Εθνομηδενιστικές σέχτες... Πρόθυμοι ισορροπιστές και υποκριτικοί "πατριωτικοί'' φερετζέδες

Στον τόπο μας, ο ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ μεγαλούργησε σε όλες του τις παραλλαγές, πάνω στα ερείπια που αφήνει κάθε φορά πίσω της η πολιτική υποκρισία, η ανακολουθία και το ψεύδοςτου πολιτικαντισμού, αλλά και η ανέξοδη υποσχεσιολογία  των πολιτικών σχηματισμών, που δεν διστάζει να ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ, και που κατά κανόνα ΔΙΑΨΕΥΔΕΙ τις προσδοκίες των ανθρώπων...

του Κ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

μέλους της ΠΓ της ΔΗ.ΠΟ.Σ ''ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ''

Ιστορικά, ο θρίαμβός του, υπήρξε μια πολιτική διεργασία εξόχως εκφυλιστική, η οποία δομήθηκε πάνω σε κρίσιμα διακυβεύματα ακόμη και της μεταπολιτευτικής περιόδου. Τα κακοποίησε, τα αφυδάτωσε από το πολιτικό τους περιεχόμενο, ροκάνισε κάθε προοπτική της πολιτικής τους δικαίωσης, και εν τέλει τα χρησιμοποίησε για να διαμορφώσει το απαραίτητο ψευδοσυγκρουσιακό περιβάλλον, διατήρησης καταστροφικών πολιτικών, και εναλλαγής πολιτικών τζακιών στη διαχείριση της εξουσίας.

Έτσι… Η κίβδηλη αντιπαράθεση στο όνομα της ‘’ΑΛΛΑΓΗΣ’’, οδήγησε τελικά στην εξευτελιστική ομογενοποίηση δυο φαινομενικά αντιπαρατιθέμενων πολιτικών χώρων…

Η πλασματική και ακατάσχετη ψευδολογία με επίδικο την ''ΑΝΑΠΤΥΞΗ'' και τον ''ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟ'', έφερε τελικά την κατάρρευση και το καταλληλότερο πρόσχημα που οδήγησε στην αποφράδα ημέρα του Καστελόριζου…

Η συνειδητή εξαπάτηση με επίκεντρο την ‘’ΣΩΤΗΡΙΑ’’ της χώρας, χρησιμοποιήθηκε ως προσχηματικός φερετζές για την εφαρμογή πολιτικών που συνέτειναν στην θεσμική και κυριαρχική της αποδόμηση…

Η πολιτική φούσκα του ‘’ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ’’, υπήρξε το όχημα μιας ακόμη κορυφαίας πολιτικής εξαπάτησης, που διευκόλυνε και... 

την αξιακή κατάρρευση, ως όρο και προϋπόθεση αναγκαία, που αναγόρευσε τη λαίλαπα του αποδομητικού εθνομηδενισμού, σε κυρίαρχη αντίληψη, τόσο στην Εξωτερική πολιτική όσο και στην εφαρμογή πολιτικών επιθετικής μετάλλαξης των όρων δόμησης και συνοχής της Ελληνικής κοινωνίας.

Έτσι… Η ‘’ΑΡΙΣΤΕΡΑ’’ από έννοια συνώνυμο της αξιοπρέπειας των ανθρώπων, μετασχηματίστηκε σε πέμπτη φάλαγγα, ΚΑΙ για την κοινωνία αλλά ΚΑΙ για την υπόσταση της πατρίδας μας σε τελευταία ανάλυση.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ως κοινό χαρακτηριστικό αυτής της άκρως εκφυλιστικής διαδρομής, καταγράφεται η πολιτική συνύπαρξη αντιπαρατιθέμενων επιλογών, και μιας επίσης αντιπαρατιθέμενης συνθηματολογίας, σε ένα ψευδοσυγκρουσιακό περιβάλλον που απλά επιδείνωνε τη διεθνή θέση της χώρας, τους όρους βιωσιμότητας της πατρίδας μας, και το επίπεδο της ζωής των πολιτών.

Γι’ αυτό και δεν είναι τυχαίο, που στην ιστορική εποχή μέσα στην οποία κυριαρχεί η ΜΕΙΟΔΟΣΙΑ στο επίπεδο των χειρισμών και των πολιτικών αποφάσεων, εμφανίζεται να ανθεί η θερμοκοιτίδα της ΠΑΤΡΙΔΟΚΑΠΗΛΙΑΣ αλλά και του αλα καρτ ‘’ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ’’, των οποίων ωστόσο η ιστορική αποστολή είναι πολύ συγκεκριμένη.

• Είναι ο εκφυλισμός του πατριωτικού λόγου…
• Είναι η γελοιοποίηση της αντίστασης των πολιτών…
• Είναι η δημιουργία φερετζέδων πίσω από τους οποίους συγκαλύπτεται η ατολμία, η αναποφασιστικότητα, τα ημιτελή πολιτικά αιτήματα, αλλά και η δόλια επιδίωξη των πρωταγωνιστών οι οποίοι θέλουν να καρπωθούν τα μέγιστα μέσα σε ένα περιβάλλον πατριδοκάπηλης ρητορικής, και ταυτόχρονα να καθηλώσουν σε αδιέξοδη φλυαρία τον υγιή πατριωτικό λόγο, προκειμένου να μην μετασχηματιστεί σε πραγματικό κίνημα αντίστασης και ασυμβίβαστο εργαλείο πολιτικής ανατροπής.

Αυτήν ακριβώς την εποχή διανύουμε σήμερα…

Την εποχή του ‘’με ολίγην από πατριωτισμό’’ για να παραμένουμε ''inn''… ΚΑΙ στην πολιτική νομή της οργής των πολιτών, διεκδικώντας ένα σημαντικό κομμάτι στην αποτύπωση της πολιτικής πίτας, αλλά ΚΑΙ στις συστημικές προδιαγραφές ενός καθεστώτος εξάρτησης που επενδύει στους ΛΑΓΟΥΣ, προκειμένου να διασφαλίσει ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ και ΟΧΙ ΔΙΑΣΑΛΕΥΣΗ της πολιτικής του κυριαρχίας.

Πρόκειται και εδώ για μια διεργασία εξόχως εκφυλιστική, η οποία στην συγκεκριμένη ιστορική εποχή, αναγορεύεται σε συστημική επιλογή με στρατηγική σημασία.

• Η κεντρική της επιδίωξη, είναι πως πρέπει πάση θυσία να αποτραπεί η δημιουργία και η ενδυνάμωση ενός αυθεντικού, γνήσια λαϊκού πατριωτικού κινήματος, ώστε να μην αποτελέσει παράμετρο ανεξέλεγκτων πολιτικών ανατροπών που θα θέσουν σε αμφισβήτηση αυτό που επιχειρείται να οικοδομηθεί μέσα στο περιβάλλον της δουλοπρέπειας.
• Το βασικό εργαλείο για την προώθηση αυτής της επιδίωξης, είναι ο ευτελισμός και η αποδυνάμωση του πατριωτικού λόγου. Και πατριωτικός λόγος σημαίνει ΚΑΘΑΡΗ ΑΤΖΕΝΤΑ και όχι φλύαρη συνθηματολογία και κραυγές που σαγηνεύουν αλλά αυτοακυρώνονται με τρόπο πυροτεχνηματικό.
• Και η διαρκής της προσπάθεια, είναι η ανάγκη χαλιναγώγησης της πολιτικής δράσης, κατά τρόπον που να καθίσταται μια ανώδυνη αντιπολιτευτική διαχείριση, η οποία θα υπάρχει για να προσδίδει νομιμότητα στις επιλογές της δουλοπρέπειας και της απροκάλυπτης μειοδοσίας.

Επομένως δεν είναι διόλου τυχαίο το γεγονός ότι η μονομέρεια της συλλαλητηριολογίας επιχειρείται να προσλάβει χαρακτηριστικά πολιτικού σχηματισμού, επενδύοντας και πάλι στο θυμικό και στην οργή των ανθρώπων.

Πρόκειται για μια κατ’ εξοχήν εξαμβλωματική πολιτική καρικατούρα που ενώ συνιστά τον ορισμό της πολιτικής ανικανότητας, εν τούτοις εξαπατά αφελείς διεκδικώντας ρόλο στο σύστημα, αφού η παντελής έλλειψη στοιχειώδους πολιτικής επάρκειας, την καθιστά εκ των πραγμάτων ανίκανη για οτιδήποτε άλλο πέραν αυτού.

Φυσικά δεν είναι τυχαία και η εμφάνιση της αμερικανικής ‘’τεχνογνωσίας’’ στη διαχείριση του πατριωτικού λόγου, η οποία επιδιώκεται να εμφυτευτεί στην σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα.

Και προφανώς δεν είναι διόλου τυχαίο φαινόμενο, η αιφνίδια εμπλοκή με την ‘’πατριωτική’’ διεργασία, των ισορροπιστών του εθνομηδενισμού, οι οποίοι σκαρφίζονται φερετζέδες παραλλαγής, έτσι ώστε και με τον χωροφύλαξ να τα έχουν καλά, αλλά και με τον αστυφύλαξνα διατηρήσουν ένα απροσδιόριστο πολιτικό νταλαβέρι, το οποίο υφίσταται μόνο ως διαδικασία αυτοκαταστροφική και με απολύτως περιορισμένη διάρκεια ζωής στο πολιτικό γίγνεσθαι.

Οφείλουμε ωστόσο να είμαστε ξεκάθαροι…

Η συνεπής πολιτική ατζέντα, δεν ψαρεύεται μέσα στα θολά νερά καιροσκοπικών συγκολλήσεων, ανίερων συνευρέσεων, ερμαφρόδιτης ρητορικής, και αλληλοαναιρούμενων προσεγγίσεων.

Η συνεπής πολιτική ατζέντα και ο καθαρός λόγος στην πολιτική διαχείριση των σύγχρονων εθνικών προκλήσεων, δεν είναι το αλάτι που μπορεί να θολώσει τις εθνομηδενιστικές εμμονές. Από αυτές τις εμμονές… ή απαλλάσσεσαι… ή σε καταπίνουν… Το δίλημμα είναι αμείλικτο και η αναγκαία απάντηση δεν μπορεί να είναι το νερωμένο κρασί δια πάσαν χρήσιν.

Η συνεπής πολιτική στάση απέναντι στις σύγχρονες εθνικές προκλήσεις με τον τρόπο που τίθενται σε καθεστώς μειοδοσίας, δεν μπορεί να καρκινοβατεί με εργαλείο τα πολιτικά μασκαριλίκια κάθε λογής. Απαιτεί…

• Καθαρές θέσεις…
• Καθαρή ταυτότητα…
• Καθαρό περιβάλλον πολιτικής συμφωνίας…

Οι πολιτικές δυνάμεις που αισθάνονται την ανάγκη να μασκαρευτούν, για να κάνουν ‘’πατριωτικό’’ παιχνίδι σε έναν ιδιότυπο πολιτικό ρεφενέ… Δεν έχουν καθαρό λόγο… Δεν έχουνκαθαρό στόχο…  Έχουν συγκεκριμένους λόγους που τις αναγκάζουν να συγκαλύπτουν την πραγματική τους πολιτική ταυτότητα… Και αυτούς τους λόγους έχουμε υποχρέωση να τους αποκαλύπτουμε.

Και ο λόγος που οφείλουμε να το κάνουμε είναι απλός…

Εγκλωβίζουν… Αποπροσανατολίζουν… Ακυρώνουν… Απογοητεύουν… Συντηρούν ψευδαισθήσεις… Προσβλέπουν αποκλειστικά και μόνο στην πολιτική τους επιβίωση… 

Συμπεριφέρονται ως ξενιστές σε ένα όραμα το οποίο ουδέποτε πίστεψαν… Και τα πολιτικά μασκαριλίκια αποκαλύπτουν πως η πραγματική τους πρόθεση είναι ο καιροσκοπισμός και όχι η αποφασιστικότητα να το υπηρετήσουν με συνέπεια και ευθύνη.

Επίλογος...

Καμία συζήτηση με πατριωτικό φερετζέ και με πρόσχημα την κοινή δράση των δημοκρατικών πατριωτικών δυνάμεων, δεν μπορεί να διεξάγεται σε ένα περιβάλλον ουδέτερο πολιτικά και έξω από τις πολύ συγκεκριμένες ιστορικές προκλήσεις.

Η μειοδοσία παράγει νομικοπολιτικά αποτελέσματα που στραγγαλίζουν τη χώρα, γιατί δυναμώθηκε σε ένα περιβάλλον ανοχής στον εθνομηδενισμό. Με αυτόν τι θα κάνουμε;;; Απαιτούνται συγκεκριμένες δεσμεύσεις...

Η μειοδοσία αναγορεύτηκε σε κυρίαρχη αντίληψη που διαπερνά τον τρόπο άσκησης κυβερνητικής πολιτικής, επειδή ανδρώθηκε πάνω στο ναρκοθετημένο έδαφος του γενικευμένου αξιακού αποσυμβολισμού στη βάση του οποίου οφείλει να διαμορφώνεται το προφίλ του αυριανού πολίτη. Με αυτόν τι θα κάνουμε;;; Θα τον προσπεράσουμε για να μην ενοχληθεί η εθνομηδενιστική σέχτα που μας εκβιάζει;;;

Η μειοδοσία δομήθηκε σε ένα περιβάλλον νεολογισμών οι οποίοι αντικατέστησαν τα αυτονοήτα, με μια αντίληψη καθωσπρεπισμού που στρεβλώνει την αλήθεια και δηλητηριάζει τις ψυχές των ανθρώπων. Με αυτό τι θα κάνουμε;;; Το να συνεχίσουμε να κάνουμε το κορόιδο πάντως δεν αρκεί...

Η συνολική απάντηση στη μειοδοσία, την δουλοπρέπεια, τον εθνομηδενισμό, την κοινωνική παράλυση, τον αξιακό ευνουχισμό κλπ... κλπ... κλπ... Δεν μπορεί να είναι ένα άθροισμα από φλύαρες και περί διαγραμμάτων προσεγγίσεις... 

Οφείλουμε και πρέπει να είναι προϊόν μιας καθαρής πολιτικής συμφωνίας για συγκεκριμένη πολιτική στάση αποφασισμένη να ξεμπερδέψει οριστικά και αμετάκλητα με τους εκφυλιστικούς νεολογισμούς, και να επενδύσει σε μια ριζικά διαφορετική κοινωνική κουλτούρα. 

Αυτό προφανώς δεν θα γίνει με πρωταγωνιστές αυτούς που υποκύπτουν στις εθνομηδενιστικές σέχτες και στις απαιτήσεις τους, ούτε με συνεργάτες όλους εκείνους που χρησιμοποιούν έναν κίβδηλο πατριωτικό φερετζέ, χρησιμοποιώντας την ανοχή ως εργαλείο παροπλισμού κάθε υγιούς και άδολης προσπάθειας.

Επομένως απέναντι σε αυτή τη σύνθετη πραγματικότητα, ο καθένας οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες του.