Περί Εξωτερικής πολιτικής σε περιβάλλον εν εξελίξει περιφερειακής σύγκρουσης…

Καλή η περί διαγραμμάτων συζήτηση που έχει ανοίξει στο διαδίκτυο και καταπιάνεται με ζητήματα γενικού εγκυκλοπαιδικού ενδιαφέροντος που σχετίζονται γενικώς με την Εξωτερική πολιτική. Όμως, όταν μιλάμε σοβαρά για το περιεχόμενο, τον προσανατολισμό και τον ενδεδειγμένο τρόπο άσκησής της - και ειδικά σε περιβάλλον συγκρούσεων - αυτή η συζήτηση ΔΕΝ μπορεί να κινείται στον χώρο της φλύαρης ΑΝευθύνης και της γενικόλογης αμπελοφιλοσοφίας…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Έξυπνη, λειτουργική, στοχευμένη και πολυδιάστατη Εξωτερική πολιτική, ΔΕΝ σημαίνει εξωτερική πολιτική χωρίς ταυτότητα, που εξαντλείται συνειδητά σε ατελεύτητες νουθεσίες προς πάντες… ΔΕΝ σημαίνει Εξωτερική πολιτική που κινείται περιοριστικά στο χώρο της ανέξοδης και ακατάσχετης φλυαρίας… ΔΕΝ σημαίνει φτηνή προσαρμογή της Εθνικής Διπλωματίας στην λογική του «ΚΑΙ με τον χωροφύλαξ ΚΑΙ με τον αστυφύλαξ»… Και φυσικά ΔΕΝ σημαίνει αποσπασματική διεκπεραίωση επιλεγμένων πρωτοκόλλων, χωρίς να αποτιμάται παραγωγικά το αποτέλεσμα του συνόλου των διπλωματικών χειρισμών, σε συγκεκριμένα γεωπολιτικά περιβάλλοντα.

Η Εξωτερική πολιτική της χώρας μας, οφείλει να συνδυάζει σταθερά και αδιάλειπτα, το τερπνό με το ωφέλιμο, διότι μόνο έτσι θα επιβεβαιώνει στην πράξη ότι το αντικείμενο της ενασχόλησής της, ΔΕΝ είναι μονάχα η ανάληψη διαχειριστικών πρωτοβουλιών από την θέση του «τρίτου» στις περιφερειακές εξελίξεις, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Είναι πρωτίστως η σταθερή και ενεργητική προώθηση της Εθνικής ατζέντας και...

Ας βρεθούμε για μια φορά στην ιστορία αυτής της χώρας, ένα βήμα μπροστά από τις εξελίξεις

Και πριν αρχίσουν οι γνωστές ανοησίες των απερίσκεπτων, οι οποίοι το μόνο που ξέρουν να κάνουν καλά είναι να αποδίδουν χαρακτηρισμούς, να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα απλά βασικά πραγματάκια:

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Πρώτον: Όχι… Δεν είμαστε πολεμοχαρείς. Θεωρούμε όμως ότι ένας από του λόγους που ανακυκλώνεται και βαίνει σταθερά επιδεινούμενο το πολεμικό περιβάλλον στην ευρύτερη περιοχή, είναι η ανοχή που επιδεικνύεται και η οποία διαιωνίζει το φαύλο και επικίνδυνο καθεστώς των μουλάδων. Εάν δεν ξεμπλέξουμε οριστικά και αμετάκλητα με αυτόν τον καρκίνο, τότε δεν συντηρούμε την Ειρήνη όπως αυταπατώμεθα. Αυτό που καταφέρνουμε είναι να μπαίνουμε σε φάση αναμονής για έναν εξαιρετικά καταστροφικό πόλεμο με πραγματικά απρόβλεπτες προεκτάσεις. Όποιος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό, θέλει να ζει το δικό του παραμύθι…

Δεύτερον: Το Ισραήλ απέδειξε ότι μπορεί να έχει εξαιρετικά καλή πληροφόρηση για όλα όσα συμβαίνουν στα άδυτα του σαθρού και τρύπιου καθεστώτος του Ιράν. Γνώριζε τα πάντα και όχι μονάχα που κοιμούνται τα στελέχη του καθεστώτος για να τα ξεκάνει στον ύπνο τους. Το σημαντικότερο όλων, είναι το γεγονός ότι γνώριζε πως...

