Θα είναι θανατηφόρα, ακριβή και αναπάντεχα…

Όπως έχουμε τονίσει κατ’ επανάληψη, η σύγκρουση στην Μ. Ανατολή, έχει συγκεκριμένο χαρακτήρα και κορυφαίο στρατηγικό διακύβευμα, το οποίο βεβαίως δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με την παραδοσιακή ανάγνωση που θέλει να βλέπει από την μια τους δόλιους Παλαιστίνιους που αναζητούν εναγωνίως την πατρίδα που δικαιούνται και από την άλλη τους ανάλγητους Εβραίους, που επιμένουν να μην τους αναγνωρίζουν αυτό το δικαίωμα. Η σταθερή και πλέον ευθεία όσο και απροσχημάτιστη εμπλοκή του Ιράν σε αυτήν την σύγκρουση, έρχεται, ίσως με τον πιο μοιραίο τρόπο, να «κλειδώσει» αμετάκλητα τις παραπάνω κρίσιμες διαπιστώσεις…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Θα πρέπει επίσης να είναι σαφές ότι αυτή η παράμετρος που σχετίζεται με τον χαρακτήρα και το διακύβευμα της συγκεκριμένης αντιπαράθεσης, δεν αφορά μονάχα στα εργαλεία και στην ενδεδειγμένη μέθοδο της γεωπολιτικής ανάλυσης η οποία θα πρέπει να ακολουθηθεί εάν δεν θέλουμε να μας αιφνιδιάσουν οι ίδιες οι εξελίξεις…

Επεκτείνεται, επιδρά και εν τέλει βάζει την δική της ανεξίτηλη σφραγίδα, ακόμη και στην επιχειρησιακή φυσιογνωμία αυτής της σύγκρουσης. Στην ίδια την φύση αυτού του πολέμου. Επομένως, καλό θα είναι να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας, ότι όλη αυτή η αποπροσανατολιστική και εξόχως παρελκυστική φλυαρία που αναπτύσσεται για δήθεν ανακωχή, για πιθανή εκεχειρία, για προσωρινή ή οριστική, με όρους ή άνευ όρων παύση των συγκρούσεων, για το τι θα πρέπει να εξαιρεθεί και τι θα πρέπει να συμπεριληφθεί στους στόχους της Ισραηλινής απάντησης στο Ιράν, δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με την πραγματική ατζέντα του παρασκηνίου, στην διαμόρφωση της οποίας βεβαίως δεν έχουν καμία απολύτως επιρροή οι γελοιότητες και οι ανισόρροποι χειρισμοί του απερχόμενου και τελούντος σε καθεστώς απόσυρσης Αμερικανού προέδρου…

Το Ισραήλ δεν είναι διατεθειμένο να αναγνωρίσει θεσμική υπόσταση στις διαλυμένες τρομοκρατικές οργανώσεις και φυσικά δεν πρόκειται να...

διαπραγματευτεί μαζί τους ή μέσω των όποιων τρίτων, την όποια συμφωνία, όποιας μορφής, διάρκειας και όρων. Η σύγκρουση αυτή θα φτάσει μέχρι το τέλος. Γιατί σε αυτήν την σύγκρουση, τίποτε δεν μπορεί να μείνει μισό. Η φυσιογνωμία της Μ. Ανατολής, θα αλλάξει ριζικά. Οι τρομοκρατικές οργανώσεις θα συντριβούν ολοκληρωτικά, ενώ η μακροχρόνια αποσταθεροποιητική δράση τους, αποτελεί μια πρώτης τάξεως αφορμή ακόμη και για την διευθέτηση ιστορικών επιδιώξεων που σχετίζονται και με αλλαγές συνόρων…

Η θεοκρατία στο Ιράν θα συντριβεί και αυτή. Διότι είναι η μήτρα που συντηρεί και αναπαράγει αυτά τα καρκινώματα. Διότι χωρίς την ολοκληρωτική συντριβή αυτής της σκοταδιστικής δυναστείας, ΔΕΝ πρόκειται να σταματήσει να τρέχει λάδι στο καντήλι αυτών των οργανώσεων, χρήμα στα ταμεία τους και όπλα στα χέρια των μαστουρωμένων φονιάδων. Ο ανατροφοδοτούμενος ριζοσπαστισμός θα οδηγηθεί σε σταδιακό εκφυλισμό, μόνον εάν πάψει να υπάρχει κάθε οργανική σχέση με τον ισχυρό πάτρωνα που τον εργαλειοποιεί και τον στηρίζει.

Κυρίως όμως το θεοκρατικό καθεστώς θα συντριβεί, διότι μόνον έτσι το Ιράν θα μπορέσει να δραπετεύσει οριστικά από την διαρκή γεωπολιτική ομηρεία στην οποία το κρατά καθηλωμένο το καθεστώς των μουλάδων και πλέον ως ισχυρή δύναμη – το γεωπολιτικό βάρος της οποίας όχι μονάχα δεν θα απομειωθεί με την συντριβή της σκοταδιστικής δυναστείας, αλλά αντίθετα θα ενισχυθεί έτι περαιτέρω, έξω από το καθεστώς των κυρώσεων και της διεθνούς απομόνωσης – θα μπορεί να διαδραματίσει σοβαρό αντισταθμιστικό ρόλο έναντι των λοιπών απειλών (συμπεριλαμβανομένων και των παντουρανικών απειλών) στον νέο κόσμο που αναδύεται και βεβαίως διότι μόνον έτσι θα αρχίσει σταδιακά να ενσωματώνεται με ενεργό και δημιουργικό ρόλο στην νέα Αρχιτεκτονική…

Αυτό σημαίνει ότι τα πλήγματα τα οποία θα καταφέρει το Ισραήλ, θα είναι συντριπτικά. Θανατηφόρα, ακριβή και αναπάντεχα τα χαρακτήρισε ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Γκάλαντ. Ως τέτοια λοιπόν αναμένεται να κατευθυνθούν ΚΑΙ σε ενεργειακούς στόχους… ΚΑΙ σε πυρηνικές εγκαταστάσεις, σημεία εμπλουτισμού κλπ… ΚΑΙ σε πολιτικούς στόχους – σύμβολα του καθεστώτος των μουλάδων… Και όλα δείχνουν ότι το Ισραήλ ΔΕΝ πρόκειται να δείξει κανένα απολύτως έλεος, όταν αρχίσει να ξεδιπλώνει το μεγάλο πακέτο της «αντεπίθεσης». Αυτή η ιστορική ευκαιρία, δεν πρόκειται να εγκαταληφθεί.

Πίσω και πέρα από τα τερτίπια του ανεκδιήγητου Αμερικανού προέδρου, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη ΚΑΙ η απόλυτη στήριξη του Αμερικανικού βαθέως κράτους στην Ισραηλινή επιχείρηση, αλλά ΚΑΙ η στήριξη ανοχής των σοβαρών Αραβικών χωρών του Κόλπου, οι οποίες θα διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην μεταπολεμική περιφερειακή ισορροπία και στην νέα γεωοικονομική πραγματικότητα…

Και βεβαίως ο τριπλός στόχος αυτών των συντριπτικών χτυπημάτων έγκειται: Στην δραστική περιστολή της δυνατότητας του Ιράν να υπηρετήσει τις δεσμεύσεις που απορρέουν από τις εν ισχύ εμπορικές του συμφωνίες πρωτίστως με την Κίνα ως κορυφαίο στρατηγικό ανταγωνιστή της Δύσης… Στην οριστική συντριβή των πυρηνικών του φιλοδοξιών. Και φυσικά… Στην ενεργοποίηση ενός ντόμινο ανεξέλεγκτων κοινωνικών αντιδράσεων που θα γκρεμίσει το στυγνό θεοκρατικό καθεστώς και θα δρομολογήσει θεαματικές πολιτικές αλλαγές, ικανές να ενσωματωθούν στο νέο περιφερειακό γεωπολιτικό status. Ο IMEC αλλάζει την φυσιογνωμία του πλανήτη και μαζί της τους όρους διεξαγωγής της κορυφαίας στρατηγικής σύγκρουσης. Το πως και το γιατί το εξηγήσαμε σε σχετικό μας άρθρο στις «ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ» το οποίο θα βρείτε ΕΔΩ. Και σε αυτό το σχέδιο, ΔΕΝ πρόκειται να υπάρξουν εκπτώσεις.

Η καλύτερη ίσως επιβεβαίωση αυτού, είναι η σπασμωδική όσο και βρώμικη αντίδραση της Γερμανίας η οποία στην προσπάθειά της να ξαναμπεί στο παιγνίδι, δεν διστάζει να «σπρώξει» μπροστά το πιο ύπουλο συναιτεράκι της. Έτσι ανακοίνωσε ξαφνικά ότι αναστέλλει όλους τους περιορισμούς και ανοίγει τον δρόμο για μαζική πώληση αμυντικού υλικού στην Τουρκία. Στόχος: η διευκόλυνση της Τουρκίας για την πρόκληση εντάσεων στην περιοχή της ΝΑ Μεσογείου με στοχεύσεις στον αδύναμο κρίκο που εξ αιτίας των επιλογών των πολιτικών τους ηγεσιών, εμφανίζονται να είναι η Ελλάδα και η Κύπρος..

Θα μπορούσαν τα πράγματα να έχουν μια εξέλιξη διαφορετική σε ότι αφορά στην αποφασιστικότητα που επιδεικνύει το Ισραήλ;;;

Όχι δεν θα μπορούσαν. Διότι οποιαδήποτε εξέλιξη δεν περιλαμβάνει την συντριβή των περιφερειακών καρκινωμάτων του Ιράν σε Ισραήλ, Συρία, Λίβανο, Ιράκ, Υεμένη κλπ, δεν θα διασφαλίσει την πολυπόθητη περιφερειακή σταθερότητα σε έναν κόσμο που αλλάζει ριζικά… Διότι μισή δουλειά με το Ιράν, σημαίνει ότι ΚΑΙ το Ισραήλ αλλά ΚΑΙ η ευρύτερη περιοχή, θα είναι σταθερά βουτηγμένες μέσα στην επισφάλεια και στους κινδύνους και προφανώς η συντήρηση αυτής της νοσηρής κατάστασης, δεν ευνοεί την ευόδωση των σχεδίων που τροποποιούν εκ θεμελίων κρίσιμες παραμέτρους της Γεωοικονομίας και την Αρχιτεκτονική της περιφερειακής ασφάλειας, στο πλαίσιο της κορυφαίας στρατηγικής σύγκρουσης που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Δυστυχώς σκοτώνονται πολλοί άμαχοι. Αλλά αυτό ΔΕΝ το επέλεξε το Ισραήλ. Οι άμαχοι ως αναλώσιμο, είναι κυρίαρχο στοιχείο σε αυτήν την βρώμικη επιχείρηση που ξεκίνησε στις 7 του περασμένου Οκτωβρίου. Το πως και το γιατί το εξηγήσαμε ΕΔΩ…

"ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"