτες του αυτό το φορτίο…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

μέλους της ΠΓ του "Μετώπου ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"

και της "Πανελλαδικής πρωτοβουλίας για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας και της Πατρίδας μας"

Επομένως, είναι φανερό πως η ευθύνη των επιτελαρχών είναι πολλαπλά ενισχυμένη, αφού καλούνται εκ των πραγμάτων με τη διαχείρισή τους, ΚΑΙ να αντισταθμίσουν μια σειρά από ανεπίτρεπτα ολισθήματα της πολιτικής διπλωματίας, αλλά ΚΑΙ να διασφαλίσουν στρατηγικά πλεονεκτήματα στο συνολικό σχεδιασμό της Ελληνικής παρουσίας στα υπέρθερμα νερά του Αιγαίου και της Ν.Α Μεσογείου.

Μέσα σ αυτό το έντονα συγκρουσιακό περιβάλλον, η ιδιαίτερη φυσιογνωμία των πρωταγωνιστών, περιπλέκει την εξίσωση, και αυτή είναι μια διαπίστωση που αντικειμενικά θα καθορίσει και την ποιότητα των αποφάσεων που πρόκειται να ληφθούν.

• Η Τουρκία, εμφανίζεται ιδιαιτέρως απρόβλεπτη και ανεξέλεγκτα βουλιμική, πράγμα που πολλαπλασιάζει τις δυσκολίες στη διπλωματική διαχείρισή της. Επιρρεπής ούσα στον επιθετικό αναθεωρητισμό, ενσωματώνει στοιχεία πειρατικής συμπεριφοράς που φαίνεται να αγνοούν πλήρως τους κανόνες της διπλωματικής σκακιέρας, και δείχνει αποφασισμένη ή να την φέρει στα μέτρα της με προδιαγεγραμμένες εν πολλοίς αποφάσεις, ή να την περιθωριοποιήσει ολοκληρωτικά επενδύοντας στην προσφιλή της μέθοδο, που αποσκοπούν στη δημιουργία καινούριων τετελεσμένων.

Στην συγκρουσιακή κουλτούρα ωστόσο, η βουλιμική συμπεριφορά, υπονομεύει τη νηφαλιότητα στη διαχείριση, και αυτό το πιστώνεται αρνητικά με επικοινωνιακές αστοχίες, που καταδεικνύουν ανωτερότητα στον Ελληνικό επιχειρησιακό σχεδιασμό (βλέπε την θλιβερή εικόνα του Χουλουσί Ακάρ, να... 
επιδεικνύει ουσιαστικά την επιχειρησιακή ταπείνωση του ναυτικού του από την Ελληνική φραγάτα). Αυτήν ακριβώς την παράμετρο είναι που οφείλουν να την υπερενισχύσουν οι Έλληνες επιτελείς την επόμενη κρίσιμη περίοδο.

Στη διπλωματική διαχείριση πάντως, η Τουρκία σπεύδει να αξιοποιήσει, και αξιοποιεί επιτυχημένα, τους ολέθριους ερασιτεχνισμούς από τη μεριά των απαράδεκτων Ελλήνων υπουργών, με προεξάρχοντα τον πρωθυπουργό της χώρας αυτοπροσώπως.

• Η Ελλάδα, παραμένει επικίνδυνα εγκλωβισμένη στην αποσπασματικότητα, στην ατολμία, στα φοβικά σύνδρομα και στην νοσηρή αντίληψη του παρασιτικού προστατευτισμού, ροκανίζοντας έτσι και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που της διασφαλίζουν ακόμη και οι διεθνείς συμβάσεις.

Η ολέθρια διαχείριση των Τσίπρα, Κοτζιά και Καμμένου, τόσο στην ιστορία με τα μυστικά κονδύλια, όσο και σε αυτήν που σχετίζεται με την υπόθεση των Χωρικών Υδάτων, υπήρξε πρωτοφανής.

Μέσα από αυτή τη διαχείριση, σε μια κρίσιμη ιστορικά συγκυρία, το παραπάνω αμφιλεγόμενο τρίδυμο, όχι μονάχα δεν εξέπεμψε αυτοπεποίθηση, ακαταμάχητο στρατηγικό σχεδιασμό, αποφασιστικότητα και καθολική νομικοπολιτική και οργανωτεχνική ετοιμότητα - πράγμα αναγκαίο και απολύτως επιβεβλημένο - αλλά αντιθέτως απέπνευσε ηττοπάθεια, προχειρότητα και επιρρέπεια σε ανεπίτρεπτα νομικοπολιτικά και διπλωματικά αυτογκόλ, τα οποία έσπευσε να αξιοποιήσει άμεσα η επιθετική διπλωματία των Βορείων και Ανατολικών γειτόνων μας.

• Το απατηλό περιβάλλον του παρασιτικού προστατευτισμού κατέρρευσε με πάταγο, με τους πρωταγωνιστές του να αποφεύγουν να τοποθετηθούν ξεκάθαρα ακόμη και στο επίπεδο της φραστικής επιθετικότητας εκ μέρους της Τουρκίας.

