Αυτόν τον περίεργο «διαλογισμό» ορισμένων επιστημόνων που επιχειρούν να προσδώσουν χαρακτηριστικά «φιάσκου» στην σύγχρονη βιολογική κατάρα που πλήττει τον πλανήτη μας, ειλικρινά δεν τον αντιλαμβάνομαι…
Προφανώς δεν υστερεί σε αληθοφάνεια. Άλλωστε κανένας παραλογισμός δεν υστερεί σε αληθοφάνεια, και αυτός είναι ο λόγος που βιάζονται οι άμυνες της λογικής των ανθρώπων, με συνέπεια να καθίσταται πιστευτός ακόμη και ο πιο ακραίος παραλογισμός.
Προφανώς οι αιτιάσεις που επικαλείται είναι κατ’ αρχήν βάσιμες, σε ότι αφορά τουλάχιστον την επίκληση πιθανών συνεπειών αλλά και δευτερογενών επιπτώσεων που σχετίζονται με τα μέτρα περιορισμού της εξάπλωσης τα οποία έχουν επιβληθεί.
Προφανώς οι αιτιάσεις που επικαλείται είναι κατ’ αρχήν βάσιμες, σε ότι αφορά τουλάχιστον την επίκληση πιθανών συνεπειών αλλά και δευτερογενών επιπτώσεων που σχετίζονται με τα μέτρα περιορισμού της εξάπλωσης τα οποία έχουν επιβληθεί.
Κάπου εδώ όμως ολοκληρώνεται το «φλερτ» αυτού του περίεργου «διαλογισμού» με την λογική και την αλήθεια, διότι η ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με συγκεκριμένες προκλήσεις, και η ανάγκη να δοθούν απαντήσεις είναι εξαιρετικά επείγουσα.
Οι καταγεγραμμένοι θάνατοι είναι πραγματικό γεγονός και ΔΕΝ μπορούν να εκλαμβάνονται ως φιάσκο.
Η ποσοστιαία συσχέτιση θνητότητας και νοσηρότητας, προφανώς έχει την αξία της για την ανάγκη εφαρμογής στοχευμένων πολιτικών, αλλά σε καμία περίπτωση ΔΕΝ μπορεί να εκλαμβάνεται ως άλλοθι που...
να δικαιολογεί εφησυχασμούς…
- ΚΑΙ διότι η συνεχιζόμενη αδυναμία αποκωδικοποίησης του κορωνοϊού ΔΕΝ επιτρέπει να «κλειδώσουν» σταθερά και αμετάβλητα συμπεράσματα, αλλά…
- ΚΑΙ διότι αυτή είναι μια μόνο παράμετρος που ΔΕΝ επιτρέπεται να αξιολογείται μονομερώς και αποσπασμένα, αλλά μονάχα στην αλληλοσύνδεσή της με τις λοιπές κρίσιμες παραμέτρους που συνθέτουν το πρόβλημα, κυρίαρχες των οποίων είναι η ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ και η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ της οποίας το εύρος, η ταχύτητα και η φυσιογνωμία ΔΕΝ έχουν διερευνηθεί αντικειμενικά.
Ως φιάσκο επίσης ΔΕΝ μπορούν να εκλαμβάνονται οι δευτερογενείς επιπτώσεις του ίδιου του ιού σε αυτούς που θεωρούνται «θεραπευμένοι».
Γίνεται λοιπόν φανερό, ότι οι επιστήμονες στο χώρο της υγείας, έχουν πολύ συγκεκριμένο έργο να επιτελέσουν (στο εργαστήριο και όχι στα πρωτοσέλιδα) διερευνώντας το πρόβλημα και συνάγοντας απαντήσεις, και δεν έχουν την πολυτέλεια του χρόνου να αμπελοφιλοσοφούν στρατευμένα, προβάλλοντας και υπηρετώντας συγκεκριμένες σκοπιμότητες.
Για τον επιστήμονα στο χώρο της υγείας, είναι επιβεβλημένο να δώσει στην ανθρωπότητα σαφείς και ξεκάθαρες απαντήσεις, για την μήτρα που κατασκεύασε αυτήν την βιολογική κατάρα. Το να αποδίδεται για παράδειγμα αυτό το γεγονός σε απλή φυσική διεργασία, είναι κάτι που δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική… Είναι κάτι που ούτε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στην διαδικασία εκδήλωσης και διασποράς του ιού δεν μπορούν να αιτιολογήσουν.
Για τον επιστήμονα στο χώρο της υγείας, είναι επιβεβλημένο να ενεργοποιήσει την ανθρωπότητα, με εργαλείο την γνώση του και την κραυγή του, ενάντια στις εγκληματικές πολιτικές που εφαρμόστηκαν στο χώρο της υγείας, στην ακραία εμπορευματοποίησή της, στην αποξένωσή της με τρόπο και σε βαθμό που να την καθιστά απροσπέλαστη για τον πληθυσμό.
