Η επόμενη μέρα και μια νέα αρχιτεκτονική ισχύος στην ευρύτερη Μ. Ανατολή

Όταν η Χαμάς έθεσε σε εφαρμογή το εγκληματικό της σχέδιο, με την μαζική δολοφονία 1300 αμάχων, στην πλειοψηφία τους νέων παιδιών και την ομηρεία εκατοντάδων επίσης αμάχων πολιτών του Ισραήλ, ήξερε επ’ ακριβώς τι επρόκειτο να ακολουθήσει…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Το γνώριζε ΚΑΙ η ηγεσία του Ιράν, το οποίο την έσπρωξε και ενορχήστρωσε μαζί της αυτόν τον τυχοδιωκτισμό… Το γνώριζαν και όλοι οι υπόλοιποι – τόσο οι αβανταδόροι, όσο και φερέφωνα – (Τουρκία, Χεζμπολάχ, Χούθι κλπ). Γι’ αυτό και έσπευσαν να αποδείξουν εμπράκτως την ετοιμότητά τους, να διαχειριστούν επιχειρησιακά και επικοινωνιακά, τις συνέπειες αυτού του τυχοδιωκτισμού.

Μόνο η «πολιτισμένη Δύση», με το εξαιρετικά αμαρτωλό παρελθόν και με την εκπληκτική ικανότητά της να ποντάρει στους έχοντες κοντή ή ανύπαρκτη μνήμη, επιμένει να παριστάνει - σε ότι αφορά στο προκείμενο - τον παραδοσιακό και αφελή πεφτοσυννεφάκια.

Ανέμενε ότι η αντίδραση του Ισραήλ θα είναι «αναλογική» λέει… Περίμενε ότι η διαχείριση των συγκρούσεων, ακόμη και εκεί που δεν περνά από το χέρι του Ισραήλ, θα χαρακτηρίζεται από περισσότερη ανθρωπιά λέει. Και κάποιοι από εμάς, δυστυχώς αποδεχόμαστε αναντίρρητα αυτούς τους κατάφορα υποκριτικούς ισχυρισμούς. Ποιοί είναι αυτοί όμως που τα λένε όλα τούτα;;;... 

• Τα λένε οι συνδιοργανωτές της «Αραβικής Άνοιξης», που αποσταθεροποίησαν την Β. Αφρική και την Μ. Ανατολή, στέλνοντας στον θάνατο εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και στον Καιάδα τα μεταπολεμικά σύνορά των κρατών…
• Τα λένε τα σκύβαλα που αιματοκύλισαν την πρώην Γιουγκοσλαβία – δηλαδή ατόφιο Ευρωπαϊκό έδαφος – και επαναχάραξαν τα σύνορα εντός της Ευρώπης. Τα λένε χωρίς ίχνος ντροπής και μεταμέλειας για τα διαρκή εγκλήματα στα οποία υπήρξαν πρωταγωνιστές και χορογράφοι…

Τα λέμε δυστυχώς και αρκετοί από εμάς, απλοί καθημερινοί άνθρωποι, που επιμένουμε εμμονικά να βλέπουμε το δέντρο και να χάνουμε το δάσος, ερμηνεύοντας τις εξελίξεις και τις ανατροπές που συντελούνται γύρω μας, με αποκλειστικά ανθρωποκεντρικά κριτήρια, που αναζητούν με τρόπο απλοϊκό, θύματα για να τα θρηνήσουμε και να τους συμπαρασταθούμε, αλλά και θύτες για να τους αφορίζουμε νυχθημερόν.

Η Χαμάς βέβαια, ΔΕΝ διέπραξε την μαζική δολοφονία της 7^ης Οκτωβρίου με απώτερο σκοπό να δοκιμάσει τον ανθρωπισμό του Ισραήλ, ούτε βεβαίως για να τεστάρει την ικανότητά του να διαχειρίζεται προκλήσεις και απειλές, τηρώντας ευλαβικά κάποιους αυθαίρετους κανόνες αναλογικότητας.

