Να ξεκαθαρίσουμε πάντως ότι, είναι άλλο πράγμα η προσπάθεια την οποία οφείλουμε να κάνουμε άπαντες, προκειμένου να κατανοήσουμε τα προβλήματα, τις αιτίες, τα συγκρουσιακά περιβάλλοντα, τις δυναμικές που ανταγωνίζονται σκληρά προκειμένου να καθορίσουν στο επίπεδο της Γεωπολιτικής την φυσιογνωμία της επόμενης μέρας, καθώς και τον χαρακτήρα που προσλαμβάνουν οι πολεμικές επιχειρήσεις που μαίνονται ή που πρόκειται να εκδηλωθούν σε διάφορα σημεία του πλανήτη…
Και είναι εντελώς διαφορετικό ζήτημα, η επιμονή ορισμένων που επιλέγουν να καταφεύγουν αποκλειστικά και μόνο σε συναισθηματικές προσεγγίσεις που, ναι μεν αγγίζουν ανθρώπινες χορδές και ευαισθησίες, αλλά δεν μπορούν να εξασφαλίσουν σοβαρές και αναγκαίες απαντήσεις για όλα όσα διαδραματίζονται στην εγγύς αλλά και στην ευρύτερη γεωπολιτική μας γειτονιά. Ας γίνουμε σαφέστεροι…
Όταν ξεσπά ένας πόλεμος, τα εμπλεκόμενα μέρη έχουν συγκεκριμένες στοχεύσεις και αυτό το οποίο κατά βάσην επιδιώκεται είναι να τροποποιηθεί δια της ισχύος ένα συγκεκριμένο γεωπολιτικό status, κατά τρόπον και σε έκταση που να ικανοποιεί τις ευρύτερες γεωστρατηγικές τους επιδιώξεις. Φυσικά μεταξύ όλων των υπολοίπων τρίτων και ιδίως μεταξύ των απλών καθημερινών ανθρώπων, ουδείς μπορεί να είναι ικανοποιημένος από το αιματοκύλισμα και την καταστροφή.
- Τα ερείπια προσδιορίζουν κατεστραμμένες ζωές ανθρώπων, ανεξάρτητα απ’ την ταυτότητα ή την εθνικότητα αυτών που καταστράφηκαν.
- Τα θύματα, είναι μαχαιριά που ματώνει την ψυχή των συγγενών, ανεξάρτητα από την γλώσσα που μιλούν και την εθνική τους προέλευση. Ενώ…
- Οι εικόνες με τα σκοτωμένα, τα φοβισμένα ή τα σακατεμένα παιδιά, είναι γροθιά στο στομάχι για όλους. Και αυτό το εξαιρετικά βαρύ συναίσθημα, με το οποίο ουδείς λογικός άνθρωπος είναι διατεθειμένος να συμβιβαστεί, δεν συναρτάται ΟΥΤΕ από την εθνική προέλευση του θύματος, ΟΥΤΕ βεβαίως από την ταυτότητα του φονιά…
Όσοι λοιπόν θεωρούν ότι εξασφαλίζουν προστιθέμενη αξία στην ευαισθησία και στην ανθρωπιά τους, αναπαράγοντας τις εικόνες της φρίκης, κάποιες από τις οποίες ορισμένες φορές είναι κατασκευασμένες στο πλαίσιο της πολεμικής προπαγάνδας, θα πρέπει να ξέρουν ότι ΟΥΤΕ οι κοινωνίες κατανοούν αυτό που συμβαίνει γύρω τους, με το να επιδίδονται ΜΟΝΟ σε κλάματα και οδυρμούς και να παραμένουν πλήρως αποστασιοποιημένες από την ιστορική γνώση και την ουσιαστική πληροφορία για τα τεκταινόμενα, ΟΥΤΕ βεβαίως οι πολιτικοστρατιωτικές ελίτ και τα συστημικά κέντρα που λαμβάνουν τις κρίσιμες αποφάσεις, επηρεάζονται - έστω κατ’ ελάχιστον - από το εύρος αυτών των συγκινήσεων.
Επομένως, καλό θα είναι να γνωρίζουν οι εμμένοντες σε αυτήν την στείρα και άγονη αναπαραγωγή των πλασματικών ή και αληθινών εικόνων της φρίκης, ότι...
Και δεν το κάνουμε, όχι επειδή αδιαφορούμε για όλα αυτά, ούτε βεβαίως επειδή τα θεωρούμε υποδεέστερα έναντι των λοιπών αναλύσεων. Δεν το κάνουμε διότι επιμένουμε να σεβόμαστε τα θύματα. ΟΛΑ τα θύματα… ΟΛΑ τα παιδιά που χάθηκαν ή που έχουν στα μάτια τους ζωγραφισμένο τον τρόμο. ΚΑΙ τα παιδιά των Παλαιστινίων… ΚΑΙ τα παιδιά των Ισραηλινών… ΚΑΙ τα παιδιά των Αρμενίων… ΟΛΑ τα θύματα… ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ… Με ΟΛΑ τα γράμματα κεφαλαία…
Γι’ αυτό και επιμένουμε να αναζητούμε ερμηνείες και λύσεις, μακριά από τον οδικό χάρτη της υποκρισίας που αποδείχτηκε εξαιρετικά αναποτελεσματικός στο βάθος του χρόνου.