Η υψηλή υπερατλαντική προστάτιδα έσπευσε να δηλώσει δια του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, πως οι δίαυλοι επικοινωνίας υπάρχουν, και πως θα πρέπει μέσω αυτών η Ελλάδα και η Τουρκία να αναζητήσουν λύσεις στις διμερείς τους διαφορές.Έτσι…

• Ο θύτης με το θύμα εξισώνονται…
• Οι παραβιάσεις του Διεθνούς δικαίου εκ μέρους της Τουρκίας, υποβαθμίζονται σε διμερείς διαφορές…

Και η υψηλή προστάτιδα έσπευσε να υπενθυμίσει, πως εδώ δεν βρίσκεται για να προστατεύει τους αφελείς και τον τόπο του οποίου λυμαίνεται την κυριότητα, αλλά για να κάνει το δικό της παιχνίδι αδιαφορώντας για τα πάντα.

Οι Ευρωσύμμαχοί μας, σε μια ποντιοπιλατική προσέγγιση του προβλήματος, απλά λησμόνησαν πως μια χώρα την οποία λιβανίζουν, απειλεί με ρητορική πολέμου μια Ευρωπαϊκή χώρα, όπως επίσης λησμόνησαν πως η ίδια πειρατική δύναμη, κατέχει με στρατεύματα εισβολής και κατοχής μια άλλη Ευρωπαϊκή χώρα, και κλιμακώνει απέναντί της έτι περαιτέρω τις πιέσεις και τις απειλές της.

Το δε Ισραήλ, επέλεξε την απόλυτη σιωπή, αφού αρκείται στην μεταστάθμευση των μαχητικών του στην Λάρισα, στην 110ΠΜ που του εκχωρήθηκε για τα δικά του σχέδια, προσφέροντας στην πατρίδα μας…αέρα κοπανιστό.

• Αυτό ακριβώς είναι οι περίφημες στρατηγικές συμμαχίες… Αέρας κοπανιστός, που με την απόλυτη συνενοχή αυτής της κυβέρνησης, χρησιμοποιείται για να παραμυθιάσει και να αποκοιμίσει την Ελληνική κοινωνία.

Ας πούμε λοιπόν τα πράγματα με τ όνομά τους, διότι από εδώ και πέρα κάθε συγκάλυψη ισοδυναμεί εκ των πραγμάτων με συνενοχή.

• Το περιβάλλον φορτίζεται επικίνδυνα και η Τουρκική νοσηρή βουλιμία, αναγορεύεται σε παράμετρο ιδιαιτέρως ανησυχητική εν όψει επιδεινούμενων εξελίξεων…
• Τα πάντα θα κριθούν ακόμη και από το λάθος της στιγμής, και οι ευχές να μην γίνει αυτό το λάθος, δεν συνιστούν υπεύθυνη αντιμετώπιση μιας κατάστασης που κινδυνεύει ανά πάσα ώρα και στιγμή να τεθεί εκτός ελέγχου…
• Η πολιτική ηγεσία, δεν δείχνει να διαπερνάται από αυτοπεποίθηση στο πλαίσιο ενός επεξεργασμένου στρατηγικού σχεδιασμού, και αυτό συνιστά πρόβλημα με βαρύτατο κόστος…
• Οι χειρισμοί των επιτελών, δείχνουν ικανοί να ακυρώνουν προς το παρόν στο επίπεδο του επιχειρησιακού σχεδιασμού ότι καταφέρνει να αποκομίσει η Τουρκία στα απόνερα μιας διπλωματίας που τελεί υπό κατάρρευση. Αυτό βεβαίως συνιστάαξιέπαινη πρακτική, αλλά σε καμία περίπτωση από μόνο του δεν συνιστά ικανή και αναγκαία συνθήκη για τη συνολική διαχείριση του προβλήματος…

Η παράμετρος της ηττοπάθειας στις πολιτικές αποφάσεις πάντα καιροφυλακτεί, και την πιθανότητα να καταστεί καθοριστική, μόνο η αφυπνισμένη κοινωνία μπορεί να την αποτρέψει.

Και αυτό είναι και το διαρκές στοίχημα όλων όσων προσβλέπουν στη δημιουργία ενόςρωμαλέου Δημοκρατικού – Πατριωτικού κινήματος. Ένα στοίχημα που στις μέρες μας αποκτά επείγουσα εθνική σημασία.

Προφανώς θα συνεχίσουμε με τις περιγραφές, διότι η κοινωνία οφείλει και δικαιούται να έχει πρόσβαση και στην πληροφορία και στην αξιολόγηση της κατάστασης.

Είναι όμως ώρα αποφάσεων και αυτές οι αποφάσεις πρέπει να αναληφθούν. Οι εξελίξεις αυτή τη φορά, δεν πρόκειται να περιμένουν κανέναν… 

Η κλιμακούμενη απειλή σε βάρος της πατρίδας μας, είναι η κραυγή αφύπνισης για τη δημιουργία του νέου ΕΑΜ. Τα υπόλοιπα επαφίενται στις αποφάσεις και στην αλήθεια μας...