Η Χαμάς, λειτούργησε ως υπεργολάβος του θανάτου σε έναν σχεδιασμό με ευρύτερο περιφερειακό αποτύπωμα, επιδιώκοντας να έχει καταλυτική συμβολή σε μια ευρύτερη διεργασία, που δεν αποβλέπει στον επαναπροσδιορισμό των στάνταρντς της ανθρωπιάς, αλλά σε μια γενικευμένη και επικίνδυνη μόχλευση, με σκοπό την ανακατανομή της ισχύος.

Και μπορούμε όλοι εμείς, ή τουλάχιστον όσοι από μας θεωρούμε ότι ξεδιπλώνουμε τις σκέψεις μας σε περιβάλλοντα κατηχητικού, να πλέκουμε το εγκώμιο της «αναλογικότητας» αλλά εάν θέλουμε να είμαστε ξεκάθαροι με τον εαυτό μας και με την αλήθεια, θα πρέπει να πούμε ότι οι πόλεμοι ΔΕΝ έχουν την «αναλογικότητα» στα εγχειρίδια τους. 

Οι πόλεμοι τελειώνουν ΕΙΤΕ με συνθηκολόγηση του ηττημένου, ΕΙΤΕ με καταστροφή. Οι πόλεμοι τελειώνουν με ΝΙΚΗΤΕΣ και με ΗΤΤΗΜΕΝΟΥΣ σε κάθε περίπτωση και ΟΧΙ με «αναλογικότητες» δηλαδή με ισοπαλίες που διαιωνίζουν το πρόβλημα, μέχρι τον επόμενο, πολύ πιο καταστροφικό γύρο. 

Ακόμη και η αναστολή των εχθροπραξιών, ΔΕΝ παραπέμπει σε κανενός είδους αναλογικότητες και φυσικά ΔΕΝ ταυτίζεται με τον τερματισμό του πολέμου.

Η συνθηκολόγηση, είναι μια πράξη σύνεσης, συνετών ηγετών που ξέρουν να σέβονται τους κανόνες του πολέμου, συνειδητοποιούν την ήττα τους και κυρίως σέβοντυαι τον κόσμο που εκπροσωπούν.

Έχει κάποιος την εντύπωση ότι οι τυχοδιώκτες της Χαμάς που επενδύουν στον μισανθρωπισμό, στην μισαλοδοξία και στον ανεξέλεγκτο θρησκευτικό φανατισμό, είναι οι συνετοί ηγέτες που σεβάστηκαν κανόνες πολέμου και τους Παλαιστίνιους που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν και που θα οδηγούνταν σε μια συνθηκολόγηση προκειμένου να μην καταστρέψουν ολοκληρωτικά τον λαό τους;;;

• Υπάρχει κάποιος μεταξύ όλων ημών, που δεν αντιλαμβάνεται ότι η ηγεσία της Χαμάς και όλοι αυτοί που την στήριξαν και την στηρίζουν με κάθε τρόπο, επένδυσαν στα ανθρώπινα θύματα; 
• Υπάρχει κάποιος που δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτά τα τέρατα, επεδίωξαν να υπάρξουν πολυάριθμα θύματα μεταξύ των δικών τους ανθρώπων, διότι έτσι προσπαθούν να αναβαθμίσουν την «κουλτούρα των μαρτύρων» σε στρατηγικό πλεονέκτημα στο πλαίσιο της βρώμικης επικοινωνιακής τακτικής την οποία έχουν υιοθετήσει;;;
• Υπάρχει κάποιος ανάμεσά μας που δεν έχει κατανοήσει τους λόγους για τους οποίους οι επιτελείς της Χαμάς, έστησαν κέντρα διοίκησης και βάσεις εκτόξευσης των ρουκετών σε ταράτσες και υπόγεια νοσοκομείων, σχολείων, κατοικιών κλπ… κλπ… κλπ… 
• Υπάρχει κάποιος που δεν αντιλαμβάνεται για ποιο λόγο εμπόδιζαν τους άμαχους να αποχωρήσουν από περιοχές τις οποίες καλούσαν οι IDF να εκκενωθούν διότι θα ακολουθούσαν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις;;; Από αγάπη για τον πληθυσμό που «εκπροσωπούν» τα έκαναν όλα αυτά ή μήπως για να προκαλέσουν όσο γίνεται περισσότερα θύματα μεταξύ των αμάχων;;;

Νομίζουμε ότι οι απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω είναι ξεκάθαρες, και το ονοματεπώνυμο των ενόχων, ΔΕΝ είναι «Νετανιάχου», ούτε και «Ισραήλ».

