Το σύνδρομο της Μέδουσας και το παραλήρημα των αμετανόητων τσαρλατάνων

Η αυτοπεποίθηση του επιστήμονα, συμπυκνώνεται σε δυο πράγματα: Στην μεστότητα του λόγου του και στην επάρκεια των επιχειρημάτων που χρησιμοποιεί. Αυτός που διαθέτει αυτά τα δυο πολύτιμα εργαλεία, δεν έχει απολύτως κανέναν λόγο να αναζητήσει καταφύγιο σε μικρότητες και σε ανούσιους ψευτολεονταρισμούς.

του ΒΑΓΓΕΛΗ ΑΛΙΦΕΡΗ

Στον αντίποδα αυτών των εργαλείων, είναι το παραλήρημα στο οποίο καταφεύγουν οι κάθε λογής αρπακολλατζήδες (ανεξαρτήτως ιδιότητος) , και το οποίο είναι σύμφυτο με την απόλυτη ανικανότητά τους να διαχειριστούν πραγματικές προκλήσεις με σοβαρότητα και ευθύνη. Το παραλήρημα είναι ταυτόχρονα και δηλωτικό της ιδιαίτερα κακής σχέσης που έχουν οι ίδιοι με την αυτοκριτική, από τα απόνερα της οποίας τελικά δεν μπορούν να αποστασιοποιηθούν ακόμη και αν έχουν πάρει οριστικό και αμετάκλητο διαζύγιο με τον καθρέφτη. Ότι έχουν πουλάνε. Και από αυτόν τον κανόνα δεν δραπετεύει κανείς. Άλλωστε το σύνδρομο της Μέδουσας, υπάρχει για να αποκαλύπτει κατά βάθος, το πόσο βασανιστικό μαρτύριο είναι η έρμη η αυτογνωσία, για όλους αυτούς τους αξιοθρήνητους που δεν τόλμησαν ούτε μια φορά να κοιτάξουν με θάρρος την μούρη τους στον καθρέφτη.

Μαρτύριο βασανιστικό και αβάστακτο. Κυρίως για τους ανθυπομέτριους. Εκείνους που αγωνιούν να πείσουν ανυποψίαστους και ευκολόπιστους, ότι διαθέτουν ένα δράμι σπουδαιότητας, ενώ ζητιανεύουν εναγωνίως να βρουν ανάμεσα σε όλους αυτούς, ένα κοινό, βολικό και πρόθυμο να τους το αναγνωρίσει. Διότι οι σπουδαίοι, οι πραγματικά σημαντικοί, οι αξιοσέβαστοι επιστήμονες και οι...

έχοντες κάτι να πουν, δεν ζητιανεύουν την αναγνώριση στο ευκαιριακό διαδικτυακό αλισβερίσι. Την διαθέτουν εξ ορισμού αυτήν την αναγνώριση και πορεύονται με αυτήν στην λεωφόρο του επιχειρήματος κατ’ αποκλειστικότητα, και όχι στα λασπωμένα και αδιέξοδα σοκάκια της φτηνής και ανέξοδης Κατινιάς.

Και στην λεωφόρο του επιχειρήματος, υπάρχει αντιπαράθεση ευθύνης. Εκεί δεν υπάρχουν μικρότητες. Δεν υπάρχει ασέλγεια σε νεκρούς. Δεν νοείται παραπλανητική επίκληση απόντων. Δεν υπάρχει χλευασμός της Επιστήμης. Δεν στοιχειοθετείται η σοβαρότητα κανενός μέσα από διαρκείς αυτοαναιρέσεις. Με αυτές επιβεβαιώνεται μονάχα ο καιροσκοπισμός του. Στην λεωφόρο του επιχειρήματος, κανένας σοβαρός πρωταγωνιστής δεν επιχειρεί να κρύψει την προσωπική του ανεπάρκεια πίσω από τα «θέλω» και τον ανικανοποίητο πόθο των πολλών.

Η σοβαρότητα δεν έχει ανάγκη από φτηνούς και χάρτινους φερετζέδες.

Οφείλουμε λοιπόν να είμαστε απόλυτοι. Και είμαστε απόλυτοι. Όλον αυτόν τον καιρό σταθήκαμε απέναντι στον τσαρλατανισμό, ενώ την ίδια στιγμή, αντιμετωπίσαμε με απόλυτο σεβασμό την επιστημονική έρευνα. Μαζί της και με τον ίδιο σεβασμό αντιμετωπίσαμε και τον πραγματικά μαχόμενο (ανώνυμο ή επώνυμο) επιστήμονα. Αυτόν που δίνει καθημερινά την μάχη για την ζωή που είναι μάχη για την ίδια την ανθρωπότητα, και την δίνει με όπλο το πείσμα του και τα γνωστικά του εργαλεία. Τον επιστήμονα που ιδρώνει στο εργαστήριο της επιστημονικής έρευνας. Τον επιστήμονα που χαμογελά ικανοποιημένος όταν καταφέρνει να σώσει τον ασθενή του. Τον επιστήμονα που πολύ συχνά πληρώνει με την ίδια του την ζωή το τίμημα αυτής της υπέροχης προσπάθειας. Τιμούμε τον επιστήμονα που επιμένει κόντρα στο ρεύμα των δήθεν έξυπνων, των δήθεν αντισυστημικών, των δήθεν «επαναστατών», να υποδείξει τον δρόμο της ασφάλειας και της σχετικά ασφαλούς διαχείρισης της καθημερινότητας όλων μας, ακόμη και μέσα από τα όποια επικοινωνιακά του λάθη. Τιμούμε τον επιστήμονα που σέβεται τον εαυτό του ακόμη και με τα λάθη του. Τον επιστήμονα που διακινεί ακόμη και στο διαδίκτυο, γνώση και ευθύνη και δεν περιφέρει απλά το σαρκίο των διαπιστευτηρίων του, ούτε πολύ περισσότερο διακινεί με περίσσευμα απερισκεψίας τις διάφορες δήθεν αποκαλύψεις ανεύθυνων, τσαρλατάνων και περιφερόμενων συνωμοσιολόγων.

Και ναι. Θεωρήσαμε και θα συνεχίσουμε να θεωρούμε τσαρλατανισμό το θράσος εκείνων που θεωρούν πως διαθέτουν το ανάστημα να αποκαλέσουν επίορκο αυτόν τον επιστήμονα, απαξιώνοντας οι ίδιοι συλλήβδην την επιστήμη την οποία υποτίθεται ότι τάχθηκαν να υπηρετούν.

Ναι. Θεωρούμε τσαρλατανισμό το θράσος όλων εκείνων που νομίζουν ότι ο μαχόμενος επιστήμονας κρίνεται για το έργο του, με σαλιαρίσματα στο διαδίκτυο και όχι με την δέουσα σοβαρότητα, στο περιβάλλον της επιστημονικής κοινότητας στην οποία ανήκει και η οποία οφείλει να τον αξιολογεί και τον αξιολογεί καθημερινά.

Ναι θεωρούμε τσαρλατανισμό το τσαλαβούτημα όλων εκείνων που θεωρούν ότι μπορούν να καταπιάνονται με τα πάντα κακοποιώντας και διαστρέφοντας οτιδήποτε δεν υπηρετεί το αρρωστημένο τους αφήγημα. Εκτίθενται, αυτοαναιρούνται, αυτοακυρώνονται, αντιφάσκουν, αλλά παρ’ όλα αυτά επιμένουν ποντάροντας στην ευκολοπιστία του μέσου αναγνώστη.

Ναι θεωρούμε ψεκασμένους και επικίνδυνα αντικοινωνικούς όλους εκείνους που πρωτοστατούν στην αρρωστημένη σεναριολογία επιδιώκοντας λίγα παραπάνω κλίκ από τους επιρρεπείς σε αυτά τα σενάρια.

Όχι. Προφανώς δεν ταυτίζουμε τους πρωτεργάτες αυτών των ανοησιών με τους παρασυρμένους συμπολίτες μας, αλλά και δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε ελαφρυντικά πολύ δε περισσότερο επιστημοσύνη σε παραμυθατζήδες που επιστρατεύουν μαύρους καβαλάρηδες, μασονικές συνωμοσίες, μυστικά σχέδια και άλλες παλαβομάρες στο πλαίσιο μιας κατινίστικης και αρρωστημένης αντίληψης για την πολιτική.

Και φυσικά πρωτοστατήσαμε στην δημιουργία ενός Μετώπου πολιτικού που θα προάγει την πολιτική και θα εμφορείται από σαφείς πολιτικούς στόχους. Και όχι στην δημιουργία ενός τσίρκου γραφικών διπλοψεκασμένων που θα κυνηγά μάγισσες, συνωμοσίες, τα κεφάλια των καβαλάρηδων και ανεμόμυλους στις ρούγες.

Αυτοί που μας κρίνουν που ήταν; Ποια ευθύνη ανέλαβαν; Ποια υποχρέωση διεκπεραίωσαν; Ποια ήταν η πολιτική συμβολή που είχαν όλην αυτή την περίοδο; Ποια πολιτική παρέμβαση απετόλμησαν ακόμη και μετά από τα τελευταία εθνικά στραπάτσα που υπέστη η χώρα; Μάσκες, μάσκες, μάσκες, εμβόλια και πάλι μάσκες. Μόνο αυτά τους απασχόλησαν και ας καίγεται δίπλα μας ο κόσμος.

Όχι κύριοι. Δεν είμαστε εμείς υμνητές του Μητσοτακισμού όπως φτηνά και εξ ίσου καιροσκοπικά ισχυρίζεστε. Τον καιροσκοπισμό σας και την μυθοπλασία σας αποκαλύπτουμε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Όλην αυτή την παράνοια που συντηρείτε, για να βγάλετε τελικά λάδι τον Μητσοτακισμό, καλλιεργώντας στους ευκολόπιστους την εντύπωση πως κάνουν επανάσταση χοροπηδώντας σαν κατσίκια πάνω από μάσκες, κυνηγώντας τσιπάκια και προστατεύοντας με ανοησίες το σπάνιο DNA τους.

Αυτά αποκαλύπτουμε και θα το κάνουμε χωρίς συμβιβασμούς.

Όποιος επιμένει να στέκεται όρθιος απέναντι στην βλακεία, δεν σημαίνει ότι στηρίζει τον Μητσοτακισμό. Κυνηγούμε την βλακεία με όπλο μας την εμπιστοσύνη στην επιστημονική έρευνα και αντιμετωπίζουμε τον Μητσοτακισμό με μοναδικό εργαλείο την σοβαρή πολιτική σκέψη και όχι την πολιτική Κατινιά. Και έτσι θα συνεχίσουμε.

"ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"