Η αποπολιτικοποίηση των μαζικών συλλαλητηρίων για το Σκοπιανό, υπήρξε αποκαλυπτική και αλίμονο αν δεν γίνει ΚΑΙ αρκούντως διδακτική, για όλα όσα πρόκειται να ακολουθήσουν, αν επιτρέψουμε γι’ ακόμη μια φορά να επαναληφθεί η γνωστή ιστορία ως μια κακοστημένη φάρσα…
Διότι κάποια στιγμή τα φώτα θα σβήσουν… Η τραγωδία του Εθνους θα παραμείνει παρούσα… Και κάποιοι θα σπεύσουν ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΦΟΡΑ, να εξαργυρώσουν στο πολιτικό χρηματιστήριο το «αναβαθμισμένο» τους πολιτικό κασέ, που θα έχει συντηρηθεί στην φορμόλη της ανοχής μας…
Για μας, από την αρχή το κρίσιμο διακύβευμα, δεν ήταν μονάχα το τι θα ειπωθεί κατά την διάρκεια του επετειακού μέρους του εορτασμού των 200 χρόνων από την Ελληνική επανάσταση, αλλά…
- Το εάν θα φτάσουμε αισίως σε αυτόν τον εορτασμό ή εάν οι όποιοι σχεδιασμοί ανακοπούν εξ αιτίας των κυοφορούμενων εξελίξεων στα σχετιζόμενα με την κρίσιμη εθνική ατζέντα…
- Το εάν θα πραγματοποιηθούν οι εορτασμοί σε περιβάλλον μειωμένης εθνικής κυριαρχίας ΚΑΙ τυπικά, ή εάν η χώρα μας θα ανταποκριθεί επαρκώς στο ύψος των αυξημένων απαιτήσεων…
- Το εάν η πορεία για τον εορτασμό θα συμβάλει στην δημιουργία των προϋποθέσεων ώστε τα 201 χρόνια από την Επανάσταση ΝΑ επισφραγίσουν ΚΑΙ τυπικά την έναρξη μιας διαφορετικής πορείας για την χώρα, και ΝΑ ΜΗΝ επιβεβαιώσουν απλώς ότι μπαίνουμε στην τρίτη εκατονταετία υποτέλειας και παρασιτικής εξάρτησης, με πολλαπλά πληγωμένο το εθνικό αποτύπωμα και με την βαριά σκιά της νέο-οθωμανικής αναβίωσης, να πλανιέται πάνω από την χώρα.
Ο τρόπος με τον οποίο θα απαντηθούν αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα - διλήμματα, σχετίζεται ευθέως ΜΕ την δυναμική που θα δημιουργηθεί μέσα στην κοινωνία, με τον συλλογικό λόγο της και τον κρίσιμο πολιτικό ρόλο που θα κληθεί να διαδραματίσει, και ΟΧΙ ΜΕ τα ταρατατζούμ και την επικοινωνιακή ματαιοδοξία των επίδοξων, που επιμένουν να...
αντιμετωπίζουν την συμβολική βαρύτητα αυτής της επετείου, ΕΙΤΕ ως μια ακόμη ευκαιρία προσβλέποντας στον καθολικό αποσυμβολισμό της, ΕΙΤΕ ως όχημα για την προώθηση προσωπικών επιδιώξεων και στρατηγικών.
Το ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών εμπνέεται από την ανάγκη να ακουμπήσει τις προσδοκίες της στην βαρύτητα αυτής της επετείου, είναι δεδομένο. Η καταγραφή ωστόσο αυτής της ανάγκης, από μόνη της δεν αρκεί και κυρίως δημιουργεί βάσιμες ανησυχίες, τόσο για την πολιτική επάρκεια όσο και για τις πραγματικές προθέσεις των καταγραφέων.
