Η τρόικα της Ασίας και τα στρατηγικά αδιέξοδα της υπερδύναμης

Πολλοί ήταν εκείνοι που την χαρακτήρισαν σκωπτικά ως "Ασιατική τρόικα", και όπως όλα δείχνουν, είναι οι ίδιοι που επιμένουν να αντιμετωπίζουν με καπρίτσια τα παράγωγα της ιστορίας, αρνούμενοι τουλάχιστον δημοσίως, να προβούν και σε μια περισσότερο ουσιαστική και εις βάθος ανάλυση των παραμέτρων της...

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Γεννήθηκε στο καυτό περιβάλλον της Συριακής σύγκρουσης, μέσα από μία αλληλουχία παραλογισμών, αλλά και αμφιλεγόμενων επιδιώξεων...

Σφυρηλατήθηκε ωστόσο, στο πλαίσιο μιας ανατρεπτικής και πολυεπίπεδης στρατηγικής διεργασίας, καρπός της οποίας υπήρξε και ο Συριακός εμφύλιος, αλλά κυρίως οι δρομολογημένες ανακατατάξεις, που πιστοποιούν ότι η Μέση Ανατολή, είναι η μήτρα του αναδυόμενου πολυπολικού Νέου Κόσμου, και σημαντικών ισχυρών περιφερειακών παιχτών που διεκδικούν αυξημένο ρόλο στο γεωπολιτικό στερέωμα.

Αφανής προς το παρόν παράμετρος, είναι η δυναμική της που πιθανά να ενεργοποιήσει ένα μη αναμενόμενο ντόμινο ανατροπών, ενσωματώνοντας και άλλες ισχυρές περιφερειακές δυνάμεις (προσωπικά δεν θα απέκλεια ούτε τη Σαουδική Αραβία) οι οποίες έχουν κάθε λόγο να...
σπεύσουν στην διεκδίκηση ενός αυτόνομου η συμπληρωματικού ρόλου στον καινούριο γεωστρατηγικό καμβά, ο οποίος σημειωτέον (και κρατήστε το αυτό) με την συμπρωταγωνιστή συμμετοχή της Κίνας θα είναι και ιδιαίτερα ενεργοβόρος.

Αναφερόμαστε στην στρατηγικού χαρακτήρα συνάντηση μεταξύ της Ρωσίας, της Τουρκίας και του Ιράν, την οποία πολλοί έσπευσαν να απαξιώσουν και απετόλμησαν να προδιαγράψουν το σύντομο τέλος της. Ένα τέλος που τελικά ΔΕΝ ήρθε... Ένα τέλος το οποίο από πουθενά ΔΕΝ προδιαγράφεται... Ένα τέλος το οποίο φαντάζει μόνο με ευσεβή πόθο όλων εκείνων που με μεγάλη απογοήτευση διαπιστώνουν ότι...

• Αυτή η συνεύρεση είναι βιώσιμη. Και ότι...
• Η βιωσιμότητά της κλειδώνει με την ικανότητά της να ιεραρχεί τα πρωτεύοντα, και να καθιστά εύκολους τους συμβιβασμούς σε όλες τις δευτερεύουσες προκλήσεις.

Το συριακό πλέον είναι αποκλειστικά δική τους υπόθεση...

Σύντομα στο χαρτοφυλάκιο των ενδιαφερόντων τους, μοιραία θα ενσωματωθούν και τα τεκταινόμενα στον κόλπο...

Και προφανώς τότε θα είναι η στιγμή που θα μπει πανηγυρικά στο παιχνίδι ο κινεζικός γίγαντας.

Αυτή η "τρόικα", έχοντας επιδείξει εκπληκτική προσαρμοστική ικανότητα, είναι πιθανότατα το πρόπλασμα ενός ευρύτερου γεωστρατηγικού συνασπισμού, και οι Αρτάνες απλώς πιστοποιούν το εύρος των γεωστρατηγικών του στοχεύσεων.

Ας μην απορούν λοιπόν κάποιοι με την αναποφασιστικότητα των Αμερικανών να εμπλακούν στο χωνευτήρι του Περσικού παρά την ρητορική του τσαμπουκά και τις προκλήσεις.

Γνωρίζουν οι πάντες, θερμοκέφαλοι και μη, ότι η απόφαση για εμπλοκή στην κόλαση του Περσικού, πρέπει να έχει ΜΟΝΟΝ σχέδιο νίκης. Διότι σε διαφορετική περίπτωση, θα είναι η γενικευμένη γεωστρατηγική πανωλεθρία που θα περιθωριοποιήσει την υπερδύναμη. Και τότε μοιραία, από την λίστα των περιφερειακών δυνάμεων που θα τροποποιήσουν δραματικά την γεωπολιτική τους συμπεριφορά, είναι πολύ πιθανόν να μην μπορεί κανείς να αποκλείσει ΟΥΤΕ το Ισραήλ.

Αυτό το σχέδιο της νίκης όμως, ο Τραμπ γνωρίζει καλά πως δεν το διαθέτουν οι επιτελείς του, για αυτό και επιδιώκει να σπρώξει την Σ. Αραβία στην κόλαση, ώστε να μην χρεωθεί ο ίδιος το κόστος της αποτυχίας.

Η Ελλάδα, αντί να παραδίδεται άβουλα στο πρόγραμμα υπηρεσιών Φιλιππινέζας, οφείλει να παρακολουθεί τις εξελίξεις με ετοιμότητα πρωταγωνιστικής παρέμβασης ως δύναμη αιφνιδιασμού, φροντίζοντας να μην ξεχνά ότι τα τεκταινόμενα στο Αιγαίο, είναι απολύτως συναρτώμενα από τις ανατροπές που συντελούνται σε ολόκληρη την γεωπολιτική ενότητα της ευρύτερης περιοχής.

Σε κάθε περίπτωση έρχονται εξελίξεις. Η πατρίδα μας για ακόμη μια φορά έχει προσδεθεί στο άρμα εκείνων που θα την σπρώξουν σε συμβιβασμό, απαιτώντας τραγικές υπογραφές και κρίσιμες εθνικές υποχωρήσεις.

Στο επίπεδο της πολιτικής το παιχνίδι είναι οριστικά χαμένο. Θεωρητικά η κοινωνία παραμένει ο αστάθμητος παράγοντας και η ελπίδα μας να ανταποκριθεί στον ιστορικό της ρόλο, παραμένει ζωντανή αν και δραματικά αποδυναμωμένη.

"ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"