Σε έναν πόλεμο – πολύ δε περισσότερο σε αυτόν τον βρώμικο και πολυπαραγοντικό πόλεμο – τα θύματα ΔΕΝ είναι ένας απλός αριθμός που καταγράφεται χωρίς να μας ενδιαφέρουν κρίσιμες παράμετροι που τον αφορούν όπως: Η πραγματική του υπόσταση, οι πηγές που τον αναπαράγουν, ο τρόπος και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες καταγράφονται οι εκατόμβες των θυμάτων. Εκτός πιά εάν θεωρούμε ότι «δημοσιογράφοι» που χαριεντίζονται επιδεικτικά με τον Σινουάρ, είναι μια αξιόπιστη πηγή την οποία ουδείς δικαιούται να αμφισβητήσει.

Και βεβαίως εάν η αξιοπιστία αυτών των «πηγών» είναι αδιαμφισβήτητη, τότε θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι δεν ξεφτιλίστηκε ο GUARDIAN με τα «ρεπορτάζ» του για τα υποσιτισμένα παιδιά, ούτε οι βουλευτές της Νέας Αριστεράς που ανήρτησαν στην Βουλή αυτές τις αηδίες. Θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι δεν πήγε τζάμπα το δάκρυ που χύσαμε για τους επτά «αθώους» δήθεν δημοσιογράφους που εξαέρωσε το Ισραήλ, ενώ αποδεδειγμένα πλέον ήταν επιχειρησιακά στελέχη της Χαμάς και όχι δημοσιογράφοι. Και βεβαίως θα πρέπει να αποδείξουμε στους εαυτούς μας πρωτίστως, ότι δεν πήγε επίσης τζάμπα το δάκρυ που χύσαμε για τις σκηνοθετημένες φωτογραφίες του Τούρκου φωτορεπόρτερ – καλλιτέχνη, που έχει τα «αποκλειστικά δικαιώματα» να «φωτογραφίζει» το δράμα των παιδιών της Γάζας στα σκηνικά που στήνει ο ίδιος με τα χεράκια του.

Μα θα ρωτήσει κάποιος… 

Δηλαδή δεν είναι πραγματικά δραματική η κατάσταση στην Γάζα για όσους έχουν παραμείνει εγκλωβισμένοι στην πόλη φάντασμα;;; Απαντούμε ευθέως και χωρίς την παραμικρή διάθεση υπεκφυγής…

Η κατάσταση στην Γάζα είναι πραγματικά δραματική και ουδείς άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη θα πρέπει να υποχρεωθεί να βιώσει κάτι ανάλογο στο μέλλον. Αυτή είναι η αλήθεια και αυτή η αλήθεια ΔΕΝ εξωραΐζεται και ΔΕΝ υποβαθμίζεται…

Αυτό όμως είναι το αποτέλεσμα μιας αλληλουχίας γεγονότων και αφορμών. Και αυτό το αποτέλεσμα, είναι αυτό το οποίο ήθελε η Χαμάς. Η Χαμάς άλλωστε με την μαζική δολοφονία της 7^ης Οκτωβρίου, ΔΕΝ επιδίωξε να ξαναγράψει το σαβουάρ βιβρ του ανθρωπισμού. Το τονίζουμε αυτό. Αυτό που επεδίωξε ήταν, με το έγκλημα που διέπραξε και με όλα όσα επρόκειτο να ακολουθήσουν, να ανακόψει την διαφαινόμενη διέξοδο και να επιδράσει καταλυτικά, στον επαναπροσδιορισμό των συνεργασιών και στην αναμόρφωση του ισοζυγίου της περιφερειακής ισχύος.

Όσοι επιμένουν να βγάζουν την παράμετρο της ανακατανομής της ΙΣΧΥΟΣ από την εξίσωση και να την αντικαθιστούν με όρους «ανθρωπιάς και απανθρωπιάς», απλώς ζουν σε ένα δικό τους ρομαντικό παραμύθι, το οποίο όμως δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με την πραγματικότητα.

Το ανθρώπινο δράμα και συνακόλουθα το ανθρώπινο αφήγημα, είναι ενσωματωμένο σε κάθε πόλεμο μοιραία και αναπόδραστα. Όμως είναι άλλο πράγμα ο ανθρώπινος πόνος και εντελώς διαφορετικό η νηφάλια αποτίμηση μιας κατάστασης, η οποία είναι και η μόνη που θα καθορίσει τις εξελίξεις και το πλαίσιο των αποφάσεων της επόμενης μέρας.

Η ερειπωμένη Γάζα, ΔΕΝ είναι η Γάζα που μέχρι χθες έσφυζε από υποδομές, από αναπτυξιακά έργα και από ουσιαστικές τεχνικές και άλλες παρεμβάσεις που αναβάθμισαν την καθημερινότητα των ανθρώπων της, τις οποίες ήρθε αιφνίδια και αναίτια και ισοπέδωσε το Ισραήλ. Με ευθύνη της Χαμάς – ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ – η Γάζα πριν την 7^η Οκτωβρίου, ήταν ένα πολυδαίδαλο σύστημα με λαγούμια που κατασκευάστηκαν για να χρησιμοποιηθούν ως ορμητήριο κατά του Ισραήλ, ενώ για την κατασκευή τους κατασπαταλήθηκαν δισεκατομμύρια που θα μπορούσαν να έχουν μετατρέψει την Γάζα σε επίγειο παράδεισο τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Όταν λοιπόν γνωρίζεις ότι αυτά τα λαγούμια, έχουν μετατρέψει ολόκληρη την Γάζα σε μια απέραντη μυρμηγκοφωλιά, όχι για να ζουν σε αυτήν οι άνθρωποι, αλλά για να την χρησιμοποιούν φονιάδες, συμμορίες και τυχοδιώκτες, ώστε να μπορούν να επιτίθενται στην χώρα σου και να δολοφονούν τους πολίτες σου, τι ακριβώς κάνεις (με δεδομένη και την δολοφονική επίθεση της 7^ης Οκτωβρίου);;; Τα ανέχεσαι;;; Τα συντηρείς;;; Ή μήπως τα καταστρέφεις;;;

Εσύ ευσυγκίνητε συμπολίτη, τι θα έκανες εάν ήταν στο χέρι σου να πάρεις αποφάσεις;;; Και εάν επέλεγες το αυτονόητο, δηλαδή να τα καταστρέψεις, πως ακριβώς θα μπορούσε να γίνει αυτό; Μοιράζοντας τριαντάφυλλα και όχι σαρώνοντας με βόμβες αυτήν την υποδομή του θανάτου;;;

Μια τέτοια Γάζα, οχυρό της ανομίας και των εγκληματιών, δεν την φύτεψε στην περιοχή ο Μεγαλοδύναμος. Την κατασκεύασε η πολιτική συμμορία της Χαμάς, υπό τα βλέμματα, με την ανοχή και με την συγκατάθεση των Αράβων πολιτών της. Υπάρχει άραγε κράτος – παράδειγμα ανθρωπιάς σε αυτόν τον πλανήτη, που μετά από όσα συνέβησαν την 7^η Οκτωβρίου, θα συνέχιζε να ανέχεται μια τέτοια κατάσταση στο μαλακό υπογάστριό του;;;

Η 7^η του Οκτωβρίου λοιπόν, δεν συνέβη για να αναδείξει την «απανθρωπιά» του Ισραήλ. Συνέβη στο πλαίσιο ενός σχεδίου που είχε ως στόχο την αποσταθεροποίησή του, την γεωπολιτική του αποδυνάμωση, την ακύρωση των όρων που έτειναν να διαμορφώσουν το γεωστρατηγικό του βάθος.

Η 7^η του Οκτωβρίου συνέβη σε μια κρίσιμη ιστορική εποχή, που η περιφερειακή ισορροπία επαναδιατυπώνεται, οι όροι της επαναπροσδιορίζονται, ο έλεγχος της ΝΑ Μεσογείου αναδεικνύεται σε κυρίαρχο διακύβευμα για την Αρχιτεκτονική της ισχύος της επόμενης μέρας και δεν είναι διόλου τυχαία η πραγματική φυσιογνωμία και οι επιδιώξεις όλων αυτών που «συνευρέθηκαν» επιστρατεύοντας τα πάντα και κυρίως ένα βρώμικο επικοινωνιακό οπλοστάσιο, με σκοπό την αποδυνάμωση του Ισραήλ και την αποδόμηση της ισχυρής περιφερειακής του θέσης.

Το Παλαιστινιακό είναι για άλλη μια φορά ένα βολικό πρόσχημα, που επιστρατεύεται για να νομιμοποιεί. Και οι συντονισμένες αντιδράσεις απέναντι στην υποτιθέμενη γενοκτονία, αποτελούν ένα πιασάρικο άλλοθι στην υποκριτική επίκληση του οποίου πρωταγωνιστεί η κατ εξοχήν γενοκτόνος Τουρκία και αυτό από μόνο του λέει πολλά…

Προφανώς σοβαρό και βιώσιμο σχέδιο, σε ένα καθεστώς συνύπαρξης με αυτόν τον εφιάλτη, ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει και αυτό είναι κάτι που από την επόμενη μέρα της δημιουργίας του το 1948 μέχρι και σήμερα, το βιώνει με τρόπο μοναδικό το Ισραήλ.

Δεν τίθεται λοιπόν ζήτημα ανθρωπιάς, αλλά όρων που θα διασφαλίσουν την στρατηγική του επιβίωση και δεν έχει νόημα να κρύβεται κανείς πίσω από το δάκτυλό του. Και προφανώς, εδώ που έχουν οδηγηθεί τα πράγματα, κάθε συζήτηση για λύση δύο κρατών, με τον τρόπο που τα αποτύπωσε στον χάρτη μια απόφαση του ποδαριού, είναι εξαιρετικά θνησιγενής. Είναι πηγή μόνιμων προβλημάτων και ανατροφοδοτούμενης αποσταθεροποίησης, που προφανώς δεν έχει απολύτως κανένα νόημα η επαναφορά της στο τραπέζι των συζητήσεων. Πολύ δε περισσότερο δεν έχουν νόημα οι ανοησίες Μακρόν, Στάρμερ και λοιπών καιροσκόπων, που επιχειρούν να ρίξουν και άλλο λάδι στην φωτιά, αναγνωρίζοντας κράτος χωρίς σύνορα, χωρίς θεσμούς, χωρίς πρωτεύουσα, χωρίς διοίκηση, χωρίς τίποτε απολύτως, για να εξυπηρετήσουν δικές τους φτηνές σκοπιμότητες, ναρκοθετώντας το μέλλον της ευρύτερης περιοχής.

Οι Άραβες της Παλαιστίνης, στους οποίους δόθηκε de facto Παλαιστινιακή εθνική υπόσταση, αποδείχτηκε εμπράκτως ότι δεν έκαναν απολύτως τίποτε για να διασφαλίσουν και de jure την θεσμική της ισχυροποίηση. Αντιθέτως έκαναν τα πάντα και εργαλειοποιήθηκαν πρόθυμα για να υπονομεύσουν το Ισραήλ, να υπονομεύσουν την Ιορδανία, να αποσταθεροποιήσουν τον Λίβανο, να προκαλέσουν συναισθήματα απέχθειας όπου και εάν πάτησαν το πόδι τους. Τώρα, «το πουλάκι αυτό πέταξε» και κατά την άποψή μας πέταξε οριστικά και αμετάκλητα…

Οι σοβαρές χώρες της Μ. Ανατολής, ενδιαφέρονται για βιώσιμες λύσεις και συνεργασίες μακράς πνοής, που θα αναδείξουν με δυναμισμό το γεωστρατηγικό ειδικό βάρος της ευρύτερης περιοχής, μακριά από αποσταθεροποιητικούς τυχοδιωκτισμούς και πλήρως αποστασιοποιημένες από τους αυτοκρατορικούς μεγαλοϊδεατισμούς της Τουρκίας. Οι «Συμφωνίες του Αβραάμ», ΔΕΝ είναι επίτευγμα του Τραμπ. Είναι αναγκαιότητα της εποχής και όλα δείχνουν ότι θα έχουμε περαιτέρω διεύρυνση της γεωπολιτικής τους βάσης.

Η συντήρηση του Παλαιστινιακού και ο διαρκής διεμβολισμός της περιφερειακής ατζέντας με την Παλαιστινιακή ουτοπία, ανατροφοδοτεί την αποσταθεροποίηση και αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η συντήρηση του προβλήματος και η ταυτισμένη με αυτό δράση των περιφερειακών τρομοκρατικών οργανώσεων, δεν βοηθά τις διεργασίες εκδημοκρατισμού του Ιράν, με πρώτο βήμα την απαλλαγή του από το θεοκρατικό καθεστώς των μουλάδων και αυτό έχει τις επιπτώσεις του στην δημιουργία ενός πόλου που θα μπορούσε να έχει καθοριστική συμβολή στην αναμόρφωση της περιφερειακής ισορροπίας.

Εν κατακλείδι…

Μετά την 7^η Οκτωβρίου, η Μ. Ανατολή έχει εισέλθει δυναμικά σε μια διεργασία φυσιογνωμικής αναμόρφωσης με αβέβαιη την τελική της έκβαση στο επίπεδο της Γεωπολιτικής. Η Χεζμπολάχ έχει διαλυθεί, η Χαμάς είναι και τυπικά λίγο πριν το οριστικό της τέλος, η Συρία οδηγείται σε διαμελισμό, ο Λίβανος εισέρχεται σε μια κρίσιμη δεκαετία, ουσιαστικά αποσταθεροποιημένος, το Ιράν έχει υποστεί συντριπτικά πλήγματα… Η Ρωσική παρουσία αποδυναμώθηκε ενώ η Τουρκία επιχειρεί να εισβάλει δυναμικά στην γεωπολιτική διεργασία της ευρύτερης περιοχής, αποφασισμένη να υλοποιήσει τις αναθεωρητικές της επιδιώξεις και να καταστεί ο κυρίαρχος στην περιοχή. Το «Παλαιστινιακό» υπήρξε διαχρονικά ο συνεκτικός κρίκος για όλα και για όλους τους παραπάνω.

Αυτή η ιστορία θα πρέπει να τελειώσει εδώ. Ο σχεδιασμός της αναθεωρητικής Τουρκίας θα πρέπει να ναυαγήσει ολοκληρωτικά. Ο αποσταθεροποιητικός ρόλος του Ιράν, θα πρέπει να ανακοπεί και η μεγάλη αυτή χώρα θα πρέπει να καταστεί καταλύτης της περιφερειακής σταθερότητας. Οι λαοί της Μ. Ανατολής θα πρέπει να αξιοποιήσουν την μεγάλη ιστορική ευκαιρία που τους δίνεται, προκειμένου να δραπετεύσουν από το καθεστώς της διαρκούς ομηρείας στο οποίο τους έχει καταδικάσει ο εμμονικός θρησκευτικός φονταμενταλισμός και η αποσταθεροποιητική παρουσία των αναθεωρητικών δυνάμεων που εργαλειοποιεί τις χώρες τους και την ίδια τους την υπόσταση. Καταλύτης αυτώντων ανατροπών, είναι το Ισραήλ. Είτε το θέλουμε… Είτε δεν το θέλουμε…

Ο δυτικός κόσμος και ιδιαίτερα η Ελλάδα, έχει την υποχρέωση να απαλλαγεί πλήρως από διαχρονικές εμμονές και αγκυλώσεις και να διευκολύνει τα μέγιστα αυτήν την διεργασία της περιφερειακής αναμόρφωσης. Για να πιάσουν τόπο, αυτές οι δεκάδες χιλιάδες ζωές που χάθηκαν κατά την διάρκεια αυτών των πολέμων (Γάζα, Συριακός εμφύλιος κλπ), θα πρέπει η Μ. Ανατολή όχι μόνο να μην βυθιστεί και πάλι στον αναχρονισμό και στην επικυριαρχία των συμμοριών, αλλά να καταφέρει επιτέλους να δραπετεύσει οριστικά από την κακοδαιμονία που την κατατρώει αιώνες ολόκληρους και να οραματιστούν επιτέλους οι λαοί της ένα διαφορετικό μέλλον.

Σε αυτό θα κριθεί η ανθρωπιά όλων μας και όχι από την ευκολία με την οποία αναμασάμε την φαιδρή επιχειρηματολογία της Χαμάς.

"ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"