Μπορεί η παιδεία να διδάσκει το λαό, όμως διδάσκεται και από αυτόν. Η σχέση είναι αμφίδρομη και διαλεκτική. Μπορεί τη κατεύθυνση στην παιδεία να την δίνουν αυτοί που έχουν την πολιτική εξουσία και τα αγαθά, δεν μπορούν όμως να την στεγανοποιήσουν από τους κρουνούς της ιστορίας, της φιλοσοφίας, της τέχνης, της επιστήμης που εισρέουν σε αυτή.
Του Ανδρέα Κλαυδιανού
Το κράτος, τα μέσα προπαγάνδας, μέρος των διδασκόντων, παραχαράσουν την ιστορία, λοιδωρούν τις παραδόσεις, ευτελίζουν τα εθνικά σύμβολα, ηγούνται ενός οργανωμένου σχεδίου εθνοαποδόμησης... δεν κατάφεραν όμως να...
παραμυθιάσουν τους μαθητές που αποδεικνύονται άξιοι κληρονόμοι της «ψυχικής περιουσίας της φυλής παραδομένης για αιώνες και χιλιετίες από γενιά σε γενιά από ευαισθησία σε ευαισθησία» όπως θα έλεγε ο Γ. Σεφέρης.
Οι μαθητές,
διδάσκουν, αξιοπρέπεια τους προσκυνημένους,
διδάσκουν, τι σημαίνει πολίτης τους ραγιάδες,
διδάσκουν, δημοκρατία τους ναζί και τους antifa φασίστες,
διδάσκουν, υψηλά ιδανικά τους δικαιωματιστές,
διδάσκουν, ενότητα αυτούς που διχάζουν το λαό,
διδάσκουν, ανιδιοτελή πατριωτισμό τους πατριδοκάπηλους,
διδάσκουν, αγνά πατριωτικά αισθήματα το λαό,
διδάσκουν, το παρεξηγημένο αυτονόητο.
Την θεμελιώδη ανάγκη της ανθρώπινης υπόστασης, να νοιώθει ότι έχει ρίζες στο βάθος του χρόνου και στο πλάτος του χώρου. Ρίζες στη δική του γη, στη γη των πατεράδων του και των παιδιών του.
Οι μαθητές που ξεσηκώνονται σήμερα, ανήκουν στη γενιά που δεν έζησαν, άμεσα, την πλασματική ευμάρεια των πρώτων χρόνων του ευρώ και που πρωτοαντίκρισαν την κοινωνία στα χρόνια των μνημονίων… βλέπουν την πριν από αυτούς γενιά να «εκπληρώνει» τα όνειρά της στις «φάμπρικες της Γερμανίας» και μπροστά τους το θυσιαστήριο του πρεκαριάτου… το ποτήρι ξεχειλίζει όταν βλέπουν να τους κλέβουν και την ίδια τους την Πατρίδα ... αποφασίζοντας να δώσουν ένα γερό μάθημα στους σπουδαγμένους της Εσπερίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου