Η συστημική πολιτική, ακαδημαϊκή και μιντιακή ελίτ, πιεσμένη από τις εξελίξεις αλλά κυρίως από την δυσκολία που αντιμετωπίζει στην προσπάθειά της να κόψει και να ράψει την πολιτική ατζέντα στα μέτρα που θα ήθελε, επιχειρεί να δώσει όπως – όπως απαντήσεις που να ερμηνεύουν την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη και φυσικά επιμένει να αντιμετωπίζει το φαινόμενο σπασμωδικά και με αδιέξοδα ημίμετρα…
Η κυρίαρχη ερμηνευτική τάση, είναι να εκλαμβάνεται ως αιτία που δημιούργησε και ανατροφοδοτεί το πρόβλημα, η Οικονομική κρίση. Τα ίδια τα γεγονότα όμως αποδεικνύουν ότι αυτή η μέθοδος είναι εξαιρετικά ανεπαρκής, είναι ατελέσφορη και κυρίως είναι μια μέθοδος που αδυνατεί να καταδείξει λύσεις και μέτρα που θα έπρεπε να παρθούν για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος μέσα στην κοινωνία. Γιατί εκεί ακριβώς πρέπει να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα και αυτό φυσικά δεν γίνεται με δικαστικές αποφάσεις και απαγορεύσεις.
Αυτή η μονομέρεια στις προσεγγίσεις, δεν είναι κατά την γνώμη του γράφοντος διόλου τυχαία ως γεγονός. Είναι προϊόν μιας μακράς εκφυλιστικής διεργασίας που συντελέστηκε σε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα εξ αιτίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που κυριάρχησαν με επίκεντρο την Οικονομία και την ταμειακή αποτίμηση των κοινωνικών πολιτικών. Αυτή με την σειρά της τροφοδότησε και μια αντίστοιχη μονομέρεια που δημιούργησε και συντήρησε μια αντίστοιχα αντι-νεοφιλελεύθερη αντιπολίτευση, με αποτέλεσμα όλο το σύστημα να συρθεί σταδιακά σε μια ιδιότυπη πολιτική παραμόρφωση που απολυτοποίησε το ειδικό βάρος της λογιστικής καρτέλας στην πολιτική διακυβέρνηση, υποτιμώντας, απαξιώνοντας και κυρίως στοχοποιώντας ένα πλαίσιο κανόνων, αξιών, ιστορικών ηθών και άλλων καταβολών, τις οποίες οι κοινωνίες ήσαν και παραμένουν στην συντριπτική τους πλειοψηφία, εξαιρετικά απρόθυμες να εγκαταλείψουν.
Κατά την διαδικασία αυτής της αυθαίρετης ανασύνταξης της επικαιροποιημένης υποτίθεται πολιτικής ατζέντας την οποία...
Εκεί η μπάλα αρχίζει πλέον να χάνεται ολοκληρωτικά. Οι συγκεκριμένοι μηχανισμοί στηρίζονται από πανίσχυρα διεθνή λόμπι. Οι υπερεθνικοί θεσμοί (ΟΗΕ κλπ) υιοθετούν και επαναπροωθούν στα κράτη αυτά τα νέας κοπής αιτήματα. Η ψευτοδιανόηση αναλαμβάνει καινούριες εργολαβίες προκειμένου να επαναπροσδιορίζει τα όρια ανάμεσα στο εκσυγχρονιστικό και στο αναχρονιστικό, στο προοδευτικό και στο σκοταδιστικό σε αυτό που αυθαίρετα ενσωματώνει στο «κεκτημένο» του (λαστιχένιου πλέον) Γαλλικού Διαφωτισμού και σε κείνο που το πολεμά, στο ουμανιστικό και στο απάνθρωπο, στον Δικαιωματισμό και στην αυθαιρεσία κοκ…
Οι εθνικές πολιτικές ελίτ, υπό την πίεση μιας νέας Διεθνούς τάξης, στήνουν μια βιομηχανία νομοθετημάτων για τις ταυτότητες, για το τρίτο φύλο, για τις υιοθεσίες, για τους ομοφυλόφιλους, για τα κατοικίδια, για την μετανάστευση, για τους υδρόβιους αετούς και για τα βαπόρια του Ολύμπου, αλλά και για οποιονδήποτε άλλο νεολογισμό ή παραλογισμό μπορεί να βάλει το μυαλό του ανθρώπου. Τα παραδοσιακά πρότυπα και οι αξίες που συντήρησαν τα Έθνη στην ιστορική τους διαδρομή, ρίχνονται στον Καιάδα και στην θέση τους τοποθετούνται τερατουργήματα με τρόπο απαράδεκτο και εκβιαστικό. Η συζήτηση για τα αυτονόητα και για την κανονικότητα εξωβελίζεται και ποινικοποιείται. Οι εκφυλιστικές παρεμβάσεις ακόμη και μέσα στα σχολειά, θεωρούνται δημοκρατική κατάκτηση και επιβάλλονται δια νόμου. Η κριτική γι αυτά τα εκφυλιστικά φαινόμενα τίθεται υπό διωγμό. Υπό διωγμό η πατρίδα... Υπό διωγμό η ιστορία... Υπό διωγμό οι εικόνες... Υπό διωγμό η συζήτηση για το Εθνος και τον Ελληνισμό...
Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον ασκείται η κυρίαρχη πολιτική. Ο νεοφιλελευθερισμός απολυτοποιείται. Η πολιτική αντιπαράθεση κατά βάσην αποϊδεολογικοποιείται. Οι διαχωριστικές γραμμές πρακτικά ξεθωριάζουν και οι όποιες αντιπολιτευτικές συγκρούσεις καταγράφονται περιστασιακά, σπεύδουν να παραχωρήσουν την θέση τους σε έναν ιδιότυπο ανταγωνισμό πλειοδοσίας για το ποιος θα ερωτοτροπήσει περισσότερο με τον εκφυλισμό, ποιος θα διορίσει περισσότερους τρανσέξουαλ σε θέση υψηλής πολιτικής ευθύνης, ποιος θα πρωτοτιμωρήσει τον δάσκαλο που έκανε σωστά την δουλειά του αρνούμενος να γίνει μέρος αυτού του εκφυλιστικού μηχανισμού, ποιος θα εγκρίνει περισσότερες αιτήσεις ασύλου από μη εμπόλεμες περιοχές του πλανήτη κοκ.
Φυσικά σε αυτόν τον βόρβορο των νεολογισμών, δεν κινούνται μόνον οι δικαιωματιστούληδες της γιαλατζή «Αριστεράς» και της Σοσιαλδημοκρατίας. Κινούνται ακόμη και τα κόμματα της πάλαι ποτέ παραδοσιακής Δεξιάς, τα οποία καταθέτουν εδώ καθημερινά τα διαπιστευτήριά τους, απογοητεύοντας κατά χιλιάδες τους παραδοσιακούς τους οπαδούς…
Η δυναμική εμφάνιση λοιπόν της Ακροδεξιάς σε όποια της παραλλαγή, είτε μέσα από σέχτες νοσηρά θρησκόληπτων και περιθωριακών ομάδων που κραδαίνουν αγιαστούρες και προσβάλουν με την στάση τους ιερά σύμβολα και την πίστη των ανθρώπων, είτε μέσα από ξυρισμένα πλην άδεια κρανία αμόρφωτων, αστοιχείωτων και άξεστων σαλταδόρων, τροφοδοτείται και ενισχύεται από την ουσιαστική ανυπαρξία της Δεξιάς.
Από την ανυπαρξία μιας Δεξιάς που ακόμη και όταν ήταν μισαλόδοξη... Ακόμη και όταν επιδιδόταν στον μετεμφυλιακό δωσιλογισμό... Παραδοσιακά κρατούσε τα προσχήματα, σεβόταν και τιμούσε αξίες και ικανοποιούσε με σχετική επάρκεια την πολιτική και εκλογική της βάση. Από την ανυπαρξία μιας Δεξιάς που οφείλει κανείς να την τοποθετεί απέναντι και να την σφυροκοπά αλύπητα για τις πολιτικές της επιλογές, αλλά η ίδια θα φροντίζει να σέβεται τον εαυτό της, τα ήθη, τις αξίες τους αδιαπραγμάτευτους κανόνες και δεν θα κηρύσσει πογκρόμ με στόχο τις ευαισθησίες των πολιτών.
Εάν η κυβερνώσα Δεξιά και μαζί της ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, δεν επαναπροσδιορίσουν την στάση τους απέναντι στα αυτονόητα και δεν σταματήσουν να πλειοδοτούν στην αποδοχή εκφυλιστικών ιδεών και αντιλήψεων που διεμβολίζουν κατευθυνόμενα την καθημερινότητά μας… Εάν δεν οχυρώσουν την χώρα απέναντι σε αυτήν την λαίλαπα των εκφυλιστικών νεολογισμών και του νοσηρού Δικαιωματισμού και δεν αποφασίσουν να αντιπαρατεθούν σοβαρά και κυρίως πολιτικά για τα σοβαρά προβλήματα του τόπου μας και της κοινωνίας… Τότε είναι βέβαιο πως το πρόβλημα της Ακροδεξιάς δεν θα αντιμετωπιστεί και κυρίως δεν θα αντιμετωπιστεί με δικαστικούς αυτοσχεδιασμούς και αυθαιρεσίες… Τμήματα της κοινωνίας θα παραμένουν εκτεθειμένα και ευάλωτα στις αληθοφανείς ανοησίες γυρολόγων, πατριδοκάπηλων και πολιτικάντηδων, γιατί αυτό εκλαμβάνουν ως δική τους ύστατη γραμμή άμυνας απέναντι σε αυτήν την λαίλαπα που στοχοποιεί, πατρίδα, αξίες και αδιαπραγμάτευτα σύμβολα… Και αυτή είναι μια εξέλιξη που στο διηνεκές θα έχει ανυπολόγιστο Εθνικό κόστος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου