Ο "ανθρωπισμός" της μαούνας από το πανέρι των ΜΚΟ

Θέλετε να πλειοδοτήσουμε σε υποκρισία, αγοράζοντας και μεταπωλώντας «ανθρωπισμό» από το πανέρι των ΜΚΟ;;; Εάν ναι… Να το κάνουμε. Να ισχυριστούμε δηλαδή και εμείς, ότι η μαούνα που ακούει στο όνομα «HANDALA», μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στην Γάζα για τα δυστυχισμένα παιδιά και τους βασανισμένους ανθρώπους της και ότι οι ανάλγητοι Ισραηλινοί, ΔΕΝ της επέτρεψαν να επιτελέσει το θεάρεστο έργο της…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Εάν πάλι θέλετε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και να μην κοροϊδεύουμε εαυτούς και αλλήλους αναπαράγοντας κατευθυνόμενες ανακρίβειες, τότε οφείλουμε να είμαστε ξεκάθαροι. Η μαούνα «HANDALA», δεν είναι παρά ένα ακόμη φτηνό σόου, εφάμιλλο των προηγούμενων, σε διατεταγμένη επικοινωνιακή υπηρεσία χρηματοδοτούμενη από τα γνωστά κέντρα αναπαραγωγής κατευθυνόμενου «ανθρωπισμού»…

Όταν πάνω από 1000 φορτηγά με ανθρωπιστική βοήθεια, παραμένουν μέχρι χθες μπλοκαρισμένα στη διάβαση Kerem Shalom με ευθύνη των υπηρεσιών του ΟΗΕ (οι οποίες ενσωματώθηκαν πρόθυμα στο βρώμικο επικοινωνιακό παιγνίδι που κάνει την Χαμάς να τρίβει τα χέρια της), μόνο αφελείς μπορούν να πιστέψουν ότι οι άνθρωποι της Γάζας περίμεναν την μαούνα «HANDALA» με τον «ανθρωπισμό» να ξεχειλίζει από τα αμπάρια της, για...

Ποιο είναι το διακύβευμα και τι είναι αυτό που κατέστησε αυτονόητη την εμπλοκή του ονόματος Σαμαρά…

Προσχήματα επιστρατεύτηκαν πολλά από όλους εκείνους που επιχείρησαν να απαξιώσουν το πολιτικό εγχείρημα των 91. Σε αυτήν την χώρα άλλωστε, το μόνο που περίσσευε διαχρονικά, ήταν τα προσχήματα… ΚΑΙ για τις πολιτικές που υιοθετήθηκαν και οδήγησαν τον τόπο μας στην καταστροφή, αλλά ΚΑΙ για όλα όσα θα έπρεπε να γίνουν και τελικά δεν έγιναν, αφού οι περισσότεροι εξ ημών συμβιβαστήκαμε με αυτούς που μας καλούσαν συστηματικά να παραμείνουμε απλοί θεατές της καταστροφής μας…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η πρωτοβουλία των 91, θα έπρεπε να τροφοδοτήσει διεργασίες, αλλά και έναν υγιή δυναμισμό μέσα στην κοινωνία. Έναν δυναμισμό που θα μπορούσε να απαιτήσει και εν τέλει να επιβάλει το αυτονόητο. Την επαναφορά δηλαδή της έννοιας της ΕΘΝΙΚΗΣ αξιοπρέπειας και της αδιαπραγμάτευτης στοχοπροσήλωσης στην υπεράσπιση του ΕΘΝΙΚΟΥ συμφέροντος, κατά την διαχείριση κρίσιμων περιφερειακών προκλήσεων και όχι μόνο…

Αντί αυτού, η συγκεκριμένη πρωτοβουλία ενεργοποίησε - άθελά της - την παραδοσιακή εθνική μας μιζέρια, χάρη στην οποία καταφέρνουμε πάντα να βλέπουμε μπροστά μας το δάκτυλο και να χάνουμε το φεγγάρι. Δυστυχώς όμως αλλά μαζί με αυτό, να χάνουμε ευκαιρίες, δυνατότητες και κυρίως χάνουμε δεκαετίες βουτηγμένες στην αναποφασιστικότητα, στην αδράνεια και στην πολιτική απραξία, από την οποία όταν υποτίθεται ότι αφυπνιζόμαστε, το κάνουμε για να ενισχύσουμε δημοσκοπικά την Ζωή, ή για να ξανακοιμηθούμε ήσυχοι θεωρώντας ότι είναι πολιτικά ευφυές το...

