Το ΝΑΤΟ... Η Τουρκία... Η Ιδρυτική Συνθήκη... Οι ανοησίες του "δόγματος Λουνς"... Και τα παπαγαλάκια σε εργολαβία

Η κλιμάκωση της Τουρκικής επιθετικότητας απέναντι στην Ελλάδα, είναι ευθέως και άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανάδειξη της νεο-οθωμανικής αντίληψης σε κυρίαρχο στοιχείο της Τουρκικής Εξωτερικής πολιτικής…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Συνακόλουθα, ο επιθετικός αναθεωρητισμός, ως προσδιοριστικό στοιχείο με βάση το οποίο αντιλαμβάνεται η ηγεσία της Άγκυρας την συμπεριφορά αυτής της χώρας τόσο τα περιφερειακά όσο και στα διεθνή δρώμενα, είναι απόλυτα συνυφασμένος με την γενικότερη επιδίωξή της να διασφαλίσει την πλήρη γεωπολιτική της χειραφέτηση και να παγιώσει την ευρύτερη γεωστρατηγική της αυτονομία. Ως εκ τούτου, πρόκειται για μια μεταστροφή η οποία έχει μόνιμα συστημικά χαρακτηριστικά και όχι για έναν προσωρινό παροξυσμό που θα ατονήσει μετά την επικείμενη εκλογική αναμέτρηση.

Στην πατρίδα μας, αλλά και στην Διεθνή κοινότητα, υπάρχει μια δυστοκία ως προς την αποδοχή αυτής της πραγματικότητας και οι πάντες περιχαρακώνονται μέσα σε ένα περιβάλλον από κίβδηλα άλλοθι και ανυπόστατες παραδοχές, προκειμένου να ερμηνεύσουν κατά το δοκούν αυτήν την συμπεριφορά την οποία καταφανώς αδυνατούν να χαλιναγωγήσουν.

Η ακραία πολεμικού χαρακτήρα ρητορική αλλά και οι δράσεις στις οποίες καταφεύγει η Τουρκία απέναντι στην χώρα μας, είναι μια σημαντική παράμετρος, ιδιαίτερα αποκαλυπτική των Τουρκικών επιδιώξεων, οι οποίες δεν συνθέτουν απλώς μια παράλογη αντίληψη για το «πακέτο» των διμερών διαφορών τις οποίες επιδιώκει με τρόπο αυθαίρετο να εντάξει στην συγκρουσιακή ατζέντα η πολιτική ηγεσία της γειτονικής χώρας. Αυτό που αποκαλύπτουν, είναι την επιδίωξη της Άγκυρας να...

ΗΠΑ - Τουρκία... Ο αδιέξοδος τακτικισμός και η στρατηγική ατολμία, ξυπνούν τα σύνορα του αίματος

Τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν οι «αυστηρές» παρεμβάσεις των Αμερικανών επιτελών μέσα από τις οποίες επιδιώκεται να «συνετιστεί» η απείθαρχη και χειραφετημένη Τουρκία…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Την ίδια περίοδο, ένας ιδιότυπος μηχανισμός Ελλήνων «πανηγυριστών», ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού, ο οποίος συναπαρτίζεται από πολιτικά και μιντιακά στελέχη, αναπαράγει διάφορες ανυπόστατες υπερβολές που εμφανίζουν τον Ερντογάν ως περίπου τελειωμένο, την Τουρκία ως περιθωριοποιημένη και απομονωμένη οντότητα και την Ελλάδα ως δυναμικά ανερχόμενο πουλέν, που καταλαμβάνει σταδιακά μια κυρίαρχη θέση στην καρδιά των Αμερικανών και στο “control panel” της ευρύτερης γεωπολιτικής σκακιέρας.

Πρόκειται για μια επιφανειακή προσέγγιση που αδυνατεί να διακρίνει τα πεπερασμένα όρια του τακτικισμού και επιμένει να επενδύει υπέρμετρα στην δύναμη της αυταπάτης. Ο εγκλωβισμός της κυρίαρχης στρατηγικής σκέψης της χώρας μας στην περιδίνηση αυτού του τοξικού και αδιέξοδου συνδυασμού, δεν μπορεί να παράξει Εξωτερική πολιτική με δυναμισμό και αυτοπεποίθηση. Αντιθέτως δημιουργεί και αναπαράγει μια νέα γενιά από παραλυτικά σύνδρομα, σε μια κρίσιμη ιστορική εποχή, κατά την οποία η πατρίδα μας μπορεί να διεκδικήσει έναν πραγματικά αναβαθμισμένο ρόλο, που θα εδράζεται σε μια ενεργητική παρουσία ικανή να ανοίγει καινούριους δρόμους στα περιφερειακά δρώμενα.

Πέρα από τους μύθους…

Αυτό που έχει αξία να καταγράψουμε, είναι το γεγονός πως όντως οι Αμερικανοί επιτελείς, είναι εξαιρετικά θυμωμένοι με την γεωστρατηγική αυτονόμηση της μέχρι πρότινος βολικής και χειραγωγούμενης Τουρκίας. Υπάρχουν όμως τρία ζητήματα τα οποία δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να αγνοήσουμε.

Το πρώτο, σχετίζεται με την ίδια την φυσιογνωμία των Αμερικανικών αντιδράσεων. Αυτές οι αντιδράσεις ΔΕΝ είναι ενιαίες… ΔΕΝ διακατέχονται από την ίδια αποφασιστικότητα σε ότι αφορά στο αδιαπραγμάτευτο των όρων τους… Και κυρίως... 

Τα γεράκια του Πενταγώνου και οι Πολωνοί ρεβανσιστές ανοίγουν την πόρτα του φρενοκομείου

Το τελευταίο πράγμα που θα πρέπει να κάνουμε αποτιμώντας την φρίκη αυτού του πολέμου, είναι η καταγραφή και πολύ περισσότερο οι συγκρίσεις που σχετίζονται με τον αριθμό των ένθεν κακείθεν νεκρών…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Όχι γιατί είναι ήσσονος σημασίας ζήτημα οι χαμένες ζωές των ανθρώπων. Κάθε άλλο… Αλλά διότι είναι εκ των ων ουκ άνευ, πως μια συστημική σύγκρουση όταν διαδραματίζεται στο πεδίο και εργαλειοποιεί πληθυσμούς, αυτό που θα παράξει κατ’ εξοχήν είναι εκατόμβες νεκρών από την κρίσιμη μάζα των αναλωσίμων. Αλλά και διότι το ισοζύγιο των νεκρών, με όποιον τρόπο και αν αποτιμηθεί, δεν αρκεί από μόνο του για να προσδιορίσει την ταυτότητα του νικητή και του ηττημένου.

Από την άποψη αυτή, οποιαδήποτε προσπάθεια σοβαρής γεωπολιτικής αποτίμησης, δεν μπορεί να εξαντλείται στην διαχείριση αριθμών, πολύ δε περισσότερο όταν αυτοί οι αριθμοί σχετίζονται με τα θύματα μιας πολεμικής σύγκρουσης που βρίσκεται σε εξέλιξη. Και προφανώς δεν μπορεί να αναπαράγει εμμονικές προσεγγίσεις και αναθέματα, που επιμένουν να παραβλέπουν τα αυτονόητα και να αναπαράγουν ασάφειες γύρω από κρίσιμα ζητήματα που απαιτούν ξεκάθαρες απαντήσεις.

Η σύγκρουση στο έδαφος της Ουκρανίας ήταν μαθηματικά βέβαιο πως κάποια στιγμή θα ξεσπούσε. Όχι απλά γιατί οι «κακοί» της μιας πλευράς προκάλεσαν τους «καλούς» της άλλης πλευράς και κάποιος θα έπρεπε να αναλάβει την πρωτοβουλία να δώσει ένα τέλος σε μια περιφερειακή αταξία. Αλλά διότι η Ουκρανία και η ευρύτερη περιοχή,  έχει προσλάβει μια ιδιαίτερη γεωστρατηγική φυσιογνωμία στην μεταψυχροπολεμική ισορροπία ισχύος, η οποία αποδείχτηκε εξαιρετικά ασταθής, και με «μεταβλητή» την παράμετρο της αντιπυραυλικής ασπίδας, οδήγησε στην...

Ένα περίεργο σιωπητήριο...

Το πρόβλημα κύριοι, δεν είναι εάν ο Ερντογάν θα πραγματοποιήσει τις απειλές του και θα προκαλέσει ευρύ ή περιορισμένης έκτασης θερμό επεισόδιο με την Ελλάδα και κακώς η δημόσια συζήτηση περιστρέφεται γύρω από κίβδηλα διλήμματα και αμφιλεγόμενες παραδοχές…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Το πρόβλημα είναι ότι οι απειλές της Τουρκικής ηγεσίας για στρατιωτική επέμβαση κλιμακώνονται, είναι διαρκείς και αναβαθμίζεται έτι περεταίρω το εύρος των παράνομων και αναθεωρητικών διεκδικήσεων σε βάρος της χώρας μας. Αυτό συνιστά προπαρασκευή πολεμικής επιχείρησης και δεν είναι μια απλή διαπίστωση που γίνεται στο πλαίσιο μιας χαλαρής φιλολογικής κουβέντας.

Η ρητορική των απειλών - ως ένα αναβαθμισμένο και απολύτως επικαιροποιημένο casus belli - και οι αναθεωρητικές διεκδικήσεις που συνθέτουν την Τουρκική επιθετική στρατηγική, ενσωματώνονται πλήρως στην πολιτική κουλτούρα των πολιτικών δυνάμεων και της τουρκικής κοινωνίας στο σύνολό της. Και φυσικά δομούν την σύγχρονη γεωστρατηγική αντίληψη της Τουρκικής πολιτικοστρατιωτικής ελίτ, η οποία εναρμονίζεται πλήρως με τις απαιτήσεις του ευρύτερου αναθεωρητικού της οράματος.

Έτσι… Οποιαδήποτε απόπειρα σοβαρής αποκλιμάκωσης και εάν επιχειρηθεί, για να είναι βιώσιμη και για να οριοθετήσει μια διαφορετική βάση στο επίπεδο των Ελληνοτουρκικών σχέσεων, θα πρέπει να συνοδεύεται από ΣΟΒΑΡΑ και ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ αντισταθμίσματα μακράς πνοής, που θα μπορούν να ικανοποιήσουν επαρκώς την υστερική εθνικιστική βουλιμία που είναι κυρίαρχη στο εσωτερικό της γειτονικής χώρας και...

Η τριπλή γεωπολιτική παγίδα για την Ευρώπη της αποβιομηχάνισης και του μαρασμού

Από κυρώσεις πάντως πάμε καλά. Η κρίσιμη λεπτομέρεια όμως, είναι πως αυτοί που πληρώνουν το μάρμαρο αυτής της περίεργης ιστορίας, είναι οι Ευρωπαϊκές κοινωνίες οι πολιτικές ηγεσίες των οποίων πλειοδότησαν σε δουλοπρέπεια και παίζοντας το παιχνίδι των Αμερικανών, αυτό που κατάφεραν ήταν να ανοίξουν διάπλατα την πόρτα του φρενοκομείου…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ο αναγκαστικός περιορισμός της κατανάλωσης Φυσικού αερίου κατά 60 δισ κυβικά μέτρα και η συνακόλουθη μείωση των εισαγωγών από την Ρωσία κατά 70 δις κυβικά μέτρα, εκτίναξε στον Θεό τις δαπάνες για το πανάκριβο LNG, έθεσε εκτός τροχιάς τις τιμές των προϊόντων, οδήγησε τις βιομηχανίες σε κλείσιμο ή στην καλύτερη περίπτωση σε δραστική μείωση της παραγωγής και εγκαινιάζει μια επίπονη διαδικασία εκτεταμένης αποβιομηχάνισης με απρόβλεπτες προεκτάσεις. Να σημειώσουμε εδώ ότι οι περιορισμοί των εισαγωγών σε ρωσικά προϊόντα πετρελαίου που ξεκινούν από τον Φλεβάρη, δεν έχουν αρχίσει ακόμη να επιβαρύνουν αυτό το ισοζύγιο της καταστροφής. Η συνέχεια λοιπόν αναμένεται να είναι δραματική…

Η Ευρώπη αυτήν την στιγμή στο επίπεδο της Οικονομίας τουλάχιστον, είναι το μεγάλο θύμα των επιλογών των πολιτικών της ηγεσιών, οι οποίες αγνόησαν θεμελιώδεις κανόνες που διέπουν την σκληρά ανταγωνιστική καπιταλιστική Οικονομία, υποτίμησαν τους αμείλικτους νόμους των καπιταλιστικών αντιθέσεων και έσυραν τις χώρες τους στην παγίδα που έστησαν οι Αμερικανοί οι οποίοι επιχειρούν να...

Από την γκλαμουριά του Νταβός, στην γκρίζα ζώνη της πρωθυπουργικής μυστικής διπλωματίας

Λοιπόν… Για να τελειώνουμε με τους εξυπνακισμούς και τις φτηνές επικοινωνιακές λαθροχειρίες. Όχι κύριοι… Η άλλη άποψη απέναντι στην ανεύθυνη όσο και επικίνδυνη τοποθέτηση του πρωθυπουργού περί ΜΗ πολέμου με την Τουρκία, ΔΕΝ είναι ο παιδαριώδης ισχυρισμός εκείνων που θεωρούν ότι αυτό που δήθεν περιμέναμε όλοι εμείς που αντιδρούμε σ αυτήν την κατάντια, ήταν να ακούσουμε τον Έλληνα πρωθυπουργό να επιδίδεται σε ένα πολεμοκάπηλο παραλήρημα που θα κήρυττε τον πόλεμο στην Τουρκία. Όχι… Δεν περιμέναμε αυτό…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Αυτό που περιμέναμε, ήταν το απαραίτητο αίσθημα ευθύνης… Το αναγκαίο μέτρο… Την απαιτούμενη σοβαρότητα… Και φυσικά την επιβεβαίωση του αυτονόητου… Ότι δηλαδή ο πρωθυπουργός της χώρας, έχει απόλυτη επίγνωση του ρόλου του, της βαρύτητας του λόγου του, αλλά και των συνεπειών τις οποίες υφίσταται η πατρίδα μας.

Όχι… Ο πρωθυπουργός της χώρας, όταν διατύπωνε αυτές τις καθ’ όλα απαράδεκτες δηλώσεις, ΔΕΝ είχε απέναντί του μόνο επενδυτές (τους οποίους έπρεπε να μανιπουλάρει) και δη επενδυτές και «οίκους αξιολόγησης» που βυζαίνουν αμήχανα το δάκτυλο και είναι πρόθυμοι να καταπιούν αμάσητη την κάθε καθησυχαστική μπαλαφάρα που ήταν διατεθειμένος να τους σερβίρει.

Το ακροατήριό του, ήταν πρώτα απ’ όλα οι πολίτες αυτής της χώρας, που είδαν γι’ ακόμη μια φορά τον «τίγρη» της Αλεξανδρούπολης με τους πύρινους λόγους των προηγούμενων ημερών, να μεταμορφώνεται σε γατάκι Αγκύρας, προσαρμοσμένο απόλυτα στις προδιαγραφές ενός ρόλου που πιθανότατα του ανατέθηκε σε διαβουλεύσεις του παρασκηνίου…

Το ακροατήριό του, ήταν οι γεωπολιτικοί μας «σύμμαχοι» και οι θεσμικοί εκπρόσωποι φορέων και διεθνών οργανισμών, τους οποίους αίφνης άφησε σύξυλους με...

Ο χάρτης των συνόρων του αίματος και η Μέση Ανατολή

Ένας σχετικά άγνωστος χάρτης μιας ανασχεδιασμένης και αναδιαρθρωμένης Μέσης Ανατολής, που προσδιορίζεται ως «Νέα Μέση Ανατολή», κυκλοφορεί στα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης και κυβερνητικές/ιδιωτικές δεξαμενές σκέψης και κύκλους χάραξης πολιτικής από τα μέσα του 2006... 

γράφει ο Saleem Akhtar Malik

Αυτός ο επανασχεδιασμένος χάρτης, επιτρέπεται να εμφανίζεται κατά καιρούς δημόσια, σε μια προσπάθεια να οικοδομηθεί συναίνεση και να προετοιμαστεί αργά το ευρύ κοινό για πιθανές, ίσως και κατακλυσμικές, αλλαγές στη Μέση Ανατολή.

Από μια ευρύτερη προοπτική, τα σύγχρονα αραβικά κράτη οφείλουν την ύπαρξή τους στη μυστική Συμφωνία Sykes-Picot που διαπραγματεύθηκε η Βρετανία και η Γαλλία, με τη σύμφωνη γνώμη της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και του Βασιλείου της Ιταλίας, για να ξαναχαράξουν τα σύνορα της Μέσης Ανατολής μετά τον τεμαχισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η συμφωνία, που συνήφθη το 1916, εν μέσω του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ουσιαστικά χώριζε τις οθωμανικές επαρχίες εκτός της Αραβικής Χερσονήσου σε...

Πήγαν για μαλλί... Βγαίνουν κουρεμένοι...

γράφει ο Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Προσέξτε αυτήν την εξέλιξη... Η ριζική μεταβολή των πραγματικών δεδομένων που αφορούν στην ευρύτερη περιοχή και συντελούνται με επίκεντρο την Ουκρανία, είναι κάτι για το οποίο αρχίσαμε να προειδοποιούμε ήδη από τον περασμένο Μάρτιο…

Ήταν τότε που είχε αρχίσει ήδη να διαφαίνεται πως η τραγική ανικανότητα της Ρωσίας να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στις απαιτήσεις μιας συμβατικής στρατιωτικής επιχείρησης, την οποία χορογράφησε η ίδια και μάλιστα μέσα στην ίδια της την γειτονιά και σε ένα γενικά γνωστό επιχειρησιακό περιβάλλον, έστελνε τις αυξημένες προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν με το ξέσπασμα αυτής της επιχείρησης, στον γάμο του Καραγκιόζη...

Τότε και παρά το γεγονός ότι το ξυδάκι είναι προϊόν που τελεί εν αφθονία στην Ελλάδα, διάφοροι περιφερόμενοι εμμονικοί και απερίσκεπτοι, επέλεξαν να μην το πιούν για να προσγειωθούν στα δύσκολα. Αντίθετα μας εγκαλούσαν με ύφος σαράντα καρδιναλίων, διότι λέει εμείς κάτι πίναμε και δεν βλέπαμε ότι η Ρωσία είχε "κατακτήσει" ήδη το 20% του Ουκρανικού εδάφους…

Ήταν η εποχή που ενώ εμείς μιλούσαμε για την εν εξελίξει στρατηγική ήττα της Ρωσίας που διαφαινόταν στον ορίζοντα, όλοι αυτοί επέμεναν να...

Προάγγελος δυσάρεστων εξελίξεων η προβολή Εθνικού εδάφους ως χώρο που τελεί υπό ΝΑΤΟϊκή κηδεμονία

γράφει ο Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ, ουδέποτε υπήρξαν εγγυητές της Εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας μας. Παρ’ όλα αυτά, ο ανεκδιήγητος πρωθυπουργός, απετόλμησε να χαρακτηρίσει ως «ΝΑΤΟϊκά» τα Ελληνικά νησιά τα οποία στοχοποιεί συστηματικά η αναθεωρητική Τουρκία, αμφισβητώντας στην πράξη το κυριαρχικό καθεστώς, αλλά και το ευρύτερο γεωπολιτικό τους αποτύπωμα…

Η πρωθυπουργική αυτή τοποθέτηση, θα μπορούσε να εκληφθεί και ως «ατυχής» τοποθέτηση. Στην πράξη όμως και επί της ουσίας, δεν είναι παρά μια ακόμη απολύτως συνειδητή νοσηρή ιδεοληπτική θερμοκοιτίδα που θα τροφοδοτήσει δυσάρεστες εξελίξεις και θα αναπαράξει καινούρια προβλήματα…

Ο έμμεσος εθνικός αποχαρακτηρισμός μιας κρίσιμης ζώνης ανάσχεσης της Τουρκικής επιθετικότητας, στην οποία θα πρέπει να ασκείται ΣΚΛΗΡΗ και ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ Εθνική κυριαρχία, τροποποιεί δραματικά την φυσιογνωμία της, το εύρος, τους σκοπούς, την ταυτότητα του φορέα ελέγχου αλλά και τον τρόπο της επιχειρησιακής της εργαλειοποίησης…

Η προβολή Εθνικού εδάφους ως χώρο που τελεί υπό ΝΑΤΟϊκή κηδεμονία, συνιστά μια καταφανώς επικίνδυνη αντίληψη η οποία προετοιμάζει το έδαφος για την διευκόλυνση της ενσωμάτωσης των τουρκικών απαιτήσεων στο...

Στην πατριδογνωσία πήραμε "μηδέν"...

γράφει ο Κ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Η Βασιλεία στην Ελλάδα δεν είναι ανιθαγενής. Υπήρξε ξενόφερτη και ντε φάκτο επιβεβλημένη. Καταγράφεται ως μια απολύτως νοσηρή παράμετρος, που έδωσε περιεχόμενο στην ξένη εξάρτηση και απετέλεσε το κυρίαρχο πολιτικό υλικό με το οποίο δομήθηκε το καθεστώς της υποτέλειας στην Ελλάδα...

Τα ισχυρά συγκροτημένα  - και πάντα ξένα - συμφέροντα τα οποία εκπροσώπησε, την "αναβάθμισαν" ταχύτατα από τοποτηρητή της δημιουργίας ενός Ελληνικού κράτους με συγκεκριμένη φυσιογνωμία, σε ενεργό καταλύτη της ανατροφοδοτούμενης αποδόμησης και του γεωπολιτικού του εκφυλισμού...

Η καρκινική ιδιοσυστασία της, την κατέστησε πρωταγωνίστρια και ενορχηστρωτή του εθνικού διχασμού. Με την στάση και την συμπεριφορά των εκπροσώπων της, τις κρίσιμες στιγμές της ιστορίας, υπηρέτησε με τον πλέον αυθεντικό όσο και ακραίο τρόπο το "διαίρει και βασίλευε", ενώ με τις αποφάσεις της και τους κρίσιμους χειρισμούς της, αυτό που κατά κανόνα επισφράγισε ήταν...

Δυο λόγια για την περίφημη έκθεση της ΕΥΠ και την εμπλοκή του ονόματος του Α/ΓΕΕΘΑ Κ. Φλώρου…

Εν πρώτοις να ξεκαθαρίσουμε, ότι το χέρι μας στην φωτιά, δεν μπορούμε να το βάλουμε για κανέναν. Ούτε βεβαίως για τον κ. Φλώρο. Ούτε για κείνους που στήριξαν τον κ. Φλώρο μόλις γνωστοποιήθηκε η εμπλοκή του ονόματός του στην υπόθεση των υποκλοπών, αλλά ούτε για τις πραγματικές προθέσεις όσων έσπευσαν από την πρώτη στιγμή να τον στήσουν στον τοίχο, για όλα όσα βάσιμα ή ενδεχομένως και αβάσιμα φαίνεται να ενοχοποιείται και να του καταλογίζονται… 

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Οφείλουμε όμως να τονίσουμε, πως η όλη διαχείριση, δείχνει προχειρότητα, παντελή έλλειψη ευθύνης και πολιτικό καιροσκοπισμό. Ως εκ τούτου, αυτή η διαχείριση, γεννά συγκεκριμένα και πολύ σοβαρά ερωτηματικά και όλα δείχνουν πως τελικά δεν θα είναι χωρίς κόστος για την πατρίδα μας. Γιατί το λέμε αυτό…

Πρώτον: Διότι ο κ. Φλώρος, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως ιδιώτης ή απλό πολιτικό στέλεχος ενώ είναι Α/ΓΕΕΘΑ. Αυτή η τακτική δεν συνιστά θρίαμβο της διαφάνειας και της Δημοκρατίας, αλλά εγκληματική ανευθυνότητα πρώτου μεγέθους και αυτό θα πρέπει να προβληματίσει ιδιαίτερα, αν μη τι άλλο για την πολιτική επάρκεια όλων όσων επέτρεψαν να φτάσουν τα πράγματα μέχρι εδώ .

Δεύτερον: Διότι η διερεύνηση των υποθέσεων στις οποίες φέρεται να εμπλέκεται ο κ. Φλώρος, είναι μια λεπτή και κρίσιμη διαδικασία, οι διαχειριστές της οποίας οφείλουν να συνυπολογίζουν το περιβάλλον των σοβαρών εθνικών απειλών μέσα στο οποίο διαδραματίζεται, γεγονός που δεν επιτρέπει αυτή η διαχείριση να γίνεται με όρους life style.

Τρίτον: Διότι οι εκθέσεις της ΕΥΠ, θα πρέπει να παραγγέλλονται με ευθύνη και να απαιτείται να έχουν αυστηρά στοχευμένο προσανατολισμό, που οφείλει να...

Οι Βασιλιάδες στην Ελλάδα, ΔΕΝ ήσαν τα πριγκιπόπουλα των παραμυθιών

Θα περάσει κι αυτό… Μιλάω για τα ελάχιστα 24ωρα που απομένουν μέχρι να ολοκληρωθεί η κηδεία του έκπτωτου, οπότε θα σβήσουν και πάλι τα φώτα της ράμπας στην οποία κάνουν παρέλαση οι ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΕΩΣ πολιτικές μας εμμονές, που αίφνης ξαναζωντάνεψαν για να θυμίσουν σε όλους την ευκολία με την οποία αυτός ο λαός στοιχίζεται πίσω από πέτσινες σημαίες, κίβδηλα οράματα και πλαστικά παραμύθια που τον διχάζουν, που συντηρούν και αναπαράγουν την πολιτική ρηχότητα της σκέψης του και που σε τελευταία ανάλυση τον καθιστούν έρμαιο των κάθε λογής καλοθελητών που αφυδάτωσαν και συνεχίζουν να αφυδατώνουν συστηματικά, κάθε ικμάδα της χώρας μας στο διάβα της Ιστορίας...

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Δεν είναι η πρώτη φορά που η ημιμάθεια, ο καιροσκοπισμός και η πολιτική απερισκεψία, δημιουργούν ρεύμα σε μια κοινωνία που προσπαθεί να οριοθετήσει την πολιτική της περπατησιά, αναζητώντας δεκανίκι σε οτιδήποτε άλλο εκτός από την υποχρέωσή της να ανακτήσει την εθνική της αυτοπεποίθηση προκειμένου να επαναπροσδιορίσει τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού στο επίπεδο της πολιτικής εξουσίας.

