Η πατρίδα μας, οφείλει να επενδύσει στον δικό της εθνικό ιστορικό αναθεωρητισμό, προσβλέποντας στην αποκατάσταση των γεωπολιτικών στρεβλώσεων που της επιβλήθηκαν... Κανένας συμβιβασμός, αλλά και κανένας διάλογος με φοβικές προδιαγραφές ήττας δεν μπορεί να ξεκινήσει με συμβαλλόμενο μέρος την επιθετικά αναθεωρητική Τουρκία, αν προηγουμένως και ως πρώτο βήμα αποφασιστικής εθνικής χειραφέτησης, δεν ανατραπεί πλήρως η σκακιέρα των ανίερων συμβιβασμών που έχουν προηγηθεί. Αυτό σημαίνει πως...Η Ελλάδα δεν είναι σε θέση αυτή την στιγμή να προσέλθει σε συνομιλίες με κανέναν, διότι απλούστατα δεν διαθέτει αιτήματα και πλαίσιο διαπραγματευτικών στόχων προκειμένου να διαχειριστεί αποτελεσματικά μια διαπραγμάτευση. Πολύ δε περισσότερο όταν στην απέναντι μεριά του τραπεζιού, βρίσκεται η επιθετικά αναθεωρητική Τουρκία…
Η διαπραγμάτευση είναι μια διεργασία δυναμική με απαιτήσεις και παραχωρήσεις και το αποτέλεσμά της καθίσταται βιώσιμο και επωφελές, μόνον όταν αντιστοιχίζεται σε ένα ισοζύγιο συμπεφωνηθέντων, με επίσης δυναμική φυσιογνωμία επί του πεδίου αλλά ΚΑΙ των κανόνων...
Η Τουρκία πιέζει προκειμένου να σύρει την Ελλάδα σε διάλογο, αλλά το μόνο που είναι διατεθειμένη να συνεισφέρει σ αυτόν, είναι μια λίστα ισχυρών απαιτήσεων οι οποίες σχετίζονται με τον σκληρό πυρήνα του εθνικού γεωπολιτικού μας περιουσιολογίου, ενώ πίσω από αυτές, βρίσκεται πάντα η σταθερή τουρκική επιδίωξη για την ολοκληρωτική ακύρωση της χώρας μας ως γεωπολιτικό μέγεθος και την πλήρη κατάλυση του δικαιώματός της να ασκεί ολοκληρωμένη πολιτική κυριαρχία στο παραδοσιακό γεωπολιτικό της αποτύπωμα...
Όμως… Όταν στο τραπέζι των συνομιλιών το ένα μέρος προσέρχεται κουβαλώντας μαζί του την προίκα του προς διάθεση, ενώ το άλλο προσέρχεται με το πιστόλι απασφαλισμένο προκειμένου να πλιατσικολογήσει όσο περισσότερα μπορεί, τότε… Αυτό ΔΕΝ είναι διάλογος... ΔΕΝ συνιστά διαπραγμάτευση... Είναι μια επικίνδυνη φαρσοκωμωδία που ισοδυναμεί με απροκάλυπτη γεωπολιτική αυτοκτονία του μίζερου και άτολμου "διαπραγματευτή".
Επομένως…
Η Τουρκία πιέζει προκειμένου να σύρει την Ελλάδα σε διάλογο, αλλά το μόνο που είναι διατεθειμένη να συνεισφέρει σ αυτόν, είναι μια λίστα ισχυρών απαιτήσεων οι οποίες σχετίζονται με τον σκληρό πυρήνα του εθνικού γεωπολιτικού μας περιουσιολογίου, ενώ πίσω από αυτές, βρίσκεται πάντα η σταθερή τουρκική επιδίωξη για την ολοκληρωτική ακύρωση της χώρας μας ως γεωπολιτικό μέγεθος και την πλήρη κατάλυση του δικαιώματός της να ασκεί ολοκληρωμένη πολιτική κυριαρχία στο παραδοσιακό γεωπολιτικό της αποτύπωμα...
Όμως… Όταν στο τραπέζι των συνομιλιών το ένα μέρος προσέρχεται κουβαλώντας μαζί του την προίκα του προς διάθεση, ενώ το άλλο προσέρχεται με το πιστόλι απασφαλισμένο προκειμένου να πλιατσικολογήσει όσο περισσότερα μπορεί, τότε… Αυτό ΔΕΝ είναι διάλογος... ΔΕΝ συνιστά διαπραγμάτευση... Είναι μια επικίνδυνη φαρσοκωμωδία που ισοδυναμεί με απροκάλυπτη γεωπολιτική αυτοκτονία του μίζερου και άτολμου "διαπραγματευτή".
Επομένως…