Απέναντι στην ηλιθιότητα, τον κομπογιαννιτισμό και την ασυνειδησία των Μανταρινάκηδων της συνωμοσιολογίας

Τα κρούσματα πληθαίνουν, η μακάβρια λίστα των νεκρών διευρύνεται και την ίδια στιγμή η αύξηση του αριθμού των διασωληνωμένων, η οποία τείνει πλέον να καταστεί ανεξέλεγκτη, απειλεί να συμπαρασύρει σε ολοκληρωτική κατάρρευση το σαθρό οικοδόμημα που συνηθίσαμε να αποκαλούμε ΕΣΥ…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η κυβέρνηση και οι μηχανισμοί της, προετοιμάζονται με καραγκιοζιλίκια, αλλά και με άτολμα όσο και αντιφατικά ημίμετρα να διαχειριστούν επικοινωνιακά το υγειονομικό ναυάγιο στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα…

Αρνούνται να υιοθετήσουν μέτρα ουσιαστικά, ρηξικέλευθα και κυρίως αδιαπραγμάτευτα, προκειμένου να συστρατεύσουν μαζικά την κοινωνία στον δρόμο που υπαγορεύει η επιστήμη και απαιτεί η στοιχειώδης κοινωνική υπευθυνότητα, καταδεικνύοντας ταυτόχρονα σε κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, ότι οφείλει να τοποθετηθεί με τρόπο ασυμβίβαστο, απέναντι στην ηλιθιότητα, τον κομπογιαννιτισμό και την υποκρισία όλων εκείνων που με την συμπεριφορά τους επέλεξαν να αποτελούν όνειδος για την επιστήμη και επικίνδυνο καρκίνωμα στους κόλπους της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Η πανδημία βρίσκεται ήδη σε κατάσταση δυναμικού και ενδεχομένως ανεξέλεγκτου come back, αλλά οι επιτελείς της κυβέρνησης αυτοσχεδιάζουν με ρυθμίσεις για την μουσική, για την γεωμετρία των τραπεζοκαθισμάτων και για την ύπαρξη ή μη προστατευτικών διαχωριστικών στους εξωτερικούς χώρους, ενώ συνεχίζουν να καταφεύγουν σταθερά σε γνωστές εμμονικές και αναποτελεσματικές αηδίες, που...

Ορισμένα ερωτήματα για τους οι «επιχειρησιακούς αναλυτές» του διαδικτύου…

Ξεύρεις την χώρα που ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα, που κοκκινίζει η σταφύλη και θάλλει η ελαία; Ω δεν την αγνοεί κανείς, είναι η γη η Ελληνίς.

από το ποίημα του Άγγελου Βλάχου

Στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας λοιπόν, οι πάντες διεκδικούν το δικαίωμα να γίνουν μετά Χριστόν προφήτες… Σε αυτήν την χώρα της ομολογημένης φαιδρότητας, την σημερινήν ημέραν, 24^ην του μηνός Οκτωβρίου του εθνοσωτηρίου έτους 2021, ο διαδικτυακός κοινωνικός μπαξές μας, γιόμισε ξαφνικά από το νέο φρούτο εποχής που ακούει στο όνομα «επιχειρησιακός αναλυτής»…

Σε όλους αυτούς που υπεραμύνονται του δικαιώματός τους να έχουν άποψη επί παντός επιστητού - και το οποίο ομολογουμένως είναι εκπληκτικό δικαίωμα - θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ότι σκοτώθηκε έναν νέο παιδί, που θα μπορούσε να έχει μια διαφορετική σχέση με την ζωή και την δημιουργία. Μια σχέση που δυστυχώς δεν την επέλεξε, ΟΥΤΕ το ίδιο ΟΥΤΕ το περιβάλλον του και αυτό είναι το πρωτεύον πρόβλημα που θα έπρεπε να απασχολεί τους πάντες. Ο θάνατος ενός νέου ανθρώπου, προφανώς δεν προσφέρεται για φτηνό πολιτικαντισμό, ούτε βεβαίως για να αναπαράγονται πεισματικά εμμονικές ιδεοληψίες. Αυτός είναι και ο λόγος που σε ότι μας αφορά, θα θέλαμε να επιστήσουμε την προσοχή στα ακόλουθα και καλό θα είναι οι περιφερόμενοι «επιχειρησιακοί αναλυτές» να...