Γιατί η υπερδοσολογία «Τραμπισμού», απονευρώνει σταθερά το νέο Αμερικανικό αφήγημα

Στο επίπεδο των πολιτικών παραδοχών, ο σκληρός πυρήνας όλων όσων σηματοδότησαν την πολιτική αλλαγή στις ΗΠΑ με την επανεκλογή Τραμπ στην προεδρία, είναι στην βάση του υπαρκτός, απολύτως ρεαλιστικός και η δυνητική επίδρασή του στον μετασχηματισμό του διεθνούς συστήματος, αναμένεται να είναι καταλυτική σε θεσμικό και πολιτικό επίπεδο, αλλά και στα ζητήματα τα οποία σχετίζονται με την φυσιογνωμία της νέας γενιάς συμμαχιών, ανταγωνισμών και αντιπαραθέσεων, που θα συνθέσουν την νέα Γεωγραφία της ισχύος…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ωστόσο, όσο απομακρυνόμαστε από το σημείο μηδέν – και ως τέτοιο ορίζεται, ως υπόθεση εργασίας, η ημέρα κατά την οποία ο πρόεδρος Τραμπ ανέλαβε τυπικά και ουσιαστικά την διακυβέρνηση των ΗΠΑ – στο επίπεδο της πολιτικής τουλάχιστον, καταγράφονται ορισμένες κρίσιμες διαπιστώσεις, η ύπαρξη των οποίων καθιστά μάλλον ασαφές το αφήγημα, προβληματική την τελική έκβασή του (αν και ουδέποτε αναμενόταν πως θα είναι εύκολη και απροβλημάτιστη) και απροσδιόριστη την συμμαχία των γεωπολιτικών δρώντων που θα αναλάβουν να διαχειριστούν τις εξαιρετικά σύνθετες και πρωτόγνωρες προκλήσεις που ανακύπτουν αντικειμενικά στο νέο συγκρουσιακό περιβάλλον.

Στο πλαίσιο αυτών των διαπιστώσεων, οφείλουμε να καταγράψουμε το γεγονός ότι, από το «πρώτα η Αμερική», οδηγηθήκαμε σχετικά σύντομα - και χωρίς να διαφαίνεται ότι υπάρχει κάποιο επιτελείο το οποίο να σταθμίζει σοβαρά το πραγματικό εύρος των συνεπειών αυτής της μεταστροφής και να παρεμβαίνει διορθωτικά εκεί όπου εμφανίζονται εκτροπές και μη επιθυμητές αποκλίσεις, σε μια νέα κατάσταση η οποία τοποθετεί την «Αμερική μόνη απέναντι σε όλους».

Πρόκειται για μια εξέλιξη, ή οποία δεν...

Ανατροπές… Νέο περιβάλλον κανόνων… Κρίσιμη παράμετρος η ισχύς…

Δεν είναι η πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία, που οι ΗΠΑ σκληραίνουν την στάση τους έναντι πάντων, προκειμένου να επιδράσουν έτσι καταλυτικά και με πλήρη εργαλειοποίηση της δυναμικής του σοκ, στην εκ βαθέων αναμόρφωση του διεθνούς συστήματος…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Είναι όμως σίγουρα η πρώτη φορά, που μετά από την παρατεταμένη περίοδο της παγκοσμιοποίησης που μεσολάβησε και των ανατροπών που αυτή έχει επιφέρει στην διεθνή τάξη, οι αντίπαλοι των ΗΠΑ εμφανίζονται να είναι εξαιρετικά ισχυροί και ιδιαίτερα αποφασισμένοι να υπερασπιστούν κεκτημένα, ρόλους και ζωτικό χώρο, ενώ οι γεωπολιτικές συμφύσεις μεταξύ αυτών, είναι ιδιαίτερα σύνθετες, πολύπλοκες και με ανατροφοδοτούμενη δυναμική, αν και ενίοτε παραμένουν ταυτόχρονα ΚΑΙ εξόχως αντιφατικές σε πρώτη ανάγνωση…

Την ίδια στιγμή, οι ανταγωνισμοί μεταξύ των παραδοσιακών συμμάχων των ΗΠΑ, τόσο έναντι εαυτών και αλλήλων όσο και απέναντι στις ίδιες τις ΗΠΑ, προσλαμβάνουν υπό προϋποθέσεις, ακόμη και ακραιφνώς συστημικά χαρακτηριστικά, πράγμα που θα πρέπει να θεωρείται απολύτως ερμηνεύσιμο, σε μια εποχή που μια πλειάδα μικρών και μεγαλύτερων δρώντων επιδιώκουν την ουσιαστική τους γεωπολιτική χειραφέτηση, διεκδικώντας ταυτόχρονα υπολογίσιμο κομμάτι από την ευρύτερη γεωπολιτική πίτα…

Τέλος μια ακόμη σημαντική παράμετρος, αφορά στην...

Ευρώπη... Καταδικασμένη να παραμείνει ουραγός ενώ η παγκόσμια γεωστρατηγική εξίσωση επαναδιατυπώνεται

Η διαχείριση την οποία επέλεξαν οι Αμερικανοί, στην προσπάθειά τους να τροποποιήσουν την φυσιογνωμία, το μερίδιο μεταξύ των πρωταγωνιστών και κυρίως τους όρους που θα διέπουν την νέα ισορροπία ισχύος στο διεθνές σύστημα, θέτει σε κίνηση ισχυρές τεκτονικές δυνάμεις, ικανές να πυροδοτήσουν ανατροπές σε ολόκληρον τον πλανήτη…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Το πολιτικό καύσιμο υπάρχει. Και η ύπαρξή του εγγυάται ότι αυτή η συγκρουσιακή διαδικασία θα πρέπει να θεωρείται πρακτικά ΜΗ αναστρέψιμη. Αυτό το πολιτικό καύσιμο, είναι το τεράστιο παγκόσμιο χρέος το οποίο υπερσυσσώρευσε η χρηματοδότηση της μεταπολεμικής «ανάπτυξης» και το οποίο ανέρχεται σήμερα στο ιλιγγιώδες ποσόν των 320 τρις δολαρίων και ισοδυναμεί με το 335% του παγκοσμίου ΑΕΠ, ενώ η ίδια η διαδικασία της περαιτέρω διεύρυνσής του, έχει μπει στον αυτόματο και η συγκεκριμένη πρόκληση επείγει να διευθετηθεί πριν εκτροχιάσει πλήρως το διεθνές σύστημα. Αυτή λοιπόν η ωρολογιακή βόμβα, αποτελεί μέρος μιας πολυσύνθετης εξίσωσης, η οποία δεν επιλύεται με παραδοσιακές μεθόδους, διότι οι πάντες θεωρούν ότι υπάρχουν αλλεπάλληλα λάθη στην «εκφώνηση» και ως εκ τούτου αυτή η εξίσωση θα πρέπει να επαναδιατυπωθεί, αφού όμως προηγουμένως τροποποιηθεί ριζικά το σύνολο των μεταβλητών της.

Εάν σε αυτήν την νέα κατάσταση, συμπεριλάβει κανείς αναγκαστικά και...

Αυτοκαταστροφική αναδημιουργία…

Κάποια στιγμή θα τελειώσει αυτός ο φαύλος κύκλος της αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς των «επενδυτών» των Χρηματιστηρίων και όλοι εκείνοι που σπεύδουν σήμερα αγεληδόν να πουλήσουν, τις «φούσκες» που κρατάνε στα χέρια τους επειδή «κάπως την είδαν», αύριο θα συνωστίζονται και πάλι αγεληδόν στην ουρά για ν αγοράσουν ξανά τα «πολύτιμα χαρτιά» που μόλις χθες ξόρκιζαν και έδιωχναν από πάνω τους, ωσάν να επρόκειτο για επικίνδυνα μολυσματικά απόβλητα…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Αυτός όμως είναι ο Καπιταλισμός. Άλλοτε με εξάρσεις και άλλοτε με υφέσεις, με εργαλείο την αγελαία συμπεριφορά, χρηματοδοτεί την καταστροφή του και λίγο πριν επέλθει το τέλος, αναχρηματοδοτεί και πάλι την δυναμική του ανάσταση…

Αυτό όμως που έχει σημασία, είναι να ξεκαθαρίζουμε στο μυαλό μας δυο τρία βασικά ζητήματα, προκειμένου να μην ανακυκλώνονται και να μην ανατροφοδοτούνται αδιέξοδες συγχύσεις…

Πρώτον: Η πορεία της καπιταλιστικής ανάπτυξης - εξέλιξης, ΔΕΝ είναι γραμμική. Οι εξάρσεις και οι υφέσεις, είναι σύμφυτες με την φυσιογνωμία αυτής της διεργασίας και η συνακόλουθη καταστροφή κεφαλαίου που συντελείται με διάφορους τρόπους, αποτελεί στην ουσία το πολιτικό καύσιμο για ένα νέο εξαιρετικά δυναμικό restart…

Δεύτερον: Οι ρόλοι που επιφυλάσσονται στο σύνολο των πολιτικών και οικονομικών εμπλεκομένων, ΔΕΝ είναι εσαεί ταυτόσημοι και αμετάβλητοι. Τηρουμένων πάντα των αναλογιών και δεδομένων των γενικότερων συνθηκών που διαμορφώνονται, σε αυτήν την διεργασία της «αυτοκαταστροφικής αναδημιουργίας», καταγράφονται πάντα θύτες και θύματα, χαμένοι και...

«Λευκή Βίβλος»… Το μανιφέστο μιας νέας υποτέλειας που ανοίγει Κερκόπορτες για τον αφανισμό της Ευρώπης

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Μετά από τρία χρόνια συγκρούσεων, αλλεπάλληλων ταπεινώσεων στο πεδίο, εκατοντάδων χιλιάδων νεκρών Ρώσων στρατιωτών και εν τέλει πλήρους απομυθοποίησης των πραγματικών δυνατοτήτων του Ρωσικού στρατού σε ότι αφορά στην διεξαγωγή συμβατικών πολεμικών επιχειρήσεων, (η οποία απομυθοποίηση ειρήσθω εν παρόδω, αιφνιδίασε δυσάρεστα ακόμη και τους πλέον φανατικούς υποστηρικτές της Ρωσικής Υπερδύναμης), αυτό που αποδείχτηκε πέραν πάσης αμφιβολίας, είναι ότι:

Η Ρωσική κυριαρχία στο Ντονμπάς και εν τέλει η απόσπαση αυτής της περιοχής από την Ουκρανική επικράτεια, αν και πρακτικά θεωρείται μη αναστρέψιμη, εν τούτοις αυτή η «νίκη» ΔΕΝ συνιστά νίκη ισοδύναμη με το πραγματικό τίμημα (σε ανθρώπινες ζωές, σε κατεστραμμένα οπλικά συστήματα, σε επώδυνες οικονομικές και κυρίως σε μη αναστρέψιμες γεωπολιτικές συνέπειες) το οποίο κατέβαλε η Ρωσία στην προσπάθειά της να εξασφαλίσει αυτήν την ανατροπή.

Όσο και εάν πανηγυρίζει λοιπόν ο ανεκδιήγητος Μεντβέντεβ, αναπαράγοντας διάφορες αφελείς έως και χαιρέκακες φαιδρότητες σε κάθε ευκαιρία που θα του δοθεί, η αλήθεια είναι μία και εάν θέλουμε να την πούμε το πραγματικό της όνομα, θα πρέπει να την καταγράψουμε ως εξής:

Αυτή η Ρωσία που κατεξευτελίστηκε επί τρία συνεχή χρόνια για να μπορέσει να καταλάβει το έδαφος του Ντονμπάς, σε μια περιοχή η οποία βρίσκεται στο μαλακό της υπογάστριο και στην οποία μέχρι πρότινος, είχε πλήρη επίγνωση των δεδομένων που την αφορούν, από την μορφολογία του εδάφους μέχρι το πραγματικό αποτύπωμα της αμυντικής της υποδομής, στο πλαίσιο του ενιαίου Σοβιετικού αμυντικού σχεδιασμού, ΔΕΝ διαθέτει και ΔΕΝ δικαιούται να διαθέτει, ΟΥΤΕ την φιλοδοξία, ΟΥΤΕ πολύ περισσότερο την δυνατότητα να...