Στην πορεία για τον παράλληλο εορτασμό, πρωταρχική μας υποχρέωση είναι να απαριθμήσουμε όσα δεν κάναμε, κατονομάζοντας και όλα εκείνα που μας απέτρεψαν από την υποχρέωση να τα κάνουμε, με αποτέλεσμα να φτάσουμε σήμερα, 200χρόνια μετά, να εορτάζεται η επέτειος ενός υποδειγματικού εθνικού ξεσηκωμού σε ένα περιβάλλον στο οποίο παραμένουν ανεκπλήρωτοι οι κορυφαίοι στόχοι των εξεγερμένων.
Η πρόκληση της «ομάδας Αγγελοπούλου» είναι διαρκής και η απάντηση που απαιτείται να δοθεί, με την Ελληνική κοινωνία πρωταγωνιστή, είναι επιβεβλημένη. Άλλωστε τα πρώτα δείγματα γραφής, αναφορικά με τις προθέσεις της ως άνω ομάδας, υπήρξαν πέραν του δέοντος αποκαλυπτικά, και η σχετική συνέντευξη της κυρίας Αγγελοπούλου, απλώς επιβεβαίωσε ότι δεν είναι δυνατόν να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις...
Η εκφυλιστική, αντι-ιστορική, και εν τέλει προσβλητική όσο και απαράδεκτη προσέγγιση που επιχειρήθηκε σε προσωπικότητες – σύμβολα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, δεν συνιστά μεμονωμένο περιστατικό, αλλά ένα συνολικό σύστημα αντιλήψεων από το οποίο διαπερνάται η εν λόγω επιτροπή που ακούει στο όνομα «Ελλάδα 2021».
Με αυτήν την έννοια, αυτή η επιτροπή, από τα πρώτα της κιόλας βήματα, απέδειξε πως στην συνείδηση του Έλληνα πολίτη, δεν είναι το όχημα που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια αξιοπρεπή διαχείριση της ιστορικής μνήμης, πολύ δε περισσότερο στην ουσιαστική επικαιροποίηση των θεμελιωδών συμπερασμάτων της και στην ανάδειξη της ανάγκης για την μαχητική ενσωμάτωσή τους, σε μια εθνική στρατηγική ικανή να συμβάλει στην δικαίωση των ανεκπλήρωτων στόχων της Ελληνικής Επανάστασης.
Και μπορεί η κυρία Αγγελοπούλου να έσπευσε να δηλώσει, υπό το βάρος της γενικευμένης κατακραυγής, πως η επιτροπή της οποίας ηγείται, δεν έχει ως αρμοδιότητα το ξαναγράψιμο της ιστορίας, ωστόσο η τραγική της επανεμφάνιση υπήρξε αποκαλυπτική, ΤΟΣΟ των πραγματικών προθέσεων της ιδίας, ΟΣΟ και της μεθοδολογίας με την οποία είναι αποφασισμένη να κινηθεί η ομάδα της, στην προσπάθειά της να επιτύχει τον εκτεταμένο αποσυμβολισμό, τον αξιακό εκφυλισμό και την διαγραφή σημαντικών και κρίσιμων ιστορικών παραμέτρων.
Είναι προφανές ότι η κυρία Αγγελοπούλου, με την ανοχή και την συνευθύνη αυτών που την επέλεξαν, αλλά και προσανατολισμένη μονομερώς στις ομολογουμένως καλές επιδόσεις της στα ταρατατζούμ, τα οποία κατά κανόνα στερούνται ουσίας, έχει επίγνωση του ΡΟΛΟΥ που της ανέθεσαν, αλλά δεν έχει επίγνωση του ΜΕΓΕΘΟΥΣ και της ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ αυτού που...
καλείται να διαχειριστεί, ούτε βεβαίως και του σεβασμού με τον οποίο είναι υποχρεωμένη να το περιβάλλει.