Από την άλλη πλευρά, η απλή και άδολη προσπάθεια δεκάδων ανθρώπων καθημερινά να επικολλούν σε σελίδα στο FB, φωτογραφικό υλικό και μικρά αποσπάσματα από την ιστορία, μαζί βεβαίως με τους σχολιασμούς τους, σύντομα θα οδηγηθεί σε κορεσμό και βεβαίως πολλές από τις εκφάνσεις αυτής της πρακτικής, αντιμετωπίζονται ήδη ως μια επιπρόσθετη ενοχλητική δυσκολία, που φαίνεται ότι ενεργοποιεί σκέψεις που επιδιώκουν τον περιορισμό της με αποτέλεσμα αρκετοί συμπολίτες μας να βρεθούν προ εκπλήξεων.
Αρκετοί άλλωστε ήταν αυτοί που ενοχλήθηκαν, όταν δόθηκε στην δημοσιότητα η σχετική ηλεκτρονική αλληλογραφία, και διαπίστωσαν ότι μεταξύ άλλων λεγομένων υπήρξε και η έκφραση «κάθε καρυδιάς καρύδι». Όμως πόσο διαφορετικό είναι άραγε όταν η ίδια η συντονίστρια αυτής της πρωτοβουλίας, τοποθετούμενη απέναντι στα μηνύματα αυτών των πολιτών, θεωρεί ότι «τα περισσότερα (μηνύματα) είναι περί ανέμων και υδάτων»;;;
- Ποιών τα μηνύματα λοιπόν είναι "τα περισσότερα περί ανέμων και υδάτων";;; Αναρωτηθήκατε;;;
- Πόσο διαφορετικό είναι αυτό από το "κάθε καρυδιάς καρύδι";;; Αναρωτηθήκατε;;;
- Ποιούς αφορά αυτή "αξιολόγηση" αν όχι όλους εσάς που στέλνετε μηνύματα στην σελίδα από τα οποία "τα περισσότερα είναι περί ανέμων και υδάτων";;; Αναρωτηθήκατε;;;
- Ποιοί τιμούν το 1821 στέλνοντας μηνύματα "τα περισσότερα από τα οποία είναι περί ανέμων και υδάτων" αναρωτηθήκατε;;;
- Ποιοί και γιατί αφήνουν εκτεθειμένη την συντονίστρια της κίνησης σε τέτοιες ανεπίτρεπτες χοντράδες;;; Αναρωτηθήκατε;;;
Όταν λοιπόν επιμείναμε από την αρχή, πως πραγματική Τιμή στο 1821 είναι η προσπάθεια να ενσωματώσει η κοινωνία στην δράση της και στον πολιτικό της προβληματισμό, τα ανεκπλήρωτα αιτήματα των εξεγερμένων, ΚΑΙ ΟΤΙ ουσιαστική ενσωμάτωση του αξιακού φορτίου της επετείου, μπορεί να υπάρξει μόνο στον βαθμό που θα καταφέρουμε να εμπνεύσει και εν τέλει να διευκολύνει την δημιουργία μιας νέας ισχυρής δημοκρατικής και πατριωτικής πλειοψηφίας ικανής και αποφασισμένης να πάρει στα χέρια της την τύχη της χώρας και να «γυρίσει» οριστικά την παρτίδα… Αυτό που θέλαμε ήταν η επέτειος των 200 χρόνων, να αποτελέσει…
- ΕΝΑ ισχυρότατο αντιστάθμισμα στα δόλια αποδομητικά σχέδια των εθνομηδενιστών…
- ΕΝΑ ισχυρότατο κίνητρο για την μαχητική πολιτική ενότητα του λαού μας στην βάση των ανεκπλήρωτων εθνικών στόχων της εξέγερσης. Και…
- ΟΧΙ εργαλείο για έναν νέο διχασμό ή όχημα για κοντόφθαλμες επιδιώξεις.
Γι αυτό και τοποθετηθήκαμε από την αρχή ΑΠΕΝΑΝΤΙ στην ομολογημένων προθέσεων πολιτική εργολαβία της Γ. Αγγελοπούλου, και αυτός ήταν ο λόγος που αντιμετωπίσαμε κατ’ αρχήν ελπιδοφόρα το εγχείρημα της πρωτοβουλίας «Τιμή στο 1821».
Όμως, αυτά που ακολούθησαν υπήρξαν πλήρως αποκαρδιωτικά.
Η επαναλαμβανόμενη εμμονή να αποπολιτικοποιηθεί το όλο εγχείρημα, υπήρξε άκρως αποκαλυπτική για το που ήθελαν οι πρωταγωνιστές να πάει το πράγμα. Πολιτικά άλλωστε το οριοθετήσαμε επαρκώς σε σχετικό μας άρθρο στις «ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ».
Τα υπόλοιπα που ακολούθησαν ήταν μοιραία και αναπόφευκτη εξέλιξη. Ημερήσιες διαταγές, ηλεκτρονική αλληλογραφία στον αέρα, αναρτήσεις κουκουρούκου, προειδοποιήσεις επί προειδοποιήσεων, διχαστικές εμμονές, όλα δηλαδή εκείνα τα συμπτώματα που παραπέμπουν ευθέως σε έναν απολιτίκ χυλό, που το πιθανότερο είναι πως θα αντικαταστήσει τις προσδοκίες με προσωποπαγείς επιδιώξεις.
Αποσύραμε την στήριξή μας από αυτό το εγχείρημα, θεωρώντας ότι ΚΑΙ η πατρίδα μας, ΚΑΙ ο λαός μας, ΚΑΙ η σύνθετη γεωπολιτική εξίσωση στην οποία είναι εγκλωβισμένη η χώρα μας, έχει απαιτήσεις που φτάνουν πολύ πέρα από λογικές που απλώς αναπαράγουν αδιέξοδα, και εξαντλούν το ουσιαστικό περιεχόμενο ενός τέτοιου εορτασμού, σε εξέδρες, σε πόντιουμ, σε κάμερες και σε πάνελ με την κοινωνία γι ακόμη μια φορά σε ρόλο κομπάρσου.
Τα 200 χρόνια από τον Εθνικό ξεσηκωμό, δεν είναι η μήτρα μέσα στην οποία θα κυοφορήσουμε και θα παράξουμε μια νεόκοπη επίδοξη ελίτ, σε ρόλο επικοινωνιακής αντι-ελίτ απέναντι στην παραδοσιακή ελίτ που συνέβαλε στην καταστροφή του τόπου.
Η αποπολιτικοποίηση των μαζικών συλλαλητηρίων για το Σκοπιανό άλλωστε υπήρξε αποκαλυπτική και αλίμονο αν δεν γίνει ΚΑΙ αρκούντως διδακτική, για όλα όσα πρόκειται να ακολουθήσουν αν επιτρέψουμε γι’ ακόμη μια φορά να επαναληφθεί η γνωστή ιστορία ως μια κακοστημένη φάρσα, διότι κάποια στιγμή τα φώτα θα σβήσουν… Η τραγωδία του Εθνους θα παραμείνει παρούσα… Και κάποιοι θα σπεύσουν ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΦΟΡΑ, να εξαργυρώσουν στο πολιτικό χρηματιστήριο το «αναβαθμισμένο» τους πολιτικό κασέ, που θα έχει συντηρηθεί στην φορμόλη της ανοχής μας.
Αυτό όμως δεν είναι κάτι που το έχουμε ανάγκη ως κοινωνία. Καλό θα είναι λοιπόν οι ισχυρές πνευματικές και άλλες προσωπικότητες, να ξαναδούν κυρίως για να μην ευνουχίσουν, το λόγο τους και κυρίως τον ρόλο τους, αλλά να αναλάβουν πρωτοβουλίες ουσιαστικές με στόχο την πραγματική ανάταση του Εθνους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου