Δεν συμμερίζομαι τους πανηγυρισμούς που εκδηλώνονται με αφορμή την επίσκεψη του προέδρου της Κύπρου στις ΗΠΑ και την συνάντησή του με τον πρόεδρο Μπάιντεν…
Προφανώς το ίδιο το γεγονός, σηματοδοτεί την απαρχή μιας καινούριας κατάστασης την οποία οφείλουν οι πάντες να πάρουν υπ’ όψιν τους πάρα πολύ σοβαρά. Πρόκειται για μια σημαντική εξέλιξη την οποία ουδείς δικαιούται να παραβλέψει η πολύ περισσότερο να υποτιμήσει την σημασία της και να ασχοληθεί επιφανειακά με τα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται.
Πρωτίστως όμως, αυτός που οφείλει να αντιμετωπίσει την νέα κατάσταση με την δέουσα σοβαρότητα και ευθύνη, είναι ή ίδια η κυπριακή πολιτική ηγεσία, η οποία θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι δεν έχει την πολυτέλεια να αφήνει τις ευκαιρίες που δημιουργούνται να περνούν αναξιοποίητες. Κυρίως όμως θα πρέπει να ξεκαθαρίσει προς πάσαν κατεύθυνση, εάν αυτό που διεκδικεί για την χώρα την οποία εκπροσωπεί, είναι ένας πρωταγωνιστικός ρόλος στα περιφερειακά δρώμενα ή εάν η ίδια είναι διατεθειμένη να συμβιβαστεί με ορισμένες γκλαμουράτες τουφεκιές στον αέρα, που όμως δεν δημιουργούν υποθήκες και δεν αναβαθμίζουν ουσιαστικά, πραγματικά και πάνω απ’ όλα ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΗΣ, την γεωστρατηγική της υπόσταση εν όψει των εξελίξεων της επόμενης μέρας.
Ας γίνουμε λοιπόν σαφέστεροι…
Α. Στον περιφερειακό σχεδιασμό της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, η γεωπολιτική υπόσταση της Κύπρου, φαίνεται ότι...
