Ώρα αποφάσεων...

Η πολιτική ζωή μοιάζει «φυλακισμένη» στην εκφυλιστική ρητορική γύρω από την υπόθεση της NOVARTIS, αλλά και της Αντωνοπουλιάδας που αίφνης μας προέκυψε για να καταδείξει τη φτήνια της εξουσιολαγνείας…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ωστόσο κανένα αυτί δεν ιδρώνει από τα νέα επικίνδυνα τετελεσμένα που κλειδώνουν πέριξ αλλά και εντός της γεωπολιτικής θερμοκοιτίδας των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής.

Η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός παραμένουν αμετανόητα προσκολλημένοι στην υλοποίηση της στρατηγικής ατζέντας που τους επέβαλε ο Αμερικανογερμανικός άξονας, και επιμένουν στη ρητορική των συγχύσεων και της αυταπάτης με αποδέκτη την Ελληνική κοινωνία.

Έτσι, με την ικανοποίηση να ξεχειλίζει στον απόηχο των ανέξοδων δηλώσεων που διατυπώθηκαν την Παρασκευή στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ, αναφορικά με τις πολεμικού χαρακτήρα προκλήσεις των Τούρκων, τόσο στα Ίμια όσο και στην Κυπριακή ΑΟΖ, προσπερνώνται με τρόπο προκλητικό έως και απαράδεκτο τα...

νέα επικίνδυνα τετελεσμένα που δημιουργούνται στην περιοχή, και το κυβερνητικό επιτελείο συνεχίζει να επιδίδεται απερίσπαστο στην πεπατημένη. Ο στόχος είναι διπλός:

• Το ξέπλυμα των «συμμάχων», για τον αποτρεπτικό ρόλο που ΔΕΝ ανέλαβαν απέναντι στον καταφανή πολεμικού χαρακτήρα παροξυσμό της Τουρκικής επιθετικότητας. Και…
• Ο καθαγιασμός των στρατηγικών τους επιδιώξεων, μέσα από τις οποίες επιδιώκεται να αναγορευτεί το Ευρωενωσιακό και Νατοϊκό περιβάλλον, ως αναγκαίος μονόδρομος για το γεωπολιτικό όραμα της επόμενης μέρας, μέσα από το οποίο θα εξωραΐζεται και εν τέλει θα εξανθρωπίζεται το αποκρουστικό πρόσωπο ΚΑΙ της Τουρκικής επιθετικότητας, ΚΑΙ των μεγαλοϊδεατισμών – αλυτρωτισμών που δηλητηριάζουν τις γεωπολιτικές διεργασίες σε ολόκληρη τη Βαλκανική.

Πρόκειται για ένα επικίνδυνο σύμπλεγμα αντιλήψεων, που προεξοφλεί εν πολλοίς μια «μοιραία» εξέλιξη για τη χώρα.

Και είναι επικίνδυνο όχι απλά γιατί στρεβλώνει με τρόπο προκλητικό την αλήθεια, και επιχειρεί ντε φάκτο να απαλλάξει από ιστορικές ενοχές δεκαετιών τόσο το ΝΑΤΟ όσο και την Ε.Ε…

Αλλά πρωτίστως διότι προδικάζει, πως η οποιαδήποτε λύση ΚΑΙ στο Αιγαίο… ΚΑΙ στη διαχείριση των όποιων εθνικών συμφερόντων στο εύρος της Νοτιοανατολικής Μεσογείου… αλλά ΚΑΙ στο Βαλκανικό αποτύπωμα, θα είναι αποκλειστικά και μόνο Αμερικανονατοϊκής και Ευρωενωσιακής κοπής, και αυτό με τη σειρά του συνιστά μια αντίληψη που παραπέμπει σε δυο νέα επικίνδυνα τετελεσμένα:

• Το πρώτο εξ αυτών σχετίζεται με την εκούσια παραχώρηση των πραγματικών διακυβευμάτων σε κυριότητα υπερεθνική ενώ συνιστούν αδιαφιλονίκητο στοιχείο του εθνικού πλούτου. Και…
• Το δεύτερο προδιαγράφει, πως καμία πρόσθετη στρατηγική δυνατότητα έξω από τα Ευρωνατοϊκά πλαίσια δεν πρόκειται να αναζητηθεί, και αυτό ισοδυναμεί με πλήρη αποποίηση κάθε πραγματικού στρατηγικού πλεονεκτήματος, ΚΑΙ στο παρόν… ΚΑΙ στο μέλλον… Σε ένα περιβάλλον θεμελιακά μεταβαλλόμενο, και με ευρύτατες γεωστρατηγικές ανασυντάξεις να βρίσκονται στο τραπέζι της ιστορίας.

Σε αυτές τις συνθήκες, και ενώ η έλλειψη εθνικής στρατηγικής είναι πασιφανής με τη χώρα πλήρως υποθηκευμένη – ουσιαστικά παραδομένη – στα γεωπολιτικά σχέδια των ισχυρών, τρία καινούρια δεδομένα έρχονται να βάλουν τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις της επόμενης μέρας.

• Το γεωτρύπανο SAIPEM12OOO αναχώρησε από την Κυπριακή ΑΟΖ. Η τουρκική επιθετικότητα καταγράφει ακόμη μια αναίμακτη νίκη. Και σύντομα η διεθνής κοινότητα θα κληθεί να προσαρμοστεί σε καινούρια δεδομένα που εν πολλοίς θα επισφραγίσουν ΚΑΙ το χαρακτήρα της δρομολογούμενης «λύσης» στο Κυπριακό.
• Τούρκοι πολίτες, επισκέπτονται κατά εκατομμύρια την …σουλτανικής έμπνευσης πύλη ηλεκτρονικής διακυβέρνησης (www.turkiye.gov.tr) μετά το άνοιγμά της τον Φεβρουάριο, και αναζητώντας τις γενεαλογικές του καταβολές, ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ να αναζητήσουν και εν τέλει να αποκτήσουν δεύτερη ιθαγένεια σε χώρες της Βαλκανικής, διότι αίφνης «ανακαλύπτουν» πως οι προγονικές ρίζες τους, τους παραπέμπουν εκτός της εγνωσμένης Τουρκικής επικράτειας. Ο καθένας αντιλαμβάνεται τι σημαίνει αυτό για τη Βαλκανική της επόμενης δεκαετίας.
• Ο κ. Ζάεβ, ενθαρρυμένος από την Ελληνική ενδοτικότητα αλλά και από την πολύπλευρη Ευρωτουρκική στήριξη, εγκαταλείπει τη μάσκα του καλοσυνάτου ηγέτη, και δηλώνει απερίφραστα πως δεν πρόκειται να αποδεχτεί ούτε συνταγματικές αλλαγές, ούτε βεβαίως και αμετάφραστη ονοματοδοσία.

Είναι λοιπόν φανερό, πως μέσα σε ένα περιβάλλον αχαλίνωτης επιθετικότητας, η Ελλάδα πνίγεται – εκτός των άλλων – ΚΑΙ σε ένα επικίνδυνο μείγμα ατολμίας και δουλοπρέπειας, και αυτή την πορεία προς τον κατήφορο, τον διαμελισμό και εν τέλει τον αφανισμό, μόνο ένα ρωμαλέο κίνημα πολιτικής αντίστασης με το λαό πρωταγωνιστή μπορεί να την ανακόψει.

Κι αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση για όλους εμάς, που θέλουμε να οραματιζόμαστε ένα μέλλον για την πατρίδα μας σ έναν σύγχρονο κόσμο, ικανό και αποφασισμένο να ανατρέψει τα σχέδια του εφιάλτη ΚΑΙ στην οικονομία ΚΑΙ στην γεωπολιτική.

Και αυτή η πρόκληση, δεν υπηρετείται πλέον με φλύαρες απεραντολογίες που δεν καταλήγουν πουθενά. Η ώρα των αποφάσεων έχει φτάσει.

Το πολιτικό σύστημα, σε μια προσπάθεια να ανακόψει την επανενεργοποίηση του λαού, καταφεύγει στον εκφασισμό της πολιτικής ζωής, και επιχειρεί να αξιοποιήσει κάθε προσφερόμενο πεμπτοφαλαγγίτικο δεκανίκι.

Αυτά τα σχέδια πρέπει να ακυρωθούν... Η χώρα βρίσκεται στο +5'...