Εάν τα πράγματα βέβαια πάνε κατ’ ευχήν… Εάν και εφ’ όσον επέλθει τελικά η πολυπόθητη ειρήνευση στην περιοχή, τότε οι συνέπειες τις οποίες θα κληθεί να διαχειριστεί ο μεσαίος και κατώτερος μηχανισμός της Χαμάς, θα είναι πραγματικά τρομακτικές…
Οι νεκροί είναι δεκάδες χιλιάδες… Η Γάζα ερείπια… Εκατοντάδες χιλιάδες είναι οι ξεσπιτωμένοι… Και ο Γολγοθάς όσων απέμειναν ζωντανές σκιές να σέρνονται χωρίς προορισμό και με αβέβαιη ακόμη και την προοπτική της επόμενης μέρας, θα είναι πραγματικά δυσβάστακτος…
Και όλα αυτά, τα οποία υπέμενε ο ντόπιος πληθυσμός, παρασυρμένος από τον θρησκευτικό φανατισμό και το συνειδητά καλλιεργημένο αντισημιτικό μίσος δεκαετιών, συνέβησαν γιατί;;;; Για να επιστρέψουν τελικά τα πράγματα, όχι στο σημείο «μηδέν», αλλά πολύ πριν από αυτό. Σε μια εποχή, ΧΩΡΙΣ καταλύματα… ΧΩΡΙΣ αυτονομία… ΧΩΡΙΣ την στοιχειώδη δυνατότητα βιοπορισμού… ΧΩΡΙΣ καν το κίβδηλο όνειρο που συντηρούσε και ανατροφοδοτούσε το προαιώνιο μίσος όλων αυτών των ανθρώπων… Και με τα περιφερόμενα ζωντανά λείψανα, να χρωστούν πλέον στους πάντες, ακόμη και για τον αέρα που θα συνεχίσουν να αναπνέουν…
Στο «γιατί έπρεπε να φτάσουν τα πράγματα εκεί»…. Η Χαμάς δεν έχει να δώσει απαντήσεις. Προφανώς γι’ αυτό το σκέλος του ερωτήματος, δεν αισθάνθηκε ποτέ την ανάγκη να αναζητήσει αυτές τις απαντήσεις. Το Ισραήλ ροκάνισε όλα της τα...
στηρίγματα. Η Χεζμπολάχ αποδομήθηκε, το Ιράν τσακίστηκε, οι Χούθι διεκδικούν να έρθει η δική τους σειρά για τον αφανισμό. Αυτήν την εξέλιξη η Χαμάς δεν την περίμενε όταν πήρε την απόφαση για την μαζική δολοφονία και την ομηρεία των αμάχων στις 7 του προπερασμένου Οκτωβρίου…
Ωστόσο, πριν βιαστούμε να πανηγυρίσουμε για την συγκεκριμένη εξέλιξη (δηλαδή της βαθμιαίας περιθωριοποίησης της Χαμάς), θα πρέπει να είναι σε όλους μας σαφές, ότι αυτό το περιβάλλον δεν εμπνέει κανέναν απολύτως εφησυχασμό…
Ένα περιβάλλον ασταθές, στο οποίο η Χαμάς δεν θα διαθέτει απαντήσεις στο «γιατί φτάσαμε εδώ», είναι περιβάλλον το οποίο δεν αποδυναμώνει αλλά αντίθετα ενισχύει τον τυχοδιωκτισμό, ευνοεί τις ρεβανσιστικές εμμονές και διευκολύνει την εμφάνιση αρρωστημένων ηγετίσκων, που θα προέλθουν ακόμη και από τα ρετάλια της Χαμάς και θα επιδιώξουν να ανατροφοδοτήσουν τον ριζοσπαστισμό, να επενδύσουν στον θρησκευτικό φανατισμό και να διεκδικήσουν ρόλο στις εξελίξεις τις επόμενης μέρας…
Το κλείσιμο της κάνουλας από τους παραδοσιακούς χρηματοδότες, δημιουργεί βεβαίως αρκετές πρόσθετες δυσκολίες για τις φιλοδοξίες όλων αυτών, αλλά η κλιμάκωση του περιφερειακού ανταγωνισμού και η υπερενίσχυση των αναθεωρητικών επιδιώξεων συγκεκριμένων δρώντων που εμμένουν στον τυχοδιωκτισμό και πυροδοτούν την αποσταθεροποίηση, ενδέχεται να καταστούν απρόβλεπτοι ως παράγοντες με δυνατότητα να επιδράσουν στα τεκταινόμενα της επόμενης μέρας…
Το Ισραήλ υποθέτουμε ότι έχει πλήρη επίγνωση αυτής της δυνητικής πιθανότητας και δεν θα επιτρέψει να οδηγηθούν και πάλι τα πράγματα σε σημείο εκρηκτικό. Η παρουσία βέβαια των «αρπακτικών της ανάπτυξης», δεν θα αφήσει και πολλά περιθώρια να αναβιώσει στην ευρύτερη περιοχή της Γάζας αυτό το καρκίνωμα. Θεωρητικά λοιπόν, η «κόκκινη ζώνη», εντός της οποίας δρουν ήδη οργανωμένοι θύλακοι και της Χαμάς αλλά και του Ισλαμικού Τζιχάντ, είναι πλέον η Δυτική Όχθη…
Είναι λοιπόν φανερό ότι στο νέο μεταπολεμικό περιβάλλον, η προσοχή όλων και ιδιαίτερα του Ισραήλ θα πρέπει να είναι στραμμένη ΚΑΙ στην Δυτική Όχθη… ΚΑΙ στην πλήρως αποσταθεροποιημένη Συρία… ΚΑΙ στο εσωτερικό του Λιβάνου με τις πλείστες όσες διεργασίες να βρίσκονται σε εξέλιξη, αλλά ΚΑΙ στο Ιράν, που μέχρι να επέλθει πολιτική αλλαγή, θα πρέπει να μην επιτραπεί η ανάκτηση της δυνατότητας για οποιαδήποτε σοβαρή παρέμβαση στις περιφερειακές εξελίξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου