Το ξεκαθάρισα και στο άρθρο μου που δημοσιεύεται σήμερα στις «ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ». (Θα το βρείτε ΕΔΩ) Οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι και δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως μια υπόθεση αμιγώς κομματική…
Όταν ο «κυρίαρχος» πολίτης αποφασίζει να δώσει ένα δίφραγκο για να έχει την αυταπάτη ότι θα είναι ένας από αυτούς που θα επιλέξουν τον αρχηγό ενός πολιτικού κόμματος, το οποίο κόμμα ενδέχεται στις εκλογές ακόμη και να μην το ψηφίσει ή να μην το ψήφισε ποτέ, τότε αυτό είναι ένα νοσηρό φαινόμενο και ως τέτοιο θα πρέπει να μας αφορά όλους. Με ένα δίφραγκο δεν αγοράζεις πολιτικό ρόλο. Μπερντέ για να παρελάσουν καραγκιόζηδες στήνεις. Αλλά δυστυχώς στην πατρίδα μας, φαίνεται ότι ακόμη και τα αυτονόητα συνεχίζουν να παραμένουν ζητούμενα για πολλούς κατά τα λοιπά «ενεργούς πρωταγωνιστές».
Από την φαρσοκωμωδία της Κυριακής πάντως, αυτό που ανήκει δικαιωματικά στον ΣΥΡΙΖΑ είναι μονάχα η ντροπή. Διότι δεν μπορώ να εκλάβω ως εικόνα ΜΗ ντροπής, την εικόνα του ολοκαίνουργιου πολιτικού αρχηγού του «Αριστερού» κόμματος στην πατρίδα μας, να πανηγυρίζει την νίκη του αγκαλιά με τον σύζυγό του και το σκυλάκι τους, σε μια χώρα που η καρδιά της αγροτικής της παραγωγής συνεχίζει να μυρίζει θάνατο, βούρκο και αρρώστιες που θερίζουν τους ταλαιπωρημένους κατοίκους της.
Και δυστυχώς, αυτή η εικόνα των ερωτευμένων συζύγων, πλαισιωμένων από πεθερές, συνυφάδες, μπατζανάκια, σκυλίτσες και λοιπούς παρατρεχάμενους, θα είναι η νέα κανονικότητα για τον ΣΥΡΙΖΑ, διότι όλα δείχνουν ότι...
τα πάθη δεν υποτάσσονται στο καθήκον από τον νέο Τσε Γκεβάρα του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος δεν φρόντισε να μάθει ούτε καν το αυτονόητο. Ότι δηλαδή στην Κύπρο υπάρχει δύναμη κατοχής και το παραμάγαζο που έχει στήσει στο νησί είναι ψευδοκράτος και ως τέτοιο αντιμετωπίζεται από ολόκληρο τον πλανήτη. Θα επιμείνει όμως να διαχειρίζεται "επιθετικά" την αξιακή πλατφόρμα που τον ανέδειξε...
Στον ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, το μόνο που μπορεί να θεωρείται καταδικό του γι’ αυτήν την εξέλιξη, είναι μόνο η ντροπή. Ντροπή ΚΑΙ για το γεγονός ότι με μια ψευδεπίγραφη «δημοκρατική» καινοτομία που η αξία της αποτιμήθηκε στο δίφραγκο, δεν δίστασε να καταστήσει την κοινωνία συνένοχη στην δημιουργία μιας από κάθε άποψη απαράδεκτης εικόνας.
Για την κοινωνία μας από την άλλη μεριά, αυτή η εκούσια ενσωμάτωση 150.000 πολιτών σε αυτήν την φαρσοκωμωδία, θεωρείται κατάντια. 150.000 πολίτες δεν είναι λίγοι. Είναι ένας όχλος μέρος του οποίου μπορεί να μην έχει και να μην είχε ούτε στο παρελθόν την οποιαδήποτε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ, και έσπευσε να καταβάλει το δίφραγκο για να κάνει τι ακριβώς;;; Να επιλέξει τον ηγέτη ενός κόμματος και να του δώσει λέει την εντολή να πραγματοποιήσει τις μεγάλες αλλαγές και λοιπά μπλα – μπλα όπως ισχυρίζονται τα περιφερόμενα κομματικά στελέχη;;; Και ποια συμβολή είχε αυτός ο όχλος στην επεξεργασία της λίστας των αλλαγών;;; Ποιος ρώτησε την γνώμη του όταν διοχέτευε στο διαδίκτυο φωτογραφίες από την προσωπική ζωή του Τσε Γκεβάρα, του αγαπημένου του και της σκυλίτσας τους από το εσωτερικό του σπιτιού τους;;;
Σε μια χώρα που το πολιτικό σύστημα αποδεικνύεται εξαιρετικά ευάλωτο και με μηδενικές αντιστάσεις στις εκφυλιστικές Αμερικανιές και την ίδια στιγμή μια σεβαστή μερίδα ενεργών πολιτών, αποδεικνύει πως είναι πρόθυμη να νομιμοποιήσει με την συνενοχή της μια αξιοθρήνητη εκφυλιστική διαδικασία, τότε είναι βέβαιο ότι το μέλλον αυτής της χώρας θα είναι δυσοίωνο.
Όταν το πολιτικό προσωπικό, παρά τις σοβαρές πολιτικές του ανεπάρκειες και τις εγκληματικές πολιτικές που έχει να επιδείξει κατά την διάρκεια του κυβερνητικού του παρελθόντος, καταφέρνει ακόμη να πείθει μια καθ’ όλα υπολογίσιμη μερίδα ενεργών (υποτίθεται) πολιτών, ότι η νομή της εξουσίας παραμένει κυρίαρχο διακύβευμα για το οποίο επιβάλλεται να έχει ρόλο ακόμη και ως όχλος, ενώ η ουσία της πολιτικής που θα εφαρμοστεί μπορεί να παραμένει στο «πάμε και βλέπουμε», αλλά σε αυτό ΔΕΝ δικαιούται να έχει άποψη ως υπεύθυνος πολίτης, τότε υπάρχει σοβαρό ζήτημα. Και μια σχέση ανάμεσα στον πολίτη και στο πολιτικό κόμμα, που είναι εξαιρετικά νοσηρή, εάν δεν διαρραγεί σήμερα τότε αυτό που θα φέρει την επόμενη μέρα θα είναι νέες πολιτικές τερατογενέσεις.
Με την φαρσοκωμωδία της Κυριακής επομένως, δεν θα πρέπει να είμαστε διόλου επιεικείς και καλό θα είναι να αποφασίσουμε επιτέλους να λέμε τα πράγματα με τ όνομά τους. Η εικόνα της πατρίδας μας, υπήρξε η χειρότερη δυνατή. Και μπορεί ορισμένοι να ισχυρίζονται ότι με το αποτέλεσμα αυτών των ιδιότυπων εκλογών, ξεκίνησε μια διαδικασία μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ άρα αυτό είναι κάτι που δεν αφορά την υπόλοιπη κοινωνία, όμως τα πράγματα δεν είναι διόλου απλά.
Πρώτον: Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μετασχηματίζεται για να αρέσει στα μέλη του. Μετασχηματίζεται για να λειτουργήσει ως πολιτικό εργαλείο που θα βάλει πλάτη σε Εθνικούς συμβιβασμούς και για να επιταχύνει τον εκφυλισμό ολόκληρου του πολιτικού συστήματος. Και…
Δεύτερον: Διότι το πραγματικά ανησυχητικό φαινόμενο, είναι το γεγονός ότι η Ελληνική κοινωνία απέδειξε πως είναι εξαιρετικά ευάλωτη απέναντι στην συντονισμένη επίθεση που αποσκοπεί στον αξιακό και πολιτικό της εκφυλισμό και αυτό το γεγονός εάν δεν ανακοπεί, θα έχει ευρύτερες Εθνικές επιπτώσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου