Ο προεδρικός «νέος Πατριωτισμός» ως alter ego του κοσμοπολίτικου «νέου Διεθνισμού»

Σύντομα ο «νέος πατριωτισμός» στον οποίο κατέφυγε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, θα επιστρατευτεί ως όχημα με στόχο την καθυπόταξη των πολιτών, και τον εκφυλισμό της κοινωνικής ζωής και δράσης σε διαχειριστικό δεκανίκι, με το οποίο θα επιδιωχτεί η αναστήλωση των ερειπίων ενός οικονομικού μοντέλου που απέτυχε και καταρρέει σπέρνοντας θάνατο και καταστροφή σε ολόκληρο τον πλανήτη…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ως «νέος πατριωτισμός» προσδιορίζεται η δουλοπρέπεια ενός πολιτικού προσωπικού που παραδέρνει στον παρασιτισμό, πρόθυμο να παραμυθιάσει την κοινωνία με ελπίδα και υποσχέσεις, στην βάση του εναλλακτικού μοντέλου διαχείρισης που θα του υποδείξουν οι πάτρωνες…

Ως «νέος πατριωτισμός» θα επιχειρηθεί επίσης να προσδιοριστεί και μια ευρύτερη διεργασία αλλοτρίωσης της αυθεντικότητας και της πρωτογενούς ιδεολογίας των πολιτών, σε μια προσπάθεια να αμβλύνονται αντιθέσεις και να ισοσκελίζονται τα συγκρουσιακά φορτία που θα ανακύψουν, ως συνεπακόλουθο των αδιέξοδων προσπαθειών ανάκαμψης  που διαφαίνεται ότι πρόκειται να υιοθετηθούν…

Ο προεδρικός «νέος πατριωτισμός» της ανοχής, των αποσυμβολισμών και της αποκοινωνικοποίησης, κινείται στην λογική της απόλυτης αντιστοίχισης με τον κοσμοπολίτικο «νέο διεθνισμό» του δικαιωματισμού, των αυτοπροσδιορισμών και...
της πολυεθνικής σούπας, και διαμορφώνει μαζί του το προσχηματικό υπόστρωμα πάνω στο οποίο θα γίνει προσπάθεια να οικοδομηθεί η αρχιτεκτονική μιας «νέας αντίληψης», με κυρίαρχα προσδιοριστικά τις νεοαποικιακές προσαρτήσεις, τους νεοπαγείς θεσμικούς εκφυλισμούς και την δημιουργία νέων μηχανισμών καθυπόταξης και ελέγχου, αλλά και μια σειρά από νεοπλασματικές κοινωνικές συμφύσεις, που θα διευκολύνουν τον παροπλισμό των κοινωνιών και την αποδυνάμωση των οργανωμένων κοινωνικών αντιστάσεων.

Η επιτυχία του εγχειρήματος θεωρείται κρίσιμη για τους εμπνευστές του. Αποτελεί δομικό στοιχείο στα μεταμοντέρνα πρότυπα οικονομικής ανάταξης που μορφοποιούνται, και τα οποία θα δοκιμαστούν μέσα σε ένα έντονα συγκρουσιακό περιβάλλον με πολλαπλά κέντρα ισχύος να διεκδικούν αυξημένο μερίδιο στις υπό διαμόρφωση ισορροπίες της νέας εποχής.

Ο αγνός και άδολος… Ο αυθεντικός πατριωτισμός με την ισχυρή ιστορική του παρακαταθήκη, είναι το μοναδικό ανάχωμα σε αυτήν την γενικευμένη εκφυλιστική διεργασία, και ίσως είναι η πρώτη φορά στην μεταπολεμική εποχή , που οι λαοί έχοντας γευτεί τα επίχειρα του παρασιτικού προστατευτισμού και των οικονομικών και πολιτικών ενοποιήσεων, μπορούν να διεκδικήσουν την δική τους ιστορική ρεβάνς, με όχημα τον Εθνισμό τους και με το μοντέλο  του Έθνους – Κράτους να αναβαθμίζεται στρατηγικά και να δίνει την δική του αποστομωτική απάντηση με καταλυτική την παρέμβασή του στις εξελίξεις.

Το πολιτικό υποκείμενο βεβαίως που θα ενεργοποιήσει επιτελικά και θα τροχοδρομήσει πολιτικά αυτήν την πολυσύνθετη διεργασία, παραμένει ζητούμενο σε μια Ευρώπη και φυσικά σε μια Ελλάδα, που παραδέρνει δεκαετίες ολόκληρες στο διεκπεραιωτισμό και στην καθολική κυριαρχία άβουλων ανδρείκελων και πειθαρχημένων χαρτογιακάδων.

Ωστόσο, η ανάγκη δημιουργίας του είναι μονόδρομος. Η «άλλη προοπτική» είναι ο απόλυτος γεωπολιτικός Καιάδας. Γι’ αυτό… Όσοι ζωντανοί…

"ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"