Περί θητείας… Πλασματικά Φινλανδικά διλήμματα και σύγχρονες Εθνικές προκλήσεις

γράφει ο Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Για την κυβέρνηση το δίλημμα είναι ξεκάθαρο. Οι επιλογές που έχει στην διάθεσή της, είναι ανάμεσα σε μια «θητεία – αγγαρεία», την οποία δεκαετίες ολόκληρες συντήρησε το πελατειακό κράτος με τις καταστροφικές του πολιτικές και σε μια «θητεία – ευκαιρία», με την οποία επιδιώκει αυτό το κράτος, να πουλήσει φτηνή εκδούλευση στην νέα γενιά, σε μια προσπάθεια να επικαιροποιήσει τον πελατειακό του χαρακτήρα…

Και επειδή στην μπακάλικη λογική των μεταμνημονιακών λογιστάδων, οι νεολογισμοί και κυρίως οι δημοσιονομικοί συμψηφισμοί έχουν την τιμητική τους, είναι φανερό πως η σπουδαία «καινοτομία» την οποία πλασάρουν οι «Σαΐνηδες» της πολιτικής των συμβιβασμών, θα συνδυαστεί με μια «γενναία» αποψίλωση των «μη παραγωγικών» μονάδων της περιφέρειας, που θα θυσιαστούν σαν το παλιάμπελο, στον βωμό των νέων «συμφώνων φιλίας» με τα γειτονόπουλα που μας λατρεύουν, γεγονός που θα καταστήσει την χώρα περισσότερο γυμνή αμυντικά, αλλά και ακόμη πιο ευάλωτη στις βουλιμικές ορέξεις τους…

Στην φαιδρή διαδρομή που επέλεξαν όλοι αυτοί, προκειμένου να φτάσουν από την «θητεία αγγαρεία» στην «θητεία ευκαιρία», δεν σκόνταψαν πουθενά στην...

«προσαρμοσμένη θητεία πολλαπλών διαβαθμίσεων και ρόλων». Σε μια θητεία δηλαδή, που να μπορεί να αγαπηθεί (ως μη αγγαρεία) από τους πάντες, που να μπορεί να εμπνεύσει (ως ουσιαστική ευκαιρία) τους πάντες, που να μπορεί να εξασφαλίσει μιμητές (ως πρότυπη «σχολή» σκέψης, οργάνωσης, προγράμματος και σχεδιασμού) που αναπτύσσεται σε μια χώρα συνειδητά και καθολικά αποφασισμένη να υπερασπιστεί το γεωπολιτικό της κεφάλαιο, τον περιφερειακό της ρόλο και την στρατηγική της επιβίωση έναντι μιας πλειάδας ενεργών απειλών που την περιβάλλουν.

Και φυσικά, ούτε κατά διάνοια πέρασε από το πολυάσχολο μυαλό τους, η ιδέα της ουσιαστικής παραγωγικής αξιοποίησης των εγκαταλελειμμένων (εξ αιτίας των λειτουργικών «αναδιαρθρώσεων») στρατοπέδων, αλλά και της υποχρεωτικής ενασχόλησης για μια τουλάχιστον πενταετία των αξιωματικών που αποστρατεύονται (φυσικά με διπλασιασμό των συντάξιμων αμοιβών τους) στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου, σύγχρονου και κυρίως πρότυπου προγράμματος οργανωμένης παλλαϊκής άμυνας, με την περιοδική συμμετοχή όλων των πολιτών, ανδρών και γυναικών, που θα εκπαιδεύονται εξ ολοκλήρου ή θα επικαιροποιούν τις γνώσεις και την εκπαίδευσή τους, στον χειρισμό νέων όπλων και σε νέες μορφές συγκρούσεων σε αστικά και μη περιβάλλοντα και όλα αυτά, ενταγμένα στον σχεδιασμό ενός νέου Εθνικού Αμυντικού Δόγματος, που θα τοποθετείται με επάρκεια απέναντι στο σύνολο των σύγχρονων κινδύνων και απειλών με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη η χώρα.

Δυστυχώς ή ευτυχώς, είμαστε μια χώρα στην οποία πλεονάζει πλούσιο και ευρύτατου ενδιαφέροντος πρωτογενές υλικό για την διαμόρφωση μιας πρότυπης Ελληνικής σχολής, υποδειγματικής και αξιοπρόσεκτης, αλλά παρ’ όλα τα πολιτικά μας στελέχη αναζητούν επικοινωνιακή διέξοδο στα Φινλανδικά μοντέλα, προκειμένου να ταράξουν για λίγο τα λιμνάζοντα νερά μέχρι να ξανακαθήσουμε σούμπητοι και πάλι στην λάσπη.

"ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"