(Ε.Ν.Φ.Ι.Α.) ΕΙΣΑΙ ΝΟΗΤΑ ΦΕΡΟΜΕΝΟΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΤΗΣ ΑΚΙΝΗΤΟΥ

ΕΙΣΑΙ ΝΟΗΤΑ ΦΕΡΟΜΕΝΟΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΤΗΣ ΑΚΙΝΗΤΟΥ

(Ε.Ν.Φ.Ι.Α.)

Διότι στην ουσία, γνωρίζεις πως δεν σου ανήκει… 

Κι επειδή η μακροοικονομία και η επιστήμη της, είναι κατ’ εμέ, η τέχνη του… “πώς να κλέβεις τους λαούς”, θα επιχειρήσω με απλή ανάγνωση και αριθμητική, όπως κάνω και στο σπιτικό μου δηλαδή, να αποκωδικοποιήσω τα λόγια του μεγάλου… “ΓΚΟΥΡΟΥ” της Τραπεζικής, του Γκίκα Χαρδούβελη (του τρομοχτυπημένου).

Γράφει ο Βαγγέλης Αλιφέρης

Ας  πάρουμε τα πράγματα από την αρχή σχεδόν της Νέας Παγκόσμιας Οικονομικής Κρίσης, τον Απρίλιο του 2009, ένα χρόνο μετά την… “έκρηξη” της Leman Brothers και ένα χρόνο προτού η Ελλάδα μπει στην μέγγενη των μνημονίων και του ΔΝΤ…

Διαβάζουμε δια χειρός Γκίκα… (Χαρδούβελη):

Η Σπουδαιότητα της Αγοράς Κατοικίας στην Οικονοµία

του Γκίκα Α. Χαρδούβελη Καθηγητή, Τµήµα Χρηµατοοικονοµικής & Τραπεζικής ∆ιοικητικής Πανεπιστηµίου Πειραιώς, Eurobank EFG και CEPR

Παρουσίαση στο συνέδριο της Τράπεζας της Ελλάδος: «Αγορά ακινήτων: Πρόσφατες εξελίξεις και προοπτικές» (σ.σ. αυτό το… “προοπτικές”, είναι όλα τα λεφτά)

“…Η σπουδαιότητα των ακινήτων για τα ελληνικά νοικοκυριά σήµερα φαίνεται και από τη πολύ γρήγορη αύξηση των στεγαστικών δανείων στη χώρα µας από το 8,3% του ΑΕΠ το 2000 στο 32,0% το 2008. Ακόµα και τον Ιανουάριο του 2009, µετά την επιδείνωση της κρίσης του περασµένου Σεπτεµβρίου και την κάµψη του τραπεζικού δανεισµού, οι ρυθµοί αύξησης των στεγαστικών δανείων παραµένουν στο 11,1%, τη στιγµή που στην Ευρωζώνη έχουν σχεδόν µηδενιστεί (1,1%).”

Μας λέει λοιπόν ο Γκίκας, πως ενώ το τραπεζικό σύστημα στις ΗΠΑ έχει ήδη σκάσει, στην ΕΕ έχει ήδη σχεδόν μηδενιστεί ο τραπεζικός δανεισμός, κανένας…

“ανευθυνοϋπεύθυνος” από την Ελλάδα (ΤτΕ) και την Ευρώπη (ΕΚΤ), δεν κάνει το παραμικρό να συμμαζέψει την επέκταση του Στεγαστικού Δανεισμού, η οποία συνεχίζει να καλπάζει, ούτως ώστε να προστατέψει τις Τράπεζες και κατ’ επέκταση τους δανειολήπτες, αφού όπως θα δούμε παρακάτω, η ρευστότητα αλλά και η κεφαλαιακή επάρκειά τους, παρά τις “ενέσεις” των κρατικών φορέων, έχει επιδεινωθεί  δραματικά…! Αν αυτό δεν είναι ο ορισμός της δόλιας υπερχρέωσης, τότε τι είναι…;

Πάμε παρακάτω…

“…Η ραγδαία αύξηση της στεγαστικής πίστης στην Ελλάδα, οι τιτλοποιήσεις και οι απαιτήσεις της Βασιλείας ΙΙ δηµιούργησαν την ανάγκη παροχής αξιόπιστων στοιχείων για την εξέλιξη των τιµών των κατοικιών στις διαφορετικές περιοχές της χώρας. Οι µεγάλες τράπεζες ίδρυσαν την Propindex Α.Ε. για τη δηµιουργία δεικτών και υποδεικτών ακινήτων µε τη βοήθεια της εταιρείας στατιστικών µεγεθών Quantos. Οι δείκτες βασίζονται στις αξίες που δίνουν οι εκτιµητές των τραπεζών. Μια ίδια µεθοδολογία ακολουθείται και σε άλλες χώρες. Αντίθετα, οι προηγούµενοι δείκτες στην Ελλάδα, που παλαιότερα δηµοσιοποιούσε η Τράπεζα της Ελλάδος, ήταν ανεπαρκείς αφού προέρχονταν από τις αγγελίες στις εφηµερίδες (asking prices). Σήµερα το 70% της αγοράς ακινήτων περιέχεται στους δείκτες της Propindex.”

Τι μας αποκαλύπτει εδώ ο Γκίκας; Πως το παραμύθι που μας πουλάνε εδώ και χρόνια, σχετικά με την αδυναμία ελέγχου και αποτύπωσης των πραγματικών τιμών των κατοικιών μας, απλά, δεν έχει… “δράκο”…!!! Κι ενώ γνωρίζουν με σχετικά μεγάλη ακρίβεια τις πραγματικές εμπορικές τιμές αυτών, (ήδη από το 2009 τουλάχιστον), μέσω της PropindexΑ.Ε., εταιρεία που ίδρυσαν οι τράπεζες για τον σκοπό αυτό, εντούτοις, βρισκόμαστε στο 2018 και φορολογούμαστε με φανταστικές, ουτοπικές, ανύπαρκτες αντικειμενικές αξίες…! Τι κι αν αξίζει λοιπόν σήμερα το σπιτάκι σου, €50.000, εσύ θα πληρώνεις φόρους, τέλη, χαράτσια κλπ επιβαρύνσεις, για €250.000…!!!

Όμως, ακόμη κι αν οι αντικειμενικές αξίες λογιστούν στο €1,00/τ.μ., ο ΕΝΦΙΑ, ο οποίος έχει συγκεκριμένο ποσό είσπραξης, τα €2,65 δις., θα επιβαρύνει ακριβώς το ίδιο του ιδιοκτήτες ακινήτων...!

Ας δούμε τώρα, τι μας λέει σχετικά με το αν ήταν εφικτή η πρόβλεψη για την καταστροφή που ερχόταν στην αγορά κατοικίας και στην οικονομία εν γένει, βάσει προηγούμενων στοιχείων παρόμοιων κρίσεων, την πιθανή διάρκεια, αλλά και τις αιτίες αυτής.

“…Με βάση προηγούµενες τραπεζικές κρίσεις, η σηµερινή κρίση είναι πολύ µεγάλη. Σε όλες αυτές τις κρίσεις προηγήθηκε µια µεγάλη αύξηση των τιµών των ακινήτων (Βλέπε Reinhart & Rogoff, Goldman Sachs, etc.), ενώ η µετέπειτα πτώση των τιµών των ακινήτων διήρκεσε πάνω από 3 χρόνια. Η Goldman Sachs εκτιµά το µέσο όρο αυτής της χρονικής διάρκειας σε 6 χρόνια και την πτώση των πραγµατικών τιµών σε 31%! Συνεπώς, η σηµερινή κρίση θα µας ταλαιπωρεί για µεγάλο διάστηµα. Υπενθυµίζω ότι η σηµερινή κρίση έχει επιβαρυνθεί και από πολλούς επιπρόσθετους παράγοντες, όπως τα στεγαστικά δάνεια υψηλού κινδύνου, οι τιτλοποιήσεις, παράγωγα προϊόντα όπως τα credit default swaps, την ανεπάρκεια των αξιολογικών οίκων και των εποπτικών αρχών και, κυρίως, την πολύ υψηλή µόχλευση. Η υψηλή µόχλευση είναι η κύρια αιτία της επέκτασης της κρίσης.”

Παραδέχεται λοιπόν, πως δεν πρόκειται για ένα… “φυσικό φαινόμενο” που μας βρήκε στα καλά καθούμενα την ώρα που κοιμόμαστε ή χαλαρώναμε βλέποντας το αγαπημένο μας τηλεοπτικό πρόγραμμα, σαν εγκέλαδος ένα πράμα ας πούμε, αλλά είχε όλα εκείνα τα πρόδρομα χαρακτηριστικά στοιχεία που είχαν όλες οι προηγούμενες κρίσεις. Παρ’ όλ’ αυτά, ουδείς κούνησε το δαχτυλάκι του να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου. Ακόμα κι αν αποδεχθούμε τον χαρακτηρισμό αυτόν, τότε, μπορεί να μην προσιδιάζει με… σεισμό, έχει όμως όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά ενός… “τσουνάμι”…! Οι ευθύνες δε, βαρύνουν απόλυτα και στο σύνολό τους, τις Τραπεζικές Εποπτικές αρχές και μόνον…!!! Εμείς γιατί πληρώνουμε το πάρτυ και την ασυδοσία τους…;;;

