Σπύρος Καμπιώτης: Κατά τ' άλλα... ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Ξεκινώντας με "αισιοδοξία" το 2019.

Προσπαθώντας να συντάξω αυτή την δημοσίευση, τα βρήκα λίγο "σκούρα". 

Τα βιβλιογραφικά δεδομένα και στοιχεία που προσπάθησα να συλλέξω, ήταν ασαφή, ελλειπή. ..... και συγκεχυμένα.

Του Σπύρου Καμπιώτη

Εκτός λοιπόν του οικονομικού αρμαγεδδώνα από τον οποίο έχει πληγεί η χώρα ανεπανόρθωτα λόγω των άχρηστων έως και άκρως επικίνδυνων πολιτικών της, εκτός της τραγικής κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η πλειοψηφία των πολιτών της, εκτός της ανεξέλεγκτης εισροής παράνομων μεταναστών με ότι αυτό συνεπάγεται για την αλλοίωση του πληθυσμού και πολιτιστικού της χαρακτήρα, εκτός ... εκτός ... εκτός... έχουμε και την δημογραφική κατάρρευση της χώρας συνακολουθούμενη και συμπληρούμενη από την φυγή των νέων μας στο εξωτερικό. Από μόνο του αυτό το στοιχείο - και χωρίς να συνυπολογίζουμε όλα τα άλλα που προαναφέραμε, είναι αρκετό ώστε να μιλάμε για ΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ και πορεία εξαφάνισης αυτής της χώρας, αυτού του κράτους, αυτού του έθνους.

Ο Jakub Marian συγκεντρώνοντας στοιχεία, παρουσιάζει τα ποσοστά των πολιτών που έχουν μεταναστεύσει. Τα τελευταία χρόνια εκατοντάδες χιλιάδες νέοι και νέες που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Ελλάδα, πήραν... την απόφαση να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή μακριά από την πατρίδα τους.

Σύμφωνα με τα στοιχεία λοιπόν που παρουσιάζονται, περίπου 800.000-900.000 άνθρωποι επέλεξαν την φυγή στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια. Εκτός του δημογραφικού όμως προβλήματος για την συνέχεια αυτού του κράτους, ας δούμε τι συνέβει οικονομικά -με "ελαφρείς" υπολογισμούς- και μόνο από αυτόν το παράγοντα (την φυγή).

Κάθε παιδί, και μόνο για την μόρφωσή του, από το δημοτικό έως και το πρώτο του πτυχίο, με ελαφρείς υπολογισμούς και "φτηνά-φτηνά" στοίχισε στο Ελληνικό δημόσιο/κράτος και στην οικογένειά του, περί τις 150.000 - 200.000 χιλιάδες ευρώ. 

Εμείς επιεικέστατα θα πάρουμε τις μικρότερες τιμές. Δηλαδή θα πάρουμε (όχι τις 900.000) αλλά τις 800.000 των ξενιτεμένων παιδιών, καθώς επίσης θα πάρουμε (όχι τις 200.000 ευρώ), αλλά το μίνιμουμ, δηλ. τις 150.000 ευρώ που (συντηρητικά) ξόδεψε η κάθε οικογένεια και το κράτος για να σπουδάσει το κάθε ένα παιδί από αυτά.

Για βάλτε τώρα. 

800.000 παιδιά Χ 150.000 ευρώ το κάθε ένα = 120.000.000.000 δισ. ευρώ.

ΞΑΝΑ για να το κατανοήσουμε καλά, 120.000.000.000 δισ. ευρώ, και αυτό με πολύ συντηρητικούς υπολογισμούς.

Συνυπολογίστε τώρα το παραγόμενο έργο που χάνεται καθώς και την οικονομικό διαρροή που υφίσταται η χώρα από την απώλεια του δυναμικού των ξενιτεμένων παιδιών μας. 

Αν συνυπολογίσουμε τώρα τις κοινωνικές προεκτάσεις το επιστημονικό και εργατικό δυναμικό που απώλεσε η χώρα, το δημογραφικό και αναπαραγωγικό έλλειμμα που υφίσταται, συν τις αθρόες αφίξεις αλλοεθνών, τότε .... εκείνο που μας μένει είναι να φορέσουμε .... μαύρο περιβραχιόνιο. 

Κατά τα άλλα ..... Καλή Χρονιά.