Αν υπάρχει πολιτικό επιτελείο στην Αμερικανική διοίκηση θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του...

Καλό θα είναι να συγκρατηθούμε άπαντες, με τα λιβανιστήρια και τα καθημερινά θυμιατά στον Αμερικανό πρόεδρο. Τον στηρίξαμε ως φορέα μιας διαφορετικής αντίληψης που έθετε επί τάπητος κρίσιμα ζητήματα φυσιογνωμίας του παραπέοντος δυτικού κόσμου, αλλά αυτό από μόνο του δεν αρκεί...  

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Οι ηγέτες, δεν κρίνονται μόνο από τα διαφορετικά πρωτόκολλα με τα οποία προσεγγίζουν τον σύγχρονο κόσμο και τις προκλήσεις του. Κρίνονται πάνω απ' όλα, από την ικανότητά τους να μετουσιώσουν την συγκεκριμένη αντίληψη σε επίσης συγκεκριμένο πολιτικό έργο, ικανό να παράξει αποτελέσματα και να τροποποιήσει στην ουσία τους, τους κανόνες του παιχνιδιού...

Ο Αμερικανός πρόεδρος, ως προς αυτό δυστυχώς αποδεικνύεται εξαιρετικά ανεπαρκής και ανίκανος να δουλέψει με όρους επιτελείου, προσβλέποντας σοβαρά σε συγκεκριμένες ανατροπές και σε δυναμικές ικανές να τροποποιήσουν τον ρου της ιστορίας. Ας σοβαρευτούμε λοιπόν άπαντες...

• Κανέναν πόλεμο δεν τερμάτισε και καλό θα είναι να τελειώσει το παραμύθι με τους "επτά"... 
• Καμία ουσιαστική στρατηγική ανατροπή δεν δρομολόγησε με τις επιλογές του... 

Αυτό που κάνει, είναι να αναζητεί εναγωνίως ένα προσωπικό αφήγημα, για να...

μπορεί να το αναπαράξει επικοινωνιακά στο πλαίσιο ενός σταθερά ανατροφοδοτούμενου σόου και πέραν αυτού ουδέν...

Η ιστορική του γνώση είναι εξαιρετικά περιορισμένη και εντελώς επιφανειακή... Ολοκληρωμένο στρατηγικό στόχο, που να προσδώσει περιεχόμενο και προστιθέμενη αξία στην αρχική του γενικά σωστή σύλληψη, είναι φανερό ότι δεν διαθέτει, όπως  δεν διαθέτει και οδικό χάρτη ικανό να επιταχύνει εξελίξεις και να δρομολογήσει μια συνολικά νέα κατάσταση...

Το βασικότερο όμως όλων, είναι ότι έχει οδηγήσει σε ολοκληρωτική παράλυση το πολιτικό του επιτελείο, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να λειτουργήσει συλλογικά και κυρίως στοχευμένα, επιταχύνοντας ανατροπές σε συγκεκριμένη κατεύθυνση, που να αντιστοιχίζονται στον δυναμισμό των πρώτων ημερών...

Επιμέρους αποτελέσματα προφανώς θα υπάρξουν, στην λογική της αποσπασματικότητας και πάντα υπό την αίρεση των επιλογών που θα κυριαρχήσουν στην μετά Τραμπ εποχή. 

Αυτή η αποσπασματικότητα όμως, δεν συνιστά την μεγάλη και ενιαία ανατροπή, που θα επαναπροσδιόριζε την γεωπολιτική φυσιογνωμία του σύγχρονου κόσμου... 

Αυτός είναι ο Τραμπ. Ένας υπέργηρος έξυπνος μεν, αλλά σε κάθε περίπτωση αυτοκαταστροφικός εγωιστής, που τσαλαβουτά οπως - όπως σε επικοινωνιακά καραγκιοζηλίκια χωρίς αποτέλεσμα... 

Δυστυχώς όλοι οι υπόλοιποι και πρωτίστως οι στρατηγικοί αντίπαλοι και συστημικοί ανταγωνιστές των ΗΠΑ, δεν λειτουργούν έτσι. Επιτελεία δουλεύουν, συντονίζονται, σχεδιάζουν, αποκρυπτογραφούν συμπεριφορές και φυσικά δρομολογούν στοχευμένες στρατηγικά και τακτικά απαντήσεις...  

Η παρέμβαση Τραμπ στην Γ.Σ του ΟΗΕ, ήταν ένα αξιόλογο επιτελικά διατυπωμένο γραπτό κείμενο, αλλά δυστυχώς ΔΕΝ θα μετουσιωθεί σε πολιτικό αποτέλεσμα στην διαχείριση της επόμενης μέρας... Η κατσίκα που δίνει κλωτσιά στην καρδάρα και χύνει το γάλα, είναι εδώ και αυτό είναι πρόβλημα...  

Οι επιτελείς των Ρεπουμπλικάνων θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν που οδηγούνται τα πράγματα και κυρίως θα πρέπει να βρουν τρόπο να δραπετεύσουν από αυτήν την αυτοκαταστροφική πολιτική κατατριβή που εκποιεί προσδοκίες... 

Η επίγνωση της πραγματικότητας και των ανατροφοδοτούμενων αδιεξόδων που κληροδότησε η διοίκηση Μπάιντεν, ήταν ένα εξαιρετικό πρώτο βήμα, αλλά όλα όσα μεσολάβησαν αποδεικνύουν ότι αυτό το βήμα από μόνο του, δεν αρκεί.  

Για να αλλάξει η ροή των εξελίξεων, απαιτούνται συγκεκριμένοι χειρισμοί, με ξεκάθαρη στρατηγική στόχευση, σχέδιο και τακτικές πρωτοβουλίες ικανές να το υπηρετήσουν... 

Με παροπλισμένα πολιτικά επιτελεία και με το one man show, να κυριαρχεί και να επισκιάζει τα πάντα, το στρατηγικό πλεονέκτημα χάνεται, πολλαπλασιαστής γεωπολιτικής ισχύος δεν διασφαλίζεται και η ικανότητα των ανταγωνιστών να αναπροσαρμόσουν την τακτική τους στις νέες συνθήκες, αφήνουν στις ΗΠΑ μόνον την "πολυτέλεια" της φλυαρίας, ενώ το κέντρο βάρους της πρωτοβουλίας των κινήσεων, μετατοπίζεται δραματικά. 

Με βάση όλα τα παραπάνω και απευθυνόμενοι στους πολιτικούςηχανισμους και τους επιτελείς του Αμερικανού προέδρου, θα λέγαμε τα εξής: Μην συνεχίζετε κύριοι στην ίδια αδιέξοδη λογική, διότι οι εξελίξεις θα οδηγηθούν σύντομα σε σημείο μη αναστρέψιμο.  

Οι ΗΠΑ παραδόθηκαν σε έναν ανελέητο τακτικισμό, που καθιστά εμφανή στους πάντες την στρατηγική αδυναμία και το πλεόνασμα αποσπασματικότητας με το οποίο αντιμετωπίζουν τις διεθνείς εξελίξεις. 

Βρείτε λοιπόν έναν τρόπο να χαρίσετε στον πρόεδρο Τραμπ το Νόμπελ που τόσο ονειρεύεται, για την τόνωση της υστεροφημίας του και παραιτήστε τον πριν παραιτήσει ότι απέμεινε ζωντανό από την ελπίδα και την αισιοδοξία των πρώτων ημερών... 

Η Γ.Σ του ΟΗΕ, ήταν ευκαιρία να διατυπωθούν και να εμπεδωθούν από τους πάντες, οι νέοι κανόνες του παιχνιδιού. Αντί αυτού, είδαμε ένα ακόμη σόου, που δεν οδηγεί πουθενά και ακυρώνει μαζικά προσδοκίες.  

Τελειώστε επιτέλους αυτήν την γελοιότητα και σταματήστε να λιβανίζετε την αναπαραγωγή αδιεξόδων... 

Αυτά... Και όποιος κατάλαβε... Κατάλαβε...

"ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"