Τέλος, βγάζει τα δικά του συμπεράσματα και αμέσως μετά, θα βγάλουμε κι εμείς τα δικά μας…:

Πρώτο δικό του: “…Η κρίση έχει επιδράσει σηµαντικά όχι µόνο στη ρευστότητα, αλλά κυρίως στην κεφαλαιακή επάρκεια του τραπεζικού συστήµατος, και παρά τις παρεµβάσεις των κρατικών φορέων, η κεφαλαιακή επάρκεια εξακολουθεί να είναι ένα µεγάλο και άλυτο πρόβληµα. Το ∆ΝΤ σήµερα εκτιµά απώλειες περιουσιακών στοιχείων του χρηµατοοικονοµικού συστήµατος της τάξης των $ 4 τρις, οι οποίες θα πάρει πολύ χρόνο να αναπληρωθούν. Στο µεσοδιάστηµα οδηγούν στην αποµόχλευση, δηλαδή τη µείωση παροχής δανείων και τη συρρίκνωση της οικονοµικής δραστηριότητας. Έτσι, το τέλος της κρίσης δεν είναι ακόµα εµφανές, τουλάχιστον σε µένα. Οι προβλέψεις των αναλυτών για βραδεία ανάκαµψη στο τέλος του 2009 αποτελούν ένα αισιόδοξο σενάριο.”

Πρώτο δικό μας: Έναν ολόκληρο χρόνο πριν την υπαγωγή της Ελλάδας στο καθεστώς μνημονίων, γνωρίζουν: α) Την έλλειψη ρευστότητας, β) Την κεφαλαιακή ανεπάρκεια, όπου παρά το μπούκωμα με δημόσιο χρήμα, παραμένει ΑΛΥΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, γ) Παγκόσμια χρηματοοικονομική ζημιά $ 4 τρις, που προβλέπει μεν την αργή, αλλά θεωρεί(;) δε σίγουρη την αναπλήρωσή της. Τότε δεν γνώριζες ποιος θα τα… αναπλήρωνε. Σήμερα ξέρεις. Εσύ και η Δημόσια και προσωπική σου περιουσία στο σύνολό της. Όχι μόνο η μεγάλη, αλλά και η “λαϊκή”…!!!

Δεύτερο δικό του: “…Οι ξένοι προφανώς επικεντρώνονται στις γνωστές ανισορροπίες της ελληνικής οικονοµίας: (1) έλλειµµα ανταγωνιστικότητας, που φαίνεται τόσο από το τεράστιο έλλειµµα τρεχουσών συναλλαγών (14% ΑΕΠ) όσο και από την ακρίβεια των προϊόντων και υπηρεσιών µας, δηλαδή από τον σταθερά υψηλότερο ελληνικό πληθωρισµό και την πολύ µεγάλη ανατίµηση της πραγµατικής συναλλαγµατικής ισοτιµίας µας; (2) αναποτελεσµατικός δηµόσιος τοµέας, που όχι µόνο δε µπορεί να ελέγξει τις δαπάνες του ή και να περιορίσει την παραοικονοµία, αλλά παρεµποδίζει και τα υγιή τµήµατα του ιδιωτικού τοµέα να αναπτυχθούν σωστά; (3) ανισοκατανοµή των εισοδηµάτων και του παραγόµενου πλούτου, η οποία αναµένεται να επιδεινωθεί στο µέλλον από την πολιτική αδυναµία επίλυσης του ασφαλιστικού. Τις ανισορροπίες αυτές απέκρυψε η διαρκής αύξηση της ευηµερίας µας την τελευταία δωδεκαετία, η ασπίδα της ΟΝΕ, τα χαµηλά επιτόκια και η µεγάλη πιστωτική επέκταση, ιδιαίτερα προς τα νοικοκυριά.”

