ΗΠΑ – Παγιδευμένες στην πιο θεαματική γεωστρατηγική εκφυλιστική διεργασία της μετα-αυτοκρατορικής εποχής

Οι εξελίξεις στο Αφγανιστάν τροφοδοτούν μεταξύ άλλων και έναν ορυμαγδό ερμηνειών που στην πλειοψηφία των περιπτώσεων προκαλεί τουλάχιστον θυμηδία…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Οι πάντες επιχειρούν να ερμηνεύσουν για λογαριασμό των Αμερικανών το πρωτοφανές όσο και απόλυτο στρατηγικό φιάσκο, το οποίο δεν υπήρξε μονάχα ταπεινωτικό για την καταρρέουσα Υπερδύναμη, αλλά έρχεται να επισφραγίσει και τυπικά την οριστική και αμετάκλητη αποκαθήλωσή της από την πλανητική πρωτοκαθεδρία.   

Η Αμερικανική κοινωνία κλυδωνίζεται όσο συνειδητοποιεί το μέγεθος της Αμερικανιάς που αφήνει πλήρως εκτεθειμένη την πολιτική και την στρατιωτική ηγεσία των ΗΠΑ. Την ίδια στιγμή, το σύνολο των παραδοσιακών τους συμμάχων, αντιμετωπίζουν έως και χλευαστικά τις επιλογές των Αμερικανών, ενώ είναι έκδηλη η ανησυχία όλων, για το μείγμα των προκλήσεων που ανασυνθέτουν το παζλ των πρωταγωνιστών και τροποποιούν δραματικά την ατζέντα της επόμενης μέρας.

Ωστόσο… Οι «αμετανόητοι» αναλυτές και η αυθαίρετη βιομηχανία ερμηνειών που στήθηκε με σκοπό να συντηρήσει στις συνειδήσεις των ανθρώπων, τον μύθο της φοβερής και τρομερής Υπερδύναμης, επιδιώκουν να πείσουν του πάντες πως… 

Το ΚΥΣΕΑ στον κόσμο του – Ανάγκη για επιθετική στρατηγική ατζέντα στην σκακιέρα της Μέσης Ανατολής

Άλλο ένα ΚΥΣΕΑ μοιραίων πολιτικών νάνων ολοκληρώθηκε. Η Ελλάδα αρνείται να βγει με επιθετική στρατηγική ατζέντα στην σκακιέρα της Μέσης Ανατολής και επιλέγει γι΄ ακόμη μια φορά να διαχειριστεί μίζερα, άτολμα, κοντόφθαλμα και κυρίως διεκπεραιωτικά και από την θέση του «πιστοποιημένου» Ευρωπαϊκού κυματοθραύστη, τα πολιτικά και κοινωνικά απόνερα των εξελίξεων στο Αφγανιστάν…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Στην συνέχεια, η σκυτάλη θα δοθεί στην συστημική στρατηγική σκέψη, η οποία θα αναλάβει να μας πείσει ότι αυτή επιλογή, ήταν η μόνη εφικτή στο πλαίσιο της ευρύτερης «συμμαχικής» υπεργολαβίας.

Το Ελληνικό ΚΥΣΕΑ, δείχνει να μην αντιλαμβάνεται ότι οι εξελίξεις στο Αφγανιστάν, δεν «παράγουν» μόνο πρόσφυγες και ανθρωπιστικές προκλήσεις, πίσω από τις οποίες σπεύδει με την παραδοσιακή Ελληνική πολιτική σοβαροφάνεια να στοιχίσει την χώρα, καθηλώνοντάς την έτσι σε έναν ρόλο συμπληρωματικό και δευτερεύοντα, στο πλαίσιο του ευρύτερου «συμμαχικού» σχεδιασμού, ενώ αρνείται επιδεικτικά να την προσανατολίσει στην λογική της εξυπηρέτησης των κρίσιμων εθνικών μας προτεραιοτήτων.

Προφανώς η ανάγκη ανάσχεσης των μεταναστευτικών ροών, είναι ένα κρίσιμο ζήτημα που σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί στον σχεδιασμό των επιτελείων. Η αντιμετώπισή του όμως, δεν μπορεί να συνεχίσει να προσεγγίζεται με επιλεκτική μονομέρεια, δεν μπορεί να συνεχίσει να αποσυνδέεται από την ανάγκη ουσιαστικού και εκ θεμελίων επαναπροσδιορισμού της μεταναστευτικής πολιτικής που υιοθετεί η χώρα και φυσικά δεν μπορεί να χρησιμοποιείται επικοινωνιακά ως αντιστάθμισμα και εργαλείο συγκάλυψης της γενικότερης στρατηγικής ανεπάρκειας που επιδεικνύεται και μάλιστα σε έναν ιδιαιτέρως κρίσιμο γεωπολιτικό χρόνο.

Από αυτήν την άποψη… Ο μονοθεματικός προσανατολισμός που κυριάρχησε κατά την τελευταία συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ, αν μη τι άλλο προβληματίζει. 

