Η πολιτική τάξη της χώρας, έσπευσε να πανηγυρίσει για την βελτιωμένη δήλωση του προέδρου του ΣΑ με την οποία κατονομάζεται η Τουρκική πειρατική παρέμβαση στα Βαρώσια, αλλά όλα δείχνουν πως αυτή η τύποις θετική των πραγμάτων εξέλιξη, θα εγκλωβίσει σε νέα αυτοκτονικά αδιέξοδα την συνολική διπλωματικοπολιτική και λοιπή διαχείριση σε Ελλάδα και Κύπρο…
Ορισμένες κρίσιμες επισημάνσεις…
Α. Η δυστοκία που παρατηρήθηκε αρχικά στο ΣΑ προκειμένου να υπάρξει άμεση, ευθεία και χωρίς περιστροφές καταδίκη της συγκεκριμένης παρέμβασης, επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά, πως το κυρίαρχο κριτήριο στις αποφάσεις του, ΔΕΝ είναι το αδιαπραγμάτευτο των κανόνων Δικαίου, αλλά η πολιτική διαχείριση ισορροπιών σε συνθήκες διαρκούς σύγκρουσης ανταγωνιστικών στρατηγικών και συμφερόντων.
Β. Οι πιέσεις που ασκήθηκαν και η βελτιωμένη διατύπωση που τελικά προκρίθηκε έναντι του αρχικού σχεδίου δήλωσης, πιστοποιούν πως το γεωπολιτικό κεφάλαιο της Κύπρου αναγορεύεται σε κρίσιμο μέγεθος σε ότι αφορά στις εξελίξεις που σχετίζονται με την νέα Αρχιτεκτονική ισχύος και παράλληλα με αυτό αποδεικνύουν πως η φυσιογνωμία των επικαιροποιημένων προτεραιοτήτων όλων των περιφερειακών γεωπολιτικών δρώντων, έχει τροποποιηθεί δραματικά και...
σε βαθμό που οι ισχυροί του πλανήτη υποχρεούνται πλέον να συνυπολογίζουν στον επανασχεδιασμό της περιφερειακής τους στρατηγικής.
Γ. Η συνισταμένη των παραπάνω διαπιστώσεων, αποδεικνύει ότι έχει ήδη διαμορφωθεί ένα πλήρως τροποποιημένο και ενεργά δυναμικό περιβάλλον, το οποίο η Ελλάδα πλέον θα πρέπει να διαβάσει σωστά, προκειμένου να οργανώσει από κοινού, τόσο με την Κύπρο, όσο και με επιλεγμένους δυνάμει στρατηγικούς συμμάχους της αλλά και με σημαντικούς περιφερειακούς δρώντες, μια ολοκληρωμένη και καλά σχεδιασμένη αντεπίθεση, η οποία θα πρέπει να έχει αποτύπωμα στρατηγικό.
Δ. Σε αυτό το δυναμικά μεταβαλλόμενο περιβάλλον, η τουρκική πειρατεία στα Βαρώσια, είναι μια πολύ αρνητική εξέλιξη, όχι μόνο για την ξεχωριστή στρατηγική της βαρύτητα, αλλά και γιατί στην ουσία της, συνιστά επιχειρησιακή επέκταση των πολεμικών τετελεσμένων του Αττίλα στο έδαφος της Κατοχής. Οι εξελίξεις όμως καταδεικνύουν, πως η συγκεκριμένη επιθετική δραστηριότητα ενεργοποιεί μηχανισμούς τους οποίους δεν υπολόγισε σωστά η Τουρκία και οι οποίοι δεν είναι διατεθειμένοι να ενδώσουν και να αποδεχτούν τους τουρκικούς εκβιασμούς. Έτσι…
- Οι ΗΠΑ αποστασιοποιούνται έστω και φραστικά από το Τουρκικό πειρατικό εγχείρημα, αρνούμενες να παραχωρήσουν ανεξέλεγκτα υπερπρονόμια σε μια αναθεωρητική δύναμη η οποία απειλεί να απορυθμίσει πλήρως τους Αμερικανικούς σχεδιασμούς στην συγκεκριμένη περιφερειακή σκακιέρα.
- Η Ρωσία ομοίως κρατά τις δικές της αποστάσεις, αρνούμενη να επιτρέψει στην Τουρκία να ακυρώσει από το παράθυρο το κεκτημένο που διασφάλισε με την παρουσία της και την συνολική διαχείρισή της στην Συριακή κρίση.
- Η Αίγυπτος ως ισχυρή Μεσογειακή και ενεργειακή δύναμη, δεν είναι διατεθειμένη να παρατηρεί παθητικά την συστηματική προσπάθεια υποσκελισμού της από τον τουρκικό επιθετικό αναθεωρητισμό.
- Η Σαουδική Αραβία αλλά και τα ΗΑΕ έχουν κάθε λόγο να μην θέλουν να συνηγορήσουν στην συστηματική επιδίωξη της Τουρκίας να κεφαλαιοποιήσει γεωπολιτικά κέρδη προκειμένου να τα ρευστοποιήσει σε έναν ιδιότυπο εσωτερικό ανταγωνισμό με λάφυρο τον Μουσουλμανικό κόσμο και επίδικο την Ηγεμονία σε αυτόν, όπως επίσης έχουν και κάθε λόγο να θέλουν να εμποδίσουν την ντε φάκτο εισβολή του Κατάρ στην Μεσόγειο με όχημα την Τουρκία και ορμητήριο μια εκτουρκισμένη Κύπρο.
- Η Γαλλία έχοντας πληρώσει ακριβά το βρώμικο Βρετανικό παιχνίδι στην Β. Αφρική, δεν είναι διατεθειμένη να ανεχτεί την ύπουλη Βρετανική τακτική που επιμένει να αβαντάρει απροκάλυπτα την Τουρκική πειρατική αλητεία και στην ΝΑ Μεσόγειο. Και φυσικά…
- Το Ισραήλ έχει κάθε λόγο να αντιστέκεται στην απόπειρα του από θαλάσσης στραγγαλισμού του, και να αντιστέκεται στην επιβολή νέων τετελεσμένων τα οποία θα επιφέρει κάθε απόπειρα ουσιαστικού και τυπικού εκτουρκισμού της Κύπρου.
Επομένως, μετά από την απροκάλυπτα επιθετική παρέμβαση του Ερντογάν στα Βαρώσια, αυτό που κυρίως διαμορφώνεται, δεν είναι μονάχα ένα πλέγμα πρόσθετων δυσκολιών και καινούριων τετελεσμένων. Είναι πρωτίστως ένα περιβάλλον καινούριων διεθνών αλλά και περιφερειακών δυνατοτήτων, το οποίο οφείλει να συνειδητοποιήσει και φυσικά να αξιοποιήσει στοχευμένα η Ελληνική Εξωτερική πολιτική, σε απόλυτο συντονισμό με την Κυπριακή πολιτική ηγεσία.
Το στοίχημα με το χρόνο…
Είναι μια κρίσιμη παράμετρος η οποία φαίνεται πως στην συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία, διεκδικεί μια θέση πρωταγωνιστική στην διαμόρφωση της ταυτότητας των εξελίξεων. Πρόκειται για μια άκρως ενδιαφέρουσα όσο και ανέλπιστη ιστορική πρόκληση η οποία υφίσταται αυτήν την στιγμή, αλλά δεν θα υφίσταται για πάντα. Πρόκειται για μια ευνοϊκή συγκυρία η οποία, για όσο υφίσταται, δημιουργεί ένα προνομιακό για τον Ελληνισμό περιβάλλον ανταγωνιστικών αντιθέσεων και η στρατηγική αξιοποίησή του, είναι ένα κρίσιμο στοίχημα που θα πρέπει να απασχολήσει πολύ σοβαρά την Ελληνική αλλά και την Κυπριακή πολιτική ηγεσία.
Η Ελλάδα και η Κύπρος οφείλουν να περάσουν σε καθολική αντεπίθεση, ακυρώνοντας πλήρως την Τουρκική περιφερειακή ατζέντα και αναγορεύοντας εαυτούς σε πραγματικούς πρωταγωνιστές των περιφερειακών εξελίξεων. Και αυτήν την φορά, οφείλουν να το πράξουν ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΝΤΑΣ οριστικά την αναποφασιστικότητα, τα ταμπού και τα φοβικά σύνδρομα δεκαετιών. ΚΑΙ κυρίως οφείλουν να το πράξουν, ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΟΝΤΑΣ τρία πολύ σημαντικά εργαλεία, τα οποία υποχρεούται να έχει στην φαρέτρα της κάθε χώρα που σέβεται στοιχειωδώς τον εαυτό της, την ιστορία της, αλλά και το αδιαπραγμάτευτο στρατηγικό της δικαίωμα στο μέλλον. Και όλα αυτά φυσικά, στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου και ενιαίου εθνικού σχεδιασμού με υψηλά γεωστρατηγικά στάνταρντς.
Τα τρία κρίσιμα εργαλεία που θα οριοθετήσουν αυτήν την συνολική στρατηγική μεταστροφή και θα προσδώσουν συγκεκριμένο περιεχόμενο στην γενικευμένη αντεπίθεση του Ελληνισμού, είναι…
ΠΡΩΤΟΝ: Η οριστική εγκατάλειψη της αδιέξοδης λογικής του εξευμενισμού και της ηττοπάθειας και η συνακόλουθη αποφασιστική στροφή στην επιθετική Διπλωματία. Αυτή η στροφή προϋποθέτει δυο πράγματα:
- Τον επαναπροσδιορισμό των θεμελιωδών εθνικών ιεραρχήσεων και…
- Την διεκδίκηση ενός διαφορετικού ρόλου της χώρας στα διεθνή αλλά και στα περιφερειακά δρώμενα, ο οποίος θα χτίζεται με βάση τα Ιστορικά Δίκαια του Ελληνισμού και θα βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τις παρασιτικές αντιλήψεις που μετέτρεψαν την πατρίδα μας σε γεωπολιτικό αναλώσιμο για εχθρούς και «φίλους».
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Η καθολική αναβάθμιση της επιχειρησιακής ετοιμότητας και η παράλληλη ενεργοποίηση ενός επικαιροποιημένου επιτελικού σχεδιασμού που…
- Θα επαναπροσδιορίζει τα κυρίαρχα δόγματα…
- Θα ανασυντάξει και θα ενισχύσει τις υπάρχουσες αμυντικές δομές…
- Θα αναδιατάξει τις δυνάμεις κατά τρόπον που να υπηρετείται πληρέστερα η νέα επιχειρησιακή φιλοσοφία…
- Θα προσαρμόζεται πλήρως στις απαιτήσεις του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου… Και εν τέλει…
- Θα καθιστά ξεκάθαρο στους πάντες, ότι η ενεργοποίηση του casus belli του Ελληνισμού, ΔΕΝ είναι ένα απλό επικοινωνιακό πυροτέχνημα, αλλά ένα δυναμικό εργαλείο που θα βάλει την ανεξίτηλη σφραγίδα του στο γεωπολιτικό αποτύπωμα των εξελίξεων της επόμενης μέρας.
ΤΡΙΤΟΝ: Η ενσωμάτωση της ιδέας της Δευτερογενούς άμυνας ως ενισχυτικό στοιχείο της νέας Εθνικής επιχειρησιακής φιλοσοφίας. Αυτό μεταξύ άλλων σημαίνει ότι η Ελλάδα και κυρίως η Κύπρος, θα πρέπει να αξιοποιήσουν την ευνοϊκή συγκυρία και να πρωταγωνιστήσουν στην δημιουργία ενός ευρέως δικτύου ευέλικτων, αμοιβαίων, ουσιαστικά στρατηγικών και αμυντικών συνεργασιών, που θα ενισχύσουν την παρουσία ανταγωνιστικών προς την Τουρκία δυνάμεων στην Μεσόγειο, στο πλαίσιο μιας πραγματικά εξωστρεφούς, πολυδιάστατης και win–win προσανατολισμένης εξωτερικής πολιτικής. Μια τέτοια εξέλιξη, θα αναδείξει τον περιφερειακό ρόλο σύμπαντος του Ελληνισμού και ταυτόχρονα θα εγκαινιάσει την λειτουργία ενός πολυδύναμου πολλαπλασιαστή ισχύος από τον οποίο θα ωφελούνται οι πάντες και θα ξηλώνεται το νεο-οθωμανικό όνειρο με τρόπο μεθοδευμένο και συστηματικό.
Η Τουρκία πυροδοτώντας τον δυναμίτη του Κυπριακού, έκανε το μοιραίο λάθος και άνοιξε τον Ασκό του Αιόλου…
Και ο Ελληνισμός είναι φύσει και θέσει η δύναμη που...
- ή θα εγκλωβιστεί αμετάκλητα στην περιδίνηση των δυσάρεστων εξελίξεων και των καταστροφικών ανατροπών που σηματοδοτεί αυτή η απόφαση,
- ή θα οδηγήσει τον τουρκικό χάρτινο γίγαντα, από το αυτί και στο ταμείο της Ιστορίας, για να πληρώσει πανάκριβα το τίμημα των επιλογών του. Η ιστορική πρόκληση είναι σαφής. Ωστόσο η έκβαση της διαχείρισής της θα κριθεί από τις αποφάσεις μας.
Η πολιτική τάξη στην Ελλάδα και την Κύπρο, ΔΕΝ είναι διατεθειμένη να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Η Ιστορία όμως είναι παρούσα στο ραντεβού της και αυτήν την φορά ο Ελληνισμός ΔΕΝ θα πρέπει να χάσει το τραίνο. Η πατρίδα μας σε συντονισμό με την Κύπρο, οφείλει να ενεργοποιήσει άμεσα τα τρία σημαντικά εργαλεία που έχει στην διάθεσή του ο Ελληνισμός (και τα οποία συνοπτικά περιγράψαμε παραπάνω) και την ίδια στιγμή να αξιοποιήσει την ευνοϊκή συγκυρία ώστε να κινηθεί ΚΑΙ επί του πεδίου με διπλή στόχευση:
- Να πλασάρει δίπλα της την Διεθνή κοινότητα και μάλιστα θετικά προδιατεθειμένη, αξιοποιώντας μεταξύ άλλων ΚΑΙ τον απόηχο των αποφάσεων του ΣΑ. Και…
- Να σπρώξει την Τουρκία στο δρόμο του ολέθρου και στις αναμενόμενες αυτοκτονικές αποφάσεις που δεν θα έχουν επιστροφή.
Το κρίσιμο ερώτημα όλων, είναι: «Πως θα το καταφέρουμε αυτό»…
Και η απάντηση σ αυτό το ερώτημα είναι απλή: «Θα το καταφέρουμε κάνοντας απλά το αυτονόητο». Και το αυτονόητο συμπυκνώνεται σε τρία βήματα τα οποία θα έπρεπε να έχουν γίνει ήδη από χθες και η υλοποίηση των οποίων θα πρέπει ήδη να απασχολεί την πολιτική ηγεσία και τα αρμόδια επιτελεία σε Ελλάδα και Κύπρο. Τα βήματα αυτά είναι…
- Ενεργοποίηση του casus belli του Ελληνισμού το οποίο αποτελεί την μόνη ενδεδειγμένη απάντηση στην περαιτέρω επιχειρησιακή κλιμάκωση που επιχειρεί η κυβέρνηση της Άγκυρας σε συντονισμό με την Τουρκοκυπριακή ηγεσία…
- Ισχυροποίηση της στρατιωτικής παρουσίας και ουσιαστική οχύρωση της Άμυνας των Ελληνικών νησιών στο πλαίσιο του δικαιώματος για πλήρη άσκηση Εθνικής κυριαρχίας…
- Καθολική επέκταση των Χωρικών Υδάτων στα 12 νμ και άμεση οριοθέτηση της Ελληνοκυπριακής ΑΟΖ…
Η απάντηση της Τουρκίας προφανώς είναι αναμενόμενη και δεν χρειάζεται η επικουρική συμβολή των κηρύκων της «σύνεσης» και του συμβιβασμού για να την ανακαλύψουμε. Αυτό που χρειάζεται είναι να καταστεί απρόβλεπτη η απάντηση της Ελλάδας, με την επικουρική στήριξη επιλεγμένων συμμάχων της.
Η Ελλάδα ΔΕΝ θα είναι επιτιθέμενη. Θα έχει ασκήσει απλώς τα νόμιμα με καθυστέρηση πολλών δεκαετιών. Θα έχει κάνει απλώς όλα όσα έχει φροντίσει να κάνει και το τελευταίο κυρίαρχο κράτος σε αυτόν τον πλανήτη και για τα οποία υποχρεούται μέσα από τις προβλέψεις του Διεθνούς Δικαίου. Το γεγονός λοιπόν ότι δεν θα είναι επιτιθέμενη, της εξασφαλίζει ένα τετραπλό προνόμιο, το οποίο οφείλει να αξιοποιήσει παραγωγικά.
Είναι η στήριξη της Διεθνούς κοινότητας σε μια χώρα που δέχεται επίθεση από τον πειρατή της ΝΑ Μεσογείου…
Είναι η ανάγκη των ΗΠΑ να προστατεύσουν από την κατάρρευση το περιφερειακό τους αφήγημα και την στρατηγική υποδομή που προσπαθούν εναγωνίως να δημιουργήσουν…
Είναι το ανέλπιστο στρατηγικό πρόσχημα που θα διασφαλιστεί σε όλους τους ισχυρούς δρώντες που για τους δικούς τους ξεχωριστούς λόγους επιδιώκουν την ολοκληρωτική κατάρρευση του νεο-οθωμανικού αφηγήματος. Και πάνω απ’ όλα…
Είναι το αδιαφιλονίκητο προνόμιο που διαθέτει η χώρα μας και της επιτρέπει - αν και αμυνόμενη - να έχει προετοιμάσει την δική της απάντηση με την στρατηγική του πρώτου συντριπτικού στρατηγικού πλήγματος, που δεν θα αποκλείει ακόμη και την κατάληψη τουρκικών εδαφών και που θα τσαλακώσει οριστικά το γόητρο του σαλτιμπάγκου, ανοίγοντας διάπλατα τον δρόμο της γεωπολιτικής του αποσύνθεσης και εν τέλει του ιδίου του γεωπολιτικού του ακρωτηριασμού.
Η Ελληνική στρατηγική σκέψη, για να αποκτήσει αδιαμφισβήτητη εθνική ταυτότητα, οφείλει να αναζητήσει τρόπους που θα οδηγήσουν στον καθολικό εκφυλισμό το τουρκικό νεο-οθωμανικό αφήγημα, ανοίγοντας τον δρόμο για την οριστική και αμετάκλητη αυτοπαγίδευση των εμπνευστών του.
Όλα τα υπόλοιπα είναι δουλειά των επιτελείων και δεν αφορούν στον δημόσιο διάλογο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου