Επείγουσα, εθνική και ιστορικά αναγκαία η συγκρότηση ενός πολιτικού σχηματισμού εξουσίας για μια άλλη Ελλάδα

 Ο δημόσιος διάλογος - μέσα από υπερβολές και ανεπάρκειες αλλά και μέσα από σοβαρές και τεκμηριωμένες προσεγγίσεις - φαίνεται πως έχει εγκλωβιστεί σε μια αδιέξοδη μόχλευση προτάσεων και ιδεών, υποβαθμίζοντας όμως τον ρόλο του πολιτικού υποκειμένου, και αυτό συντηρεί μια κατάσταση που παγιδεύει την χώρα και οδηγεί τους πολίτες στην μαζική πολιτική αποστράτευση...

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Γι’ αυτήν την εξέλιξη προφανώς δεν ευθύνεται αυτοτελώς ο ίδιος ο διάλογος. Ευθυνόμαστε όμως όλοι εμείς που προσπαθούμε να διατυπώσουμε πολιτικό λόγο, θεωρώντας πως η κατάθεση ιδεών, η κριτική αποτίμηση των πεπραγμένων και η επιμονή στην διατύπωση εναλλακτικών πολιτικών και άλλων προτάσεων, αρκούν για να υπάρξει η πολυπόθητη μεταστροφή στην διαχείριση των κρίσιμων εθνικών υποθέσεων. Είναι φανερό όμως πως η διαιώνιση μιας τέτοιας αντίληψης, το μοναδικό το οποίο ανατροφοδοτεί, είναι μια σειρά από ολέθριες και καταστροφικές αυταπάτες.

Απέναντί μας δεν υπάρχει πολιτικός ερασιτεχνισμός, ούτε βεβαίως και μια φτωχή παρακαταθήκη πολιτικών ιδεών και προτάσεων, που περιμένει εναγωνίως να την πλουτίσουμε με την δική μας πολύτιμη συνεισφορά προκειμένου να σπεύσει την επόμενη στιγμή να μεγαλουργήσει. Υπάρχει ένα δομημένο σύστημα κυρίαρχων αντιλήψεων για την Οικονομία, την Δημόσια Διοίκηση, την Κοινωνία και την Γεωπολιτική, το οποίο συγκροτείται στην βάση ενός μηχανισμού πολλαπλών εξαρτήσεων με προεξάρχουσα την εθνική εξάρτηση, και διαθέτει την δική του ιδιότυπη θερμοκοιτίδα αναπαραγωγής πολιτικών διαχειριστών περιορισμένης ευθύνης, περιορισμένης δυνατότητας στην πολιτική αυτενέργεια και εν τέλει περιορισμένων αρμοδιοτήτων ως προς το εύρος των πολιτικών του χειρισμών.

Στο περιβάλλον αυτού του κυρίαρχου συστήματος αντιλήψεων και εξάρτησης, οικοδομείται με τις όποιες του παραλλαγές και το εναρμονισμένο μοντέλο του πολιτικού συστήματος το οποίο...

Όταν ο «προοδευτικός» Ζάεφ αναποδογυρίζει την Ιστορία του Β' ΠΠ για να ξεπλύνει τη φασιστική κατοχή

 Την περίοδο της σύναψης και της ψήφισης της ΝΑΤΟικής Συμφωνίας των Πρεσπών η τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επένδυε στο εξής αφήγημα: «Βρέθηκε ένας προοδευτικός ηγέτης στη γειτονική χώρα, καθίσαμε, συζητήσαμε και καταλήξαμε στη Συμφωνία»... 

Κάπως έτσι οι πραγματικοί εμπνευστές των Πρεσπών, το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, η ΕΕ περνούσαν σε δεύτερη μοίρα και σε πρώτο πλάνο έμπαιναν οι ήρωες των παραμυθιών του ΣΥΡΙΖΑ... Η παρουσίαση εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ του Ζ. Ζάεφ ως «προοδευτικού γείτονα» συνεχίζεται μέχρι σήμερα χωρίς διαλείμματα.

Πριν λίγες μέρες ο «προοδευτικός γείτονας», ο πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας Ζ. Ζάεφ, επιδιώκοντας να...

Να αποσυνδέσουμε τις Εθνικές προσδοκίες από τις αυταπάτες, το θυμικό και τους ευσεβείς πόθους μας

 Το διαφαινόμενο λάθος, είναι να φορτώσουμε και πάλι τα πάντα στον κόκορα της Αμερικανικής στήριξης. Αυτήν την στήριξη ΔΕΝ θα την έχουμε. ΟΥΤΕ ως αυτοτελή και αδιαμφισβήτητη συμμαχική πράξη, ΟΥΤΕ βεβαίως δια της πλαγίας οδού με στρατηγικής σημασίας πλήγματα που θα ανακόψουν στην πράξη τον τουρκικό αναθεωρητισμό...

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Φαίνεται ότι σε αυτήν την χώρα, ορισμένοι παραμένουν αθεράπευτα αμετανόητοι. Διαφορετικά δεν μπορεί να εξηγηθεί η πρεμούρα με την οποία έσπευσαν να στοιχηθούν πίσω από τα ταρατατζούμ που σχετίζονται με την εκλογή Μπάιντεν, και μέσα από μια αλληλουχία ρηχών, αυθαίρετων  και επιπόλαιων συνειρμών, συντηρούν την προσδοκία πως αυτή η εκλογή θα σηματοδοτήσει δήθεν την γεωπολιτική αναβάθμιση της πατρίδας μας και θα δημιουργήσει σταδιακά ένα περιβάλλον προστατευτισμού που θα την οχυρώσει έναντι των αναβαθμισμένων τουρκικών προκλήσεων και απειλών.

Αυτή η συλλογιστική είναι αυθαίρετη και επικίνδυνη. Κυρίως όμως πρόκειται για μια συλλογιστική που δεν είναι διόλου αθώα, αφού επί της ουσίας επιστρατεύεται για να συντηρήσει την λογική της υποτέλειας και της απόλυτης ενσωμάτωσης της χώρας στις απαιτήσεις του Αμερικανικού περιφερειακού σχεδιασμού. Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν τα αυτονόητα, αφού πίσω και πέρα από τους ευσεβείς πόθους των αφελών και τις δήθεν «αναλύσεις» των εντεταλμένων, υπάρχει μια πραγματικότητα που οφείλουμε να κοιτάξουμε κατάματα, αξιολογώντας με νηφαλιότητα το σύνολο των μεταβλητών της.

Πρώτον: Η περιφερειακή στρατηγική των Αμερικανών προφανώς και διαφοροποιήθηκε κατά την διάρκεια της προεδρίας Τραμπ. Η Ελλάδα ωστόσο παρέμεινε στο επίκεντρο αυτής της στρατηγικής ΚΑΙ κατά την διάρκεια αυτής της προεδρίας, με τους Αμερικανούς να την μεταχειρίζονται ως...

ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ - Κόβουν άλλα 600 εκατ. ευρώ από την Υγεία εν μέσω πανδημίας

 Αντί να ενισχύσει ουσιαστικά το δημόσιο σύστημα Υγείας για να σωθούν ζωές, η κυβέρνηση συνεχίζει και επεκτείνει τις εγκληματικές περικοπές δαπανών, «στην υγειά» των επιχειρηματικών ομίλων που λυμαίνονται το χώρο...

Στην καρδιά της πανδημίας, με τα δημόσια νοσοκομεία φρακαρισμένα και το προσωπικό τους κατάκοπο, με τους ασθενείς να περιμένουν σε ατελείωτες ουρές, είτε να παίρνουν πρόωρο εξιτήριο, η κυβέρνηση συντάσσει έναν ακόμα κρατικό προϋπολογισμό με περικοπές στη χρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος Υγείας, εντείνοντας την...

Η Τουρκία απειλεί με απρόκλητες νηοψίες σε ελληνικά εμπορικά πλοία

Στα κάγκελα βρίσκεται ο κυβερνητικός μηχανισμός στην Τουρκία καθώς και εκείνοι οι παράγοντες που ασκούν επιρροή στα τηλεοπτικά δίκτυα μετά την διεξαγωγή έρευνας στο τουρκικό εμπορικό πλοίο «Rosaline A», 200 μίλια ανοιχτά της Λιβύης από τη γερμανική φρεγάτα «Hamburg».

Η νηοψία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής αποστολής «IRINI» για τη διασφάλιση του εμπάργκο όπλων προς τους εμπολέμους στην Λιβύη.

Με πρωτοσέλιδα στις ηλεκτρονικές εκδόσεις των μεγάλων εφημερίδων και  με συνεχείς έκτακτες εκπομπές από τους τηλεοπτικούς σταθμούς τα τουρκικά ΜΜΕ που ελέγχονται κατά 95% από τον Ερντογάν αναπαράγουν την ιδέα πως...

Η Εργαλειοποίηση Βαρθολομαίου, η στρατηγική αμηχανία των ΗΠΑ & το ευρασιατικό στοίχημα ως κορυφαία πρόκληση του 21ου αιώνα

Προειδοποιήσαμε ήδη, και το κάναμε αμέσως μετά τις Αμερικανικές εκλογές, πως οι ανατροπές που κυοφορούνται στον πλανήτη θα είναι ευρύτατες και πως ο πρωταγωνιστής αυτών των ανατροπών, αυτή την φορά ΔΕΝ θα είναι η Αμερικανική πολιτική ηγεσία…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Τα νερά προφανώς είναι αχαρτογράφητα, αλλά αυτό δεν οφείλεται στην βίαια εισβολή κάποιων καινούριων κανόνων που με το ειδικό τους βάρος θα προσδιορίσουν την κατεύθυνση των εξελίξεων. Οφείλεται πριν απ’ όλα στην ύπαρξη και κυρίως στην συνδυασμένη λειτουργία δυο κρίσιμων παραμέτρων, που όχι μονάχα δεν μπορούν να αγνοηθούν, αλλά όλα δείχνουν πως θα βάλουν με τρόπο  ανεξίτηλο την σφραγίδα τους στις εξελίξεις.

Η πρώτη παράμετρος, σχετίζεται με την αδυναμία της Αμερικανικής Υπερδύναμης να συνεχίσει να διοικεί και φυσικά να διαιωνίζει ένα καθεστώς επικυριαρχίας μέσα από τις συμμαχικές δομές αλλά και από περιφερειακές παρεμβάσεις, με την χρήση των παραδοσιακών εργαλείων εξάρτησης και ελέγχου, που εδραίωσαν την μεταπολεμική της ισχύ.

Η δεύτερη, αφορά στην αμετάκλητη γεωπολιτική χειραφέτηση ισχυρών περιφερειακών δρώντων η οποία σε συνδυασμό με την ενισχυμένη γεωστρατηγική παρουσία των παραδοσιακών στρατηγικών  ανταγωνιστών των ΗΠΑ, συνιστά μια καινούρια κατάσταση και φυσικά επαναδιατυπώνει την σύνθετη πλέον εξίσωση που αφορά στην νέα ισορροπία ισχύος.

Η καταλυτική εμφάνιση και των δυο αυτών παραμέτρων, θεμελιώθηκε και ανατροφοδοτήθηκε από τα αδιέξοδα του μεταψυχροπολεμικού μοντέλου. Αυτή η διαδικασία δεν κατέστη δυνατόν να ανακοπεί, εξ αιτίας του κορεσμού και εν τέλει της αναπότρεπτης κατάρρευσης στην οποία οδηγήθηκε η...

Η υπογραφή της ταπείνωσης δεν παίρνεται πίσω - Ας αφυπνιστούμε όσο υπάρχει χρόνος... Εάν υπάρχει...

Η τραγική εξέλιξη στο Ναγκόρνο Καραμπάχ και η επώδυνη συνθηκολόγηση στην οποία σύρθηκε η Αρμενία, θα πρέπει να αφυπνίσουν. Όχι μονάχα γιατί επιβεβαιώνουν πως η επιλογή της σύγκρουσης παραμένει μια απολύτως ενεργή επιλογή σε ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο οι ισορροπίες επαναπροσδιορίζονται, αλλά και γιατί - μεταξύ άλλων - πιστοποιούν με τρόπο δραματικό δυο ακόμη κρίσιμες παραδοχές που έχουν την δική τους ξεχωριστή σημασία…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η πρώτη, σχετίζεται με τις ιστορικές συγκρούσεις μεταξύ των Εθνών, οι οποίες επίσης παραμένουν ενεργές στο βάθος του χρόνου, είτε ως ιστορικό δίκαιο της μίας πλευράς είτε ως αναθεωρητική επιδίωξη της άλλης πλευράς, και όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν, το Δίκαιο του ισχυρού θα επιχειρήσει να επιβάλει την δική του εκδοχή στο αποτύπωμα της Ιστορίας, με την Διεθνή κοινότητα να αρκείται όπως πάντα στο ρόλο του θεατή.

Η δεύτερη αφορά στο ρόλο της άτυπης πέμπτης φάλαγγας που όσο και αν συγκαλύπτεται πίσω από επικοινωνιακές πιρουέτες, παραμένει στην ουσία του σταθερός, απεχθής, αμφιλεγόμενος και εν τέλει επιζήμιος, αφού η μοναδική της αρμοδιότητα είναι να επισφραγίσει την ήττα και την κρίσιμη στιγμή να προσδώσει νομιμοφάνεια και επίπλαστη εγκυρότητα σε μια εθνική τραγωδία. Σε ότι αφορά τώρα τα καθ’ ημάς και την αναγκαία αντιστοίχισή τους με όλα τα παραπάνω… 

Η Ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει να κινείται χωρίς πυξίδα και να καρκινοβατεί στην λογική της «μη πρόκλησης», την στιγμή που η επιθετική Τουρκία διευρύνει τις διεκδικήσεις της, ενώ οι «σύμμαχοι» της χώρας μας κλιμακώνουν τις δικές τους πιέσεις - προς το παρόν «διακριτικά» - στην κατεύθυνση της δραστικής συρρίκνωσης των εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Από τα εκρηκτικά γεγονότα στον Έβρο με την οργανωμένη απόπειρα μαζικής εισβολής μεταναστών στο πλαίσιο μιας υβριδικής πολεμικής επιχείρησης, μέχρι την τελευταία προκλητική τουρκική NAVTEX αλλά και την συστηματική αμφισβήτηση  Εθνικής κυριαρχικής παρουσίας πάνω στα Ελληνικά νησιά, αυτό που παρατηρούμε, είναι πως σε όλο το εύρος του Ελληνοτουρκικού συστήματος, έχει ενεργοποιηθεί ένα περίεργο και... 

Σε ένα περιβάλλον που αναδιανέμονται ρόλοι και λάφυρα η στρατηγική ανυπαρξία ισοδυναμεί με αυτοκτονία

Την επόμενη μέρα των Αμερικανικών εκλογών, είναι βέβαιο πως ο πρωταγωνιστής των μεγάλων ανατροπών που κυοφορούνται στον πλανήτη, ΔΕΝ θα είναι η Αμερικανική πολιτική ηγεσία…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ήδη, μια προσεκτική ανάγνωση των πρώτων αντιδράσεων με τις οποίες υποδέχτηκαν (ή δεν υποδέχτηκαν) την προεδρική αλλαγή τόσο οι «φίλοι» όσο και οι αντίπαλοι των ΗΠΑ, επιβεβαιώνει πως στο διεθνές περιβάλλον της πρωτοφανούς γεωπολιτικής ρευστότητας, οι πραγματικοί πρωταγωνιστές θα είναι στρατηγικοί τους αντίπαλοι αλλά και σημαντικοί περιφερειακοί δρώντες, μεταξύ αυτών και ιστορικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ που διεκδικούν αυξημένο ρόλο στην νέα ισορροπία ισχύος. Και οι λόγοι είναι προφανείς.

Η μεταπολεμική τάξη διολίσθησε σταδιακά σε μια ανεπίστρεπτη εκφυλιστική διεργασία κατά την διάρκεια της μεταψυχροπολεμικής περιόδου, και εν τέλει κατέρρευσε οριστικά μετά και την οριστική αποκαθήλωση της Pax Americana την οποία μεταξύ άλλων επισφράγισε ΚΑΙ η αμφιλεγόμενη περίοδος της προεδρίας Τραμπ.

Η διαδικασία μέσα στην οποία συντελούνται αυτές οι μεταβολές, υπήρξε στην ουσία της ιδιαίτερα αντιφατική, αφού από την μια μεριά απελευθέρωσε και ενίσχυσε υποβόσκουσες περιφερειακές γεωπολιτικές φιλοδοξίες και από την άλλη υπερδιόγκωσε τις αβεβαιότητες και την ανασφάλεια που διαπερνά την κουλτούρα των εξαρτημένων και παραδοσιακά υποτελών χωρών.

Η φυσική συνέπεια αυτής της εξέλιξης, είναι η δραστική συρρίκνωση του ζωτικού χώρου στο πλαίσιο του οποίου λειτουργούσαν μέχρι πρότινος οι ΗΠΑ, με ανεξέλεγκτο ηγεμονισμό και με την υπεροψία της αδιαμφισβήτητης υπερδύναμης. Την ίδια στιγμή, καταγράφεται μια...

ΗΠΑ - Κρίσιμα και εκβιαστικά στοιχήματα πέρα από την νοσηρότητα της συνωμοσιολογίας

Το αποτέλεσμα των Αμερικανικών εκλογών φαίνεται να οριστικοποιείται. Ωστόσο η διαδικασία που προηγήθηκε, έχει τροφοδοτήσει με ανεξάντλητο υλικό ένα πρωτοφανές και αποπροσανατολιστικό παραλήρημα που μαίνεται ανεξέλεγκτο ΚΑΙ στην χώρα μας, και που ομολογουμένως παρουσιάζει μια εκπληκτική προσαρμοστικότητα σε όλες τις  εκδοχές των σεναρίων συνωμοσίας…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Πρωταγωνιστές - και αυτήν την φορά - είναι οι γνωστοί περιφερόμενοι ψεκασμένοι και διάφορα ακροδεξιά γκρουπούσκουλα και ιστοσελίδες, ενώ τα εύκολα θύματα αυτού του παραλογισμού, ψαρεύονται όπως πάντα, στα θολά νερά των καθυστερημένων πολιτικά στρωμάτων του πληθυσμού, τα οποία κατά κανόνα «τσιμπάνε» εύκολα στην βαρύγδουπη αλλά κενή πολιτικού περιεχομένου συνθηματολογία.

Το κυρίαρχο χαρακτηριστικό αυτής της νοσηρής των πραγμάτων προσέγγισης, είναι η ανικανότητα  αυτών που την υιοθετούν να ερμηνεύσουν με πολιτικούς όρους την εκλογική ήττα του Τραμπ και η συνακόλουθη αδυναμία τους να κατανοήσουν - επίσης με πολιτικούς όρους - τα ουσιαστικά χαρακτηριστικά και τις βαθύτερες συνέπειες της πολιτικής σύγκρουσης που διαπερνά την Αμερικανική κοινωνία, αλλά και το ίδιο το σύστημα εξουσίας των ΗΠΑ σε τελευταία ανάλυση.

Η γενεσιουργός αιτία αυτής της στρεβλής ανάγνωσης που αφορά στην εκλογική αποκαθήλωση του Τραμπ, βρίσκεται στον διαχρονικά επιπόλαιο τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκε συνολικά η προεδρική του θητεία. Η πραγματική πολιτική αποτίμηση αυτής της περιόδου, προφανώς δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τις απλουστευτικές προσεγγίσεις όλων αυτών που επιμένουν με απερίσκεπτες κραυγές να αναγορεύουν την προεδρία Τραμπ σε σύμβολο του αντινεοταξίτικου αγώνα υπέρ του Εθνισμού και εναντίον της Παγκοσμιοποίησης. Και φυσικά η κριτική αποτίμηση αυτής της φαιδρής όπως αποδείχτηκε περιόδου, είναι μια...

Εμφυλιοπολεμικό κλίμα & εκρηκτικό μείγμα προσδοκιών και προκλήσεων θα εκτρέψει τις ΗΠΑ σε επικίνδυνες ατραπούς

Οι Αμερικανικές εκλογές ολοκληρώθηκαν. Μαζί τους τελείωσαν - μάλλον άδοξα - και οι προσδοκίες όλων αυτών που θεώρησαν, ότι το ασαφές προεκλογικό σκηνικό που τροφοδότησε ανυπόστατες ελπίδες, θα συντηρούσε για πάντα μια βολική ασάφεια και ένα επιλεκτικό περιβάλλον ΜΗ αποφάσεων γύρω από τα κρίσιμα διεθνή και περιφερειακά διακυβεύματα…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Τα θεμελιώδη της επόμενης μέρας έχουν τροποποιηθεί δραματικά και προφανώς δεν έχουν τροποποιηθεί στην κατεύθυνση που προσδοκούσαν μεταξύ άλλων ΚΑΙ οι ανερμάτιστοι της Αθήνας. Η Αμερικανική εξίσωση γίνεται περισσότερο σύνθετη, ενδεχομένως και περισσότερο απρόβλεπτη ως προς τους επιμέρους βηματισμούς της. Γίνεται όμως απολύτως προβλέψιμη ως προς την γενική της κατεύθυνση, αναφορικά με τα κυρίαρχα προβλήματα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η ίδια αλλά και ο πλανήτης συνολικά.

Η Αμερικανική κοινωνία βγαίνει διχασμένη, ουσιαστικά κατακερματισμένη την επόμενη των προεδρικών εκλογών και το διχαστικό φορτίο που τροφοδότησε η πολωτική αντιπαράθεση, φαίνεται πως δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμο με εργαλείο τις παραδοσιακές πολιτικές αποφάσεις. 

Στο περιβάλλον αυτού του διχασμού, αντικατοπτρίζεται η γενικευμένη σύγκρουση αντιλήψεων που διαπερνά συνολικά το Αμερικανικό σύστημα εξουσίας, και η οποία αφορά στον ρόλο και την θέση από την οποία καλείται να αντιμετωπίσει η καταρρέουσα Υπερδύναμη τις σύγχρονες προκλήσεις με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη, τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και στο νέο διεθνές περιβάλλον.

Η Αμερικανική κοινωνία διχάστηκε επικίνδυνα, επειδή ακριβώς εργαλειοποιήθηκε αδίστακτα στο πλαίσιο αυτής της σύγκρουσης. Και αυτός ο διχασμός δεν είναι ένα περιστασιακό σύμπτωμα, αλλά ενσωματώνεται στα...

Η εξίσωση δεν βγαίνει - Η ιδιότυπη πολιορκία θα έχει τραγική κατάληξη αν...

Ελλάδα και Τουρκία διαχειρίζονται ένα καθεστώς προσωρινά ακήρυχτου πολέμου, με επιδιώξεις αντιπαρατιθέμενες αλλά όχι ασυμβίβαστα "ανταγωνιστικές" σε αυτήν τουλάχιστον την ιστορική συγκυρία. Η ευθύνη της Ελληνικής κυβέρνησης για την συντήρηση αυτής της νοσηρής κατάστασης είναι δεδομένη, το κόστος για την χώρα θα είναι σωρευτικό και δυστυχώς θα είναι δυσβάστακτο...

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η Τουρκία επιδιώκει να ροκανίσει Ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα μέσα από την διαρκή και έμπρακτη αμφισβήτησή τους, προσβλέποντας τελικά σε πραγματική περιστολή της Ελληνικής Εθνικής κυριαρχίας επί του εδάφους.

Η Ελληνική πολιτική τάξη διαμηνύει την πρόθεσή της να συμβιβαστεί και να προβεί σε παραχωρήσεις έναντι της Τουρκίας, αλλά επιδιώκει να το πράξει με τρόπο ήπιο, λογικοφανή, «αναγκαστικό» και χωρίς να χρεωθεί με πράξεις καραμπινάτης Εθνικής μειοδοσίας.

Αυτή η εξίσωση δεν βγαίνει. Διότι όσο τροφοδοτείται η τουρκική βουλιμία με Ελληνική ανοχή, τόσο περισσότερο διευρύνεται η λίστα των Τουρκικών απαιτήσεων και η εκτεταμένη αμφισβήτηση του Ελληνικού Εθνικού περιουσιολογίου καθίσταται αμετάκλητη.

Η προσδοκία για συνεννόηση μέσα από διάλογο και υποχώρηση των εντάσεων, είναι μια αδιέξοδη επιλογή στην οποία δεν πρόκειται να προσχωρήσει η Τουρκική πολιτική ηγεσία, διότι απλούστατα δεν είναι διατεθειμένη να αποδεχτεί κανενός είδους «πάγωμα» των απαιτήσεων και συρρίκνωση της αναθεωρητικής της ατζέντας. Η επιθετικότητα είναι μια επιλογή που της βγαίνει και μέσα από αυτήν ισχυροποιεί την θέση της έναντι της φοβικής και άτολμης Ελλάδας.

Η Ελληνική κυβέρνηση, με την πίεση της κοινωνίας και την παρότρυνση των επιτελών, οφείλει να εγκαταλείψει άμεσα αυτή την...

Η ταυτότητα της επερχόμενης σύγκρουσης στο περιβάλλον μιας νέας κουλτούρας πολέμου

Στο θυμικό των ανθρώπων, η γαλλοτουρκική αντιπαράθεση, εμφανίζεται πρωτίστως ως σύγκρουση πολιτισμική και θρησκευτική. Ωστόσο, το πραγματικό της υπόβαθρο είναι πολύ πιο ευρύ, αφού είναι αμιγώς γεωπολιτικές οι πρωταγωνιστικές παράμετροι που την συνθέτουν…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Από την άποψη αυτή, όλα τα ενδεχόμενα παραμένουν ανοικτά… ΚΑΙ ως προς την έκταση που ενδέχεται να προσλάβει… ΚΑΙ σε ότι αφορά στους προσεταιρισμούς αλλά και στις αντιπαραθέσεις που θα δούμε να διαμορφώνονται στην πολυπλοκότητα της εξέλιξής της… αλλά ΚΑΙ ως προς την ίδια της την έκβαση σε τελευταία ανάλυση…  

Είναι λοιπόν απαραίτητο, να μην εξαντλήσουμε το ενδιαφέρον μας στον πόλεμο των εντυπώσεων και σε όσα αναδεικνύονται από την επικοινωνιακή διαχείριση που επιστρατεύει η κάθε πλευρά, αλλά να προσεγγίσουμε τα πάντα, ως μέρος του ευρύτερου συγκρουσιακού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο κλιμακώνεται αυτή η αντιπαράθεση, στο πλαίσιο του οποίου βεβαίως θα πρέπει να αξιολογήσουμε και τον τρόπο με τον οποίο τοποθετείται και η χώρα μας απέναντι στις εξελίξεις.

Η μεταψυχροπολεμική εποχή, αποτιμάται ως μια περίοδος σημαντικών διαφοροποιήσεων στην παραδοσιακή συγκρουσιακή ατζέντα και αυτή η εξέλιξη δεν αφορά μονάχα στο περιεχόμενο των στόχων της. 

• Επεκτείνεται στην δραματική αναμόρφωση της λίστας των πρωταγωνιστών… 
• Στην ουσιαστική διεύρυνση του θέατρου των συγκρούσεων και των εν γένει αντιπαραθέσεων που κυοφορούνται… 
• Στην ανακατανομή ισχύος που εν πολλοίς καθορίζει και την ταυτότητα των νέων περιφερειακών αλλά και των ευρύτερων εξαρτήσεων… 

Και φυσικά σχετίζεται με την ίδια την φυσιογνωμία των στρατηγικών συμμαχιών που επαναπροσδιορίζονται γύρω από παλιά και νέα κέντρα διεθνούς και περιφερειακής ισχύος, νέα πεδία ανταγωνισμών αλλά και κοινότητας συμφερόντων.

Η επιθετική διείσδυση της Τουρκίας…

Στο περιβάλλον αυτών των ανατροπών, η υπερενισχυμένη παρουσία της Τουρκίας ως ανερχόμενη και φιλόδοξη περιφερειακή δύναμη υπήρξε ταχύτατη και αυτή η εξέλιξη ήταν συνέπεια της ιστορικής συνύπαρξης τεσσάρων τουλάχιστον δυναμικών παραμέτρων...