Ουκρανικό...Απαρχή μιας αλυσίδας συγκρούσεων που τροφοδοτούν οι στρεβλώσεις της μεταψυχροπολεμικής εποχής

Η κλιμάκωση του πολέμου στην Ουκρανία, βρίσκει την πολιτική σκέψη στο εδώλιο και την κοινωνία μας  γι’ ακόμη μια φορά διχασμένη σε βαθμό εξαιρετικά ανησυχητικό…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Την βρίσκει να είναι ουσιαστικά παραδομένη στην περιδίνηση μιας ελεγχόμενης και κυρίως μιας παραλυτικής ομαδοποίησης, που θέλει τους πολίτες να τσουβαλιάζονται σε Πράσινους και Βένετους, σε ευαίσθητους και ανάλγητους, σε φιλορώσους και αντιπουτινιστές. Τους θέλει να συμπεριφέρονται ως άβουλοι οπαδοί της μιας ή της άλλης αντίληψης, χωρίς κρίση, χωρίς άποψη για τα τεκταινόμενα, χωρίς ρόλο και κυρίως χωρίς την παραμικρή δυνατότητα οργανωμένης και ουσιαστικής παρέμβασης σε κρίσιμες εθνικές αποφάσεις που λαμβάνονται ουσιαστικά υπό καθεστώς εκβιαστικής γεωπολιτικής εποπτείας.

Αυτή η εξέλιξη, δεν είναι διόλου τυχαία. Οι κοινωνίες, ανάμεσά τους και η Ελληνική, πρέπει να κρατηθούν μακριά από αυτό που πραγματικά συντελείται στο περιβάλλον αυτής της σύγκρουσης, διότι το μοναδικό δικαίωμα που τους αναγνωρίζεται, στο πλαίσιο ενός ιδιότυπου αυτοχειριασμού, είναι το «δικαίωμά» τους να αποδεχτούν καινούρια τετελεσμένα, να υποστούν τις μακροχρόνιες συνέπειες  ολέθριων επιλογών που υπαγορεύονται στην χώρα από τους διαχρονικούς «προστάτες» της  και ταυτόχρονα να έχουν την ψευδαίσθηση ότι η υιοθέτηση αυτών των επιλογών, έρχεται είτε να δικαιώσει την δικαιολογημένη οργή τους, είτε να καταστήσει διακριτή την υποτιθέμενα «αντισυστημική» προσδοκία τους.

Το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, εναποθέτει την πολιτική του μακροημέρευση, σε αυτό το υβριδικό μοντέλο του «πολίτη» που επιμένει να λειτουργεί με το θυμικό, που αρνείται επίμονα να δραπετεύσει από τον παραδοσιακό τρόπο σκέψης και που τελικά είναι πρόθυμος να αλλοτριώσει την πολιτική του ιδιότητα, μέσα από...

Ο φαύλος κύκλος ενός καταστροφικού μείγματος πολέμου – κυρώσεων και οι συνέπειές του

Η ανάπτυξη επιβραδύνεται… Ο πληθωρισμός ξεφεύγει από κάθε έλεγχο… Ο συνδυασμός των παραπάνω, τείνει να καθηλώσει τις Δυτικές Οικονομίες σε ένα περιβάλλον στασιμοπληθωρισμού, οι συνέπειες του οποίου θα είναι αλυσιδωτές, γενικευμένες και δυσκολοξεπέραστες…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η Δύση δεν θα έχει εις το διηνεκές την δυνατότητα να πανηγυρίζει για την αποτελεσματικότητα των μηχανισμών και κυρίως των επιλογών της. Αυτοπαγιδεύεται σ αυτές. Τα αποσπασματικά ανακουφιστικά μέτρα τα οποία λαμβάνονται με σκοπό να αμβλύνουν τις πολύ οδυνηρές συνέπειες που υφίστανται οι Δυτικές κοινωνίες, είναι εξαιρετικά προσωρινά και η διαχείρισή τους είναι εξαιρετικά δύσκολη, με δεδομένο ότι οι Δυτικές Οικονομίες έχουν ήδη «πληγωθεί» από τις συνέπειες της μακροχρόνιας υγειονομικής κρίσης.

Η ραγδαία επιδείνωση όλων των δεικτών, με προεξάρχοντα τον δείκτη της ανεργίας, θα επιδεινώσει έτι περαιτέρω την πραγματική κατάσταση μέσα στην κοινωνία και θα ακυρώσει συνολικά τις όποιες "ευεργετικές" επιπτώσεις μπορεί να είχαν στον γενικό πληθυσμό, τα περιορισμένης εμβέλειας μέτρα στήριξης τα οποία υιοθετήθηκαν κατά την διάρκεια της πανδημίας.

Κρίσιμοι πυλώνες της Δυτικής Οικονομίας απειλούνται με αποκαθήλωση. Η επιχειρηματική εμπιστοσύνη σε συνδυασμό με την αβεβαιότητα μεταξύ των επενδυτών, δέχονται ήδη τα πρώτα σοβαρά πλήγματα και δεν είναι διόλου τυχαίο το γεγονός ότι... 

Συναντίληψη... Σε μια επί της ουσίας συζήτηση περί Ελληνικών "ανέμων" και Ελληνικότατων "υδάτων"

Η συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν κράτησε δυο ολόκληρες  ώρες. Ο χρόνος αυτός είναι αρκετός για δύο ηγέτες πολυάσχολους και είναι φανερό ότι δεν μπορεί να αναλώνεται με γενικόλογες αμπελοφιλοσοφίες, αλλά αξιοποιείται για μια πραγματικά ουσιαστική συζήτηση περί Ελληνικών  "ανέμων" και εξ ίσου Ελληνικότατων "υδάτων". 

Ανακοινώνεται ότι το κλίμα ήταν καλό και υπήρξε συναντίληψη μεταξύ των δύο πλευρών. Μάλιστα… Συναντίληψη… Απέραντη ομορφιά…

Επειδή όμως συναντίληψη ανάμεσα στον λύκο και στο αρνάκι, υπάρχει μόνο στην αμοιβαία αγάπη και των δυο για την στάνη... Και επειδή ο "δικός μας" ο αντρειωμένος έχει δώσει πολύ σαφή δείγματα γραφής για την αντρειοσύνη από την οποία διακατέχεται, δικαιούμαστε αν μη τι άλλο να έχουμε ορισμένες απλές και αυτονόητες απορίες, έτσι ώστε να μην χάνουν οι λέξεις εντελώς το νόημά τους, εν μέσω υπερφίαλων ταρατατζούμ...

Μόλις προχθές ο κ. Τσελίκ φρόντισε να θυμίσει ότι ο Τουρκικός μαξιμαλισμός περιλαμβάνει μια ευρεία ατζέντα, η οποία και...

Δεν είστε αυτό που νομίζετε επειδή απλώς τόσο σας κόβει

Ειλικρινά δεν αντιλαμβάνομαι το περίσσευμα της ελαφρότητας όλων αυτών, που αντί να συμβιβαστούν με την ανικανότητα ή έστω την αδυναμία τους να κατανοήσουν αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία, σπεύδουν να στοιχηθούν πίσω από τον διόλου αθώο και επικίνδυνο κλόουν της - που έχει εργαλειοποιηθεί σαν μαθητευόμενο κουτάβι από τους Αμερικανούς - και καλούν όλους τους υπόλοιπους να δηλώσουν αν είναι με τον «δικτάτορα Πούτιν» ή απέναντι από αυτόν, προκειμένου να αποφασίσουν εάν από εδώ και πέρα θα τους αγαπούν ή εάν θα τους μισήσουν…

ΔΕΝ παγιδευόμαστε όλοι σε τέτοια κατασκευασμένα διλήμματα τρισχαριτωμένοι μου φίλοι… ΔΕΝ είναι παιδικό παιχνίδι μια σύγκρουση που έχει ευρύτερα γεωστρατηγικά χαρακτηριστικά, η συνολική έκβαση της οποίας θα κρίνει εν πολλοίς την νέα Αρχιτεκτονική Ασφαλείας στην Ευρώπη αλλά και την φυσιογνωμία της νέας ισορροπίας ισχύος στο Διεθνές Σύστημα…

Μη συμβάλετε λοιπόν στο μπαλαμούτιασμα της κοινωνίας, κατασκευάζοντας τα δικά σας νηπιακά και επιπόλαια διλήμματα, επειδή ντε και καλά θα πρέπει να εκφράσετε άποψη ακόμη ΚΑΙ για το Ουκρανικό, με όρους ΠΟΛΕΜΟΥ και ΕΙΡΗΝΗΣ, επειδή απλά αυτό αντιλαμβάνεστε.

Αφήστε και κάτι να περάσει χωρίς να εκφράσετε την άποψή σας. Είναι καλύτερα… Τουλάχιστον είναι καλύτερα μέχρι να κατανοήσετε ότι οι όροι, η σκληρότητα, η διάρκεια και το διακύβευμα των πολεμικών συγκρούσεων, διαμορφώνονται και ωριμάζουν σε περιβάλλοντα επίπλαστης Ειρήνης. Και αυτό συμβαίνει διότι σε...

Τυχοδιωκτικός ρεβανσισμός - Οι Αμερικανοί παγίδευσαν σε σπιράλ θανάτου την Ευρώπη

Η διπλωματική κινητικότητα αρχίζει σταδιακά να προσαρμόζεται στις απαιτήσεις του μεταπολεμικού σκηνικού. Αν και ουδείς μπορεί με βεβαιότητα να προσδιορίσει το πόσο απέχουμε από την όποια λύση, ούτε το εάν είναι ή όχι εφικτό να ανακοπούν οι επιπτώσεις από την καταστροφική διαχείριση των προηγούμενων ημερών…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ωστόσο… Φαίνεται ότι οι πάντες συνειδητοποιούν το πραγματικό εύρος των συνεπειών οι οποίες ανατροφοδοτούνται από το καθεστώς των κυρώσεων στο περιβάλλον μιας παγκοσμιοποιημένης Οικονομίας και σπεύδουν να δημιουργήσουν προϋποθέσεις διαφυγής από τον φαύλο κύκλο που η διαχείρισή του ενδέχεται να καταστεί ανεξέλεγκτη προϊόντος του χρόνου…

Άλλωστε το γεγονός ότι οι πρωταγωνιστές στο πεδίο, επαναπροσδιορίζουν ήδη το ύψος στο οποίο τοποθετούν τον πήχη των «κόκκινων γραμμών», αποδεικνύει ότι η ιδέα του «έντιμου συμβιβασμού» κερδίζει έδαφος, αφού όλοι πλέον αντιλαμβάνονται ότι το μετα-ψυχροπολεμικό τέρας που έσπευσαν να δημιουργήσουν, έχει ισχυροποιηθεί με ρυθμούς αναντίστοιχους της ικανότητάς τους να το διαχειριστούν αποτελεσματικά και πολύ περισσότερο της επιθυμίας τους να το καθυποτάξουν στις ευρύτερες γεωπολιτικές σκοπιμότητες και στοχεύσεις τους.

Κρίσιμες ανατροπές…

Για την Ρωσία: Μετά από δυο εβδομάδες συγκρούσεων, συνειδητοποιούν πλέον ακόμη και οι πιο αισιόδοξοι, ότι αυτό που καταγράφεται συνιστά στρατηγική ήττα της Ρωσίας, ανεξάρτητα από τα όποια αποτελέσματα θα αποτυπωθούν στο πεδίο, μετά την ολοκλήρωση των επιχειρήσεων…

• Ευρύτερης σημασίας στρατηγικό σχέδιο, που να σχετίζεται με την κορυφαία στρατηγική σύγκρουση στο πλαίσιο του Διεθνούς συστήματος, ΔΕΝ υπήρξε ή εάν υπήρξε, ήταν πλημμελώς οργανωμένο και επιτελικά αδύναμο… 
• Η επιχειρησιακή ικανότητα των Ρωσικών ενόπλων δυνάμεων απομυθοποιήθηκε και...

Πως οι Ευρωπαίοι πέφτουν πάντα στην παγίδα των Αγγλοσαξόνων

Για να στηθεί μια φάκα για ποντίκια χρειάζεται ένα τυράκι. 

Για να στηθεί μια πολιτική φάκα χρειάζεται ένας χρήσιμος ηλίθιος.

Θα ξεκινήσω από τη δεκαετία του 1950 για να κατανοήσουμε πως παίζεται το παιχνίδι.

---

---

γράφει ο ΤΑΣΟΣ ΣΙΔΕΡΙΔΗΣ

Μετά το Β’ ΠΠ υπήρξε τεράστια ανάγκη και ζήτηση για φτηνό πετρέλαιο και ενεργειακούς πόρους μιας και η ήπειρος βρισκόταν στο στάδιο της ανασυγκρότησης.

Η Ευρώπη πρωτίστως στηριζόταν στο λιγνίτη, τον άνθρακα και το πετρέλαιο.

Η παραγωγή και εμπορία των πρώτων, επαρκούσε αφού οι λιγνιτοφόρες και ανθρακοφόρες περιοχές του Βελγίου και της Γερμανίας, κάλυπταν τις απαιτούμενες ανάγκες. Το πετρέλαιο όμως στην Ευρώπη διατίθετο από τις χώρες της Μέσης Ανατολής. Πρωτίστως από το Ιράν και δευτερευόντως από το Ιράκ και τη Σαουδική Αραβία. Το 60% των αναγκών της γηραιάς ηπείρου για αυτό το προϊόν προερχόταν από το Ιράν του οποίου τη διαχείριση των πετρελαιοπηγών είχε αναλάβει αποκλειστικά η Αγγλική εταιρεία British Petroleum η γνωστή μας «ΒΡ».

Τα κέρδη της εν λόγω εταιρείας σε διάστημα μόλις πέντε ετών 1947-1951 είχαν φτάσει το 75% του κρατικού προϋπολογισμού του ίδιου του Ιράν. Χαρακτηριστικό είναι πως από το 1908 που ιδρύθηκε ως Anglo-Persian Oil Company μέχρι το 1946 δηλαδή για ένα διάστημα 38 ετών, το ενεργητικό της εταιρείας μόλις άγγιζε το 10% του ενεργητικού της τελευταίας πενταετίας 47-51. Και τότε συμβαίνει το εξής αναπάντεχο. Γίνονται εκλογές στο Ιράν, τις κερδίζει το κόμμα του Εθνικού Μετώπου και πρωθυπουργός γίνεται ο Μοχάμεντ Μοσαντέκ.

Λίγους μήνες μετά το σχηματισμό κυβέρνησης, ο πρωθυπουργός Μοσαντέκ αποφασίζει να...

Η Ρωσία… Η Ουγκάντα… Ο Χατζηπετρής και ο κακός μας ο καιρός…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Δεν θέλω να χαλάσω σε κανέναν το αφήγημα το οποίο επιστράτευσε η Ελληνική κυβέρνηση για να δικαιολογήσει την απαράδεκτη και απερίσκεπτη συμπεριφορά της, αλλά θα είναι προτιμότερο, αντί να σπεύδουμε να το υιοθετήσουμε αβασάνιστα, να θυμόμαστε ότι ο αναθεωρητισμός της Τουρκίας, δεν περιμένει τον Πούτιν και τα τερτίπια του για να εκδηλωθεί... 

Είναι διαρκής… Είναι ανθεκτικός στον χρόνο… Επικαιροποιείται διαρκώς… Και παραμένει εξαιρετικά επικίνδυνος για την Ελλάδα και για την Κύπρο… Στην νεότερη ιστορία του, ο Ελληνισμός τον βίωσε…

• Το 1922 με την ολοκληρωτική τουρκοποίηση της Μ. Ασίας…
• Το 1924 με την έναρξη των...

Ο «πέτσινος» ήρωας Ζελένσκι και η δίδυμη πρόκληση της νέας εποχής

Ο Ζελένσκι απέδειξε απλώς ότι είναι αφελής. Δεν είναι ψεύτης. Είναι όμως αφελής. Πίστεψε όλα όσα του είπαν οι παραμυθάδες της Δύσης, για να ντοπάρουν τους Ουκρανούς με εργαλείο την αφέλεια και την ματαιοδοξία του…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Τονίσαμε από την πρώτη στιγμή, ότι ένοχοι για τα όποια εγκλήματα αυτού του πολέμου, δεν είναι μονάχα αυτοί που πυροβολούν.  Είναι και όλοι εκείνοι που έκαναν ότι μπορούσαν για να ενισχύσουν τις αυταπάτες και να σπρώξουν τον Ουκρανικό λαό σε αυτοκαταστροφικές και αδιέξοδες επιλογές, με όχημα τους τυχοδιωκτισμούς των Ουκρανών νεοναζί και εργαλείο την επιπολαιότητα ενός ματαιόδοξου θεατρίνου.

Ο Ζελένσκι ενσωματώθηκε πλήρως στον ρόλο ενός «ηγέτη» τον οποίο φιλοτέχνησαν και εν τέλει του ανέθεσαν οι Δυτικοί, και παρέσυρε την πατρίδα του στην καταστροφή με την επιλογή του να αρνηθεί την διερεύνηση μιας σχετικά αξιοπρεπούς λύσης, που θα μπορούσε να δώσει μια συμβιβαστική διέξοδο και να αποτρέψει την επέκταση των συγκρούσεων. Ο Ζελένσκι ενσάρκωσε τον ρόλο ενός κινηματογραφικού «ηγέτη», θεωρώντας ότι η διεισδυτικότητα που παρουσιάζει αυτός ο  ρόλος στα σαλόνια των Δυτικών, είναι συνώνυμο της ικανότητάς που οφείλει να διαθέτει ένας πραγματικός ηγέτης, προκειμένου να διαχειριστεί αποτελεσματικά μια κορυφαία κρίση που αφορά στην εμπόλεμη χώρα του.

Οι Δυτικοί από την μεριά τους, φρόντισαν να «μακιγιάρουν» πολιτικά αυτό που εξέπεμψε, διότι αυτό ακριβώς απαιτούσε το δικό τους «υποστηρικτικό» σενάριο. Στην ουσία ποτέ δεν στήριξαν και δεν επρόκειτο να στηρίξουν την Ουκρανία. Όχι μόνο επειδή είχαν πλήρη επίγνωση των κινδύνων που...

Τι σηματοδοτεί η στρατηγική ήττα της Ρωσίας στο Ουκρανικό

Για την Ρωσία αυτός ο πόλεμος δείχνει να έχει χαθεί και αυτή η διαπίστωση είναι μη αναστρέψιμη, ανεξαρτήτως από το ποια θα είναι η τελική του έκβαση στο έδαφος της Ουκρανίας. Η Ουκρανία άλλωστε, είναι μόνο το πεδίο επί του οποίου διεξάγονται τυπικά οι πολεμικές επιχειρήσεις. Το πραγματικό διακύβευμα αυτής της σύγκρουσης είναι πολύ ευρύτερο και από την πρώτη στιγμή τονίσαμε ότι σχετίζεται ευθέως με το νέο ισοζύγιο ισχύος στον νεο-ψυχροπολεμικό κόσμο που αναδύεται…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Για την Ρωσία αυτή η ήττα έχει στρατηγικά χαρακτηριστικά, ενώ σε όσα αφορούν στην περαιτέρω αποτίμησή της, φαίνεται ότι υπήρξε πολυδιάστατη. Δεν απομυθοποιήθηκε μονάχα η ικανότητά της να ανταποκριθεί με επιτυχία στις απαιτήσεις μιας μεσαίας συμβατικής πολεμικής αναμέτρησης, έχοντας σταθμίσει πλήρως την σχέση κόστους - οφέλους. 