Πεμπτοφαλαγγίτικη πολιτική σαβούρα…

Για όσους δεν κατάλαβαν σε ποιες επικίνδυνες ατραπούς σύρει την Εξωτερική Πολιτικής της χώρας η κυρίαρχη συστημική στρατηγική σκέψη των «συνετών», όταν υπό τον γενικό τίτλο «ΣΥΝΕΣΗ» επιμένει να αποθαρρύνει την Ελλάδα από το οριοθετήσει ΑΟΖ με την Κύπρο, δηλαδή με χώρα μέλος του ΟΗΕ και της ΕΕ, καλό θα είναι να ρίξουν μια ματιά στο παρακάτω απόσπασμα... 

Λέει λοιπόν το ΥΠΕΞ  της Τουρκίας με αφορμή την καινούρια πρωτοβουλία που αναλαμβάνει η γειτονική χώρα και υλοποιεί σχέδιο περικύκλωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, βάζοντας πόδι σε θαλάσσια ζώνη άσκησης Κυπριακών κυριαρχικών δικαιωμάτων : «Το Oruc Reis στάλθηκε βορείως της Κύπρου στην περιοχή η οποία καθορίστηκε από τη Συμφωνία Υφαλοκρηπίδας που υπογράψαμε με την (παράνομη) ‘’ΤΔΒΚ’’ το 2011 και των οποίων τα σύνορα κοινοποιήθηκαν στον ΟΗΕ στις 18 Μαρτίου 2020»… Τι έχουμε λοιπόν εδώ;;; Προσέξτε… 

Στο "παρά πέντε" ενός πολεμικού τυχοδιωκτισμού – Πρόκληση για την επόμενη μέρα στην Ευρώπη

Πρόλογος αντί... επιλόγου…

Είχα πλέον ολοκληρώσει αυτό το άρθρο, όταν διάβασα την δήλωση του Ακάρ σύμφωνα με την οποία χαρακτηρίστηκε «εποικοδομητική» η συνάντησή του με τον Έλληνα Υπουργό Άμυνας. Αναζητώντας στο διαδίκτυο σχετική τοποθέτηση του Έλληνα Υπουργού, έπεσα επάνω σε μια δεύτερη είδηση σύμφωνα με την οποία συνελήφθησαν με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας, 6 αστυνομικοί της ομάδας «ΔΙΑΣ» επειδή έκαναν χρήση του όπλου τους και υπήρξε νεκρός κατά την διάρκεια μακράς καταδίωξης κλεμμένου αυτοκινήτου με τρεις υπόπτους οι οποίοι διεμβόλισαν τις μοτοσυκλέτες τους. Ειλικρινά δεν ξέρω εάν έχει νόημα να διαβάσετε αυτό το άρθρο και κυρίως δεν ξέρω τι περιμένουμε ούτε τι ακριβώς κάνουμε όλοι εμείς σε τούτη την χώρα…
Κ. Κυριακόπουλος

Ένας πρώτος κύκλος διμερών συμφωνιών και πολυμερών περιφερειακών συνευρέσεων, στις οποίες συμπρωταγωνιστεί και η χώρα μας, έχει ήδη ολοκληρωθεί. Ορισμένες από αυτές, έχουν να επιδείξουν διακριτό στρατηγικό αποτύπωμα, αλλά αυτή η διαπίστωση από μόνη της δεν αρκεί για να αποδώσει με ακρίβεια όλα όσα συντελούνται στην ευρύτερη γεωπολιτική μας γειτονιά…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Άλλωστε… Οι στρατηγικές επιδιώξεις, ως προϊόν εξειδικευμένης και επίπονης επιτελικής δουλειάς, έχουν πάντα κυρίαρχη εθνική ταυτότητα, η οποία είναι ταυτόσημη με την εθνική ταυτότητα των συμφερόντων τα οποία προορίζονται να εξυπηρετήσουν. Επομένως και τα προσδοκώμενα στρατηγικά ωφελήματα, ΔΕΝ διαχέονται αυτοδίκαια και κυρίως ΔΕΝ διαχέονται ισομερώς ούτε βεβαίως με την ίδια βαρύτητα μεταξύ των συμβαλλομένων μερών.