Είναι εύκολο να μιλάμε για παράδειγμα, για την ανάγκη τήρησης των αποφάσεων του ΟΗΕ μόνο, αλλά αυτό είναι και θα παραμείνει ένας απλός υποκριτικός ισχυρισμός όλων αυτών που τον αναπαράγουν, αν δεν μας πουν ταυτόχρονα ΠΟΙΟΣ… ΠΩΣ… και με ΠΟΙΑ ΜΕΣΑ θα επιληφθεί της εφαρμογής αυτών των αποφάσεων και ποιο θα είναι το κόστος που θα κληθεί να πληρώσει εάν ολιγωρήσει. Οι αποφάσεις δεν υλοποιούνται μόνες τους επειδή απλώς κάποιοι Πόντιοι Πιλάτοι αναζήτησαν μια συμβιβαστική φόρμουλα για να τις διατυπώσουν και μετά αποσύρθηκαν ικανοποιημένοι για την οικογενειακή φωτογραφία τους. Να μας συμπαθάτε όλους εμάς που αντιδρούμε σε αυτήν την γελοιότητα της συλλογικής θεσμικής νουθεσίας, αλλά θεωρούμε ότι αυτός ο προκλητικός τρόπος άσκησης διεθνούς πολιτικής ή παρέμβασης στα διεθνώς διαδραματιζόμενα, «κατασκευάστηκε» για να δημιουργεί Πόντιους Πιλάτους και φυσικά για να συντηρεί και να πολλαπλασιάζει ανοικτές πληγές στον πολύπαθο πλανήτη μας.
Είναι επίσης εύκολο να στοιχιζόμαστε, χωρίς πολλή σκέψη, με το μέρος των αδυνάτων θεωρώντας κατά τεκμήριο ότι κάνουμε το σωστό. Αυτή όμως η τακτική, δεν είναι το φάρμακο δια πάσαν νόσον και φυσικά δεν φωτίζει το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις, ειδικά σε διενέξεις που χρονίζουν, υποτροπιάζουν και ενίοτε διευρύνονται.
Στην χρόνια διένεξη για παράδειγμα μεταξύ της Σερβίας και του Κοσσόβου, το αδύναμο μέρος θεωρητικά είναι το Κόσσοβο. Από που προκύπτει όμως ότι για την συγκεκριμένη διένεξη ευθύνεται κυρίως η κατ’ αποκλειστικότητα η συγκριτικά ισχυρότερη Σερβία;;; Πότε θα μιλήσουμε με ανοικτά χαρτιά, για όλους αυτούς που επιμένουν να εργαλειοποιούν τυχοδιώκτες φορείς του Αλβανικού μεγαλοϊδεατισμού, που επιμένουν να συντηρούν την αποσταθεροποίηση και τις εντάσεις στην ευρύτερη περιοχή;;; Θα τα αγνοήσουμε όλα αυτά και θα ταχθούμε αναφανδόν με την πλευρά του Κοσσόβου επειδή θεωρείται τυπικά ως το «αδύναμο» μέρος στο συγκεκριμένο συγκρουσιακό δίπολο;;;
Στην πολεμική σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, το συγκριτικά αδύναμο μέρος είναι η Ουκρανία. Συμπτωματικά όμως οι περισσότεροι από αυτούς που σπεύδουν σήμερα να υπερασπιστούν τους εγκληματίες της Χαμάς και να τους ταυτίσουν με τον αγώνα των Παλαιστινίων, αναθεματίζοντας για τα πάντα το κακό και ισχυρό Ισραήλ, σε αυτήν την σύγκρουση τάχτηκαν στο πλευρό της ισχυρότερης συγκριτικά, δηλαδή της Ρωσίας και όχι της Ουκρανίας. Γιατί;;;
Επειδή στην Ουκρανία υπάρχουν οι αδίστακτοι νεοναζί που έχουν αλώσει τα κέντρα λήψης των αποφάσεων και δολοφονούσαν ρωσόφωνους στο Ντονμπάς;;; Και δεν είναι το ίδιο αδίστακτοι οι ακραίοι Ισλαμιστές της Χαμάς που ΚΑΙ χαιρετούν ναζιστικά ΚΑΙ νέμονται την πολιτική εξουσία και τα κονδύλια που προορίζονται για να απαλύνουν την καθημερινότητα των Παλαιστινίων ΚΑΙ δολοφονούν αδίστακτα παιδιά Ισραηλινών, ενώ μετατρέπουν σε ανθρώπινες ασπίδες για τα τομάρια τους τα παιδιά των Παλαιστινίων;;; Γιατί λοιπόν αυτή η επιλεκτικότητα;;;
Μα οι Ισραηλινοί σκοτώνουν με την εισβολή στην Γάζα… Σωστά… Για πείτε μας όμως… Οι Ρώσοι τι ακριβώς κάνουν με την εισβολή στην Ουκρανία;;; Καραμέλες στα παιδάκια μοίρασαν και δεν το έχουμε αντιληφθεί;;;
Μα οι Ρώσοι προκλήθηκαν από τα εγκλήματα των ουκρανών ναζί στο Ντονμπάς γι’ αυτό και εισέβαλαν… Μάλιστα… Οι Ρώσοι δηλαδή είχαν το δικαίωμα να «προκληθούν» από την δράση των νεοναζί του Κιέβου… Το Ισραήλ όμως δεν είχε «δικαίωμα» να προκληθεί, ΟΥΤΕ από αυτούς που έπεσαν να το αφανίσουν το 1948… ΟΥΤΕ από τον Αραβικό συνασπισμό που επιχείρησε να το αιφνιδιάσει το 1973… ΟΥΤΕ από τις συμμορίες της Χαμάς που εισέβαλαν ξαφνικά και δολοφόνησαν εφήβους στο Ισραηλινό έδαφος και δεν μοίρασαν καραμέλες. Σωστά;;;
Είναι φανερό ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά με αυτήν την περπατησιά της σκέψης. Είναι φανερό ότι αυτός ο φαύλος κύκλος των αντιφάσεων και των αντικρουόμενων προσεγγίσεων, συνιστά μια υπεραπλουστευτική λογική που μένει προσκολλημένη στον τύπο, παραμένει παγιδευμένη στην επιρροή που ασκεί επάνω της η δύναμη της συνήθειας και χάνει συστηματικά την ουσία.
Σε αυτήν την σύγκρουση κύριοι, ΔΕΝ υπάρχουν Αρσακειάδες και αυτό επιβεβαιώνεται πρωτίστως από την ιστορική της διαδρομή και τις ιδιαίτερες συμπεριφορές των εμπλεκομένων στην πορεία των χρόνων. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να αποδίδονται πάντα τα του Καίσαρος, με σαφήνεια αλλά και με την δέουσα αυστηρότητα. ΚΑΙ στο Ισραήλ… ΚΑΙ στην Παλαιστίνη… ΚΑΙ στα τέρατα των ισλαμιστικών συμμοριών που εργαλειοποιούν το Παλαιστινιακό για να προωθήσουν τις δικές τους ιδιαίτερες επιδιώξεις. Διαφορετικά αποδεικνύουμε ότι επί της ουσίας δεν μας ενδιαφέρει το ίδιο το πρόβλημα, αλλά ασχολούμαστε με αυτό υποκριτικά, από συνήθεια ή απλώς επειδή το έφερε η κουβέντα και οι εξελίξεις στην επικαιρότητα…
Σε αυτήν την σύγκρουση επίσης, θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι το διακύβευμα πλέον είναι συστημικό… Αφορά στην νέα ισορροπία της ισχύος… Η έκβασή της, η πολυπαραμετρική της διάσταση και η ενεργός εμπλοκή ισχυρών συστημικών και περιφερειακών δρώντων, θα επιδράσει καταλυτικά στην διαμόρφωση της νέας δομής του διεθνούς συστήματος… Το Παλαιστινιακό πρόβλημα έχει τροποποιήσει δραματικά την φυσιογνωμία του στον παρόντα χρόνο, ενώ ως ιστορικό πρόβλημα, προσφέρεται για εργαλειοποίηση, σε μια κατ’ εξοχήν διακεκαυμένη περιοχή αυξημένου ενδιαφέροντος. Οι συμμορίες της Χαμάς, ήταν απλώς πρόθυμες να το εργαλειοποιήσουν στο πλαίσιο της βρώμικης γεωπολιτικής εργολαβίας που τους έχει ανατεθεί και αυτό είναι κάτι που ουδείς δικαιούται να το παραβλέψει.
Εάν αυτά δεν τα δούμε… Εάν συνεχίσουμε να αρνούμαστε να κατανοήσουμε πως ο απάνθρωπος κώδικας του σκληρού και αδίστακτου Ισλαμιστή, δεν έχει καμία σχέση με τον καημό των ανθρώπων που δικαιούνται να ζήσουν ειρηνικά σε μια δική τους πατρίδα… Εάν συνεχίσουμε να προσεγγίζουμε το πρόβλημα με αναθέματα και με μια άκριτη όσο και άγονη Παλαιστινιοπληξία… Τότε ΟΥΤΕ το Παλαιστινιακό πρόβλημα προάγουμε τοποθετώντας το στις πραγματικές του διαστάσεις, ΟΥΤΕ συμβάλουμε με το μέτρο των δικών μας δυνάμεων, στο αναγκαίο τέλος του κύκλου του αίματος, τον οποίο ο Ισλαμικός φονταμενταλισμός είναι αποφασισμένος να διευρύνει με όλα τα μέσα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου