Ομιλία της Χ. Κόμη στην πικετοφορία στην Πλατεία των Εθνών του Παρισιού (25η Μαρτίου 2018)

Αγαπητοί φίλοι και συναγωνιστές Γάλλοι, μαζευτήκαμε εδώ σήμερα για να γιορτάσουμε τα 197 χρόνια απελευθέρωσης του Ελληνικού Έθνους από τον οθωμανικό ζυγό.

Μια μέρα σαν κι αυτή άρχισε η Επανάσταση που λίγα χρόνια αργότερα θα κατέληγε στην δημιουργία του μικρού νεοελληνικού κράτους, πάνω στα ίδια εδάφη όπου επί πολλούς αιώνες ήταν, και είναι ακόμη και σήμερα, ριζωμένη μια γλώσσα, μια συλλογική συνείδηση πολιτισμού, παιδείας και της πολιτικής πρακτικής γνωστής με το όνομα « δημοκρατία ».

Παρόλα τα 450 χρόνια οθωμανικής σκλαβιάς, η...

πλούσια κληρονομιά της Αρχαιότητας, του Βυζαντίου, του Χριστιανισμού, δεν χάθηκαν αλλά συνέχισαν να ζουν και στη νέα Ελλάδα. Πάνω στο σταυροδρόμι Δύσης και Ανατολής, από τη μέρα της απελευθέρωσης, η μικρή μετεπαναστατική Ελλάδα δοκιμάζεται σκληρά από όλες τις συγκρούσεις συμφερόντων της ευρωπαϊκής ηπείρου και ξεκινά τα πρώτα της βήματα ήδη καταχρεωμένη στους Άγγλους. Μόλις λίγα χρόνια αργότερα, μετά τη βρώμικη και ξενοκίνητη δολοφονία του ικανότατου ηγέτη της Ιωάννη Καποδίστρια, βρίσκεται υπό την βασιλεία του βαυαρικού στέμματος.

Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, Βαλκανικοί Πόλεμοι, Μικρασιατική Καταστροφή… η Ελλάς αποκτά σιγά σιγα τη σημερινή εδαφική της διάσταση και στοιβάζει, στην περιορισμένη της αυτή επικράτεια, σε διαδοχικά κύμματα, όλον τον ξεριζωμένο Ελληνισμό της Ανατολής, του Πόντου και του Καυκάσου. 1923, Συνθήκη Λωζάνης. Συμφωνία βάση της οποίας η Τουρκία έχανε την αυτοκρατορική της έκταση, όχι όμως και τους αυτοκρατορικούς της τρόπους… Όλον τον 20ο αιώνα θα γεννοκτονήσει πολλούς λαούς, εκ των οποίων Αρμένιους, Έλληνες, Κούρδους…

Προχωρώ.

Η ελληνική αντίσταση στον Β' Π.Π. ήταν τεράστια και σκληρότατη για ένα τόσο μικρό και δίχως σημαντικό οπλισμό λαό ο οποίος έδωσε μάχη με όλα τα μέσα ενάντια στον φασισμό και τον ναζισμό. Κι όμως, η χώρα δεν θα γνώριζε ούτε ειρήνη ούτε ευμάρεια μετά το τέλος και αυτού του πολέμου. Αφού θα σερνόταν σε νέα αιματοχυσία, εμφύλια, αυτή τη φορά, ενορχηστρωμένη από τους « συμμάχους »  Άγγλους που επανόπλισαν το χέρι των συνεργατών των ναζί με δικαιολογία τον κίνδυνο της « κουμμουνιστικής απειλής ».

Πάνω στις στάχτες αυτού του δράματος και του εθνικού διχασμού, θα εγκαταστήσει τις βάσεις του το ΝΑΤΟ στην Ελλάδα της δεκαετίας του 50.

Η εντόπια πολιτική τάξη, μονίμως δοσίλογη και υπόδουλη στα ξένα συμφέροντα, θα διαιωνίσει, στο πέρασμα του χρόνου, την πολιτική και οικονομική εξάρτηση της χώρας και θα την οδηγήσει, στην αρχή της δεκαετίας του 80, στην είσοδό της στην ΕΟΚ, με τα βαριά ανταλλάγματα που κι εσείς, φίλοι γάλλοι, αν και σε άλλη κλίμακα, γνωρίζεται καλά : χρειάστηκαν λίγα μόνο χρόνια για να έρθει η πλήρης αποβιομηχάνιση, η καταδίκη της αγροτικής παραγωγής σε θάνατο, η συρρίκνωση των οιωνδήποτε κοινωνικών παροχών. 

Την εποχή της επανένωσης των δύο Γερμανιών (1989), η Ελλάς ήταν ήδη μία αγορά γεμάτη από γερμανικά προϊόντα και η ελληνική πολιτική τάξη, εξαιρετικός πελάτης για την κάθε είδους διαφθορά και τα μπαξίσια που μοίραζαν οι γερμανικές εταιρείες σαν την SIEMENS... Και την επομένη της εισόδου της χώρας στο ευρώ, ως δια μαγίας, το εξωτερικό της χρέος διπλασιάστηκε ! Περνώντας από 141 δις δολλάρια (χρέος από το 1821 ως το 2001) στα 300 δις (από το 2002 ως το 2009) σε μόλις 7 χρόνια ! Η « παγκοσμοιοποίηση » είχε φτάσει ! Και διαπέρασε μάλιστα, χωρίς εμπόδια, και τα τείχη του πρώην ανατολικού μπλοκ.

Στην κοντική γειτονιά της, η Ελλάδα είδε την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, την μετατροπή της άλλοτε πλούσιας κι ανεπτυγμένης αυτής χώρας, σε ένα στρατόπεδο του ΝΑΤΟ, στο πρώτο ευρωπαϊκό έδαφος όπου δρούσαν ανενόχλητοι ξενόφερτοι ισλαμιστές τρομοκράτες… Είδαμε ύστερα και το τρομερό τέλος : την ανάδυση, από τα συντρήμια της πρώην Γιουγκοσλαβίας, ενός σωρού προτεκτοράτων κυρίως της Γερμανίας και των ΗΠΑ, βαθιά ποτισμένων από την επιρροή κάτι τζογαδόρων, γεμάτων « φιλανθρωπία », όπως ο Τζωρτζ Σόρος που ξέρει καλά να φτιάχνει τον κόσμο στα δικά του μέτρα…

Από το 1989 μέχρι σήμερα, μία μετά την άλλη, οι χώρες του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας εισήλθαν στο ΝΑΤΟ, αντίθετα με τις υποσχέσεις που είχε δώσει η Αμερική στον Γκορμπατσώφ τη στιγμή συνένωσης των Γερμανιών. Βαλτικές χώρες, Ουκρανία, Βουλγαρία, Αλβανία, Κόσοβο… Η Ρωσσία πρέπει να περικυκλωθεί, να μην έχει καμία δυνατότητα εξόδου στη Μεσόγειο.

Τα κύρια διεθνή μέσα μαζικής παραπλάνησης και μεγάλο μέρος πανεπιστημιακών μελετών (γενναιόδωρα χρηματοδοτημένων από κέντρα όπως το Open Society του Σόρος) κατασκευάζουν το αναγκαίο θεωριτικό υπόβαθρο. Κουβεντιάζουν έτσι συνεχώς το πρόβλημα της « ρωσσικής απειλής », και το άλλο της « καταπίεσης των μειονοτήτων » των οποίων σήμερα η Γερμανία έχει αυτοανακυρηχθεί προστάτης !

Το « Ευρωπαϊκό Κέντρο για τα ζητήματα των Μειονοτήτων » (ECMI) ιδρυθέν στη Γερμανία το 1996 (όλως τυχαίως κατά τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας) έχει ήδη διαγνώσει την ύπαρξη 282 διαφορετικών εθνοτικών ομάδων στην ευρωπαϊκή ήπειρό μας ! Και οι ερευνητές του κέντρου αυτού διακυρήττουν, ενάντια σε κάθε αρχή του Διεθνούς Δικαίου και του ΟΗΕ, την απόσπαση ακόμα και με τη βία, κάθε εθνοτικής ομάδας που θεωρεί ότι δεν έχει λάβει αρκετές παραχωρήσεις από το εθνικό κράτος στο οποίο ανήκει. Έτσι, φίλοι γάλλοι, μάθετε ότι σε αυτή την μακριά λίστα του ECMI βρίσκονται και οι πατριώτες σας οι Βουργουνδοι, οι Οξιτανοί, οι Αλσατοί όπως εξάλλου και οι Καταλανοί που ακολούθησαν τον στρωμένο από το ECMI δρόμο της απόσπασης… Tο κριτήριο προσδιορισμού αυτών των εθνοτικών ομάδων ; εκείνο το ίδιο που γέμισε τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του 3ου Ράιχ : το DNA.

Αλλά ας επανέλθουμε στην Ελλάδα, η οποία σήμερα βρίσκεται στο τελευταίο σκαλοπάτι του αφανισμού της, στις παραμονές εδαφικού ακρωτηριασμού, κι ενώ οι τελευταίες έρευνες του υποθαλάσσιου υπεδάφους της δείχνουν τεράστιες ποσότητες γκάζι και πετρέλαιο... (κάτι που επίσης αληθεύει για την Κύπρο), οκτώ χρόνια μνημόνια, σε εφαρμογή παράνομων, καταχρηστικών και αντισυνταγματικών δανειακών συμβάσεων με ΔΝΤ, ΕΚΤ και ΕΕ, έφεραν τον ελληνικό λαό σε μια τέτοια εξαθλίωση, σε τέτοια αύξηση θανάτων, ανεργίας, και αφαίρεσης της περιουσίας του που δεν είχε γνωρίσει ποτέ στη σύγχρονη ιστορία του. Αυτή η κατάπτωση, όπως καταλαβαίνετε, βολεύει πολύ καλά τα συμφέροντα της « παγκοσμιοποίησης » και των παρακαθήμενών της…

Ένα πανώ διαμαρτυρίας γράφει : « Τα αεροδρόμιά μας είναι γερμανικά, τα λιμάνια μας κινέζικα, τα τραίνα μας ιταλικά, το νερό μας γαλλικό και όλα τα υπόλοιπα στα χέρια ντόπιων κερδοσκόπων ». Όμως, παρόλα αυτά, παρόλη την ταπείνωση, παρόλα τα χτυπήματα που έχει δεχθεί στη περιφάνεια του, στην τσέπη του και στον πολιτισμό του, αυτός ο λαός έχει ακόμα κουράγιο και βγαίνει στους δρόμους για να υπερασπίσει μία ΛΕΞΗ : για να φωνάξει ότι ο όρος Μακεδονία ανήκει στο δικό του ελληνικό πολιτισμό. Αφού μας κλέψανε τα δικαιώματα, τη δουλειά, την παραγωγή, τα σπίτια, τις συντάξεις και τους μισθούς μας, αφού σπρώξανε τους σπουδαγμέους νέους μας στην ξενιτιά, σήμερα ζητούν από μας, τον ελληνικό λαό, να συναινέσουμε στην οριστική πολιτισμική και ιστόρική μας απογύμνωση, παραδίδοντας την λέξη Μακεδονία στους σκοπιανούς, στο κομμάτι εκείνο της πρώην Γιουγκοσλαβίας που εκτείνεται βορείως των ελληνικών συνόρων δίπλα ακριβώς στην ελληνική επαρχία με το ίδιο όνομα.

Κι εδώ, έχω μια ερώτηση για σας, φίλοι και συναγωνιστές γάλλοι, τί θα λέγατε ή τι θα κάνατε εσείς αν αύριο, στην γερμανική πλευρά των γαλλογερμάνικών συνόρων, ακριβώς δίπλα στην δική σας Αλσατία, εμφανιζόταν ένα νέο κράτος και ζητούσε να ονομαστεί κι αυτό Αλσατία ή με κάποια σύνθετη ονομασία που να περιέχει τον όσο Αλσατία (Δυτική ή Νέα Αλσατία) ; Τι θα έλεγε για αυτό ο γαλλικός λαός ; και τί σκέψεις θα έκανε για το μέλλον ;

Αναμένωντας την απάντησή σας σε αυτό το ερώτημα, υπενθυμίζω ότι το Ιούλιο του 2018, θα λάβει χώρα ή επόμενη συνάντηση του ΝΑΤΟ κατά την οποία επείγει το σχέδιο ένταξης των Σκοπίων στη συμμαχία αυτή, υπό τον όρο ότι το κρατίδιο αυτό θα έχει πια ένα όνομα αναγνωρισμένο erga omnis, δηλαδή και από την Ελλάδα. Τονίζω επίσης ότι η Τουρκία, που ξαναζεί το αυτοκρατορικό της όνειρο, δείχνει σήμερα μεγάλη επιθετικότητα όχι μόνο προς τα νότια σύνορά της παραβιάζοντας την Συνθήκη της Λωζάνης προς τη Συρία, κατακρεουργώντας και πάλι τους Κούρδους, αλλά υποθάλπει και κάθε αλυτρωτισμό που εμφανίζεται στα Βαλκάνια εναντίον της Ελλάδος : στηρίζει τους Σκοπιανούς και τους Αλβανούς στις πιο αχαλίνωτες διεκδικήσεις τους. Παραβιάζοντας την Συνθήκη Λωζάνης και προς τα δυτικά, προχωρεί, εδώ και κάποιους μήνες, σε παραβιάσεις του εναέριου και θαλάσσιου χώρου (Αιγαίο) αλλά και στη Θράκη. Η ομηρία των δύο ελλήνων στρατιωτικών στα βορειοανατολικά μας σύνορα, οι κατηγορίες για κατσασκοπία και η προσεχής εκδίκασή τους από τουρκικά δικαστήρια είναι σκανδαλώδεις προκλήσεις, θερμά επισόδεια που οδηγούν σε πόλεμο ή σε εθνικό ακρωτηριασμό χωρίς πόλεμο εις βάρος της χώρας μας.

Τελειώνω αυτή την ομιλία μου λέγοντας ότι ο εδαφικός τεμαχισμός των κυρίαρχων κρατών, που ενθαρρύνει σήμερα η γερμανοκρτούμενη ΕΕ, δεν στοχεύει παρά στην εξυπηρέτηση των στενών συμφερόντων μιας μικρής κάστας ολιγαρχών εις βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας των λαών.

Από την Πλατεία των Εθνών, στέλνω σήμερα μύνημα σε Γάλλους κι Ελληνες για ενότητα προκειμένου να αμυνθούμε των πατρίδων μας, της εθνικής κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας μας. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να γλιτώσουμε την γενική ισοπέδωση που μας επιφυλάσσουν οι τωρινοί κυβερνήτες μας.