• ΟΧΙ ΜΟΝΑΧΑ γιατί δεν κατέστη σαφές πως η ιδιαιτέρως επιβαρυμένη πατρίδα μας, θα αντιμετωπίζει το πρόβλημα της παράνομης Μετανάστευσης με αποφασιστικότητα και αποδεσμευόμενη πλήρως από τον όποιο «Ευρωπαϊκό καταμερισμό»... 
• ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ διότι κατέστη σαφές, πως τα πολύ σοβαρά προβλήματα και οι ευρύτερες προκλήσεις που ανακύπτουν με αφορμή τα διαδραματιζόμενα στο Αφγανιστάν, ουδόλως απασχόλησαν την συγκεκριμένη συνεδρίαση και δεν φαίνεται να απασχολούν καν την Ελληνική επιτελική και στρατηγική σκέψη. 

Οι εξελίξεις στο Αφγανιστάν όμως, δεν έχουν μόνο την ανθρώπινη και δημοκρατική ανάγνωση. Εχουν διάσταση πρωτίστως γεωπολιτική και ως τέτοιες…

Α. Δημιουργούν καινούριες δυσκολίες, αλλά και μια σειρά από νέες δυνατότητες. Οι Έλληνες επιτελείς, οφείλουν να αξιολογήσουν με πραγματικούς όρους τον...

Η «μαύρη τρύπα» της Γεωπολιτικής που τροποποιεί την φυσιογνωμία στο περιφερειακό ισοζύγιο ισχύος

Στο Αφγανιστάν οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και εν πολλοίς αναμενόμενες. Θα προσπαθήσουμε να μην μείνουμε σε επιφανειακές διαπιστώσεις και κυρίως να μην ενδώσουμε στην λαγνεία της εικοτολογίας για τις διαφαινόμενες ανατροπές που θα δρομολογήσουν οι Ταλιμπάν στην καθημερινότητα της Αφγανικής κοινωνίας…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Αυτό που έχει σημασία να κατανοήσουμε, είναι πως οι εξελίξεις εμφανίζονται να έχουν ιδιαίτερη δυναμική και το Αφγανιστάν αναγορεύεται σε «μαύρη τρύπα» της Γεωπολιτικής, η οποία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα βάλει την σφραγίδα της στα τεκταινόμενα σε ολόκληρη την Ευρασία.

Στο Αφγανιστάν η ήττα των Αμερικανών υπήρξε στρατηγική…

Αυτό όμως που συνιστά πραγματική στρατηγική πανωλεθρία, είναι η διαχείριση αυτής της ήττας, μετά από έναν αιματηρό και πολυδάπανο πόλεμο διαρκείας. Αυτό που αφήνουν πίσω τους οι Αμερικανοί, μετά και από την ταπεινωτική τους αποχώρηση, δεν είναι μια χώρα καθηλωμένη στην ευρύτερη γεωπολιτική τους επιρροή και με μια πολιτική διοίκηση αποτελούμενη από αχυρανθρώπους της αρεσκείας τους. Είναι ένα σημαντικό γεωπολιτικό μέγεθος, πλήρως αποστασιοποιημένο από τις περιφερειακές προτεραιότητες των ΗΠΑ, το οποίο θα κληθεί να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στο περιφερειακό ισοζύγιο ισχύος, στο κρίσιμο σταυροδρόμι της σύγκρουσης στρατηγικών και πολιτισμών και σε ένα περιβάλλον με ισχυρούς περιφερειακούς δρώντες που διεκδικούν αυξημένο ρόλο στις εξελίξεις της επόμενης μέρας.

Οι Ταλιμπάν φρόντισαν από την πρώτη στιγμή να ξεκαθαρίσουν έναντι όλων, ότι δεν είναι μονάχα οι ορεσίβιοι αγριάνθρωποι που αφιονίζονται και δολοφονούν οτιδήποτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με την νοσηρή φονταμενταλιστική τους κουλτούρα. Τείνουν να εξελιχθούν σε ένα ιδιότυπο συγκροτημένο πολιτικοθρησκευτικό κίνημα και αυτή η διεργασία επιταχύνεται  με...

Πυροπροστασία και Εθνικός αμυντικός σχεδιασμός - Το Στρατηγικό αποτύπωμα της καταστροφής που συντελέστηκε

Οι πυρκαγιές δεν έφεραν μόνο καταστροφή και απόγνωση. Έφεραν και νέα έξαρση του πολιτικού αποπροσανατολισμού, με τον οποίο ερωτοτροπεί μια υπολογίσιμη μερίδα πολιτών που φαίνεται πως στοιχίζεται εύκολα πίσω από ανώδυνες επικοινωνιακές μπαλαφάρες…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Οι εκδηλώσεις οργής βέβαια είναι απολύτως δικαιολογημένες και βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση με το μέγεθος της καταστροφής που έχει συντελεστεί. Αλλά το άθροισμα της οργής, δεν συνθέτει από μόνο του την αναγκαία πολιτική απάντηση που οφείλει να δώσει η Ελληνική κοινωνία στις πολιτικές και στα συνεπακόλουθα των πολιτικών που καταστρέφουν την ζωή της. 

Όλοι αυτοί που επιχειρούν να επενδύσουν πολιτικά στην συσσωρευμένη οργή των πολιτών, επιστρατεύοντας απολιτίκ εργαλεία και φαιδρά συνθήματα, συγκαλύπτουν το πραγματικό πρόβλημα… Συγκαλύπτουν τις γενεσιουργές του αιτίες… Δεν διαθέτουν τα πολιτικά εργαλεία που είναι απαραίτητα προκειμένου να αναδείξουν τις δομικές και φυσιογνωμικές δευτερογενείς επιπτώσεις του… Και εν τέλει αποδυναμώνουν (όχι τυχαία) κάθε δυνατότητα οργανωμένης, συλλογικής, μαζικής, στοχευμένης και κυρίως πολιτικής απάντησης και δράσης, που να αμφισβητεί τον σκληρό πυρήνα της πολιτικής που έφερε τα πράγματα εδώ και που όλα δείχνουν πως ανοίγει μια πολύ επικίνδυνη και δυσβάστακτη ατζέντα για την επόμενη μέρα.

Η προσπάθεια να διοχετευτεί η οργή των πολιτών σε προσωπικά αναθέματα που θα αμφισβητούν αναλώσιμους πολιτικούς και όχι την ουσία της κυρίαρχης πολιτικής που εφαρμόζεται, μπορεί να ικανοποιεί προσωρινά το θυμικό των ανθρώπων, αλλά... 

• Ευνουχίζει την δράση, 
• Αποδυναμώνει την αμφισβήτηση, 
• Εξασφαλίζει χρόνο στο οργανωμένο σύστημα συμφερόντων που επιδιώκει να ανασυνταχθεί πολιτικά, 
• Δεν δημιουργεί τους όρους ώστε μια κοινωνία μαχόμενη να μην υποκύψει στην λαγνεία της όποιας λύσης, αλλά να απαιτήσει λύσεις, μέτρα και πολιτικές στήριξης, που θα κρατήσουν τον κόσμο στον τόπο του και δεν θα αλλοιώσουν την περιφερειακή φυσιογνωμία και το μοντέλο της απασχόλησης. 

Γι’ αυτό και μια τέτοια στάση, ΔΕΝ συνιστά οργανωμένη πολιτική απάντηση, αλλά μια ανώδυνη και απολύτως ελεγχόμενη συστημική εκτόνωση που...

Δηλαδή πόλεμος;;; Ναι πόλεμος... Διαφορετικά έρχεται Εθνική τραγωδία

Η Ελληνική κοινωνία εγκλωβίζεται επικίνδυνα στην περιδίνηση ενός ιδιότυπου διχασμού, ο οποίος αναπαράγεται στο έδαφος της πολιτικής και υγειονομικής διαχείρισης της πανδημίας…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Οι πρώιμες εκδηλώσεις του, εξαντλούνταν σε γραφικούς κατά κανόνα ακτιβισμούς από ομάδες πολιτών οι οποίοι αντιδρούσαν στα περιοριστικά μέτρα που εφαρμόστηκαν προκειμένου να ανακοπεί η επέλαση του πρώτου πανδημικού κύματος. Σήμερα, η προσπάθεια της πολιτικής «αναβάθμισης» αυτής της γραφικότητας είναι εμφανής και κλιμακώνεται συστηματικά με όχημα τον υποτιθέμενο «αντιεμβολιαστικό σκεπτικισμό» και με διαχειριστικό εργαλείο τις διάφορες φαιδρές, παρανοϊκές, αντιεπιστημονικές και συνομωσιολογικές προσεγγίσεις που ευδοκιμούν στο διαδίκτυο και παρασύρουν αφελείς και ευκολόπιστους.

Στην πατρίδα μας, υπάρχει το ιστορικό έδαφος που ερμηνεύει και ευνοεί την εμφάνιση φαινομένων πολιτικού και κοινωνικού διχασμού, αλλά αυτή η συζήτηση δεν είναι αντικείμενο του παρόντος. Έχει όμως πολύ μεγάλη σημασία να κατανοήσουμε την φυσιογνωμία των παραμέτρων που συνθέτουν το συγκεκριμένο φαινόμενο και κυρίως την καταλυτικά αρνητική συμβολή του στην εμφάνιση παραλυτικών συμπεριφορών μέσα στην κοινωνία και μάλιστα σε μια κρίσιμη ιστορική περίοδο κατά την οποία δρομολογούνται σημαντικές ανατροπές στην πολιτική και κοινωνική ζωή, αλλά και πολύ σοβαρές ανακατατάξεις που σχετίζονται τόσο με το Ελληνοτουρκικό Σύστημα όσο και...