Απομυθοποιήθηκε πρωτίστως η ικανότητά της να διαχειριστεί επιτυχώς το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού, το οποίο ομολογουμένως είχε εξασφαλίσει έναντι πάντων, ενώ επί της ουσίας και εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, αυτό που επίσης καταγράφεται, είναι η επιτελική ανεπάρκειά της στον επιχειρησιακό σχεδιασμό, γεγονός που οδήγησε σε μια ραγδαία αποδόμηση της εικόνας ισχύος η οποία φιλοτεχνήθηκε επιμελώς κατά την διάρκεια της τελευταίας εικοσαετίας.

Φυσικά, η ομολογουμένως απροσδόκητη αυτή ήττα, επεκτείνεται και στο επίπεδο του στρατηγικού σχεδιασμού, αφού είναι φανερό πλέον ότι οι Ρώσοι επιτελείς, ΔΕΝ διέθεταν βιώσιμο σχέδιο που θα τους επέτρεπε να διαχειριστούν αποτελεσματικά τα απρόοπτα αυτής της σύγκρουσης, ενώ η Ρωσική εξωτερική πολιτική, φαίνεται ότι διαθέτει πλέον ένα εξαιρετικά περιορισμένο οπλοστάσιο στην...

Κυνισμός – Ρεαλισμός – Αδιέξοδη πολιτική απεραντολογία

 Παρατηρώντας σχόλια και αναρτήσεις φίλων που αναφέρονται στις εξελίξεις οι οποίες σχετίζονται με το Ουκρανικό και χωρίς βεβαίως να έχουμε την πρόθεση να υποβαθμίσουμε την χρησιμότητα κάποιας από τις τοποθετήσεις που διατυπώνονται, θα θέλαμε να επισημάνουμε τα εξής:…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Μην αδικείτε κανέναν κύριοι, επιστρατεύοντας ως μέτρο για την στοιχειοθέτηση της κριτικής σας, την δική σας αντίληψη περί ανθρωπιάς. Δεν είναι λιγότερο άνθρωποι όσοι επιχειρούν να δουν και λίγο πιο πέρα από το «προϊόν» που επιμένει να «πουλάει» η μιντιακή επικοινωνιακή καταιγίδα.

Το Ουκρανικό έχει ευρύτερες και ιστορικές αιτίες που το δημιούργησαν και αυτές δεν αναδεικνύονται με αναθέματα και αφορισμούς για την «απανθρωπιά» ενός «αδίστακτου φονιά που εισέβαλε και δολοφονεί» ανεξέλεγκτα. Πολύ δε περισσότερο οι συνέπειες του Ουκρανικού, θα είναι ευρύτερες, πολύ πιο ευρείες ακόμη και από αυτές καθ’ εαυτές τις αιτίες που το δημιούργησαν και το ανατροφοδοτούν. Μην έχετε καμία απολύτως αμφιβολία…

Αυτές τις παραμέτρους προσπαθούμε να προσεγγίσουμε με την αρθρογραφία μας, θεωρώντας πως το κυρίαρχο πρόβλημα με το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπη η ανθρωπότητα - ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ - είναι η φυσιογνωμία του νεο-ψυχροπολεμικού κόσμου… Είναι το εάν τελικά η ζωή θα μας παραδώσει...