Από το αμφισβητούμενο 99% υπέρ της επιστροφής του Κωνσταντίνου Α’ τον Δεκέμβριο του 1920, μέχρι το επίσης νόθο δημοψήφισμα του 1935 για την επαναφορά της Μοναρχίας και από την αποστασία του 1965, έως το 69,2% του ΟΧΙ που αποτυπώθηκε στο δημοψήφισμα του 1974, αυτή η κοινωνία…

• Άλλοτε επικροτούσε με τα «ΝΑΙ» της ένα φαντασιακό νεφέλωμα (τέτοιο ήταν η φιλομοναρχική αντίληψη) αποκομμένο πλήρως από τους ρόλους που του ανατέθηκαν και τις επιδιώξεις εκείνων που το επέβαλαν στην χώρα…
• Και άλλοτε αλλοτρίωνε με τα «ΟΧΙ» της, κάθε σοβαρή πολιτική προσδοκία που θα μπορούσε να βγάλει τον τόπο μας από την μιζέρια και την υποτέλεια και να ανοίξει τον δρόμο για μια Ελλάδα διαφορετική.

Ο θάνατος του έκπτωτου, έφερε και πάλι στην επιφάνεια πέτσινα διλήμματα και πλαστικές προσδοκίες που...

Η Ελλάδα… Η Τουρκία… Και τα κρίσιμα στοιχήματα των Αμερικανών

Η πολιτική τάξη στην χώρα μας, αρνείται να συνειδητοποιήσει πως, η περεταίρω κλιμάκωση της επιθετικής ρητορικής από την Άγκυρα, η γενικευμένη αμφισβήτηση του κύρους και των προβλέψεων των Συνθηκών και η επικαιροποίηση του επιθετικού πολεμικού δόγματος (casus belli) μέσω της οποίας επιδιώκεται να εναρμονιστεί η ενεργή και διαρκής πολεμική απειλή με το νέο πλέγμα των αυθαίρετων απαγορεύσεων που επιχειρεί να επιβάλει de facto η Τουρκική πολιτικοστρατιωτική ηγεσία, δεν συνιστούν ένα εφήμερο επικοινωνιακό εργαλείο που επιστρατεύεται για να εξυπηρετήσει πιεστικές εκλογικές ανάγκες του Ερντογάν και του πολιτικού του επιτελείου…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Όλα τα παραπάνω, είναι στοιχεία που αποτυπώνουν την ωμότητα της επιθετικής στρατηγικής ενός περιφερειακού δρώντα ο οποίος επιδιώκει: 

• Τον γενικευμένο επαναπροσδιορισμό του γεωπολιτικού αποτυπώματος που του αναγνωρίζουν οι διεθνείς συνθήκες… 
• Την ουσιαστική διεύρυνση του ζωτικού χώρου μέσα στον οποίο επιδιώκει να δρα πρωταγωνιστικά στο πλαίσιο του αναβαθμισμένου ρόλου που διεκδικεί στο περιβάλλον της νέας αρχιτεκτονικής της ισχύος και φυσικά… 
• Την οριστική τροποποίηση των όρων που θα προσδιορίζουν την θέση του στην περιφερειακή ισορροπία.

Με απλά λόγια, αυτό που έχουμε απέναντί μας, δεν είναι μια αδόκιμη διαχείριση που τροφοδοτεί με ένταση τις διμερείς σχέσεις προκειμένου να εξυπηρετηθούν πρόσκαιρες πολιτικές σκοπιμότητες της άλλης πλευράς. Αυτό που έχουμε απέναντί μας, είναι η συνολική προσαρμογή της Τουρκικής Εξωτερικής πολιτικής στην κατεύθυνση που απαιτεί η προώθηση της συνολικής αναθεωρητικής ατζέντας της Τουρκίας και αυτή η ατζέντα είναι στρατηγική και στρατηγικά είναι τα συμφέροντα που καλείται να εξυπηρετήσει.

Η Ελλάδα λοιπόν, στο πλαίσιο της επιθετικής στρατηγικής την οποία υιοθετεί η Τουρκία, δεν αποτελεί μέρος ενός πολιτικού αφηγήματος που προορίζεται να εξυπηρετήσει πρόσκαιρες εκλογικές ανάγκες που σχετίζονται με τις πολιτικές διεργασίες στην γειτονική χώρα. Η Ελλάδα, από την φύση της και εξ αιτίας της θέσης της, αποτελεί εμπόδιο στην υλοποίηση της Τουρκικής στρατηγικής και ως εκ τούτου η στοχοποίησή της από...