Το Ισραήλ αντιμέτωπο με έναν νέο γύρο αδιέξοδων «συμμαχικών» εκβιασμών και πιέσεων…

Ουδείς γνωρίζει πραγματικά πόσοι από τους Ισραηλινούς ομήρους συνεχίζουν να παραμένουν ζωντανοί στα χέρια των τρομοκρατών. Αλλά και ουδείς μπορεί να εγγυηθεί το εύρος του παιχνιδιού το οποίο είναι διατεθειμένοι να παίξουν οι τρομοκράτες και οι λοιποί κρατικοί και ημικρατικοί αβανταδόροι τους, σε αυτό το θέατρο των πολλαπλών γεωπολιτικών επιπέδων…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ωστόσο οι πάντες γνωρίζουν ότι οι περίοδοι της εκεχειρίας, δεν είναι περίοδοι αδρανείς και ουδέτερες διπλωματικά. Είναι περίοδοι κλιμάκωσης των πιέσεων και πιεστικής διαχείρισης των απειλών, προκειμένου να εκβιαστούν λύσεις, οι οποίες κατά κανόνα εξυπηρετούν όλους τους άλλους, πλην ίσως των αμέσως εμπλεκομένων στην συγκρουσιακή αντιπαράθεση…

Παρ’ όλα αυτά, ο Αμερικανικός ειδησεογραφικός ιστότοπος Axios, μεταδίδει ότι το Ισραήλ πρότεινε στην Χαμάς να υπάρξει νέα δίμηνη εκεχειρία με αντάλλαγμα την απελευθέρωση όλων των ομήρων. Δεν γνωρίζουμε εάν η πληροφορία είναι αληθής ή εάν αποτελεί μια εκβιαστικά υπαγορευόμενη τακτική, από τα επιτελεία της ανεκδιήγητης διοίκησης Μπάιντεν. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι το Ισραήλ πιέζεται, τόσο από τους συγγενείς των ομήρων όσο και από το περιβάλλον των συμμάχων του, για να οδηγηθεί σε έναν συμβιβασμό. Σε έναν αδιέξοδο συμβιβασμό, τόσο για το ίδιο όσο και για την ίδια την υπόθεση του «Παλαιστινιακού», που θα ανατροφοδοτηθεί με νέες περιφερειακά αποσταθεροποιητικές παραμέτρους.

Τον ανθρώπινο πόνο των συγγενών, προφανώς τον αντιλαμβανόμαστε και ουδείς από εμάς δικαιούται να τον σχολιάζει. Οι γεωπολιτικές εκκρεμότητες όμως, δεν διευθετούνται με εκβιαστικούς συναισθηματισμούς και γιατροσόφια που...

θα φέρουν ακόμη περισσότερο πόνο και διάχυση της καταστροφής. Και αυτό είναι κάτι που οφείλουμε να το πούμε ως παρατηρητές που, δεν βιώνουμε οι ίδιοι το πρόβλημα. Και οφείλουμε να το πούμε αποσαφηνίζοντας παράλληλα σε όλους τους τόνους, πως η έκφραση της γνώμης μας, σε καμία περίπτωση δεν συνιστά μειωμένο σεβασμό απέναντι στο δράμα που βιώνουν οι συγγενείς των ομήρων αλλά και οι ίδιοι οι επιζώντες, όμηροι των τρομοκρατών από την μια μεριά, όπως επίσης και οι Παλαιστίνιοι που μετρούν χιλιάδες θύματα, τραυματίες, καταστροφή και δυστυχία από την άλλη…

Κατά τα λοιπά… Η Χαμάς είναι βέβαιο πως θα σπεύσει να αξιοποιήσει την δίμηνη εκεχειρία, προκειμένου να εξασφαλίσει την επιχειρησιακή της ανασύνταξη. Ας ελπίσουμε ότι και για το Ισραήλ αυτή η περίοδος, θα είναι περίοδος ουσιαστικής αναπλήρωσης του οπλοστασίου του (σε συστήματα και αναλώσιμα) και ουσιαστικού ανασχεδιασμού του επιχειρησιακού βηματισμού του, προκειμένου να μην μείνει ημιτελές αυτό που ξεκίνησε. Σε διαφορετική περίπτωση θα πρόκειται για μια καταστροφική διαχείριση, που εάν της επιτραπεί να ευοδωθεί, οι συνέπειές της θα είναι τραγικές και τα αποτελέσματά τους δεν θα «μαζεύονται»… Η εικόνα της Μέσης Ανατολής θα αλλάξει δραματικά και ένα νέο ντόμινο δυναμικών ανατροπών, θα συμπαρασύρει στον Καιάδα την Μεσόγειο και την Ευρώπη.

Φυσικά η απάντηση σε αυτό δεν είναι η συνέχιση «ενός πολέμου για τον πόλεμο», που απλώς θα παράγει θύματα και θα αναπαράγει αδιέξοδα καταστροφικά. Η απάντηση προφανώς βρίσκεται στην ενεργοποίηση μιας διαδικασίας ουσιαστικής και μόνιμης ειρήνευσης, μέσα από ένα σχέδιο που θα δώσει λύση βιώσιμη και διαρκή. Γι’ αυτό και το μήνυμα της Διεθνούς κοινότητας, δεν μπορεί να είναι η εξασφάλιση μιας πάση θυσία ανθρωπιστικής εκεχειρίας, με ένα τσαλακωμένο και απαξιωμένο στα μάτια των Αράβων Ισλαμιστών Ισραήλ, διότι το κόστος αυτής της επιλογής θα είναι ολέθριο, θα διαχυθεί και θα είναι δυσβάστακτο.

Το μήνυμα θα πρέπει να είναι: Παλαιστινιακό κράτος τώρα, στο πλαίσιο μιας βιώσιμης λύσης, που δεν θα θέτει σε διαρκή Ομηρεία το Ισραήλ και συνακόλουθα την περιφερειακή σταθερότητα. Για την δημιουργία αυτού του κράτους θα πρέπει να είναι σαφές σε όλους ότι:

• Το Ισραήλ έχει και θα συνεχίσει να έχει την αμέριστη στήριξη της Δύσης σε κάθε περίπτωση.
• Η παρουσία της Χαμάς δεν μπορεί να είναι σε καμία περίπτωση παράμετρος της λύσης και φυσικά η ίδια δεν μπορεί να είναι συμβαλλόμενο μέρος σε κανέναν διάλογο για τους σχεδιασμούς της επόμενης μέρας.
• Το καθεστώς της Ιερουσαλήμ θα πρέπει να διευθετηθεί οριστικά.
• Οι Άραβες θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η Γάζα εντάσσεται ολοκληρωτικά, πλήρως και οριστικά στον σχεδιασμό της Ισραηλινής διοίκησης.
• Η Ιορδανία, σταματά τα παιχνίδια με το Παλαιστινιακό και συντάσσεται οριστικά με το μέρος της λύσης.
• Η όλη διαδικασία θα πρέπει να ισχυροποιηθεί θεσμικά, μέσα από ένα καθεστώς εγγυητριών δυνάμεων που θα λειτουργούν στο πλαίσιο των αποφάσεων του ΟΗΕ.

Αυτή είναι η γνώμη μας. Και για όποιον πιστεύει ειλικρινά ότι μπορεί να υπάρξει λύση σε διαφορετική κατεύθυνση και χωρίς να τεθούν οι Άραβες ενώπιον των ευθυνών τους, την απάντηση την δίνει η ίδια η Ιστορία της περιοχής με τρόπο δραματικό και με ανατροφοδοτούμενους πολέμους.

"ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"