Δευτέρα 20 Απριλίου 2020

Η βαριά ατζέντα της επόμενης μέρας... Παράσταση στο προσκήνιο με όρους παρασκηνίου και έξω από το κάδρο οι λαοί θα ματώνουν...

Τα περιοριστικά μέτρα σταδιακά θα αρχίσουν να χαλαρώνουν αλλά ουδείς γνωρίζει πότε θα ξεμπερδέψουμε ουσιαστικά με το πρόβλημα του κορωνοϊού, όσο οι επιστήμονες δεν έχουν την δυνατότητα να κάνουν συγκεκριμένες ανακοινώσεις...

Όσοι νομίζουν ότι η χαλάρωση των μέτρων θα σηματοδοτήσει μια περίοδο καθολικής ανακούφισης για τους πολίτες, θα διαψευστούν σύντομα και με τρόπο οδυνηρό...

Η χαλάρωση των μέτρων ταυτίζεται αντικειμενικά με το άνοιγμα της βαριάς ατζέντας της επόμενης μέρας, και το περιεχόμενό της όπως αντιλαμβάνεστε, δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το τι ώρα θα βγει για κατούρημα το σκυλάκι της Περσεφόνης.

Πρόκειται για μια ατζέντα, στην οποία ενσωματώνονται θεμελιώδη ζητήματα που αφορούν στην φυσιογνωμία του σύγχρονου κόσμου και θα εκδηλωθεί με πρωτοφανείς συγκρούσεις, με στόχο την αναζήτηση μιας νέας ισορροπίας ισχύος αλλά και την διαμόρφωση νέων δυναμικών προσεταιρισμών με απώτερη επιδίωξη, τον έλεγχο διεθνών οργανισμών, συνεργατικών δομών, και επεκτείνεται ακόμη και σε ζητήματα που αφορούν στην πιθανότητα τροποποίησης των υπαρχόντων συνόρων.

Η ρητορική Τραμπ και η απολύτως σχεδιασμένη σύγκρουση που δρομολογεί με τον Π.Ο.Υ, μεταξύ άλλων προετοιμάζει το έδαφος και δημιουργεί τα πρώιμα άλλοθι για...
όλα όσα πρόκειται να ακολουθήσουν.

Επειδή έχει αρχίσει να διαφαίνεται η τάση για εύκολες και αβασάνιστες στοιχίσεις, και σύντομα όλοι θα αρχίσουμε να συμπεριφερόμαστε ωσάν να έχουμε υπάρξει μυστικοσύμβουλοι που έχουν πλήρη επίγνωση των σχεδιασμών των επιτελείων και να διακινδυνεύουμε άποψη επί παντός επιστητού, καλό θα είναι να έχουμε υπ’ όψιν μας πως δεν είναι δεδομένες οι απαντήσεις, και πως από τα πρώτα στοιχεία τα οποία οριοθετούν την διαφαινόμενη αντιπαράθεση, η σκοπιμότητα είναι αυτή που κρύβεται πίσω από τις προσχηματικές επικλήσεις. Ας δούμε λοιπόν ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα:

Πρώτον: Οι στοιχίσεις, με όποιον τρόπο και αν εκδηλωθούν... Όποιον ισχυρό «ξενιστή» και αν επιλέξουμε για να συμπαραταχτούμε στην αράδα που ορίζουν οι επιλογές του... Δεν μας αναβαθμίζουν σε πρωταγωνιστές των εξελίξεων. Στην κατηγορία "θύματα" θα παραμείνουμεεκτός και αν αποφασίσουμε να πάρουμε στα χέρια μας τις τύχες μας, την ζωή μας και την προοπτική της πατρίδας μας...