Από την άποψη αυτήν, η πολιτική τάξη της χώρας - η οποία ειρήσθω εν παρόδω αποδεικνύεται γι’ ακόμη μια φορά επιρρεπής στην λαγνεία των «ζήτω», των πανηγυρισμών και των καθ’ υπερβολήν όσο και αυθαίρετων ερμηνειών των συμπεφωνηθέντων -  δεν μπορεί να συνεχίσει να επαναπαύεται στο ροζ συννεφάκι των εντυπώσεων ή ενδεχομένως και των αυταπατών της. Αντιθέτως, αυτό που οφείλει να κάνει, είναι να σχεδιάσει την μεθοδολογία, την δράση και τις παρεμβάσεις της, με τις οποίες θα επιδιώξει να διευρύνει στην πράξη το στρατηγικό βάθος αυτών των συμφωνιών, έτσι ώστε… 

Κατ’ ανάθεσην «πρωταγωνιστής» σε ένα περιβάλλον καινούριων ευκαιριών και ρόλων που αναδιανέμονται

Η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Πολωνίας το οποίο αποφαίνεται ότι οι Ευρωπαϊκές νομολογίες και εν γένει το Δίκαιο της ΕΕ, δεν μπορεί να υπερβαίνει ή να συγκρούεται με το Σύνταγμα της χώρας, δεν είναι μια τυχαία απόφαση και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να εκλαμβάνεται ως μια επιπόλαια επιλογή, από μια χώρα που υποτίθεται ότι επιλέγει να «αυθαδιάζει» συστηματικά και να αμφισβητεί στην πράξη την ορθότητα και το αδιαπραγμάτευτο των επιλογών που υπαγορεύουν οι θεσμοί του Ευρωπαϊκού Ιερατείου…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Μπροστά στις κυοφορούμενες εξελίξεις - και ανεξάρτητα από την όποια αμιγώς νομική προσέγγιση των Πολωνών Δικαστών - η συγκεκριμένη απόφαση συνιστά μεταξύ άλλων και ευθεία βολή απέναντι στις πολιτικές που επιδιώκουν την ενίσχυση της Ευρωπαϊκής αυτονομίας. Από την άποψη αυτή, η συγκεκριμένη εξέλιξη, δεν μπορεί να υποβαθμιστεί στο επίπεδο μιας απλής νομικής και ερμηνευτικής διαφωνίας - έστω και διακεκριμένης - μεταξύ του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Πολωνίας. Πολύ δε περισσότερο που η αντιπαράθεση επί αυτών των ζητημάτων, ενσωματώνεται και διευρύνει έτι περαιτέρω την εξελισσόμενη εσωτερική σύγκρουση μεταξύ του άτυπου μπλοκ των πρώην Ανατολικών χωρών από την μια (οι οποίες θεωρούν ότι τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους εξυπηρετούνται πληρέστερα μέσα από τις Νατοϊκές δομές και με τον προσεταιρισμό των Αμερικανών) και των παραδοσιακών χωρών που συγκροτούν τον σκληρό πυρήνα της ΕΕ από την άλλη.

Με την Ευρωπαϊκή και την Νατοϊκή ηγεσία να βρίσκονται ήδη αντιμέτωπες με τα κρίσιμα στοιχήματα μιας εποχής κατά την διάρκεια της οποίας επαναπροσδιορίζονται οι όροι και η φυσιογνωμία που θα προσλάβει τελικά η νέα Αρχιτεκτονική ισχύος, είναι φανερό πως αυτό το συγκρουσιακό περιβάλλον δεν είναι μονάχα ένα...

Φροντίστε να θυμάστε αυτές τις επισημάνσεις

Επιμένουμε ότι ο παράγοντας «χρόνος», είναι η πλέον κρίσιμη παράμετρος που σχετίζεται με την Ελληνογαλλική Συμφωνία και η σοβαρότητα αυτής της παραμέτρου, θεωρείται εφάμιλλη της πρόβλεψης για αμοιβαία αμυντική συνδρομή…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Το αυξημένο της ειδικό βάρος, έγκειται στο γεγονός ότι η επίδρασή της είναι καταλυτική σε όλα όσα αφορούν στις εξελίξεις της επόμενης μέρας και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά…

ΚΑΙ η Γαλλία, η οποία έχει κάθε λόγο να διαχειρίζεται ευέλικτα τον αυξημένο ρόλο που κατοχυρώνει μέσα  από αυτήν την Συμφωνία στην ευρύτερη περιοχή, προκειμένου να αποσπάσει ανταλλάγματα από την Τουρκία, επιδιώκοντας έτσι να ακυρώσει μέρος των συνεπειών που υφίσταται εξ αιτίας της ύπουλης στάσης των Βρετανών…

ΚΑΙ η Τουρκία, η οποία γνωρίζει αυτήν την ανάγκη των Γάλλων και με τον αδίστακτο τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται, θα προσπαθήσει να προσαρμόσει την διαχείρισή της στα μέτρα των δικών της ηγεμονικών επιδιώξεων σε βάρος πρωτίστως της χώρας μας αλλά και της Κύπρου…

Οφείλει να το συνειδητοποιήσει κατεπειγόντως ΚΑΙ η Ελλάδα, η οποία δεν πρέπει να...

Στο γήπεδο της Αποφασιστικότητας και με εργαλείο τον Αιφνιδιασμό

Από την πρώτη στιγμή τονίσαμε ότι η Ελληνογαλλική συμφωνία, είναι πρωτίστως ένα κρίσιμο στοίχημα της Ελληνικής Εξωτερικής πολιτικής με τον χρόνο, αλλά και με την ανάγκη να αποστασιοποιηθεί άμεσα από τους εμμονικούς "δαίμονες" που έρχονται από το παρελθόν…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η έκβαση αυτού του στοιχήματος, θα καθορίσει σε τελευταία ανάλυση, όχι μόνο το εύρος και τα πεδία στα οποία θα εκδηλώνεται η περαιτέρω κλιμάκωση της Τουρκικής επιθετικότητας απέναντι στην Ελλάδα, αλλά κυρίως τον χαρακτήρα που θα προσλάβει και φυσικά τους όρους με τους οποίους θα διεξάγεται μια πραγματική, διαρκής και παράλληλη σύγκρουση που βρίσκεται σε εξέλιξη και η οποία προσδιορίζεται ως σύγκρουση του νεο-οθωμανισμού με την Ευρώπη και τον Δυτικό κόσμο συνολικά.

Οι πρώτες Τουρκικές αντιδράσεις επιβεβαιώνουν ότι η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της γειτονικής χώρας, έχουν πλήρη επίγνωση της ιδιαίτερης βαρύτητας που έχει η παράμετρος «χρόνος», γι’ αυτό και σπεύδουν καθημερινά με παρεμβάσεις επί του πεδίου να θεμελιώσουν «δικαιώματα» και να εμπλουτίσουν την ατζέντα των συζητήσεων με καινούρια απαράδεκτα τετελεσμένα. Την ίδια στιγμή, η Τουρκική Εξωτερική πολιτική πλαγιοκοπεί την περιφερειακή σταθερότητα, τόσο με την καινούρια επιστολή του Μονίμου Αντιπροσώπου της στον ΟΗΕ του κ. Φ. Σινιρίογλου με την οποία - και με πρόσχημα την αποστρατιωτικοποίηση - θέτει σε καθολική αμφισβήτηση το καθεστώς κυριαρχίας των μεγάλων νήσων του Αιγαίου, όσο και με τις προκλητικές δηλώσεις Τσαβούσογλου περί επικείμενης κήρυξης ΑΟΖ στην Ν.Α Μεσόγειο.

Έχουμε δηλαδή μια αλληλουχία νέων επιθετικών παρεμβάσεων, με τις οποίες αναβαθμίζεται δραματικά το επίπεδο της Τουρκικής προκλητικότητας και ταυτόχρονα προαναγγέλλονται καινούριες διπλωματικοπολιτικές πρωτοβουλίες, οι οποίες θα περιπλέξουν ακόμη περισσότερο τα...

Διμερής Συμφωνία με έντονο Ευρωατλαντικό αποτύπωμα και απόκρυφες επιδιώξεις

Με 191 θετικές ψήφους κυρώθηκε το απόγευμα της 7ης Οκτωβρίου η Ελληνογαλλική συμφωνία για συνεργασία σε άμυνα και ασφάλεια. Μια συμφωνία, την οποία ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε «ιστορική» και όλα δείχνουν ότι πραγματικά είναι…

του Γ. ΙΕΡΟΔΙΑΚΟΝΟΥ

Μην μας παρασύρει το γεγονός ότι αυτή η συμφωνία χαρακτηρίζεται από τα δύο συμβαλλόμενα μέρη ως “διμερής”. Καθόλου διμερής δεν είναι, καθότι τονίζεται σαφώς πως Ελλάδα και Γαλλία συμφωνούν στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μάλιστα αυτό αναφέρεται σαφώς στο άρθρο 3: «τα μέρη…συνεχίζουν να ενισχύουν την Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας της Ε.Ε., η οποία πρέπει να συμπεριλαμβάνει την προοδευτική διαμόρφωση μίας Πολιτικής Άμυνας της Ένωσης».

Βλέπουμε δηλαδή πως η διμερής συμφωνία έχει εδώ έντονο το Ευρωατλαντικό «αποτύπωμα», καθώς εκφράζει κυρίως την αταλάντευτη στρατηγική στόχευση της Δύσης. Όχι στα πλαίσια των φαντασιώσεων κάποιων Ευρωπαίων φεντεραλιστών, που οραματίζονται ευρωστρατούς και σχεδιασμούς ενιαίας ευρωπαϊκής άμυνας, που δεν είναι καθόλου εφικτό (τουλάχιστον στο εγγύς μέλλον), αλλά συνολικά του Δυτικού κόσμου, με προεξέχουσες τις ΗΠΑ. Γι’ αυτό εξάλλου το States Department χαιρέτισε την υπογραφείσα συμφωνία.

Οι αναλύσεις που θέλουν την συμφωνία ως αντίδωρο των Αμερικανών προς την Γαλλία για την προηγηθείσα συμφωνία ΗΠΑ, Αγγλίας, Αυστραλίας για τον Ειρηνικό, έχουν μεν μια κάποια βάση, αλλά απέχουν πολύ από το να...

Μπογδάνοι, ακροδεξιά και παρακμιακά -περιθωριακά ψευτοκινήματα

Η περίπτωση Μπογδάνου, δεν είναι ένα αυτοτελές περιστατικό από εκείνα που ανακύπτουν περιστασιακά κατά την τρέχουσα πολιτική διεργασία. Και φυσικά η «διαγραφή» του από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ, σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να εκλαμβάνεται ως μια πολιτική πράξη, με την οποία  συντηρητική παράταξη σπεύδει με συνέπεια να τακτοποιήσει «τα του οίκου της», διαχειριζόμενη επιθετικά και με αποφασιστικότητα τις όποιες περίεργες και ανεπιθύμητες κακοφωνίες…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η περίπτωση Μπογδάνου, είναι μέρος μιας αλυσίδας γεγονότων που προηγήθηκαν και άλλων που πρόκειται να ακολουθήσουν και τα οποία σχετίζονται με τις ευρύτερες προσαρμογές που αφορούν στην «δεξιά πολυκατοικία» στο σύνολό της. Έχουν να κάνουν με την συνολικότερη και διαρκή προσπάθειά της να επαναπροσδιορίσει τα ταυτοτικά της χαρακτηριστικά και κυρίως να τα προσαρμόσει – αντιστοιχίσει με τις προκλήσεις της εποχής και με τις γενικότερες πολιτικές ανακατατάξεις που βρίσκονται σε εξέλιξη σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο Κ. Μπογδάνος επιδιώκει να εμφανίζεται ως ένα εξευγενισμένο αλλά σε κάθε περίπτωση ακροδεξιό απολειφάδι, από εκείνα που επιχειρούν επικοινωνιακά να στρογγυλέψουν τις πιο απεχθείς γωνίες της ακροδεξιάς ρητορικής και να τις περιβάλουν με τον μανδύα μιας ιδιότυπης σοφιστικέ πολιτικής ψευδοκουλτούρας, στο πλαίσιο της αναγκαίας συστημικής αναμόρφωσης και προσαρμογής που έχει ανάγκη ο χώρος του.

Δεν πρόκειται για μια προσωπική επιλογή, αλλά για μια τάση που επιχειρεί να καταστεί κυρίαρχη στον συγκεκριμένο χώρο και εκφράζεται από την νέα γενιά των επίδοξων εκπροσώπων του, οι οποίοι προσπαθούν να τον αποσυνδέσουν από το απεχθές πεζοδρομιακό του παρελθόν και...

Για μια ολοκληρωμένη στρατηγική απάντηση με την αυτοπεποίθηση του σοβαρού γεωπολιτικού δρώντα

Στις 7 Οκτωβρίου η Βουλή αναμένεται να κυρώσει την Αμυντική Συμφωνία Ελλάδας – Γαλλίας αλλά το κλίμα μέσα στο οποίο διαφαίνεται ότι θα διεξαχθεί η όλη συζήτηση, επιβεβαιώνει γι’ ακόμη μια φορά πως το Ελληνικό πολιτικό σύστημα αρνείται να «ενηλικιωθεί» και δυστυχώς αποδεικνύεται ανίκανο να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να συνειδητοποιήσει επαρκώς το πραγματικό εύρος των προκλήσεων με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη η χώρα…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η κυβέρνηση, επιμένει να εξαντλεί το ενδιαφέρον της σε πρακτικές που αναλώνουν κρίσιμο πολιτικό κεφάλαιο της συμφωνίας σε πανηγυρισμούς, έχοντας το βλέμμα στραμμένο κυρίως στο εσωτερικό ακροατήριο. Και αυτό, παρά τους προγενέστερους κλυδωνισμούς που μεσολάβησαν, με τον πρωθυπουργό της χώρας να σέρνεται ταπεινωμένος πίσω από τις ολέθριες επιλογές που υπαγόρευε ο πανταχού παρών Αμερικανός πρέσβης στην «διοίκηση του Προτεκτοράτου».  

Η αντιπολίτευση από την άλλη, αδυνατεί να αποστασιοποιηθεί από την μίζερη λογική της μικρότητας και της «καταγγελίας για την καταγγελία». Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα προσανατολίζεται στην καταψήφιση της συγκεκριμένης Συμφωνίας, με γελοία προσχήματα και με εμφανή την πρόθεσή του να «ρεφάρει» την καταψήφιση της απαράδεκτης Συμφωνίας των Πρεσπών. Το αποτέλεσμα, είναι να στήνεται και αυτήν την φορά με ευθύνη όλων, το γνωστό γαϊτανάκι της πολιτικής αμπελοφιλοσοφίας για τα δευτερεύοντα, σε μια ιστορική συγκυρία κατά την οποία απαιτείται να υπάρξει ολοκληρωμένος στρατηγικός σχεδιασμός και...