Δεύτερο δικό μας: (1) “Έλλειμα τρεχουσών συναλλαγών” σημαίνει, περισσότερες εισαγωγές  από τις εξαγωγές. Και ποιος το έφερε αυτό το… “κακό” που μετά βδελυγμίας ξορκίζεις ρε μεγάλε Γκουρού; Η συμμετοχή μας στην λυκοσυμμορία των Βρυξελλών (ΕΕ) και της Φρανκφούρτης (ΟΝΕ-euro), με την υποχρέωση-δέσμευση της ελεύθερης διακίνησης προσώπων, εμπορευμάτων και κεφαλαίων δεν μας οδήγησε στην κόλαση των αγορών; Κι αυτό “φυσικό φαινόμενο” ήταν; (2) Ποιος μπούκωνε κατά χιλιάδες ανάξιους το Δημόσια δημιουργώντας ψηφοφορικούς στρατούς; Ποιος υπέγραφε τις αποφάσεις αυτές; Ο κυρ Μπάμπης απ’ τα Πετράλωνα; (3) Τις offshore και τις πολυεθνικές με τις τριγωνικές σχέσεις, που καρπώνονταν τρελά κέρδη από την Ελλάδα, αλλά που με την νόμιμη φοροαποφυγή και τα παραθυράκια του φορολογικού σας, όχι μόνο δεν πλήρωνε σέντσι στα ταμεία της χώρας, αλλά έβγαζε και τα εκατοντάδες εκατομμύρια κέρδη του στο εξωτερικό, ποιος τις επέβαλε; Η κυρά Μέλπω απ’ το Μπραχάμι;

Εν κατακλείδι: Αν και όπως ο ίδιος ο Γκίκας αποκάλυψε με την παρουσίασή του αυτή σε Συνέδριο της Τραπέζης της Ελλάδος, όλη η πολιτικοοικονομική ελίτ γνώριζε το μεγάλο τσουνάμι που ερχόταν, αφού είχαν ήδη καταγραφεί θηριώδης σεισμοί, γιατί δεν έκαναν το παραμικρό για να προστατέψουν την χώρα και το λαό της; Γιατί δεν έλεγξαν - απαγόρευσαν την διαρροή κεφαλαίων από το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα και δεν επέβαλλαν περιορισμούς στις αθρόες εισαγωγές που επιβάρυναν ιδιαιτέρως το εμπορικό ισοζύγιο, δίνοντας βάρος στην εγχώρια πρωτογενή παραγωγή και μεταποίηση;

Η απάντηση είναι απλή: Έτσι λειτουργεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, έτσι λειτουργεί η Νομισματική Ένωση. Οι στόχοι των υπερεθνικών αυτών θεσμών, ουδεμία σχέση έχουν με τους δικούς σου, Εθνικούς στόχους. Απεναντίας μάλιστα, εχθρεύονται κάθε τι Εθνικό. Γιατί Εθνικό, σημαίνει κοινωνικό. Σημαίνει παροχή. Σημαίνει ένας για όλους και όλοι για έναν. Σημαίνει… Η ΙΣΧΥΣ ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ.

Κι ένα Έθνος ενωμένο, σημαίνει εμπόδιο, φρένο, ακύρωση στην πράξη της εκποίησης και εμπορευματοποίησης, ακόμα και του σπιτιού που ζεις… Του νερού που πίνεις… Του αέρα που αναπνέεις…!

Θα κλείσω με ένα πραγματικό, υπαρκτό παράδειγμα, απόδειξη της μεγάλης απάτης που έχει στηθεί και της αρπαγής που συντελείτε στην Ελλάδα μέσω του ανύπαρκτου χρέους και του πώς θα χάσουμε όλοι τις περιουσίες μας, μέσω (και) του ΕΝΦΙΑ, που δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ο μηχανισμός δημιουργίας τεχνητού ιδιωτικού χρέους με στόχο την υφαρπαγή της:

Το 4όροφο αυτό ακίνητο, ανήκει σε 4 ηλικιωμένους ιδιοκτήτες. Αν και είναι καθ΄ όλα έτοιμο και λειτουργικό για να κατοικηθεί, οι άνθρωποι που πριν από μια δεκαπενταετία επένδυσαν σε αυτό, δεν θέλησαν να το αξιοποιήσουν. Είτε πουλώντας το, είτε μισθώνοντάς το. Δηλαδή, το ακίνητο αυτό, δεν τους απέφερε ΠΟΤΕ, ούτε ένα σεντς.

Επισημαίνω δε, πως δεν υφίσταται κανενός είδος βάρος, τραπεζικού ή άλλου δανεισμού. Μέχρι το 2007, είχε “εμπορικό ισοζύγιο” (για να χρησιμοποιήσω δικούς τους όρους) ΜΗΔΕΝ.

Η «τιμωρητική» όμως μανία του ελληνικού κράτους απέναντι στους ιδιοκτήτες ακινήτων ακόμα και σε αυτούς που έχουν ένα κομμάτι γης ή ένα σπιτάκι, δεν είναι κάτι καινούργιο. Πολλά χρόνια πριν από την έλευση της τρόικας η επίσημη ελληνική πολιτεία προσπάθησε να «ξεζουμίσει» τους ιδιοκτήτες ακινήτων προκειμένου να βγάλει – όπως λέμε επί το λαϊκότερον – τα σπασμένα και να βουλώσει τις τρύπες των προϋπολογισμών.

Η ιστορία με την φορολογία των ακινήτων μετράει ήδη 17 χρόνια στην Ελλάδα από τον περίφημο Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας (ΦΜΑΠ) εμπνεύσεως Κώστα Σημίτη από το 1997. Ο ΦΜΑΠ προέκυπτε μέσα από κλίμακες, ανάλογα με την αντικειμενική αξία του ακινήτου και διατηρήθηκε έως το 2008.

Τότε, ήταν η σειρά της κυβέρνησης Καραμανλή, που ανακοίνωσε την εφαρμογή του Ενιαίου Τέλους Ακινήτων (ΕΤΑΚ).

Το 2009 τη θέση του πήρε ο Φόρος Ακίνητης Περιουσίας (ΦΑΠ), που αρχικά είχε όριο τα 400.000 ευρώ αντικειμενική αξία και άνω. Στη συνέχεια το 2010 το όριο επιβολής ΦΑΠ υποχώρησε στις 300.000 ευρώ για να καταλήξει το 2011 στις 200.000 ευρώ αντικειμενική αξία.

Το φθινόπωρο του 2011, εν μέσω κρίσης στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, με πρωτοβουλία του τότε υπουργού Οικονομικών, Ευάγγελου Βενιζέλου, θεσμοθετήθηκε το Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Επιφανειών (ΕΕΤΗΔΕ), γνωστό και ως χαράτσι της ΔΕΗ, αφού επιβλήθηκε μέσα από τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος. Μετονομάστηκε σε Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ακινήτων (ΕΕΤΑ) το 2013 για να δώσει τη θέση του τώρα πια στον ΕΝΦΙΑ.

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν και την κατακρήμνιση των εμπορικών αξιών, εξάγεται εύκολα το συμπέρασμα, πως κάθε χρόνο, ένα με δύο υπνοδωμάτια του ακινήτου αυτού, περνάne στα χέρια της ΑΑΔΕ. Της Ανώνυμης αυτής Γερμανοελεγχόμενης εταιρείας, η οποία συλλέγει άπαντα κινητά και ακίνητα στοιχεία και τα οποία “αποστέλλει” ως θρεπτικό χυλό, στα αδηφάγα στομάχια των γυπών των αγορών. Ναι… αυτών που τραβάμε τα πάνδεινα, που θυσιάζουμε γενιές και γενιές και εντέλει το ίδιο μας το μέλλον, την ίδια μας την ύπαρξη, για να καταφέρουμε (όσοι καταφέρουμε να ζούμε τότε), να ζητήσουμε και πάλι δανεικά. Ρωτάς γιατί; Μα για να πληρώσουμε τα προηγούμενα δανεικά… που τα πήραμε για να αποπληρώσουμε τα πιο προηγούμενα δανεικά… 

Και πάει λέγοντας… και πάει κλαίγοντας…

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, κάνε τους απλούς αριθμητικούς υπολογισμούς σου, για να δεις από μόνος σου, πως οι κόποι και το αίμα δεκαετιών, θα χαθούν σύντομα και  για πάντα…

Διότι, ακόμη κι αν καταφέρνουν να αποπληρώνουν τα ετήσια βάρη που του επιβάλουν, αυτό δεν είναι στην ουσία ένα έμμεσο κούρεμα καταθέσεων;

Γιατί ΕΝΦΙΑ, δεν σημαίνει ούτε καν χαράτσι επί της περιουσία σου…

Σημαίνει, πως… 

ΕΙΣΑΙ ΝΟΗΤΑ ΦΕΡΟΜΕΝΟΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΤΗΣ ΑΚΙΝΗΤΟΥ

Εκτός αν…

Εκτός αν αντιληφθείς έγκαιρα τις ψευδαισθήσεις.

Τις ψευδαισθήσεις του “λεφτά υπάρχουν”…

Τις ψευδαισθήσεις της “αναμονής του σωτήρα”…

Τις ψευδαισθήσεις του “συνδρόμου της Στοκχόλμης”…!

Εκτός αν πάρεις μόνος σου το μέλλον σου στα δικά σου χέρια…

Αν γίνεις πραγματικός ΕΝΕΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ…!

Εσύ αποφασίζεις...