καλείται να διαχειριστεί, ούτε βεβαίως και του σεβασμού με τον οποίο είναι υποχρεωμένη να το περιβάλλει.
Έτσι, μετά τις επαναλαμβανόμενες προκλήσεις των μελών της επιτροπής της, αντί να επιλέξει τον δρόμο της παραδειγματικής αποπομπής των πρωταγωνιστών αυτών των αθλιοτήτων, συμβιβάστηκε με ανακοινώσεις που απέδωσαν στο αόρατο χέρι των Νεφελίμ την ανάρτηση απαράδεκτων κειμένων στην επίσημη σελίδα της επιτροπής.
Και αντί μετά ΚΑΙ από αυτό το ολίσθημα να επιλέξει τον δρόμο της αξιοπρεπούς παραίτησης, προτίμησε να επιδοθεί σε διαλέξεις περί Δημοκρατίας και περί μη λογοκρισίας των απόψεων στην πορεία για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση.
Η κυρία Αγγελοπούλου, υποτίθεται ότι δεν αντιλαμβάνεται πως η Δημοκρατία είναι εργαλείο λήψης αποφάσεων και όχι η Κερκόπορτα πολλαπλών ερμηνειών που επιτρέπει στους καλοθελητές να ξαναγράψουν την Ιστορία. Και επίσης υποτίθεται ότι δεν γνωρίζει πως η μη λογοκρισία, δεν αναγορεύει την φλυαρία σε ιερό δικαίωμα όλων αυτών που επιδιώκουν τον αξιακό εκφυλισμό κρίσιμων ιστορικών παραμέτρων, ορόσημων και προσωπικοτήτων.
Για την κυρία Αγγελοπούλου, για την επιτροπή της, αλλά και για τους εκπροσώπους του εκφυλιστικού «φιλελληνισμού» στους οποίους προσέτρεξε, φαίνεται πως η πορεία για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, είναι μια διαδικασία απαξίωσης, αποσυμβολισμών, και προκλητικής απομείωσης της ιστορικής ύλης και της ιστορικής μνήμης, που θα επιχειρηθεί να επισφραγίσει ένα εκτρωματικό, άγευστο, άνευρο και χωρίς εθνική ταυτότητα αποτέλεσμα, μέσα στην βαβούρα των εντυπωσιακών ταρατατζούμ και των φαντασμαγορικών πυροτεχνημάτων και μάλιστα σε μια ιστορική συγκυρία κρίσιμη για την επόμενη μέρα της πατρίδας μας και του Ελληνισμού.
Αυτή όμως δεν μπορεί να είναι η πρόκληση που θα συσπειρώσει και θα εμπνεύσει την Ελληνική κοινωνία.
Και για να γίνουμε ακόμη σαφέστεροι…
Το ανεκτίμητης αξίας συμβολικό φορτίο αυτού του εορτασμού, δεν μπορεί να εκχωρηθεί ως εργαλείο που θα ξεπλύνει τους διαχρονικούς εθνομηδενιστικούς συμπλεγματισμούς γνωστών κύκλων και περιφερόμενων τσαρλατάνων. Η Ελληνική κοινωνία, δεν είναι υποχρεωμένη να ανεχτεί τον βιασμό της ιστορίας της από κανέναν.
Επομένως, η ανάγκη συγκρότησης μιας Επιτροπής για την οργάνωση ενός παράλληλου εορτασμού, είναι ανάγκη πρωτίστως ιστορική και απόλυτα εναρμονισμένη με τα κρίσιμα διακυβεύματα της εποχής μας. Μια ανάγκη που ουσιαστικά ενσωματώνεται στην πανεθνική μας υποχρέωση, μέσα από την οποία θα πρέπει η αυθεντικότητα και η ζωντάνια της ιστορικής μνήμης, να φωτίζει την δράση μας και να προσδίδει περιεχόμενο στους σύγχρονους εθνικούς και πολιτικούς αγώνες του λαού μας.
Από την άποψη αυτή, και για όλους εμάς που στηρίξαμε και πλαισιώνουμε την πρωτοβουλία της κυρίας Μαρίας Δελιβάνη – Νεγρεπόντη, η λογική του παράλληλου εορτασμού, δεν είναι ένα μετα-ολυμπιακό one day show, αλλά μια διαρκής, δυναμική διεργασία, πολιτική, πνευματική και πολιτισμική με πολύ συγκεκριμένες στοχεύσεις που καλό θα είναι να επιδιώξουμε να ενσωματώνονται στην καθημερινότητα των πολιτών. Έτσι…
- Η οργανωμένη επιχείρηση αποσυμβολισμού και εκφυλισμού της ιστορικής μνήμης, θα ενταθεί όσο βαδίζουμε για την επέτειο των 200 χρόνων και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να το επιτρέψουμε. Η ιστορική αλήθεια θα πρέπει να επιβεβαιώσει την διαχρονική της δικαίωση, και κάθε δόλια προσπάθεια θα πρέπει να αποκαλύπτεται και να καταγγέλλεται δημοσίως απ όπου και αν προέρχεται.
- Κανένας συμβιβασμός δεν μπορεί να υπάρξει με εκφυλιστικές αντιλήψεις και ανιστόρητους όσο και επικίνδυνους νεολογισμούς που επιδιώκουν να νομιμοποιήσουν τα πάντα στην συνείδηση των πολιτών.
- Τα κρίσιμα διδάγματα και οι θεμελιώδεις στόχοι της Εθνεγερσίας, δεν επιτρέπεται να αποσυνδέονται από τις τρέχουσες εξελίξεις και από τις σύγχρονες προκλήσεις με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπος ο Ελληνισμός. Οι επιδιώξεις όλων αυτών που θεωρούν ότι τα πέτρινα χρόνια που μεσολάβησαν, θα καταστήσουν ευκολότερη την επιδίωξή τους να ευνουχίσουν την συλλογική κοινωνική συνείδηση, θα πρέπει να διαψευστούν και η Ελληνική κοινωνία θα πρέπει να αποδείξει στην πράξη πως ο σεβασμός στα διδάγματα της Ιστορίας, σημαίνει πριν απ’ όλα ότι μπορούν να αποτελέσουν πολύτιμο και αναντικατάστατο οδηγό στη δράση της μέσα στο περιβάλλον των σύγχρονων προκλήσεων και απειλών με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη η χώρα.
- Η ακαδημαϊκή κοινότητα, είναι απαραίτητο να επαναπροσδιορίσει εν συνόλω την συλλογική εθνική της περπατησιά, στο πλευρό του λαού μας και απέναντι σε όλα όσα επιδιώκουν να αποδομήσουν την εθνική του συνοχή και να ευνουχίσουν την ατζέντα με τις ταυτοτικές του προτεραιότητες.
Στην πορεία για τον παράλληλο εορτασμό, πρωταρχική μας υποχρέωση είναι να απαριθμήσουμε όσα δεν κάναμε, κατονομάζοντας και όλα εκείνα που μας απέτρεψαν από την υποχρέωση να τα κάνουμε, με αποτέλεσμα να φτάσουμε σήμερα, 200χρόνια μετά, να εορτάζεται η επέτειος ενός υποδειγματικού εθνικού ξεσηκωμού σε ένα περιβάλλον στο οποίο παραμένουν ανεκπλήρωτοι οι κορυφαίοι στόχοι των εξεγερμένων, σε μια χώρα πολλαπλά εξαρτημένη, με ένα πολιτικό προσωπικό φοβικό και άτολμο να διαχειριστεί τα αυτονόητα, αλλά και ενδοτικό όσο και δουλοπρεπές στις διαχρονικές απαιτήσεις τρίτων.
- Ομοίως πρωταρχική μας υποχρέωση είναι να κατονομάσουμε σε επίπεδο αντιλήψεων, και όταν αυτό είναι επιβεβλημένο να το αποτολμήσουμε ακόμη και στο επίπεδο των προσώπων, την σύγχρονη 5η φάλαγγα που συνεχίζει να υπάρχει και να δρα διαλυτικά στο μαλακό υπογάστριο της Ελληνικής κοινωνίας, άλλοτε υπονομεύοντας την ενότητά της, άλλοτε ευνουχίζοντας την πολιτική προσδοκία της στις Συμπληγάδες της αυταπάτης, άλλοτε αφυδατώνοντας το περιεχόμενο της μόρφωσης που παρέχεται στα παιδιά μας από το ουσιαστικό περιεχόμενό της, και άλλοτε διαχειριζόμενη με την «σύνεση» του εθνομηδενισμού ή ακόμη και της μειοδοσίας, τις κρίσιμες εθνικές υποθέσεις.
Δεν είναι δυνατόν η χώρα να βρίσκεται μια ανάσα πριν από τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, και οι κορυφαίοι πολιτικοί της ταγοί, με προεξάρχουσα ακόμη και την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να μην αποτολμούν να κατονομάσουν αυτούς (δηλαδή τους Τούρκους) που κλιμακώνουν πλέον και επιχειρησιακά, την επίθεση σε βάρος της χώρας μας και να απαντούν μιλώντας περί διαγραμμάτων γι’ αυτούς (δηλαδή για τους Τούρκους) που τολμούν να λερώσουν ιστορικά σύμβολα όπως η Αγιά Σοφιά, ή άλλοι να συγκαλύπτουν ακόμη και την πειρατική συμπεριφορά της Τουρκίας σε βάρος εθνικών μας εδαφών και εθνικών υδάτων.
- Δεν είναι δυνατόν μια ανάσα πριν από τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, στην Ελληνική Θράκη να αμφισβητείται η εθνική κυριαρχία και το τουρκικό προξενείο να αυθαιρετεί.
- Δεν είναι δυνατόν να πάμε σε εορτασμό για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, και να συνεχίσουμε να ανεχόμαστε τα βιβλία της Ιστορίας που διδάσκονται τα παιδιά μας να έχουν υποστεί πολλαπλό ταυτοτικό εκφυλισμό και το περιεχόμενο της μόρφωσης να έχει υποστεί πολλαπλές διαστροφικές μεταλλάξεις, ώστε να παράγει «υβριδικούς κωδικούς» και όχι υπεύθυνους πολίτες.
Δεν είναι δυνατόν στο παρά ένα του εορτασμού αυτής της επετείου, να παρατηρούμε ως απλοί θεατές αρνούμενοι να λάβουμε τα ενδεδειγμένα μέτρα ακόμη και για την ανάσχεση του ριζοσπαστικού ισλάμ που όλα δείχνουν πως έχει πλέον εισβάλει για τα καλά στην χώρα μας.
Επίλογος…
Για όλους αυτούς τους λόγους, η θετική δυναμική που δείχνει να διαμορφώνεται στο περιβάλλον της πρωτοβουλίας για τον παράλληλο εορτασμό, είναι απαραίτητο να μπολιάσει αμετάκλητα το DNA των πολιτικών διεργασιών, και να δημιουργήσει το πρόπλασμα που διευκολύνει και θα εκφράσει πολιτικά την διαμόρφωση μιας νέας ισχυρής δημοκρατικής και πατριωτικής πλειοψηφίας μέσα στην κοινωνία, αποφασισμένης να στοχεύσει στην πολιτική εξουσία και ικανής να αναλάβει στα χέρια της την τύχη της χώρας.
Οι εξελίξεις την επόμενη περίοδο θα είναι ραγδαίες. Είναι ίσως η τελευταία ευκαιρία που δίνεται και αυτήν την φορά αυτή η ευκαιρία δεν πρέπει να πάει χαμένη. Οι πιστώσεις της Ιστορίας τελείωσαν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου