Είναι εξαιρετικά φτηνό και πολιτικά ελάχιστο το να υποδεχόμαστε την είδηση του θανάτου του Κίσσινγκερ με χαιρεκακία και ικανοποίηση. Μια τέτοια αντίδραση, είναι η εύκολη αντίδραση που μας αιχμαλωτίζει στην κουλτούρα του θύματος, αρχειοθετεί τα «εθνικά» μας λάθη και απαλλάσσει το Ελληνικό πολιτικό προσωπικό από τις μεγάλες και απαράγραπτες ευθύνες του…
Ο Κίσσινγκερ υπήρξε επικεφαλής της Διπλωματίας μιας Υπερδύναμης, σε μια εποχή που ο ψυχρός πόλεμος βίωνε την απόλυτη κορύφωσή του και εκ της θέσης του όφειλε να διαχειριστεί κρίσιμα γεωπολιτικά στοιχήματα για λογαριασμό του γεωπολιτικού δρώντα τον οποίον υπηρετούσε. Φυσικά, προϊόντος του χρόνου, οι συνέπειες των επιλογών του υπήρξαν μεταξύ άλλων ΚΑΙ αντιφατικές. Η Σινοαμερικανική προσέγγιση για παράδειγμα, συνέβαλε τα μέγιστα στην ενδυνάμωση του γεωπολιτικού αποτυπώματος και του γεωστρατηγικού ρόλου της Κίνας. Η ιστορία θα κρίνει αν η Σινοαμερικανική προσέγγιση πραγματοποιήθηκε και οικοδομήθηκε με όρους ικανούς να συντηρήσουν ένα σύστημα ισορροπίας που να στηρίζεται σε δικλείδες αμοιβαίας επιφύλαξης όπως «δίδασκε» ο Μέτερνιχ του οποίου...