Δεύτερον: Η απολύτως χορογραφημένη κόντρα Τραμπ - Π.Ο.Υ δεν είναι απλά ένα κακογραμμένο σενάριο. Είναι ένα γονατογράφημα αποκαλυπτικό φτηνών επιδιώξεων αλλά και ανίερων πρακτικών. Δεν μπορείς για παράδειγμα από την μία μεριά να ισχυρίζεσαι ότι ο πλανήτης πληρώνει εξ αιτίας της καθυστερημένης πληροφόρησης από την Κίνα αναγνωρίζοντας έτσι την σοβαρότητα του προβλήματος, και την ίδια στιγμή στην εσωτερική σου διαχείριση να υποβαθμίζεις το σοβαρό πρόβλημα σε απλή "ιωσούλα.
  • Εάν είναι ιωσούλα, τότε η Κίνα δεν απέκρυψε κάτι σοβαρό και άδικα σηκώνεις σκόνη. Εάν είναι κάτι πολύ σοβαρό, τότε η επιπόλαια διαχείρισή σου είναι μια καταφανώς εγκληματική διαχείριση, και ως τέτοια αποτελεί ικανή και αναγκαία συνθήκη για να σε οδηγήσει στο εδώλιο διεθνούς δικαστηρίου για έγκλημα κατά της ανθρωπότητας...
Τρίτον: Η συγκεκριμένη αντιπαράθεση Τραμπ – Π.Ο.Υ που χορογραφείται μεθοδικά, δεν στοχεύει στην καρδιά του προβλήματος, δηλαδή στον εκφυλισμό στον οποίο έχει περιέλθει το κατ όνομα μόνο σύστημα διεθνούς ασφαλείας και όλα τα επιτροπάτα του, με τα οποία υπηρετείται και προωθείται συγκεκριμένη των πραγμάτων αντίληψη. Δεν θέτει ζήτημα ουσιαστικής αναμόρφωσής του σε νέα βάση, με νέους ισχυρούς και αδιάβλητους κανόνες, με αδιαπραγμάτευτες αρχές που δεν θα ελαστικοποιούνται, και με μηχανισμό αδιάβλητο που θα ελέγχει την καθολική εφαρμογή κανόνων δικαίου και διεθνούς ασφαλείας, αλλά και την παραδειγματική τιμωρία των παραβατών.
  • Διαχείριση ισορροπιών και επαναπροσδιορισμό προσεταιρισμών επιχειρεί να επιβάλει και αυτό στην ουσία του συνιστά μια πολύ αρνητική και επικίνδυνη εξέλιξη.
Τέταρτον: Εντελώς τυχαία η υποδειγματική διαχείριση της πανδημίας, ήταν η διαχείριση της Ταϊβάν. Η οποία Ταϊβάν βρίσκεται στην γνωστή συγκρουσιακή αντιπαράθεση με την Κίνα. Και εξ αιτίας αυτής της αντιπαράθεσης η Ταϊβάν δεν είναι μέλος του Π.Ο.Υ. ως ανεξάρτητη κρατική οντότητα, και αυτό το γεγονός αναγορεύεται σε πρωταγωνιστικό επιχείρημα του Αμερικανού προέδρου. 
  • Όπως αντιλαμβάνεστε, είναι εμφανή τα γεωπολιτικά χαρακτηριστικά της διαφαινόμενης ρήξης και απλώς ο Π.Ο.Υ είναι στην συγκεκριμένη συγκυρία ένα βολικό όχημα με πολλά «νομιμοποιητικά» ψευδοάλλοθι  και ως τέτοιο χρησιμοποιείται.
Πέμπτον: Στο περιβάλλον αυτής της αντιπαράθεσης, ο Τραμπ αναγορεύεται από τα γνωστά κυκλώματα σε ηγέτη αποφασισμένο να σύρει τον χορό ενάντια στο μπλόκ της Νέας Τάξης. Απέναντί του όμως έχει τον Πούτιν, ο οποίος αίφνης έγινε «νεοταξίτης» με βάση αυτήν την λογική ενώ μέχρι χθες ήταν αυτός ο ηγέτης του αντινεοταξίτικου αγώνα. Απέναντί του επίσης έχει και την Κίνα στην οποία επίσης μέχρι χθες επιφυλασσόταν ρόλος διαφορετικός. Τόσο απλά και τόσο προκλητικά λοιπόν σερβίρονται τα φούμαρα.
  • Και θα πληθύνουν τα φούμαρα... Για αυτό απαιτείται προσοχή... Στοιχειώδης κρίση... Εγκράτεια… Και όχι βιαστικές και αβασάνιστες στοιχίσεις. 
Η παράσταση μόλις ξεκινά, και ενώ θα διεξάγεται στο προσκήνιο με όρους παρασκηνίου, έξω από το κάδρο οι λαοί θα κληθούν και πάλι να πληρώσουν το πολύ βαρύ τίμημα της ανασύνταξης, και αν δεν βρουν την δύναμη να αντισταθούν, οι συνέπειες θα είναι μη αναστρέψιμες. Δείτε περισσότερα ΕΔΩ...
Θα επανέλθουμε...

Σχετικό μας άρθρο...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου