Πολιτικό καύσιμο την ευρεία αναθεωρητική ατζέντα του Τραμπ

Η Ευρώπη, φαίνεται ότι έχει απωλέσει την ιδιότητα του συμπρωταγωνιστή – συνδιαμορφωτή στα περιφερειακά τεκταινόμενα - ακόμη και σε εκείνα που την αφορούν άμεσα - και αυτή η απώλεια τείνει να καταστεί μη αναστρέψιμη στην περίπτωση που ευοδωθούν τελικά οι σχεδιασμοί Τραμπ αναφορικά με την νέα Ευρασιατική Αρχιτεκτονική, την νέα Αρχιτεκτονική ασφαλείας, αλλά και ευρύτερα με την νέα ισορροπία της ισχύος στο διεθνές σύστημα…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Οι συστημικοί αναλυτές από όλο το πολιτικό φάσμα, έσπευσαν από την πρώτη στιγμή να αποδώσουν αυτήν την εξέλιξη, σε μια υποτιθέμενη απροθυμία ή ακόμη και αμέλεια των Ευρωπαίων ηγετών να λάβουν υπ’ όψιν τους και κατ’ επέκταση να αποκωδικοποιήσουν έγκαιρα και σωστά, τα μηνύματα τα οποία εξέπεμπαν οι κύκλοι του Αμερικανικού κατεστημένου που στήριξαν την επανεκλογή Τραμπ στην Αμερικανική προεδρία.

Η συγκεκριμένη αξιολόγηση είναι εξαιρετικά επιεικής και φυσικά ΔΕΝ επιβεβαιώνεται ΟΥΤΕ από τις εξελίξεις και τις υποτιθέμενες πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται, αλλά ΟΥΤΕ και από την αλληλουχία των σπασμωδικών αντιδράσεων πανικού στις οποίες καταφεύγει, χωρίς ιδιαίτερη περίσκεψη, η Ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία, είτε στο σύνολό της, είτε με τις αυθαίρετες, βεβιασμένες, αποσπασματικές και εν τέλει διχαστικές πρωτοβουλίες Μακρόν.

Δεν πρόκειται λοιπόν για αμέλεια ή για απροθυμία πολιτικών ηγετών που μπορούσαν μεν, αλλά για κάποιον περίεργο λόγο απλώς ολιγώρησαν και δεν ασχολήθηκαν με αυτό που έπρεπε να ασχοληθούν, την ώρα που είχαν την υποχρέωση να το κάνουν.

Η Ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ, ευνουχισμένη πλήρως σε ένα νοσηρό περιβάλλον που συντήρησε τον παρασιτισμό και την αναπαραγωγή χαρτογιακάδων, επιβεβαίωσε και συνεχίζει να επιβεβαιώνει με τον πλέον απόλυτο τρόπο, ότι...

Ορισμένες σκέψεις για την τραγωδία των Τεμπών

Για όλους εμάς που ΔΕΝ έχουμε εμπλακεί σε αυτό το άθλιο παιγνίδι της συγκάλυψης, των εντυπώσεων ή ακόμη και των ανίερων σκοπιμοτήτων, αυτό που έχει σημασία είναι να αποκαλυφτεί ΟΛΗ η αλήθεια για το έγκλημα των Τεμπών. Διότι…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

• ΚΑΙ ο διορισμός ενός ανεπαρκέστατου και πιθανότατα πλημμελώς εκπαιδευμένου σταθμάρχη… 
• ΚΑΙ ο συντεχνιακός ωχαδερφισμός και κυρίως η ανευθυνότητα ως προς την υπηρεσιακή συνέπεια κάποιων εργαζομένων… 
• ΚΑΙ οι ασφαλιστικές δικλείδες που θα μπορούσαν να αποτρέψουν την τραγωδία αλλά τελικώς δεν λειτούργησαν… ΚΑΙ το διαρκές πάρτι που στήνεται με την αλόγιστη σπατάλη του δημοσίου χρήματος και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας… 

ΚΑΙ όποιοι λοιποί παράγοντες συνέδραμαν σε αυτόν τον τραγικό απολογισμό, ΕΓΚΛΗΜΑ συνιστούν και το αποτέλεσμά τους μόνο ως έγκλημα μπορεί να προσεγγίζεται…

Εγκληματική επίσης είναι και η όποια απόπειρα συγκάλυψης αλλά και η όποια ολιγωρία έχει επιδειχτεί, ακόμη και εάν δεν αποσκοπούσε στην συγκάλυψη των ενόχων (που είναι το κορυφαίο) αλλά στόχευε στην...

Ο δίδυμος εκμαυλισμός του «αντι» και του «φιλο»…

Στην Ελλάδα, επιμένουμε να κινούμαστε στην λογική του «αντι» ή του «φιλο». Πρόκειται για μια κατάσταση εξαιρετικά νοσηρή, που παραπέμπει σε μια κοινωνία «παρκαρισμένη», χωρίς προοπτική, η οποία  περιμένει εναγωνίως μια πρόκληση, μια οποιαδήποτε πρόκληση, προκειμένου να σπεύσει να στοιχηθεί μαζικά πίσω της ή απέναντί της και να ικανοποιήσει έτσι πρωτόγονα ένστικτα που εκδηλώνονται κυρίως με εμφυλιοπολεμικού χαρακτήρα αυτοκαταστροφικές αντιπαραθέσεις που δεν οδηγούν πουθενά…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η πολιτική τάξη της χώρας διευκολύνεται τα μέγιστα από αυτήν την κατάσταση, διότι κάνει εξαιρετικά εύκολη την δουλειά της και εμφανίζει στα μάτια των απερίσκεπτων ως εξαιρετικά σημαντικό το έργο της, που δεν είναι άλλο από την αναπαραγωγή του παρασιτισμού, της ίντριγκας και της λοβιτούρας.

Αυτή η πολιτική τάξη, γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι το μοναδικό πράγμα που έχει να προσφέρει σε ένα πόπολο πρόθυμο να στοιχηθεί πίσω από οτιδήποτε και να αρχίσει να αυτοχειριάζεται χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, είναι το απόλυτο τίποτε. Και αυτό ακριβώς του προσφέρει… Το απόλυτο μηδέν…

• Εθνικό όραμα… Μηδέν…
• Φιλοδοξία και προοπτική ικανή να στοχεύσει στο άριστο και στο υποδειγματικό… Μηδέν…
• Προσωπικά παραδείγματα που μπορούν να εμπνεύσουν και να συνεγείρουν… Μηδέν…
• Στρατηγική σκέψη και στόχευση ικανή να αναβαθμίσει με όρους πραγματικούς την περιφερειακή και την διεθνή θέση της χώρας… Ανύπαρκτη…

Σε αυτήν την χώρα, κάποιοι επέβαλαν τον αντι-κομμουνισμό και τον υιοθετήσαμε, αλλά με πολύ φτηνά επιχειρήματα που απλώς συντήρησαν το νοσηρό εμφυλιοπολεμικό κλίμα… Βεβαίως και το αντίστοιχο φιλο-κομμουνιστικό κομμάτι της κοινωνίας το οποίο ευδοκίμησε την περίοδο της αντι-κομμουνιστικής παράνοιας, δεν ξεχώρισε για...

Νεοαυτοκρατορικά σύνδρομα και στρατηγική ρηχότητα στην Εθνική συλλογική μας σκέψη

Η Εξωτερική πολιτική την οποία φαίνεται ότι υιοθετεί η διοίκηση Τράμπ, ΔΕΝ είναι μονοδιάστατη ΟΥΤΕ ως προς τον χαρακτήρα και το περιεχόμενο των επιδιώξεών της, ΟΥΤΕ βεβαίως ως προς τα μέσα και τις τακτικές που επιστρατεύονται από τους Αμερικανούς επιτελείς - και πρωτίστως από τον ίδιο τον Τραμπ - προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότερη δυνατή εφαρμογή της στην πράξη…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η Αμερικανική Εξωτερική πολιτική, προβάλλεται ήδη ως μια ολιστική παρέμβαση στα διεθνή και περιφερειακά δρώμενα, που εκδηλώνεται με ιδιαίτερο δυναμισμό, με κυνισμό και αποφασιστικότητα, αλλά και με έναν συνδυασμό πρωτοβουλιών που εργαλειοποιούν πλήρως την προβολή της ισχύος σε όλες της τις εκφάνσεις, ενώ οι στοχεύσεις αυτής της πολιτικής, δεν εξαντλούνται στο επίπεδο της όποιας ευνοϊκής επιμέρους και αποσπασματικής αποτίμησης, αλλά επεκτείνονται σε μια ευρύτερη επιδίωξη που αποσκοπεί στην επαναδιατύπωση των κανόνων του παιγνιδιού και κυρίως του τρόπου ανάγνωσης των προβλέψεων του διεθνούς δικαίου.

Αυτός είναι και ο λόγος που κατά την άποψη του γράφοντος, η Εξωτερική πολιτική την οποία υιοθετεί η διοίκηση Τραμπ, ΔΕΝ θα πρέπει να προσεγγίζεται με τα παραδοσιακά ερμηνευτικά εργαλεία, διότι απλούστατα μια τέτοια τακτική, το μόνο που θα αναπαράξει θα είναι τα αδιέξοδα.

Ταυτόχρονα θα πρέπει να επισημανθεί, ότι οι κρατικοί δρώντες, μεταξύ των οποίων και η χώρα μας, ΔΕΝ είναι δυνατόν να συνεχίσουν να φυγομαχούν εκτοξεύοντας αφορισμούς και αναθέματα για μια Εξωτερική πολιτική με την οποία δεν συμφωνούν, διότι απλούστατα μια τέτοια τακτική ΔΕΝ είναι λύση. Αυτό που οφείλουν να κάνουν είναι να την αναλύσουν διότι τους αγγίζει, να την κατανοήσουν διότι...

Δεν αρκεί να αντικαταστήσουμε το λιβάνισμα στο σύστημα Μητσοτάκη, με ξόρκια και αφορισμούς

Κάθε φορά που δίνει συνέντευξη ο Έλληνας πρωθυπουργός, το πρώτο σοβαρό πλήγμα το δέχεται η αξιοπιστία του συνεντευξιαζόμενου… Αυτήν την φορά όμως τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα και τώρα οι πάντες τρέχουν να τα συμμαζέψουν…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η εξευτελιστική συνέντευξη του Έλληνα πρωθυπουργού για την πολύνεκρη τραγωδία στα Τέμπη, δεν έριξε στα τάρταρα μονάχα την έτσι κι αλλιώς κλονισμένη προσωπική του αξιοπιστία. Αυτή η συνέντευξη, υπήρξε ο καταλύτης που οδήγησε στο ξεμπρόστιασμα ενός ολόκληρου συστήματος - μιντιακού και θεσμικού - το οποίο έδωσε τα ρέστα του κατά την διάρκεια της προηγούμενης περιόδου, προκειμένου να διευκολύνει την ΜΗ αποκάλυψη της αλήθειας και την προστασία των υπαιτίων προσώπων και πολιτικών… Αυτό, είναι κάτι που δεν πρόκειται να του το συγχωρήσουν ποτέ οι θεραπαινίδες αυτού του συστήματος και όπως όλα δείχνουν η απόλυτη μεταστροφή όλων, στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζονται πλέον οι εξελίξεις γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα, είναι ΟΡΙΣΤΙΚΗ και η έναρξη των διαδικασιών που θα οδηγήσει στην ταπεινωτική πολιτική του αποκαθήλωση είναι ΔΕΔΟΜΕΝΗ…

Η Ελληνική κοινωνία εμφανίζεται ικανοποιημένη από αυτήν την εξέλιξη, θεωρώντας - και ίσως όχι άδικα - ότι πρόκειται για μια δική της σημαντική νίκη. Κατά την άποψή μας όμως, αυτή η προσέγγιση, δεν αρκεί. Είναι μια εντελώς λαθεμένη προσέγγιση και...

Ο κ. Σαμαράς ΔΕΝ πρέπει να επιτρέψει στον κ. Μητσοτάκη να κεφαλαιοποιήσει το λάθος

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ο Έλληνας πρωθυπουργός, προβλέψιμος ων παρά τους συνήθεις πέτσινους λεονταρισμούς του και επιβεβαιώνοντας πλήρως όλα αυτά τα οποία θεωρούνταν εν πολλοίς αναμενόμενα, κλιμακώνει τον πολιτικό του βηματισμό υπό το κράτος της προσωπικής πολιτικής του ανασφάλειας, για πιθανές ανατροπές που θα μπορούσαν να ανασυνθέσουν ευρύτατα το ψηφιδωτό της αποκαλούμενης «δεξιάς πολυκατοικίας», αποστερώντας του έτσι το «δικαίωμα» της ανεμπόδιστης νομής της και κυρίως της ολοκληρωτικής της καθυπόταξης, με σκοπό την εξυπηρέτηση των προσωπικών πολιτικών του φιλοδοξιών και σχεδίων.

Την ίδια στιγμή, φαίνεται να υποδέχεται με εμφανή αμηχανία τις διαφαινόμενες ανατροπές στην Ευρωπαϊκή και την διεθνή σκακιέρα, με κορυφαία εξ αυτών την ολική επαναφορά Τραμπ και την συνακόλουθη δραστική μετατόπιση της Αμερικανικής γεωστρατηγικής στον αστερισμό του απρόβλεπτου.

Πρόκειται για μια εξέλιξη που οδηγεί σε ολοκληρωτική και βίαιη κατάρρευση το μοντέλο του woke γιουσουφακισμού στο οποίο προσάρμοσε και εν τέλει ενσωμάτωσε πλήρως τους πρωθυπουργικούς εκλογικούς τακτικισμούς, ενώ όλα δείχνουν ότι... 

Δεν φταίει το κακό το ριζικό μας. Φταίνε οι επιλογές μας και η αλήθεια που δεν κοιτάζουμε κατάματα…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Κάθε φορά που τοποθετούμαστε κριτικά απέναντι στην αναποτελεσματικότητα, την ατολμία και τα φοβικά σύνδρομα με τα οποία ασκείται η Εξωτερική πολιτική από την πολιτική τάξη της χώρας, το «ευφυές» ερώτημα που επιστρατεύεται ως δήθεν αποστομωτική ανταπάντηση από το σύνολο των πολιτικών εκπροσώπων της, είναι το εξής: «Ωραία… Και τι προτείνετε να κάνουμε ως μικρή χώρα που επηρεάζει ελάχιστα και τις εξελίξεις αλλά και τις αποφάσεις των ισχυρών;;;»…

Προφανώς το ερώτημα είναι υποκριτικό και η επίκλησή του είναι απολύτως προσχηματική, μιας και ο τρόπος με τον οποίο διατυπώνεται, έχει εν πολλοίς προκαθορίσει με τρόπο πρωθύστερο και την απάντηση. Στο μυαλό όλων αυτών των κυρίων, υπάρχει ΜΟΝΟΝ ένα συγκεκριμένο εύρος χειρισμών, δυνατοτήτων και κυρίως αντίληψης, εντός του οποίου μπορεί να κινείται η πολιτική συμπεριφορά των κυβερνώντων, κάθε φορά που καλούνται να διαχειριστούν κρίσιμες εθνικές και περιφερειακές προκλήσεις με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη η πατρίδα μας…

Κυρίως αυτό που υπάρχει, είναι ένα ιδιότυπο περιβάλλον ομηρίας μέσα στο οποίο συμπιέζεται και εν τέλει φυλακίζεται η κυρίαρχη πολιτική σκέψη, ενώ άπαντες θεωρούν απαγορευτική κάθε προσπάθεια «απόδρασης» από...