Το Ισραήλ αντιμέτωπο με έναν νέο γύρο αδιέξοδων «συμμαχικών» εκβιασμών και πιέσεων…

Ουδείς γνωρίζει πραγματικά πόσοι από τους Ισραηλινούς ομήρους συνεχίζουν να παραμένουν ζωντανοί στα χέρια των τρομοκρατών. Αλλά και ουδείς μπορεί να εγγυηθεί το εύρος του παιχνιδιού το οποίο είναι διατεθειμένοι να παίξουν οι τρομοκράτες και οι λοιποί κρατικοί και ημικρατικοί αβανταδόροι τους, σε αυτό το θέατρο των πολλαπλών γεωπολιτικών επιπέδων…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ωστόσο οι πάντες γνωρίζουν ότι οι περίοδοι της εκεχειρίας, δεν είναι περίοδοι αδρανείς και ουδέτερες διπλωματικά. Είναι περίοδοι κλιμάκωσης των πιέσεων και πιεστικής διαχείρισης των απειλών, προκειμένου να εκβιαστούν λύσεις, οι οποίες κατά κανόνα εξυπηρετούν όλους τους άλλους, πλην ίσως των αμέσως εμπλεκομένων στην συγκρουσιακή αντιπαράθεση…

Παρ’ όλα αυτά, ο Αμερικανικός ειδησεογραφικός ιστότοπος Axios, μεταδίδει ότι το Ισραήλ πρότεινε στην Χαμάς να υπάρξει νέα δίμηνη εκεχειρία με αντάλλαγμα την απελευθέρωση όλων των ομήρων. Δεν γνωρίζουμε εάν η πληροφορία είναι αληθής ή εάν αποτελεί μια εκβιαστικά υπαγορευόμενη τακτική, από τα επιτελεία της ανεκδιήγητης διοίκησης Μπάιντεν. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι το Ισραήλ πιέζεται, τόσο από τους συγγενείς των ομήρων όσο και από το περιβάλλον των συμμάχων του, για να οδηγηθεί σε έναν συμβιβασμό. Σε έναν αδιέξοδο συμβιβασμό, τόσο για το ίδιο όσο και για την ίδια την υπόθεση του «Παλαιστινιακού», που θα ανατροφοδοτηθεί με νέες περιφερειακά αποσταθεροποιητικές παραμέτρους.

Τον ανθρώπινο πόνο των συγγενών, προφανώς τον αντιλαμβανόμαστε και ουδείς από εμάς δικαιούται να τον σχολιάζει. Οι γεωπολιτικές εκκρεμότητες όμως, δεν διευθετούνται με εκβιαστικούς συναισθηματισμούς και γιατροσόφια που...

Μέση Ανατολή - Η ταυτότητα της σύγκρουσης και οι Πόντιοι Πιλάτοι της Διπλωματίας…

Φαίνεται ότι είμαστε σχετικά κοντά στο κρίσιμο σημείο που περιγράψαμε, μετά από το δυναμικό ξέσπασμα της χερσαίας επιχείρησης του Ισραήλ στην λωρίδα της Γάζας. Οι πάντες πλέον πιέζουν με τον τρόπο τους το Ισραήλ, προκειμένου να μπει στο τραπέζι των συζητήσεων η λύση των δύο κρατών…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Πιέζουν διότι πιέζονται πια και οι ίδιοι, από τις εξελίξεις. Πιέζονται, διότι δεκαετίες ολόκληρες δεν έκαναν τίποτε για την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος. Πιέζονται διότι ουσιαστικά δεν διαθέτουν στρατηγική και δεν την διαθέτουν διότι αρνήθηκαν διαχρονικά να σπάσουν αυγά επειδή δεν θέλησαν να κοιτάξουν κατάματα την φυσιογνωμία του συγκεκριμένου προβλήματος και επιμένουν ακόμη και σήμερα, να το αντιμετωπίζουν ως πρόβλημα που σχετίζεται με την διευθέτηση ζητημάτων πολιτικής κυριαρχίας.

Το Ισραήλ, το οποίο εκ των πραγμάτων θα κληθεί να προβεί σε παραχωρήσεις στο εδαφικό, φαίνεται ότι δεν είναι διατεθειμένο να συνηγορήσει σε λύσεις που θα μετατρέψουν τον ζωτικό του χώρο σε ενεργό και απασφαλισμένο ναρκοπέδιο που θα απειλήσει να το καταπιεί, γι’ αυτό και επιδιώκει να πάει σε αυτήν την συζήτηση, έχοντας εξασφαλίσει για λογαριασμό του τετελεσμένα, που θα του επιτρέψουν να επιβάλει μια λύση βιώσιμη, που δεν θα ανακυκλώνει το πρόβλημα και δεν θα ανατροφοδοτεί με εντάσεις και αποσταθεροποίηση την ευρύτερη περιοχή.

Με τις πολεμικές επιχειρήσεις να βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, φαίνεται ότι η Διπλωματία του παρασκηνίου επικεντρώνεται γύρω από τρεις θεμελιώδεις προσεγγίσεις, αποκαλυπτικές σε κάθε περίπτωση για τις ανομολόγητες κατά τα λοιπά επιδιώξεις της κάθε πλευράς.

Α. Οι Αραβικές χώρες, προωθούν ένα σχέδιο λήξης των επιχειρήσεων, με εκεχειρία, με αναγνώριση του Ισραήλ από την Σ.Αραβία και με αραβική χρηματοδότηση για την ανοικοδόμηση της Γάζας. Και αυτό υπό την προϋπόθεση ότι θα...

Το μεταπολεμικό γεωστρατηγικό καλάθι για την Ρωσία δεν θα είναι αμιγές και μονοδιάστατο

Όχι βέβαια… Η διαφαινόμενη νίκη της Ρωσίας επί της Ουκρανίας, όταν προκύψει τελεσίδικα και με οριστικοποιημένες πλέον τις όποιες ανατροπές επί του πεδίου, προφανώς και δεν θα συνιστά λόγο θριαμβολογίας και πανηγυρισμών και φυσικά δεν μπορεί να τροποποιήσει, ούτε κατ’ ελάχιστον, τις εκτιμήσεις που έχουμε διατυπώσει κατά το παρελθόν, αναφορικά με την ουσιαστική αποτίμηση της Ρωσοουκρανικής σύγκρουσης και πιο ιδιαίτερα με το πραγματικό περιεχόμενο που θα καταγραφεί στο δυναμικά μεταβαλλόμενο Ρωσικό γεωστρατηγικό καλάθι…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Πρώτον: Γιατί σε ότι μας αφορά, από την αρχή θεωρήσαμε δεδομένη την στρατιωτική νίκη της Ρωσίας επί της Ουκρανίας (αυτό δα έλειπε… Να μην ήταν και δεδομένη). Αυτό που κάναμε ήταν να μιλήσουμε καθαρά για στρατηγική και όχι για στρατιωτική ήττα στις εκτιμήσεις μας και εμμένουμε σ αυτές…

Δεύτερον: Διότι η στρατιωτική νίκη της Ρωσίας επί της Ουκρανίας, μπορεί μεν να συνδυάζεται με σημαντικές ανατροπές στους σχεδιασμούς της Δυτικής συμμαχίας που δεν ευοδώθηκαν, καθώς και με συγκεκριμένα ωφελήματα αλλά και επιδόσεις που σχετίζονται με τις αντοχές της Ρωσικής Οικονομίας, η οποία τελικά δεν εκάμφη ως ήταν επιδιωκόμενο από τις πολλαπλές Δυτικές κυρώσεις, ωστόσο οι ευρύτερες γεωστρατηγικές ανατροπές που έχουν συντελεστεί, διαμορφώνουν μια καινούρια κατάσταση που σε καμία περίπτωση ΔΕΝ διευρύνει και ΔΕΝ ισχυροποιεί το ρωσικό γεωστρατηγικό κεφάλαιο, σταθμισμένο φυσικά από την σκοπιά μιας Υπερδύναμης. Έτσι…

Α. Ο ηγεμονικός ρόλος που διαδραμάτισε η Ρωσία στον μετασοβιετικό χώρο των κεντρασιατικών Δημοκρατιών, αμφισβητήθηκε σοβαρά έως και αποδομήθηκε πλήρως σε...

Περί θητείας… Πλασματικά Φινλανδικά διλήμματα και σύγχρονες Εθνικές προκλήσεις

γράφει ο Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Για την κυβέρνηση το δίλημμα είναι ξεκάθαρο. Οι επιλογές που έχει στην διάθεσή της, είναι ανάμεσα σε μια «θητεία – αγγαρεία», την οποία δεκαετίες ολόκληρες συντήρησε το πελατειακό κράτος με τις καταστροφικές του πολιτικές και σε μια «θητεία – ευκαιρία», με την οποία επιδιώκει αυτό το κράτος, να πουλήσει φτηνή εκδούλευση στην νέα γενιά, σε μια προσπάθεια να επικαιροποιήσει τον πελατειακό του χαρακτήρα…

Και επειδή στην μπακάλικη λογική των μεταμνημονιακών λογιστάδων, οι νεολογισμοί και κυρίως οι δημοσιονομικοί συμψηφισμοί έχουν την τιμητική τους, είναι φανερό πως η σπουδαία «καινοτομία» την οποία πλασάρουν οι «Σαΐνηδες» της πολιτικής των συμβιβασμών, θα συνδυαστεί με μια «γενναία» αποψίλωση των «μη παραγωγικών» μονάδων της περιφέρειας, που θα θυσιαστούν σαν το παλιάμπελο, στον βωμό των νέων «συμφώνων φιλίας» με τα γειτονόπουλα που μας λατρεύουν, γεγονός που θα καταστήσει την χώρα περισσότερο γυμνή αμυντικά, αλλά και ακόμη πιο ευάλωτη στις βουλιμικές ορέξεις τους…

Στην φαιδρή διαδρομή που επέλεξαν όλοι αυτοί, προκειμένου να φτάσουν από την «θητεία αγγαρεία» στην «θητεία ευκαιρία», δεν σκόνταψαν πουθενά στην...

Κρίσεις 2024 – Μεγάλοι απόντες: Η επάρκεια του Εθνικού Αμυντικού Δόγματος και ο τρόπος αποτίμησης του ηγετικού προφίλ των στελεχών

Λέχθηκαν και γράφτηκαν πολλά με αφορμή τις κρίσεις για την ανάδειξη της νέας στρατιωτικής ηγεσίας και αυτό ήταν μάλλον αναμενόμενο…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Αναμενόμενη ήταν και η κυβερνητική επικοινωνιακή προσπάθεια, μέσα από την οποία επιχειρήθηκε να συνδυαστούν οι κρίσεις, με την πολιτική βούληση για «μεγαλεπίβολες και βαρύγδουπες ανατροπές» που δήθεν έρχονται αλλά που η έλευσή τους ΔΕΝ υποστηρίζεται από τα «συμφραζόμενα» και από τα επισήμως καταγεγραμμένα παρελθόντα.

Με δυο λόγια, οι κρίσεις συνοδεύτηκαν ΚΑΙ αυτήν την φορά, από μπόλικη πολιτική φλυαρία. Υπάρχουν ωστόσο δυο εξαιρετικά κρίσιμες παράμετροι, που ενώ θα έπρεπε να έχουν πρωταγωνιστική θέση στο περιβάλλον των σοβαρών τουλάχιστον προβληματισμών που διατυπώθηκαν, εν τούτοις, η μια από αυτές αποσιωπάται πλήρως και αποσιωπάται συνειδητά, τόσο από τα φόρα των εξειδικευμένων αναλύσεων όσο και από την πολιτικοστρατιωτική ηγεσία στο σύνολό της, ενώ η άλλη ευνουχίζεται συστηματικά, μέσα στις Συμπληγάδες της σκοπιμότητας, αναπαράγοντας αδιέξοδα και διαχρονικές κακοδαιμονίες.

Η κρίσιμη παράμετρος η οποία αποσιωπάται συνειδητά ΚΑΙ από όλους αυτούς που συμβιβάστηκαν με την ιδέα πως η παρουσία τους στα ανώτατα κλιμάκια ευθύνης στην διοίκηση των Ενόπλων Δυνάμεων, είναι απλώς ένα μέρος της επαγγελματικής τους ενασχόλησης και ισοδυναμεί επί της ουσίας με ένα ιδιότυπο προσυνταξιοδοτικό καθεστώς, είναι η παράμετρος που σχετίζεται με την επάρκεια του Εθνικού Αμυντικού Δόγματος, για...

Η δίδυμη ενεργή απειλή και η «επιβεβλημένη» υπεραντίδραση του Ισραήλ στην Γάζα

Μπορούμε να συνεχίσουμε να κατακεραυνώνουμε το Ισραήλ, για τον σκληρό και γεμάτο αποφασιστικότητα δημόσιο λόγο των πολιτικών του στελεχών, αλλά και για την συνέχιση των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην Γάζα, που διεξάγονται με ιδιαίτερη σφοδρότητα…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Μπορούμε επίσης να συνεχίσουμε να έχουμε, αλλά και να διατυπώνουμε την άποψή μας – αν και δεν βιώνουμε το πρόβλημα εμείς, ούτε κατ’ ελάχιστον στις πραγματικές του διαστάσεις – για το τί θα πρέπει να γίνει αύριο το πρωί στην Γάζα, την στιγμή που συνεχίζουμε να παραμένουμε παθητικοί θεατές σε φαινόμενα όπως είναι ο επιθετικός ισλαμικός εποικισμός της πατρίδας μας, οι εκφυλιστικές διεργασίες που συντελούνται στην πολυπολιτισμική καθημερινότητά μας ή η δυναμική κατάρρευση της Ελληνικής κοινωνίας με την ανεξέλεγκτη έξαρση της παιδικής εγκληματικότητας κ.ο.κ, αντιμετωπίζοντας όλα τα παραπάνω, με τρόπο επιπόλαιο και αποσπασματικό, ωσάν να πρόκειται για προβλήματα που «κείνται πολύ μακράν» από την ζώνη των ευαισθησιών και του ενδιαφέροντός μας.

Ωστόσο, καλό θα ήταν να προσπαθήσουμε να δούμε την αλήθεια κατάματα γι’ αυτό που συντελείται εδώ και δεκαετίες, αλλά και σήμερα, στην Μ. Ανατολή και οφείλουμε να το κάνουμε με εργαλείο την ψυχρή λογική που απαιτεί η νηφάλια γεωπολιτική αποτίμηση των πραγματικών δεδομένων και σε κάθε περίπτωση μένοντας μακριά από συναισθηματικές προσεγγίσεις οι οποίες κατά κανόνα ανατροφοδοτούν αδιέξοδα και ανακυκλώνουν εθνικές τραγωδίες. Οι συναισθηματικές προσεγγίσεις άλλωστε, μπορεί να αγγίζουν ανθρώπινες χορδές και να ενεργοποιούν σύνθετες ανθρώπινες ευαισθησίες, αλλά δεν μπορούν να εξασφαλίσουν σοβαρές και αναγκαίες απαντήσεις για...

Η κυβέρνηση των επικύψεων και οι επιλεκτικές ευαισθησίες του πολλαπλά εκτεθειμένου κ. Συρίγου

Οι επικίνδυνες - και προφανώς καθ’ υπόδειξη του Έλληνα πρωθυπουργού - δηλώσεις Συρίγου, επιβεβαιώνουν ότι η κυβέρνηση των επικύψεων, δεν αποτελεί απλώς μια προκλητική γραφικότητα, αλλά έναν μηχανισμό που βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία και λειτουργεί στο παρασκήνιο υπονομεύοντας και ροκανίζοντας σταθερά, κρίσιμες Εθνικές μας προτεραιότητες και αδιαπραγμάτευτα στάνταρντς…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Οι αστείες δικαιολογίες στις οποίες κατέφυγε ο κ. Συρίγος στην προσπάθειά του να υποβαθμίσει το γεγονός μετά τις αντιδράσεις, αλλά και το ταραγμένο του ύφος το οποίο δεν κατέστη δυνατόν να το θέσει υπό έλεγχο κατά την διάρκεια της συνέντευξής του στο militaire, επιβεβαιώνουν ότι τα πράγματα με αυτήν την κυβέρνηση είναι εξαιρετικά σοβαρά και ότι τα μηνύματα που εκπέμπει ο κ. Συρίγος, ζέχνουν από παντού, γεγονός που δημιουργεί πρόσθετες δυσκολίες στην φαιδρή επικοινωνιακή διαχείριση στην οποία καταφεύγει, στο πλαίσιο της απέλπιδας προσπάθειάς του να τηρήσει ορισμένα στοιχειώδη προσχήματα και ισορροπίες.

Σε κάθε περίπτωση… Αυτό που πρωτίστως επιβεβαιώνεται, είναι ότι η μυστική Διπλωματία η οποία έχει ενσωματωθεί κατά τρόπον ανεπίτρεπτο στην προσωπική πρωθυπουργική τακτική, έχει πάψει πλέον οριστικά να αποτελεί εποικοδομητικό εργαλείο παράλληλης και απολύτως οργανωμένης στήριξης των Εθνικών θέσεων και εξελίσσεται σταδιακά, σε ένα επικίνδυνο περιβάλλον σταθερής διολίσθησης στον ενδοτισμό και στην μειοδοσία. Τα ζητήματα που φαίνεται να μοχλεύονται είναι εξαιρετικά λεπτά και...