Για τον επιστήμονα στο χώρο της υγείας, είναι υποχρέωση να καταδείξει πως όταν τα φτωχά κοινωνικά στρώματα περιχαρακώνονται σε ένα περιβάλλον μειωμένης ή ανύπαρκτης πρόσβασης στις παροχές υγείας, τότε ΟΛΗ η ανθρωπότητα είναι εκτεθειμένη στην κακή εξέλιξη η οποία λειτουργεί υπερταξικά και χωρίς πολιτικές ή άλλες ευαισθησίες.
Για τον επιστήμονα στο χώρο της υγείας, είναι τουλάχιστον απαράδεκτο το να επιχειρεί να συσχετίσει τις παρεμβάσεις του, τοποθετούμενος απέναντι στις οικονομικές και πολιτικές επιπτώσεις του lock-down.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ...
Η δουλειά του σε σχέση με αυτό, είναι να προειδοποιήσει τα κέντρα των αποφάσεων, για τις ψυχολογικές επιπτώσεις του μέτρου σε ευρύτατα τμήματα του πληθυσμού, και να τα καταστήσει προκαταβολικά υπεύθυνα σε περίπτωση μη λήψης των αναγκαίων μέτρων τα οποία επιπροσθέτως οφείλει και να καταδείξει.
Προφανώς δεν θεωρούμε πως είναι λάθος η πολιτικοποίηση του προβλήματος από τους επιστήμονες στο χώρο της υγείας. Αντιθέτως θεωρούμε πως είναι μέρος των υποχρεώσεών τους, και πρέπει να ασκείται στοχευμένα και αποτελεσματικά…
Είναι όμως έγκλημα η στρατευμένη πολιτικοποίηση που βάζει στο κάδρο δεκάδες άλλους παράγοντες, ενώ πρωταγωνιστικό ρόλο οφείλει να έχει η αναζήτηση της λύσης. Η εντολή και ο όρκος του επιστήμονα στο χώρο της υγείας, είναι να ασχολείται με την σωτηρία των ανθρώπων και όχι με την σωτηρία του συστήματος που ναυαγεί κάτω από το βάρος των εγγενών αδιεξόδων του.
Και επειδή οφείλουμε να είμαστε ξεκάθαροι, πρωτίστως με τον εαυτό μας και τον οφειλόμενο σεβασμό στην νοημοσύνη του μέσου ανθρώπου, ίσως είναι καλό να θυμίσουμε τα αυτονόητα, διότι φαίνεται πως είναι εύκολο να περάσουν πίσω από το κάδρο, εκεί που προσφέρεται απλόχερα η συνωμοσιολογία και ο παραλογισμός.
Ακόμη και με όρους αυτού του αμετάκλητα νοσούντος συστήματος, τα στοιχεία που καταγράφονται είναι αμείλικτα, και προφανώς θα πρέπει να προβληματιστούν οι πάντες, για το τί είναι τελικά αυτό που κρύβεται πίσω από την καραμπινάτη αναντιστοιχία ανάμεσα στο πολύ μικρό ποσοστό θνητότητας που καταγράφεται κατά την επέλαση του ιού, και στα δεκάδες τρισεκατομμύρια δολάρια των απωλειών που καταγράφονται καθημερινά, όχι μονάχα στα χρηματιστήρια αλλά στην καθολική παράλυση της πραγματικής Οικονομίας.
Δεν έχουμε να κάνουμε κύριοι με ένα διεθνές σύστημα αφελών που απλώς χάνει τα χρήματά του σε ένα παιχνίδι με το «φιάσκο» που απλώς υπερεκτίμησε. Έχουμε να κάνουμε με κάτι πολύ πιο σοβαρό, και η ευθύνη του επιστήμονα στο χώρο της υγείας είναι να αποκαλύψει στις κοινωνίες αυτά που επιμελώς κρύβονται πίσω από αυτήν την βρώμικη δουλειά.
Όσο για την διαφορετικότητα στον τρόπο της αντιμετώπισης από χώρα σε χώρα, προφανώς και δεν οφείλεται στο διαφορετικό επίπεδο νηφαλιότητας και ρεαλισμού των πολιτικών ηγεσιών, πολύ δε περισσότερο σε συνθήκες νοσηρής παγκοσμιοποίησης όπως αυτή που βιώνει ο πλανήτης.
Ούτε οι Ιταλοί ήταν ανόητοι… Ούτε οι Βρετανοί είναι αφελείς (ή εξυπνότεροι ανάλογα με τον τρόπο που αξιολογεί κανείς τις επιλογές τους;)… Ούτε οι Νοτιοκορεάτες τετραπέρατοι. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία στα πρωτόκολλα διαχείρισης από χώρα σε χώρα, γιατί είναι μεγάλος ο όγκος των πληροφοριών που καταγράφεται από ένα παράλληλο διεθνές επιτελείο, σε ένα πρωτοφανές διεθνές κοινωνικό πείραμα που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Ας μην εφησυχάζει κανείς λοιπόν με την βιολογική κατάρα που πλήττει τον πλανήτη. Αυτό που βιώνουμε ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΙΑΣΚΟ… Είναι η ορατή πλευρά του παγόβουνου. Το αθέατο τμήμα του, είναι το τραγικά μεγαλύτερο και το πιο αινιγματικό... Δείτε περισσότερα επ' αυτού σε σχετικό μας άρθρο στις "ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου