Μπορεί να περισσεύουν στον τόπο μας οι μετά Χριστόν προφήτες, ωστόσο όταν τα περισπούδαστα συμπεράσματα στα οποία καταλήγουν, αρκούνται στο να παραθέτουν απλώς τα αυτονόητα…
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κατασκευές, τουριστικές επενδύσεις ή κάτι άλλο, προφανώς δεν είναι αποσαφηνισμένο σε ότι αφορά στους Σαουδαραβικούς επενδυτικού σχεδιασμούς. Η ίδια η ARAMCO πάντως, επιμένει να στοχεύει στην πετροχημική βιομηχανία και εξ αυτού του λόγου, αντιμετωπίζει ως φιλέτο την αγορά πλειοψηφικού πακέτου, του ομίλου SABIC.
Ας επιστρέψουμε όμως στα γεγονότα…
Οι εμμονικοί υποστηρικτές των Αμερικανών, που επιμένουν να βαυκαλίζονται με το όνειρο της Αμερικανικής παντοδυναμίας, σπεύδουν με την σειρά τους να πανηγυρίσουν διότι ο Αμερικανός πρόεδρος (λένε) στριμώχνει έτσι το Ιράν και θα το υποχρεώσει σε διαπραγματεύσεις πλήρως αποδυναμωμένο. Ω τι πρωτότυπο ΚΑΙ αυτό…
Είναι το έργο που ξαναζήσαμε… Με τα πέντε βαπόρια στον Περσικό… Με το γνωστό Adrian Darya 1 που το μάξιμουμ της αμερικανικής μαγκιάς εξαντλήθηκε στον κατεξευτελισμό της Ελλάδας… Με τα αμερικανικά προεδρικά τσαλίμια στους G7 και με την πρωτοβουλία Μακρόν σχετικά με την παρουσία του Ιρανού ΥΠΕΞ Τζαβάντ Ζαρίφ… Μέχρι και με τις φήμες που κυκλοφορούν τα τελευταία 24ωρα περί επικείμενης συνάντησης του κ. Τραμπ με τον Ιρανό ηγέτη Χασάν Ρουχανί.
Και ενώ οι επιδόσεις στην… πρωτοτυπία ξεπερνούν κάθε προηγούμενο, τα μοναδικά πραγματικά δεδομένα μετά και από την συγκεκριμένη εξέλιξη έχουν ως εξής:
Προσωρινό κερδοσκοπικό delirium με τις τιμές του αργού. Φυσικά οι Αμερικανικές εταιρείες του κλάδου έχουν κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένες με τον πρόεδρό τους. Ομοίως έχουν κάθε λόγο να κάνουν την καρδιά τους πέτρα και οι υπόλοιποι του βιομηχανικού κλάδου αφού…
Να θυμίσουμε ωστόσο (μιας και πολλοί σκόπιμα το ξεχνούν), ότι η γεωπολιτική εκκρεμότητα που ακούει στο όνομα Τζαμάλ Κασόγκι, παραμένει ως τέτοια, και σε ένα περιβάλλον συνολικότερων ανατροπών ουδείς μπορεί να αποκλείσει την εμφάνιση απρόβλεπτων τάσεων ακόμη και στην βασιλική οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας.
Όσοι πάντως σπεύδουν να πανηγυρίσουν ντοπαρισμένοι από την Αμερικανική αντίδραση, καλό θα είναι να κρατήσουν μικρό καλάθι, διότι το όποιο αποτέλεσμα έχει πάψει πλέον από καιρό να κρίνεται στο επίπεδο των λεονταρισμών, και αυτό το στοίχημα η Αμερικανική υπερδύναμη, φαίνεται πως το έχει χάσει πλέον οριστικά και αμετάκλητα.
Η αφελής παρέμβαση του Αμερικανού προέδρου, αναβαθμίζει πολλαπλά και την επιχειρησιακή ικανότητα του Ιράν, ταπεινώνει για μία ακόμη φορά τις ΗΠΑ, και ταυτόχρονα πιστοποιεί ότι ένας φοβικός Αμερικανός πρόεδρος, ιδιαίτερα τώρα δεν πρόκειται να αποτολμήσει οτιδήποτε σε βάρος της Ισλαμικής Δημοκρατίας.
Κατά τα λοιπά αναμένονται εξελίξεις που δεν χωρούν εύκολα στο μυαλό των "αναλυτών". Θα επανέλθουμε...
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Και όταν ο καημός εκείνων που παραδίδονται στην κρυφή γοητεία της ανύπαρκτης πλέον παντοδυναμίας των Αμερικανών, επιχειρείται να επαναπροβληθεί ως το καινούριο βαρύγδουπο στοιχείο των εξελίξεων, τότε είναι βέβαιο πως και οι ίδιες οι «αναλύσεις» αδυνατούν να δραπετεύσουν από τον φαύλο κύκλο της φαιδρότητας, κι αυτό έχει πολλαπλές επιπτώσεις στο «δια ταύτα». Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή…
- Το χτύπημα των ανταρτών Χούθις στις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της ARAMCO, υπήρξε συντριπτικό. Η μείωση επομένως της παραγωγής κατά 50% μετά από το χτύπημα, είναι αυτονόητο πως θα οδηγούσε σε εκτίναξη της τιμής του πετρελαίου και στα συνακόλουθα γεωοικονομικά παιχνίδια που έπονται σε περιστάσεις αντίστοιχες.
Επομένως η εκτίναξη του μπρέντ στα 71,95 δολάρια το βαρέλι και του Αμερικανικού αργού στα 63,64 αντίστοιχα, υπήρξε αναμενόμενη… Είναι το αυτονόητο που θα μπορούσε να συμβεί… Και ως εκ τούτου ΔΕΝ συνιστά την «καρδιά» της ειδησεογραφίας της επόμενης μέρας.
Η πραγματική είδηση, είναι η πραγματική επιχειρησιακή δυνατότητα των ανταρτών Χούθις, στην οποία δικαίως ή αδίκως έχουν πιστωθεί πολλαπλά καταστροφικά πλήγματα την τελευταία περίοδο στον Κόλπο, και αυτό μάλλον με κρύο ιδρώτα ισοδυναμεί για...
τους Αμερικανούς, παρά για παράπλευρη στρατηγική δυνατότητα που σε αυτήν την φάση μπορεί να αξιοποιήσει στο πλαίσιο μιας συνολικής στρατηγικής που διαθέτει σχέδιο και απαντήσεις.
Η ARAMCO προφανώς είναι συνώνυμο της Σαουδικής Αραβίας ως κορυφαίος ενεργειακός κολοσσός με απολύτως καθαρή οικονομική θέση και με σχεδόν ανύπαρκτες δανειακές ή άλλες υποχρεώσεις. Η Σαουδική Αραβία προφανώς και επιδιώκει να αναβαθμίσει τον ρόλο της στον διεθνή οικονομικό της σχεδιασμό και αυτό φυσικά δεν είναι καινούριο στοιχείο. Δυο πράγματα έχουν την σημασία τους και αξίζει τον κόπο να τα επισημάνει κανείς:
- Με την μέθοδο των κατά λάθος ή των σκοπούμενων διαρροών, τόσο ο Fitch όσο και ο Bloomberg, απέκτησαν πρόσβαση αλλά και δέος μπροστά στα πραγματικά οικονομικά στοιχεία της εταιρείας εν όψει εξελίξεων…
- Εν όψει επίσης εξελίξεων η Σαουδική Αραβία ήδη από το 2017 μείωσε τον φόρο εισοδήματος που καταβάλει η ARAMCO, από το 85% στο 50%, καθιστώντας έτσι την κερδοφορία της ακόμη μεγαλύτερη και το προφίλ της ακόμη πιο δελεαστικό στην χρηματιστηριακή αγορά.
Η Σαουδική Αραβία προφανώς και επιδιώκει να διασφαλίσει πιο ισορροπημένα δημοσιονομικά, και στο επίπεδο της διαπίστωσης, γνωρίζει πως αυτό το στοίχημα μπορεί να περπατήσει μόνο στο βαθμό που καταφέρει να διευρύνει την οικονομική της βάση, πέρα από την ασταθή και με πολλά σκαμπανεβάσματα πετρελαϊκή αγορά.
Μόνο που αυτή η διαπίστωση από μόνη της δεν αρκεί, αφού χρειάζεται να συνοδεύεται και από ολοκληρωμένο σχεδιασμό για τα καινούρια περιβάλλοντα διεθνούς και εσωτερικής οικονομικής στόχευσης. Υπάρχει αυτός ο σχεδιασμός;;;
Μόνο που αυτή η διαπίστωση από μόνη της δεν αρκεί, αφού χρειάζεται να συνοδεύεται και από ολοκληρωμένο σχεδιασμό για τα καινούρια περιβάλλοντα διεθνούς και εσωτερικής οικονομικής στόχευσης. Υπάρχει αυτός ο σχεδιασμός;;;
Κατασκευές, τουριστικές επενδύσεις ή κάτι άλλο, προφανώς δεν είναι αποσαφηνισμένο σε ότι αφορά στους Σαουδαραβικούς επενδυτικού σχεδιασμούς. Η ίδια η ARAMCO πάντως, επιμένει να στοχεύει στην πετροχημική βιομηχανία και εξ αυτού του λόγου, αντιμετωπίζει ως φιλέτο την αγορά πλειοψηφικού πακέτου, του ομίλου SABIC.
Ας επιστρέψουμε όμως στα γεγονότα…
Ο Αμερικανός πρόεδρος αμέσως μετά το χτύπημα, έσπευσε κατά την προσφιλή του συνήθεια να στοχοποιήσει και πάλι το Ιράν. Ω τι πρωτότυπο…
Οι εμμονικοί υποστηρικτές των Αμερικανών, που επιμένουν να βαυκαλίζονται με το όνειρο της Αμερικανικής παντοδυναμίας, σπεύδουν με την σειρά τους να πανηγυρίσουν διότι ο Αμερικανός πρόεδρος (λένε) στριμώχνει έτσι το Ιράν και θα το υποχρεώσει σε διαπραγματεύσεις πλήρως αποδυναμωμένο. Ω τι πρωτότυπο ΚΑΙ αυτό…
Είναι το έργο που ξαναζήσαμε… Με τα πέντε βαπόρια στον Περσικό… Με το γνωστό Adrian Darya 1 που το μάξιμουμ της αμερικανικής μαγκιάς εξαντλήθηκε στον κατεξευτελισμό της Ελλάδας… Με τα αμερικανικά προεδρικά τσαλίμια στους G7 και με την πρωτοβουλία Μακρόν σχετικά με την παρουσία του Ιρανού ΥΠΕΞ Τζαβάντ Ζαρίφ… Μέχρι και με τις φήμες που κυκλοφορούν τα τελευταία 24ωρα περί επικείμενης συνάντησης του κ. Τραμπ με τον Ιρανό ηγέτη Χασάν Ρουχανί.
Και ενώ οι επιδόσεις στην… πρωτοτυπία ξεπερνούν κάθε προηγούμενο, τα μοναδικά πραγματικά δεδομένα μετά και από την συγκεκριμένη εξέλιξη έχουν ως εξής:
Προσωρινό κερδοσκοπικό delirium με τις τιμές του αργού. Φυσικά οι Αμερικανικές εταιρείες του κλάδου έχουν κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένες με τον πρόεδρό τους. Ομοίως έχουν κάθε λόγο να κάνουν την καρδιά τους πέτρα και οι υπόλοιποι του βιομηχανικού κλάδου αφού…
- Το κακό το έκαναν οι Χούθις…
- Και ο καλός πρόεδρος αποδέσμευσε ποσότητα από τα αποθέματα για να περιορίσει το εύρος της ζημιάς στην τιμή…
Συντριπτικό παράπλευρο πλήγμα στην οικονομία της Σαουδικής Αραβίας αναφορικά με την νέα αποτίμηση της ARAMCO, το οποίο φαίνεται εξ επαγωγής να ευνοεί τους Αμερικανούς. Η σχέση όμως της Σ. Αραβίας με την Αμερικανική διοίκηση ως προς αυτήν την εξέλιξη, θα κριθεί στο χρηματιστηριακό παρασκήνιο.
Να θυμίσουμε ωστόσο (μιας και πολλοί σκόπιμα το ξεχνούν), ότι η γεωπολιτική εκκρεμότητα που ακούει στο όνομα Τζαμάλ Κασόγκι, παραμένει ως τέτοια, και σε ένα περιβάλλον συνολικότερων ανατροπών ουδείς μπορεί να αποκλείσει την εμφάνιση απρόβλεπτων τάσεων ακόμη και στην βασιλική οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας.
Όσοι πάντως σπεύδουν να πανηγυρίσουν ντοπαρισμένοι από την Αμερικανική αντίδραση, καλό θα είναι να κρατήσουν μικρό καλάθι, διότι το όποιο αποτέλεσμα έχει πάψει πλέον από καιρό να κρίνεται στο επίπεδο των λεονταρισμών, και αυτό το στοίχημα η Αμερικανική υπερδύναμη, φαίνεται πως το έχει χάσει πλέον οριστικά και αμετάκλητα.
Οι Χούθις βγαίνουν πολλαπλά αναβαθμισμένοι ταπεινώνοντας την Σαουδική Αραβία ΚΑΙ στην Υεμένη αλλά ΚΑΙ εντός της ίδιας της επικράτειάς της…
Η αφελής παρέμβαση του Αμερικανού προέδρου, αναβαθμίζει πολλαπλά και την επιχειρησιακή ικανότητα του Ιράν, ταπεινώνει για μία ακόμη φορά τις ΗΠΑ, και ταυτόχρονα πιστοποιεί ότι ένας φοβικός Αμερικανός πρόεδρος, ιδιαίτερα τώρα δεν πρόκειται να αποτολμήσει οτιδήποτε σε βάρος της Ισλαμικής Δημοκρατίας.
Κατά τα λοιπά αναμένονται εξελίξεις που δεν χωρούν εύκολα στο μυαλό των "αναλυτών". Θα επανέλθουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου