Λέγονται και γράφονται πολλά. Άλλωστε κατά κανόνα σε συνθήκες ισχυρής πόλωσης, ένα από τα στοιχεία που συνήθως ευδοκιμούν είναι μεταξύ άλλων ΚΑΙ η στρατευμένη αρθρογραφία που υπηρετεί μάλλον τον φανατισμό, παρά την αλήθεια. Για να έχουν όμως οι ισχυρισμοί που επιστρατεύονται και μια στοιχειώδη σοβαρότητα, καλό θα είναι να φροντίζουμε ούτως ώστε να διατηρούν μια αρμονική σχέση με τα πραγματικά περιστατικά και να αντιστοιχίζονται λογικά με την αλληλουχία των γεγονότων μέσα στον χρόνο…
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Σε ότι μας αφορά, αυτό που πρωτίστως μας ενδιαφέρει, είναι να κρατήσουμε όρθια την λογική και να παραμείνουμε προσηλωμένοι στην βασιμότητα της πολιτικής αξιολόγησης των δεδομένων. Φυσικά, μας ενδιαφέρει επίσης να προσεγγίζουμε κατά το δυνατόν την αλήθεια απροκατάληπτα και χωρίς να περιφρονούμε την κριτική ικανότητα αλλά και την νοημοσύνη των ανθρώπων και φυσικά των αναγνωστών.
Αυτός είναι και ο λόγος που στην διαδρομή των 2+ ετών που μεσολάβησαν από την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία μέχρι και σήμερα, η προσέγγισή μας δεν χαρακτηρίστηκε από εμμονική μονομέρεια, αλλά παρουσίασε διακυμάνσεις και προσαρμογές, που έπαιρναν ή που προσπαθούσαν πάντα να παίρνουν υπ’ όψιν τους ΚΑΙ τις σκοπιμότητες… ΚΑΙ τις ενεργές ιστορικές προκλήσεις… ΚΑΙ την γεωπολιτική ταυτότητα της εποχής, αλλά ΚΑΙ τις διαφαινόμενες (αιτιολογημένες και μη) γεωστρατηγικές προτεραιότητες των δρώντων, των ισχυρών, των άμεσα αλλά και των έμμεσα εμπλεκομένων. Όσοι τουλάχιστον παρακολουθούν την αρθρογραφία μας, θα διακρίνουν εύκολα αυτήν την αιτιολογημένη προσαρμογή, που συναρτάται πάντα με τα πραγματικά δεδομένα και όχι με εικασίες αυθαίρετες.
Πάμε τώρα και στα σχετιζόμενα με την φρίκη της Ισλαμιστικής τρομοκρατικής επίθεσης στην Μόσχα, που άφησε πίσω της εκατόμβη νεκρών και τραυματιών, περίεργες ως προς την διαδικασία τους συλλήψεις, περίεργες ερμηνείες, περίεργες συμπεριφορές των αρχών και μια διάχυτη νοσηρότητα με την οποία...