Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και η απόφαση 1244 του ΣΑ

Από το Υπουργείο Εξωτερικών λένε διαρκώς και ξαναλένε ότι το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έχει αποφασίσει ότι δεν είναι παράνομη η αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσόβου...

του ΔΗΜ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Αλλά δεν είσαι νομικός ή υπουργός Εξωτερικών, για να ξέρεις πως έχουν τα πράγματα με το Κόσοβο. Μπαίνεις στο Ίντερνετ και διαβάζεις την απόφαση αρ. 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών: “Το Συμβούλιο επιβεβαιώνει την αφοσίωση των κρατών-μελών των Ηνωμένων Εθνών στην κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας (σ.σ. που διαδέχθηκε στη συνέχεια η Σερβία) και των άλλων Κρατών της περιοχής, όπως καθορίζονται στην Τελική Πράξη του Ελσίνκι και στο παράρτημα 2 της Απόφασης 1244 του ΣΑ του ΟΗΕ”. Το παράρτημα αυτό επιβεβαιώνει την κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα της Γιουγκοσλαβίας (περιλαμβανομένου του Κοσόβου) και προβλέπει μια διαδικασία επίλυσης του θέματος του τελικού καθεστώτος της περιοχής. (Το κείμενο της απόφασης μπορείτε να το διαβάσετε εδώ).

Μέχρι να βγει άλλη απόφαση, ο ΟΗΕ θεωρεί το Κόσοβο τμήμα της Σερβίας. Πως θα πάει ο κ. Δένδιας να αναγνωρίσει ότι είναι ανεξάρτητο κράτος; Και τι θα πει αν...

Η Τουρκία έκανε το μοιραίο λάθος και η Ελλάδα μπορεί να οδηγήσει τον τουρκικό χάρτινο γίγαντα από το αυτί και στο ταμείο της Ιστορίας

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η πολιτική τάξη της χώρας, έσπευσε να πανηγυρίσει για την βελτιωμένη δήλωση του προέδρου του ΣΑ με την οποία κατονομάζεται η Τουρκική πειρατική παρέμβαση στα Βαρώσια, αλλά όλα δείχνουν πως αυτή η τύποις θετική των πραγμάτων εξέλιξη, θα εγκλωβίσει σε νέα αυτοκτονικά αδιέξοδα την συνολική διπλωματικοπολιτική και λοιπή διαχείριση σε Ελλάδα και Κύπρο…

Ορισμένες κρίσιμες επισημάνσεις…

Α. Η δυστοκία που παρατηρήθηκε αρχικά στο ΣΑ προκειμένου να υπάρξει άμεση, ευθεία και χωρίς περιστροφές καταδίκη της συγκεκριμένης παρέμβασης, επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά, πως το κυρίαρχο κριτήριο στις αποφάσεις του, ΔΕΝ είναι το αδιαπραγμάτευτο των κανόνων Δικαίου, αλλά η πολιτική διαχείριση ισορροπιών σε συνθήκες διαρκούς σύγκρουσης ανταγωνιστικών στρατηγικών και συμφερόντων.

Β. Οι πιέσεις που ασκήθηκαν και η βελτιωμένη διατύπωση που τελικά προκρίθηκε έναντι του αρχικού σχεδίου δήλωσης, πιστοποιούν πως το γεωπολιτικό κεφάλαιο της Κύπρου αναγορεύεται σε κρίσιμο μέγεθος σε ότι αφορά στις εξελίξεις που σχετίζονται με την νέα Αρχιτεκτονική ισχύος και παράλληλα με αυτό αποδεικνύουν πως η φυσιογνωμία των επικαιροποιημένων προτεραιοτήτων όλων των περιφερειακών γεωπολιτικών δρώντων, έχει τροποποιηθεί δραματικά και...

Τι επιδιώκει ο Ερντογάν, που διολισθαίνει η Ελλάδα και γιατί το casus belli του Ελληνισμού είναι εξαιρετικά επείγουσα επιλογή

Οι Τουρκικοί ελιγμοί αποδίδουν. Αυτοί που τους υποτίμησαν και πολύ περισσότερο εκείνοι που παραμυθιάστηκαν για την δήθεν αυθεντικότητα και την ειλικρίνεια των «δεσμεύσεων» που έχουν αναληφθεί από την πολιτική ηγεσία των Τούρκων, οφείλουν έστω και λίγο πριν από την ύστατη ώρα, να συνειδητοποιήσουν ότι η αναθεωρητική Τουρκία, ΔΕΝ προέβη σε υποχωρήσεις, ΟΥΤΕ έναντι της Ελλάδας ΟΥΤΕ έναντι των λοιπών ισχυρών Δυτικών «συμμάχων» της και προφανώς η επιλογή της ΔΕΝ είναι να ενσωματωθεί στην περιφερειακή εξίσωση σταθερότητας με όρους σεβασμού των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η Τουρκία διαχειρίζεται τον χρόνο παραγωγικά και έχει πάρα πολύ ξεκάθαρες στοχεύσεις γι’ αυτά που επιδιώκει, ΤΟΣΟ έναντι του Ελληνισμού όσο ΚΑΙ σε συνάρτηση με τον νέο αναβαθμισμένο ρόλο που διεκδικεί, στην νέα Αρχιτεκτονική ισχύος που τελεί υπό διαμόρφωση.

Απέναντι στην χώρα μας, κλιμακώνει σταθερά μια διαρκή, εναλλασσόμενη, πολυεπίπεδη και πολυμορφική επιθετικότητα η οποία αποτελεί μέρος της ενιαίας και αδιαίρετης τακτικής που έχει υιοθετήσει προκειμένου να προωθήσει αποτελεσματικά τις ευρύτερες στρατηγικές της επιδιώξεις. Συνεχίζει ανεμπόδιστα να χορογραφεί το γαϊτανάκι των περιφερειακών εξελίξεων - μετατοπίζοντας ακόμη και το κέντρο βάρους κατά το δοκούν – και αυτό που φιλοδοξεί, είναι να στραγγαλίσει διπλωματικοπολιτικά αλλά και επί του πεδίου τις κρίσιμες προτεραιότητες του Ελληνισμού σε Ελλάδα, σε Κύπρο αλλά και στον ευρύτερο ζωτικό γεωπολιτικό χώρο στον οποίο θεμελιώνονται κυριαρχικά δικαιώματα που λειτουργούν ως ανάχωμα στον αναθεωρητικό της μεγαλοϊδεατισμό.

Η Τουρκία, στην προσπάθειά της να ισχυροποιήσει τις αναθεωρητικές της επιδιώξεις, δεν ακολουθεί τον κώδικα της φοβικής σκέψης, ούτε και το σύστημα των αντιλήψεων το οποίο υιοθετούν οι υποτιθέμενα «συνετοί» στρατηγιστές που...

Στρατηγική Εθνικής Ασφαλείας ή μια ακόμη αποδομητική υπεργολαβία με ανάδοχο το ΕΛΙΑΜΕΠ;

Πληροφορηθήκαμε ότι το ΚΥΣΕΑ κατά την τελευταία συνεδρίασή του, διαπίστωσε την ανάγκη να εκπονηθεί μια νέα Στρατηγική Εθνικής Ασφαλείας και ότι η διεκπεραίωση αυτού του καθήκοντος ανατέθηκε προσωπικά στον σύμβουλο εθνικής ασφαλείας κ Θάνο Ντόκο. Ωστόσο…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Το πνεύμα της ίδιας της απόφασης αλλά και το συνολικό διαχειριστικό περιβάλλον μέσα στο οποίο λαμβάνεται αυτή η απόφαση - και το οποίο έχει φροντίσει να καταστήσει κυρίαρχο η πολιτική ηγεσία του τόπου μας με τους χειρισμούς της διαχρονικά - ακυρώνει πλήρως κάθε σοβαρή προσδοκία, ενώ την ίδια στιγμή, προεξοφλεί τα χειρότερα, σε ότι αφορά αυτό που πραγματικά σχεδιάζεται, πίσω από τις ανακοινώσεις και από τα ανούσια επικοινωνιακά ταρατατζούμ.

Το όλο εγχείρημα ουσιαστικά υποβαθμίζεται σε μια αυστηρά διαχειριστική διαδικασία, η οποία θα επιδιώξει να προσδώσει μια επίφαση σοβαρότητας σε ότι αφορά στην αντιμετώπιση των φαινομένων της ασυνεννοησίας μεταξύ συναρμόδιων φορέων, υπουργείων και υπηρεσιών, ώστε να μπορέσει έτσι σε δεύτερο χρόνο η κυβέρνηση, να «πουλήσει» το αποτέλεσμα αυτής της «εργασίας», ως μια δήθεν αξιόλογη εκσυγχρονιστική προσπάθεια η οποία όμως ΟΥΤΕ εθνική ταυτότητα διαθέτει, ΟΥΤΕ και την αναγκαία στρατηγική Ασφαλείας υπηρετεί.

Αυτό που επικοινωνιακά πλασάρεται ως δήθεν Νέα Στρατηγική Εθνικής Ασφαλείας, είναι στην ουσία μια επικίνδυνη και καταστροφική υπεργολαβία, που...

Ο προβληματισμένος πολίτης ζητά απαντήσεις - Μην τον ταυτίζετε με τον όχλο των απερίσκεπτων

Τον τελευταίο καιρό γινόμαστε μάρτυρες μιας συστηματικής (και φυσικά διόλου τυχαίας) προσπάθειας που επιδιώκει να πολιτικοποιήσει την αντιεμβολιαστική φαιδρότητα, να την αναβαθμίσει σε δήθεν «κίνημα» στις συνειδήσεις των πολιτών και να εντάξει σε αυτό το «κίνημα», με εντελώς αυθαίρετο και αντιεπιστημονικό τρόπο τους πάντες…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Φυσικά τα πραγματικά κίνητρα όλων αυτών που επενδύουν στην ευκολοπιστία των ακολούθων τους και στην έμφυτη τάση μερίδας του πληθυσμού να σαγηνεύεται από θεωρίες συνομωσίας, είναι πολιτικά, και η ιδιοτέλεια σε ότι αφορά τις προθέσεις των πρωταγωνιστών αυτής της προσπάθειας, είναι διάχυτη. 

Θα πρέπει όμως να συμφωνήσουμε ότι στο όνομα καμιάς δηθενιάς, καμιάς επίπλαστης και υποκριτικής ευαισθησίας, αλλά και καμιάς αμφιλεγόμενης σκοπιμότητας δεν μπορούμε να τσουβαλιάζουμε στην πολιτική μας ανάλυση τους καθ’ υπαγόρευση «αντιεμβολιαστές» (πολλοί από τους «εκπροσώπους» των οποίων είναι ήδη εμβολιασμένοι και το "παίζουν μάγκες" εκ του ασφαλούς) και οι οποίοι καθ' υπαγόρευση «αντιεμβολιαστές» στην συντριπτική τους πλειοψηφία συμπεριφέρονται ως όχλος φανατισμένων απερίσκεπτων, με τους σοβαρά προβληματισμένους πολίτες οι οποίοι αναζητούν (και δικαίως) υπεύθυνες απαντήσεις μέσα σε έναν ορυμαγδό παραπληροφόρησης, εγκληματικών πολιτικών λαθών και αλλεπάλληλων όσο και ανεπίτρεπτων ερασιτεχνισμών στην διαχείριση της πανδημίας.

Πολύ δε περισσότερο θα πρέπει να συμφωνήσουμε πως το να αντιμετωπίζεται αυτό το απολύτως ανομοιογενές - ακόμη και σε ότι αφορά στις επιδιώξεις του – κομμάτι του πληθυσμού, ως «κίνημα», εκτός από το καθ’ όλα ύποπτον του πράγματος, συνιστά επιπροσθέτως ΚΑΙ βιασμό της λογικής… ΚΑΙ απαράδεκτη εξαμβλωματική κακοήθεια της πολιτικής σκέψης… αλλά ΚΑΙ ήττα της ίδιας της Δημοκρατίας σε τελευταία ανάλυση.

Φυσικά η Μαρίκα η Κουλουμπάρδαινα όπως και η Σούλα από τα Σεπόλια, δικαιούνται να είναι επιφανειακές στις εκτιμήσεις τους και προφανώς δεν έχουν καμία υποχρέωση να σέβονται τους κώδικες της πολιτικής ανάλυσης όταν συγγράφουν νουβέλες περνώντας ανέμελα την ώρα τους στο διαδίκτυο. Τα πράγματα όμως δεν είναι το ίδιο απλά για όσους...

Οι εθνικιστικοί ανταγωνισμοί ανασυντάσσονται - Νέα έκρηξη προ των πυλών και ημείς άδωμεν

Η προκλητική συμπεριφορά των Σκοπίων, με προεξάρχουσα αυτήν του ιδίου του κυρίου Ζάεφ, έπαψε πλέον να κυριαρχεί στην επικαιρότητα. Ωστόσο παραμένει εξαιρετικά ανησυχητικό το γεγονός ότι στην Ελλάδα ο «εθνικός αντίλογος» επί αυτών των θεμάτων, ακόμη και όταν διατυπώνεται, επιμένει να εξαντλείται σε νουθεσίες, σε αφορισμούς και σε αναθέματα, που αποπροσανατολίζουν τους πολίτες και εν τέλει εδραιώνουν ένα κατάφορα αρνητικό ισοζύγιο σε βάρος της χώρας μας και της θέσης της στην περιφερειακή σκακιέρα…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Συστημικοί στρατηγιστές... Συστημική δημοσιογραφία... Και φυσικά η ίδια η πολιτική ηγεσία του τόπου, επιλέγουν συνειδητά να ασχολούνται με το φαίνεσθαι και αρνούνται πεισματικά να αξιολογήσουν τα τεκταινόμενα με όρους πολιτικούς και στο πλαίσιο μιας δυναμικής διεργασίας που αφορά σε μια ευρύτερη περιφερειακή μόχλευση η οποία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και ως τέτοια έχει αμιγώς γεωστρατηγικά χαρακτηριστικά.

Στο πλαίσιο αυτής της προσέγγισης, τα γειτονικά Σκόπια αντιμετωπίζονται ως ένα πεδίο στο οποίο οι πολιτικοί τους ταγοί, προσπαθούν να ισορροπήσουν σε ένα καθεστώς πιέσεων, αντιπαραθέσεων και εσωτερικής πολιτικής αστάθειας ή στην χειρότερη περίπτωση, εκλαμβάνονται ως ένας πονηρούλης μπαγασάκος μιας ατίθασης γειτονιάς, που παραβιάζει ξεδιάντροπα το διπλωματικό σαβουάρ βίβρ και θεωρείται ότι αρκούν δυο ελληνικά τσαλίμια και ορισμένες πνευματώδεις υπομνήσεις από τους «σοβαρούς» Έλληνες πολιτικούς για να αποκατασταθούν οι κλονισμένες ισορροπίες.

Η αλήθεια ωστόσο είναι πολύ διαφορετική…

Και οι «παρασπονδίες» στις οποίες επιδίδεται η πολιτική ηγεσία της γειτονικής χώρας, δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου, μιας κατάστασης που είναι πραγματικά ανησυχητική και την οποία ως χώρα επιμένουμε να αρνούμαστε να κοιτάξουμε κατάματα, ενώ αποφεύγουμε συστηματικά να πούμε επιτέλους τα πράγματα με τ όνομά τους.

Τα Σκόπια, δεν είναι ο απείθαρχος και ασυνεπής γείτονας που προσπαθεί με κινήσεις σπασμωδικές να δραπετεύσει από τα δεσμά μιας συμφωνίας ή οποία δήθεν αποκατέστησε την ιστορική αλήθεια και συνέβαλε στην εμπέδωση ενός πνεύματος σταθερότητας στην πολύπαθη Βαλκανική. Είναι ένα γεωπολιτικό μέγεθος που...