Το Barbaros ήρθε… Οι αυταπάτες μένουν… Οι ολέθριες εξελίξεις έπονται…

Το τουρκικό ερευνητικό σκάφος Barbaros εισήλθε προκλητικότατα στο οικόπεδο 4 της Κυπριακής ΑΟΖ, και φυσικά δεν εισήλθε για να κάνει τουρισμό ενισχύοντας με σκληρό συνάλλαγμα την κυπριακή οικονομία....

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

μέλους της ΠΓ του "Μετώπου ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"

και της "Πανελλαδικής πρωτοβουλίας για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας και της Πατρίδας μας"

Η Τουρκία δια του Barbaros, υλοποιεί στην πράξη επιθετική πολιτική κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας.Πρόκειται για μια επιλογή απόλυτα εναρμονισμένη και με τις τελευταίες δηλώσεις του Τούρκου υπουργού ενέργειας Φατίχ Ντονμέζ, ο οποίος επανέλαβε για πολλοστή φορά τη γνωστή τουρκική επωδό, πως ''Δεν θα γίνουν αποδεκτές από την Τουρκία, μονομερείς ενέργειες στην Ανατολική Μεσόγειο''.

Τις δηλώσεις Ντονμέζ, και με δεδομένη πλέον την ντε φάκτο παραβίαση με εισβολή ναυτικών δυνάμεων, ακολουθεί μια πλειοδοσία ακραίας επιθετικής ρητορικής από την πρόεδρο του ‘’Καλού κόμματος’’ την κ. Μεράλ Ακσενέρ, για νέο Αττίλα.

Αργά χθες το απόγευμα η Τουρκική πολιτική ηγεσία αποφάσισε να αποσύρει το ερευνητικό σκάφος από το οικόπεδο 4, χωρίς ωστόσο να το αποσύρει οριστικά από την επίδικη περιοχή. Τα μηνύματα όμως που δόθηκαν, υπήρξαν σαφή και οφείλουμε να τα καταγράψουμε…

Πρώτον: Το Barbaros εισήλθε στην Κυπριακή ΑΟΖ καταλύοντας την εθνική κυριαρχία ανεξάρτητου κράτους, και δεν υπήρξε ΟΥΔΕΜΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ από τους φλύαρους κατά τα λοιπά, ‘’στρατηγικούς μας εταίρους’’ και... 

ισχυρούς μας ‘’προστάτες’’. Ούτε καν φραστική αποδοκιμασία της συγκεκριμένης επιχείρησης δεν εκδηλώθηκε από τους Αμερικανογάλλους και Ισραηλινούς ‘’φίλους’’ μας.

Δεύτερον: Η επιχειρησιακή σημασία από την ρότα που χάραξε το Barbaros, έχει στρατηγική βαρύτητα. Η ανενόχλητη πλεύση, δηλαδή η κατάλυση στην πράξη της εθνικής κυριαρχίας,εκλαμβάνεται ως ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ αξιοποιήσιμο τετελεσμένο από την Τουρκική πλευρά, και ως τέτοιο θα αξιοποιηθεί στους επόμενους βηματισμούς της.

Τρίτον: Το νέο τετελεσμένο που θεμελιώνεται με σαφή και απροκάλυπτη επιχειρησιακή ενέργεια, έρχεται να λειτουργήσει σωρευτικά στη φαρέτρα των αναθεωρητικών τετελεσμένων που αξιοποιεί στοχευμένα και σε συνάρτηση με την προώθηση των στρατηγικών της στόχων η Τουρκική πολιτική ηγεσία.

Η επιχειρησιακή παρουσία του Barbaros στο οικόπεδο 4, εναρμονίζεται απόλυτα και φυσικά ταυτίζεται χρονικά, με την ενορχηστρωμένη προβολή μέσω του πρακτορείου ειδήσεων ΙΗΑ του σχετικού τηλεγραφήματος που αναπαράγει το σύνολο του Τουρκικού τύπου, σύμφωνα με το οποίο «Την τελευταία λέξη στις βραχονησίδες Ίμια, που αποτελεί το σημείο τριβής ανάμεσα στις δύο χώρες εδώ και 25 χρόνια, την έβαλε η Τουρκία. Οι Έλληνες στρατιώτες που παραβιάζουν εδώ και χρόνια τα τουρκικά χωρικά ύδατα, για μήνες δεν περνούν καν από τα Ίμια».

Τέταρτον: Η χθεσινή εξέλιξη, επιβεβαίωσε πανηγυρικά το μέγεθος της αυταπάτης όσων πίστεψαν πως η Αμερικανική παρουσία θα λειτουργούσε αποτρεπτικά στους τουρκικούς σχεδιασμούς…

Αλλά και το τερατώδες του ψευδολογήματος, όλων εκείνων που τις προηγούμενες μέρες επένδυσαν στον αποπροσανατολισμό και στην εξαπάτηση, με αφορμή την παρουσία του Ελληνικού στόλου στην Ν.Α Μεσόγειο η οποία δήθεν "αιφνιδίασε την Τουρκία που δεν περίμενε πως το Ελληνικό πολεμικό ναυτικό θα έβγαινε έξω από την χωροταξία του Αιγαίου".

Ας είμαστε λοιπόν ξεκάθαροι με τα αυτονόητα…

Η παρουσία του Ελληνικού πολεμικού ναυτικού στην ΝΑ Μεσόγειο, δεν είναι προϊόν αιφνίδιας και πέρα από τα προβλεπόμενα εθνικής χειραφέτησης. Είναι προϊόν δουλοπρεπούς πολιτικής επιλογής, με την οποία οι Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις εντάσσονται στο σχεδιασμό της ενεργειακής ασφάλειας στην περιοχή, υπό Αμερικανονατοϊκή διοίκηση.

Η παρουσία του πολεμικού ναυτικού επομένως, δεν συνδέεται κατ’ ουδένα τρόπο με την υπεράσπιση της εθνικής μας ασφάλειας και της εδαφικής ακεραιότητας έναντι κανενός.

Οι Αμερικανοί, με τις αλλεπάλληλες δηλώσεις τους, αυτό το οποίο κατέστησαν φανερό, είναι η αποφασιστικότητά τους να υπερασπιστούν ΜΟΝΟ τον ΔΙΚΟ τους στρατηγικό σχεδιασμό και ΜΟΝΟ τις ΔΙΚΕΣ τους εταιρείες που δρουν στην περιοχή, ΚΑΙ ΟΧΙ την Ελληνική και την Κυπριακή εδαφική ακεραιότητα.

Όσοι λοιπόν προσβλέπουν πως η παρουσία των Αμερικανών και οι δηλώσεις των αξιωματούχων αποθαρρύνουν τον τουρκικό επεκτατισμό από την πιθανότητα να πρωταγωνιστήσει σε επιχειρησιακή προβοκάτσια σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου, απλώς εξαπατούν εαυτούς και αλλήλους.

Είναι φανερό πως η συγκεκριμένη πειρατική ενέργεια από τη μεριά της Τουρκίας, δεν συνιστά αποσπασματική επιθετική πράξη, αλλά μέρος μιας ενιαίας και στρατηγικά σχεδιασμένης διαχείρισης που αποδομεί βήμα – βήμα το καθεστώς κυριαρχίας σε ολόκληρη την περιοχή.

Οι ισχυροί μας ‘’φίλοι και στρατηγικοί εταίροι’’, επί της ουσίας παραμένουν απαθείς, εξαντλώντας τις παρεμβάσεις τους σε φραστικές προειδοποιήσεις προκειμένου να  μην κλιμακωθεί αποσταθεροποίηση σε βαθμό που να απειλήσει την ασφάλεια της δικής τους παρουσίας και των δικών τους συμφερόντων. Πρόκειται επί της ουσίας για μια επιλογή διαχείρισης, που τους καθιστά συνενόχους, στην συντονισμένη απόπειρα τροποποίησης των νομικοπολιτικών δεδομένων που διέπουν το στάτους ΚΑΙ στο Αιγαίο αλλά ΚΑΙ στην Ν.Α Μεσόγειο.

Οι επόμενες ώρες και μέρες θα είναι κρίσιμες έτσι κι αλλιώς. Οι διαρκείς πιέσεις και η Τουρκική αδιαλλαξία, ήδη σπρώχνουν τον έτσι κι αλλιώς πρόθυμο Αναστασιάδη σε νέες ανεπίτρεπτες υπαναχωρήσεις με τις οποίες, όχι μονάχα δεν οδηγούν στην καθολική καταγγελία με σκοπό το οριστικό τέλος της τουρκικής κατοχής στην Κύπρο, αλλά αντιθέτως αναγορεύουν το ΝΑΤΟ σε τριτεγγυητή μιας αμφιλεγόμενης νομιμότητας, που ΔΕΝ αποδομεί αλλά ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ διευρύνει σε πολλαπλή την κατοχή, και οριστικοποιεί δυναμικές αμετάκλητης διχοτόμησης.

Και βεβαίως αυτές οι πιέσεις και αυτή η κλιμάκωση διευρύνονται σε όλο το τόξο του Εθνικού ενδιαφέροντος, από τη Θράκη μέχρι και την ΝΑ Μεσόγειο.

Αυτές οι εξελίξεις, οι εν πολλοίς αναμενόμενες, καταδεικνύουν…

Πρώτον: Ότι το δόγμα του παρασιτικού προστατευτισμού έχει καταρρεύσει πλήρως. Τόσο ο Τουρκικός, όσο και το σύνολο των επιθετικών εθνικισμών που περιβάλουν τη χώρα, κλιμακώνουν ανεξέλεγκτα τους αναθεωρητικούς τους σχεδιασμούς, άλλοτε με την ανοχή και άλλοτε με την απροκάλυπτη στήριξη των υποτιθέμενων ‘’φίλων και στρατηγικών μας εταίρων’’. Και…

Δεύτερον: Το πραγματικό μέγεθος της ευθύνης αυτής της κυβέρνησης, η οποία, ΟΧΙ ΜΟΝΑΧΑ δεν ανέκοψε  το περιβάλλον των εθνικά επιζήμιων συμφωνιών στο οποίο σύρθηκαν οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις με πρόσχημα την ‘’Ανάπτυξη’’, ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ το νομιμοποίησε, το διεύρυνε, το ισχυροποιεί και στο επίπεδο του αμυντικού σχεδιασμού, διπλοφυλακίζοντας έτσι τη χώρα και ακυρώνοντας κάθε δυνατότητα να αποδράσει από το πεπρωμένο που της επιφύλαξαν.

Είναι προφανές ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να ανατραπεί αν δεν τροποποιηθούν οι όροι που προσδιορίζουν την υπόσταση της χώρας στο διεθνές διπλωματικό και γεωπολιτικό στερέωμα.

Είναι προφανές ότι αυτοί οι όροι δεν μπορούν να τροποποιηθούν κατά τρόπο και σε έκταση που να προσδώσουν αδιαπραγμάτευτη βιωσιμότητα στη γεωπολιτική υπόσταση της χώρας, αν δεν επιλύσουν σε κατεύθυνση Δημοκρατική – Πατριωτική το πρόβλημα της πραγματικής εξουσίας στον τόπο μας.