Αν έχει κάποιος να υποδείξει τον σύγχρονο Παπαφλέσσα ας το κάνει τώρα… Η μιζέρια δεν είναι σύμβουλος αποφάσεων

 Η πρωτοβουλία των 91, πυροδότησε πάθη και εξυπνακισμούς. Τροφοδότησε φλυαρίες, ανέσυρε μνήμες, επικαιροποίησε παραδοσιακές διχαστικές και αφοριστικές λογικές. Ήταν αναμενόμενο…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Άλλωστε στην Ελλάδα του 2025, είναι δεκάδες οι αφορμές που δίνονται καθημερινά για να καταθέσουμε άπαντες, ενίοτε και με περισπούδαστο τρόπο, την αποψάρα μας επί παντός επιστητού, αλλά για το αυτονόητο, για την ανάγκη δηλαδή να προβληματιστούμε σοβαρά για το γεγονός ότι μετά από 15 ολόκληρα χρόνια - και αφού πρώτα «κάψαμε» ολόκληρο το απόθεμα των πολιτικών ανδρεικέλων που είχαμε τσουβαλιάσει στον μεταπολιτευτικό μας τορβά - δεν καταφέραμε να αναδείξουμε ΟΥΤΕ την εμβληματική πολιτική προσωπικότητα, αλλά ΟΥΤΕ και τις εμβληματικές πολιτικές που θα μπορούσαν να ανατάξουν την χώρα και να αναβαθμίσουν ουσιαστικά την θέση της, στο περιφερειακό αλλά και ευρύτερα στο διεθνές στερέωμα, δεν μας καίγεται καρφάκι.

Γιατί;;; Δεν έχουμε ευθύνη γι΄αυτό;;; Προφανώς και έχουμε. Την μεγαλύτερη. Επιλέξαμε όμως συνειδητά να μην έχουμε επίγνωση της ευθύνης, γιατί βολευτήκαμε μια χαρά με το πλεόνασμα αποψάρας για κάθε περίσταση. Σε αυτό το περιβάλλον άλλωστε, κατακτήσαμε ως κοινωνία το «δικαίωμά» μας να αναδεικνύουμε δημοσκοπικά δεύτερη την Ζωή Κωνσταντοπούλου και αυτό από μόνο του λέει πολλά για το κεκτημένο επίπεδο πολιτικής ωριμότητας στην Ελλάδα του 2025.

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω εάν η πρωτοβουλία των 91 ήταν μια αυθόρμητη κίνηση, ή εάν ήταν μέρος ενός σχεδιασμού που επεδίωκε να προλειάνει το έδαφος ή να προκαλέσει αντιδράσεις που θα πρέπει να σταθμιστούν στην συνέχεια προκειμένου να αποφασιστεί εάν θα τεθούν σε εφαρμογή τα επόμενα βήματα. Αυτό όμως που είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε άπαντες, είναι το γεγονός ότι...

Για το πολιτικό εγχείρημα Σαμαρά…

Φαίνεται ότι η σημερινή πρωτοβουλία – προπομπός, για την δημιουργία πολιτικής κίνησης από τον Αντώνη Σαμαρά, θα επιταχύνει μοιραία και τις πολιτικές εξελίξεις…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η ανάγκη να διεμβολιστεί το πολιτικό σύστημα, το οποίο φαίνεται ότι έχει βαλτώσει οριστικά στον συμβιβασμό και την αναποτελεσματικότητα, είναι πασιφανής και η ενεργοποίηση του πρώην πρωθυπουργού, στην βάση μιας σαφώς διακηρυγμένης ατζέντας, είναι ιστορικά αναγκαία, ενώ αποτελεί την μοναδική ίσως ελπιδοφόρα εξέλιξη την συγκεκριμένη ιστορική εποχή και αυτό για τρεις σαφείς και πολύ συγκεκριμένους λόγους…

Πρώτον: Το ίδιο το περιεχόμενο των πολιτικών παρεμβάσεων του πρώην πρωθυπουργού, προϊδεάζει για το ότι αυτή η προσπάθεια να  διεμβολιστεί το πολιτικό σύστημα, θα είναι μια διεργασία εξόχως δυναμική, που θα αποτολμήσει την ουσιαστική αντικατάσταση της κυρίαρχης πολιτικής ατζέντας και ΔΕΝ θα...

Περί Εξωτερικής πολιτικής σε περιβάλλον εν εξελίξει περιφερειακής σύγκρουσης…

Καλή η περί διαγραμμάτων συζήτηση που έχει ανοίξει στο διαδίκτυο και καταπιάνεται με ζητήματα γενικού εγκυκλοπαιδικού ενδιαφέροντος που σχετίζονται γενικώς με την Εξωτερική πολιτική. Όμως, όταν μιλάμε σοβαρά για το περιεχόμενο, τον προσανατολισμό και τον ενδεδειγμένο τρόπο άσκησής της - και ειδικά σε περιβάλλον συγκρούσεων - αυτή η συζήτηση ΔΕΝ μπορεί να κινείται στον χώρο της φλύαρης ΑΝευθύνης και της γενικόλογης αμπελοφιλοσοφίας…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Έξυπνη, λειτουργική, στοχευμένη και πολυδιάστατη Εξωτερική πολιτική, ΔΕΝ σημαίνει εξωτερική πολιτική χωρίς ταυτότητα, που εξαντλείται συνειδητά σε ατελεύτητες νουθεσίες προς πάντες… ΔΕΝ σημαίνει Εξωτερική πολιτική που κινείται περιοριστικά στο χώρο της ανέξοδης και ακατάσχετης φλυαρίας… ΔΕΝ σημαίνει φτηνή προσαρμογή της Εθνικής Διπλωματίας στην λογική του «ΚΑΙ με τον χωροφύλαξ ΚΑΙ με τον αστυφύλαξ»… Και φυσικά ΔΕΝ σημαίνει αποσπασματική διεκπεραίωση επιλεγμένων πρωτοκόλλων, χωρίς να αποτιμάται παραγωγικά το αποτέλεσμα του συνόλου των διπλωματικών χειρισμών, σε συγκεκριμένα γεωπολιτικά περιβάλλοντα.

Η Εξωτερική πολιτική της χώρας μας, οφείλει να συνδυάζει σταθερά και αδιάλειπτα, το τερπνό με το ωφέλιμο, διότι μόνο έτσι θα επιβεβαιώνει στην πράξη ότι το αντικείμενο της ενασχόλησής της, ΔΕΝ είναι μονάχα η ανάληψη διαχειριστικών πρωτοβουλιών από την θέση του «τρίτου» στις περιφερειακές εξελίξεις, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Είναι πρωτίστως η σταθερή και ενεργητική προώθηση της Εθνικής ατζέντας και...

Ας βρεθούμε για μια φορά στην ιστορία αυτής της χώρας, ένα βήμα μπροστά από τις εξελίξεις

Και πριν αρχίσουν οι γνωστές ανοησίες των απερίσκεπτων, οι οποίοι το μόνο που ξέρουν να κάνουν καλά είναι να αποδίδουν χαρακτηρισμούς, να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα απλά βασικά πραγματάκια:

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Πρώτον: Όχι… Δεν είμαστε πολεμοχαρείς. Θεωρούμε όμως ότι ένας από του λόγους που ανακυκλώνεται και βαίνει σταθερά επιδεινούμενο το πολεμικό περιβάλλον στην ευρύτερη περιοχή, είναι η ανοχή που επιδεικνύεται και η οποία διαιωνίζει το φαύλο και επικίνδυνο καθεστώς των μουλάδων. Εάν δεν ξεμπλέξουμε οριστικά και αμετάκλητα με αυτόν τον καρκίνο, τότε δεν συντηρούμε την Ειρήνη όπως αυταπατώμεθα. Αυτό που καταφέρνουμε είναι να μπαίνουμε σε φάση αναμονής για έναν εξαιρετικά καταστροφικό πόλεμο με πραγματικά απρόβλεπτες προεκτάσεις. Όποιος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό, θέλει να ζει το δικό του παραμύθι…

Δεύτερον: Το Ισραήλ απέδειξε ότι μπορεί να έχει εξαιρετικά καλή πληροφόρηση για όλα όσα συμβαίνουν στα άδυτα του σαθρού και τρύπιου καθεστώτος του Ιράν. Γνώριζε τα πάντα και όχι μονάχα που κοιμούνται τα στελέχη του καθεστώτος για να τα ξεκάνει στον ύπνο τους. Το σημαντικότερο όλων, είναι το γεγονός ότι γνώριζε πως...

Γιατί η υπερδοσολογία «Τραμπισμού», απονευρώνει σταθερά το νέο Αμερικανικό αφήγημα

Στο επίπεδο των πολιτικών παραδοχών, ο σκληρός πυρήνας όλων όσων σηματοδότησαν την πολιτική αλλαγή στις ΗΠΑ με την επανεκλογή Τραμπ στην προεδρία, είναι στην βάση του υπαρκτός, απολύτως ρεαλιστικός και η δυνητική επίδρασή του στον μετασχηματισμό του διεθνούς συστήματος, αναμένεται να είναι καταλυτική σε θεσμικό και πολιτικό επίπεδο, αλλά και στα ζητήματα τα οποία σχετίζονται με την φυσιογνωμία της νέας γενιάς συμμαχιών, ανταγωνισμών και αντιπαραθέσεων, που θα συνθέσουν την νέα Γεωγραφία της ισχύος…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ωστόσο, όσο απομακρυνόμαστε από το σημείο μηδέν – και ως τέτοιο ορίζεται, ως υπόθεση εργασίας, η ημέρα κατά την οποία ο πρόεδρος Τραμπ ανέλαβε τυπικά και ουσιαστικά την διακυβέρνηση των ΗΠΑ – στο επίπεδο της πολιτικής τουλάχιστον, καταγράφονται ορισμένες κρίσιμες διαπιστώσεις, η ύπαρξη των οποίων καθιστά μάλλον ασαφές το αφήγημα, προβληματική την τελική έκβασή του (αν και ουδέποτε αναμενόταν πως θα είναι εύκολη και απροβλημάτιστη) και απροσδιόριστη την συμμαχία των γεωπολιτικών δρώντων που θα αναλάβουν να διαχειριστούν τις εξαιρετικά σύνθετες και πρωτόγνωρες προκλήσεις που ανακύπτουν αντικειμενικά στο νέο συγκρουσιακό περιβάλλον.

Στο πλαίσιο αυτών των διαπιστώσεων, οφείλουμε να καταγράψουμε το γεγονός ότι, από το «πρώτα η Αμερική», οδηγηθήκαμε σχετικά σύντομα - και χωρίς να διαφαίνεται ότι υπάρχει κάποιο επιτελείο το οποίο να σταθμίζει σοβαρά το πραγματικό εύρος των συνεπειών αυτής της μεταστροφής και να παρεμβαίνει διορθωτικά εκεί όπου εμφανίζονται εκτροπές και μη επιθυμητές αποκλίσεις, σε μια νέα κατάσταση η οποία τοποθετεί την «Αμερική μόνη απέναντι σε όλους».

Πρόκειται για μια εξέλιξη, ή οποία δεν...