Η “Ακροδεξιά” ως εσωτερικός εχθρός στην εποχή της αποδόμησης των ταυτοτήτων

Σε προηγούμενο άρθρο στο SLpress αναφέρθηκα στην προσπάθεια αποδόμησης της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας στη Δύση, που βρίσκεται σήμερα εν εξελίξει, προωθούμενη από ένα πλέγμα εξουσιαστικών δυνάμεων... 

γράφει ο Κ. ΓΡΙΒΑΣ

Ωστόσο, το πρόβλημα είναι πιο βαθύ και θα ήταν λάθος να αποδώσουμε την εξέλιξη αυτή αποκλειστικά σε κάποιες ελίτ, οι οποίες υποτίθεται ότι ελέγχουν τα πάντα. Αυτές οι ομάδες προωθούν μεν δικές τους στοχοθετήσεις, πλην όμως δεν θα μπορούσαν να τις επιβάλλουν αν δεν πατούσαν πάνω σε ένα στιβαρό υπόστρωμα. Και το υπόστρωμα αυτό το προσφέρουν εκτεταμένες αλλοιώσεις που έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια στις δυτικές κοινωνίες, προερχόμενες από τη βαθιά κρίση που αντιμετωπίζει ο Δυτικός Πολιτισμός. Συγκεκριμένα, όπως ο γράφων έχει υποστηρίξει και σε προηγούμενο άρθρo του στο SLpress, στον Δυτικό Κόσμο εξελίσσεται εδώ και χρόνια μια διαδικασία αποδόμησης των συλλογικών ταυτοτήτων, οι οποίες...

Η Γαλλία σε πορεία εκφυλιστικής πολιτικής και γεωπολιτικής αποδυνάμωσης…

Ωραία λοιπόν… Το μέτωπο του «ΑΝΤΙ», κατάφερε να εξαπατήσει μια μερίδα Γάλλων πολιτών και με διάφορες αντιθεσμικές εκλογικές ακροβασίες, οδήγησε τελικά την Γαλλία σε μια καταστροφική, για την ίδια αλλά και για την Ευρώπη, πολιτική τριχοτόμηση…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Σήμερα όμως είναι επόμενη μέρα. Η εκλογική χορογραφία τελείωσε και ο καιροσκοπισμός του «ΑΝΤΙ» δεν αρκεί για την διαχείριση υψηλών και σύνθετων πολιτικών απαιτήσεων. Η πολιτική διακυβέρνηση στην Γαλλία, ως εξαιρετικά κρίσιμη παράμετρος για την πολιτική φυσιογνωμία ολόκληρης της Ευρώπης, υποχρεούται να αποκτήσει ταυτότητα, αλλά και ένα σημείο αναφοράς που θα προσδιορίζεται από συγκεκριμένο πλαίσιο στόχων, πέρα και πάνω από τυχοδιωκτισμούς και ερμαφρόδιτες κοινοβουλευτικές ισορροπίες. Ένα πλαίσιο στόχων που θα είναι επαρκές αλλά κυρίως ικανό να διαμορφώσει τον οδικό χάρτη μιας πρωταγωνιστικής δύναμης σε ένα περιβάλλον κρίσιμων γεωπολιτικών, οικονομικών και άλλων προκλήσεων. Αυτό είναι το πραγματικό στοίχημα για την Γαλλία και όχι τα παραδοσιακά σαλιαρίσματα που θα διευκολύνουν τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης, αιχμάλωτης του εαυτού της και μιας αλληλουχίας ανίερων προσεταιρισμών.

Η Γαλλία είναι μια μεγάλη - και η μοναδική - πυρηνική δύναμη της Ε.Ε, και το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια διαρκής, σταθερή και σημαντική αποδυνάμωση της περιφερειακής και της διεθνούς της θέσης, είναι το κυρίαρχο ζήτημα που θα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά την πολιτική της τάξη, στην κατεύθυνση της άμεσης και ουσιαστικής αναστροφής αυτής της πορείας. Ως εκ τούτου, η Γαλλία είναι υποχρεωμένη να πορευτεί με ξεκάθαρο λόγο για να μπορεί να διεκδικήσει και έναν αντίστοιχα σοβαρό ρόλο, σε ένα γεωπολιτικό περιβάλλον ανταγωνισμών και...

Η Γαλλία της επόμενης μέρας, σε μια Ευρώπη που τελεί υπό φυσιογνωμική και γεωπολιτική κατάρρευση

Το πραγματικό δίλημμα για την Γαλλία της επόμενης μέρας, δεν το προσδιορίζουν ΟΥΤΕ τα ΜΜΕ, ΟΥΤΕ βεβαίως οι αποτυχημένοι γραφειοκράτες της Ευρώπης, που αναζητούν άλλοθι για τον πολυδιάστατο ιστορικό τους συμβιβασμό. Το προσδιορίζουν οι ίδιοι οι Γάλλοι πολίτες, αφού αφορά στην δική τους πατρίδα και ως εκ τούτου οφείλουν να το απαντήσουν με αίσθημα αυξημένης ευθύνης και κάνοντας ξεκάθαρη εκλογική και πολιτική επιλογή…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η Γαλλία της επόμενης μέρας, σε μια Ευρώπη που τελεί υπό φυσιογνωμική και γεωπολιτική κατάρρευση και είναι παραδομένη στην πολυπολιτισμικότητα, στην ιδιότυπη δικτατορία του woke αρρωστημένου Δικαιωματισμού και στην ουσιαστική γεωστρατηγική ανυπαρξία, βρίσκεται μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και την απάντηση για την τελική κατεύθυνση που θα επιλεγεί, θα πρέπει να την δώσουν με σαφήνεια οι Γάλλοι πολίτες…

Ο ένας δρόμος, είναι η απρόσκοπτη συνέχιση της κατρακύλας στον κατήφορο του αξιακού και πολιτισμικού εκφυλισμού. Είναι ο δρόμος μιας άβουλης και συμβιβασμένης μεγάλης Ευρωπαϊκής χώρας, που δεν έχει συναίσθηση του ρόλου της και δεν διαθέτει όραμα για την δική της επόμενη μέρα και για την επόμενη μέρα της Ευρώπης. Είναι ο δρόμος μιας χώρας που στερείται δυναμισμού, που αρνείται να αναλάβει πρωτοβουλίες, που καθηλώνεται στον ρόλο του παθητικού και άβουλου θεατή της εξελισσόμενης γεωστρατηγικής της απίσχνασης. Είναι ο δρόμος της διευρυνόμενης γεωπολιτικής της περιθωριοποίησης, του ανατροφοδοτούμενου μαρασμού και της κοινωνικής παραλυσίας.

Και ο ασφαλέστερος τρόπος για την αμετάκλητη καθήλωση της Γαλλίας σε αυτήν την καταστροφική διαδρομή, είναι...

Αυτοί είναι οι Εργατικοί και αυτό είναι το πολιτικό DNA των Βρετανών ψηφοφόρων.

Για να μην πετάμε στα σύννεφα και επειδή ο Ελληνισμός θα πρέπει να έχει απόλυτη επίγνωση για το πολιτικό DNA των Βρετανών, καλό θα είναι να ξεκαθαρίσουμε τα αυτονόητα με αφορμή τις Βρετανικές εκλογές και την τελική επιλογή των Βρετανών ψηφοφόρων:…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Πρώτον: Είναι άλλο πράγμα η πολιτική εκδίκηση που οριοθετείται κάθε φορά μέσα από συγκεκριμένη εκλογική επιλογή των ΨΗΦΟΦΟΡΩΝ και είναι εντελώς διαφορετικό ζήτημα η εκλογική συμπεριφορά των υπεύθυνων και συνειδητοποιημένων ΠΟΛΙΤΩΝ, που απαιτούν ουσιαστικές πολιτικές ανατροπές, αρχής γενομένης από την ταυτότητα του φορέα που νέμεται την εξουσία.

Η πολιτική των συντηρητικών υπήρξε καταστροφική τα τελευταία χρόνια. Ερασιτέχνες έως και τυχοδιώκτες πολιτικοί, πρωθυπουργοί και υπουργοί σε κυβερνήσεις – τσίρκο, συνέβαλαν σε αυτήν την τραγική εξέλιξη. Η πολιτική εκδίκηση των ψηφοφόρων επομένως, ήταν φυσικό να τους στρέψει σε μια εκλογική επιλογή που συνέτριψε τους Τόρρις και έφερε στην κυβερνητική εξουσία τους Εργατικούς. Θα πρέπει όμως να  συνειδητοποιήσουμε, ότι κάπου εκεί εξαντλείται το πολυδιαφημισμένο Βρετανικό εκλογικό αφήγημα και καλό θα είναι να μην έχουμε περισσότερες απαιτήσεις.

Δεύτερον: Η πολιτική ιστορία των Εργατικών, ΔΕΝ είναι ιστορία ανατροπών, συγκρούσεων και φιλολαϊκών πολιτικών. Είναι μια απολύτως συστημική ιστορία διαρκούς εξαπάτησης της Βρετανικής κοινωνίας, μια ιστορία σταθερής προσαρμογής και...

ΣΑΜΑΡΑΣ – ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ: Αναγκαία η ψύχραιμη αποτίμηση μιας σπονδυλωτής παρέμβασης με αποδέκτη πρωτίστως την Ελληνική κοινωνία…

Οι δύο πρώην πρωθυπουργοί, έχουν το δικό τους παρελθόν, με τις όποιες θετικές διαχειριστικές επιλογές, αλλά και με τα πολλά αρνητικά στοιχεία που μπορεί κάποιος να πιστώσει την πολιτική τους διαδρομή και κυρίως την ίδια την πρωθυπουργική τους θητεία. Για όλα αυτά κρίθηκαν πολιτικά στο πρόσφατο παρελθόν και προφανώς τα έργα και οι ημέρες τους, θα επαναξιολογηθούν στον κατάλληλο χρόνο και από την ίδια την Ιστορία. Ωστόσο…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ουδείς μπορεί να προσπεράσει αβασάνιστα, την ολοκληρωμένη πολιτική παρέμβαση την οποία συνέθεσαν μέσα από δύο σπονδυλωτά αρθρωμένες και ξεχωριστές ομιλίες, κατά την διάρκεια της χθεσινής εκδήλωσης για την παρουσίαση του βιβλίου του Μανώλη Κοττάκη. Με την πολιτική κριτική που άσκησαν οι δύο πρώην πρωθυπουργοί, αποδόμησαν συνολικά τις νοσηρές πολιτικές που κυριαρχούν στα πολιτικά επιτελεία της σταθερά απαξιωνόμενης και επικίνδυνα μεταλλασσόμενης Ευρωπαϊκής Ένωσης και παράλληλα στηλίτευσαν με ξεχωριστή αυστηρότητα, τις καταστροφικές, για την κοινωνία και την πατρίδα, επιλογές της Ελληνικής κυβέρνησης και προσωπικά του ανεκδιήγητου Έλληνα πρωθυπουργού.

Το σημαντικότερο όμως όλων, είναι το γεγονός πως οι δύο πρώην πρωθυπουργοί με τις παρεμβάσεις τους, έθεσαν με τον πλέον επίσημο και κατηγορηματικό τρόπο, ένα πλαίσιο αρχών, κατευθύνσεων, αλλά και αδιαπραγμάτευτων αξόνων και προτεραιοτήτων, που θα πρέπει να αποτελέσουν την βάση για την...