Και πριν αρχίσουν οι γνωστές ανοησίες των απερίσκεπτων, οι οποίοι το μόνο που ξέρουν να κάνουν καλά είναι να αποδίδουν χαρακτηρισμούς, να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα απλά βασικά πραγματάκια:
Πρώτον: Όχι… Δεν είμαστε πολεμοχαρείς. Θεωρούμε όμως ότι ένας από του λόγους που ανακυκλώνεται και βαίνει σταθερά επιδεινούμενο το πολεμικό περιβάλλον στην ευρύτερη περιοχή, είναι η ανοχή που επιδεικνύεται και η οποία διαιωνίζει το φαύλο και επικίνδυνο καθεστώς των μουλάδων. Εάν δεν ξεμπλέξουμε οριστικά και αμετάκλητα με αυτόν τον καρκίνο, τότε δεν συντηρούμε την Ειρήνη όπως αυταπατώμεθα. Αυτό που καταφέρνουμε είναι να μπαίνουμε σε φάση αναμονής για έναν εξαιρετικά καταστροφικό πόλεμο με πραγματικά απρόβλεπτες προεκτάσεις. Όποιος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό, θέλει να ζει το δικό του παραμύθι…
Δεύτερον: Το Ισραήλ απέδειξε ότι μπορεί να έχει εξαιρετικά καλή πληροφόρηση για όλα όσα συμβαίνουν στα άδυτα του σαθρού και τρύπιου καθεστώτος του Ιράν. Γνώριζε τα πάντα και όχι μονάχα που κοιμούνται τα στελέχη του καθεστώτος για να τα ξεκάνει στον ύπνο τους. Το σημαντικότερο όλων, είναι το γεγονός ότι γνώριζε πως...
- Τι να τον κάνουν τον χρόνο;;; Να προετοιμάσουν τις 10 με 20 πυρηνικές κεφαλές που είχαν στα σκαριά, για να καταστήσουν έτσι ανεξέλεγκτες τις δυνατότητες του καθεστώτος. Επομένως, κάποιος έπρεπε να δράσει τώρα. Την πρωτοβουλία της δράσης την ανέλαβε το Ισραήλ. Και πολύ καλά έκανε. Σε ότι μας αφορά, δεν διατηρούμε απολύτως καμιά επιφύλαξη επ’ αυτού…
Τρίτον: Η δράση που ανέλαβε, ήταν απολύτως στοχευμένη. Εγκαταστάσεις, υποδομές και πρόσωπα πολιτικά και στρατιωτικά εμπλεκόμενα με την πολεμική μηχανή και το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.
- Του τσάκισαν την δυνατότητα; Ναι το κατάφεραν…
Άνοιξαν οι πύλες της κολάσεως, όπως θέλει να αναπαράγει το μάρκετινγκ της ειδησεογραφίας; Όχι… Διότι οι εκπρόσωποι του καθεστώτος, όσο πιο αδύναμοι αισθάνονται τόσο περισσότερο φωνασκούν. Αυτό που άνοιξε λοιπόν, είναι οι πύλες του πιλαφάδικου που προετοιμάστηκε να δεχτεί νέους πελάτες…
Υπάρχει δυνατότητα να είναι ισχυρή η απάντηση του Ιράν;;; Θεωρητικά ναι. Διότι ακόμη διαθέτουν απόθεμα βαλιστικών πυραύλων. Αλλά αυτή η ισχυρή απάντηση ΔΕΝ θα απειλήσει σοβαρά ένα Ισραήλ προετοιμασμένο να την δεχτεί και να την αντιμετωπίσει.
Τέταρτον: Η αντίστροφη μέτρηση για το καθεστώς των μουλάδων επιταχύνεται. Αυτό είναι κάτι που προφανώς τους καθιστά επικίνδυνους, αλλά ανοίγει τον δρόμο προκειμένου να ξεπεραστούν ταχύτατα οι βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις και να μπουν οι βάσεις για μια νέα ισορροπία ισχύος στην ευρύτερη περιοχή. Είναι λοιπόν φανερό ότι το προληπτικό πλήγμα του Ισραήλ και το ίδιο το Ισραήλ ως σοβαρός περιφερειακός γεωπολιτικός δρων, αναγορεύονται σε καταλύτη που επιδρά καθοριστικά στην διαδικασία της ανακατανομής της ισχύος.
Πέμπτον: Οι Ισραηλινοί πολίτες, μόνο περήφανοι μπορούν να αισθάνονται για τα επιτεύγματα της χώρας τους. Η ισχύς της, αντιστρόφως ανάλογη του μικρού της μεγέθους, η αυτοπεποίθηση και κυρίως η αποφασιστικότητα των ηγετών της (πέρα και ανεξάρτητα από το εάν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος με τις επιλογές τους) αναδεικνύει αυτήν την μικρή χώρα, σε σοβαρό περιφερειακό πυλώνα ισχύος, που άντεξε την πίεση, αξιοποίησε στοχευμένα την διεθνή βοήθεια και στήριξη που έχει αποδεχτεί και βεβαίως αναμένεται να βγει από την περιπέτεια στην οποία έχει περιπέσει μετά την μαζική δολοφονική επίθεση των τρομοκρατών της Χαμάς, εξαιρετικά ενισχυμένη, σε ένα περιβάλλον αναβαθμισμένο γεωπολιτικά, διατηρώντας έναν ρόλο πρωταγωνιστικό στο πλαίσιο μιας νέας πολυδιάστατης στρατηγικής συμμαχίας.
Έκτον: Κανέναν μέτρο σύγκρισης δεν μπορεί να υπάρξει με την κατάντια της δικής μας της χώρας, στην οποία ευδοκιμούν φοβικές, αναποφάσιστες και δουλοπρεπείς ηγεσίες, οι οποίες φροντίζουν να συντηρούν μια αντίστοιχη κουλτούρα στην Ελληνική κοινωνία, για να τις ανέχεται και να τις αναπαράγει. Καμία απολύτως σύγκριση. Μόνο απογοήτευση και ντροπή για μια χώρα που δεν τολμά να ασκήσει με αξιοπρέπεια τα αυτονόητα δικαιώματά της.
Το Ισραήλ απέδειξε και αποδεικνύει καθημερινά ότι το μικρό αποτύπωμά του στον χάρτη, ΔΕΝ λειτούργησε ποτέ ως πρόσχημα για να συντηρεί και να αναπαράγει την φοβικότητα. Υπήρξε πάντα μια διαρκής πρόκληση για τους ίδιους τους πολίτες του αλλά και ένας σοβαρός περιφερειακός δρων στον οποίο αξίζει τον κόπο να επενδύεις.
Έβδομον: Η επόμενη μέρα, για την κυβέρνηση της χώρας μας τουλάχιστον, θα πρέπει να θεωρείται από σήμερα κιόλας ως «ημέρα στρατηγικών ευκαιριών» που θα πρέπει να αξιοποιηθούν και να μεγιστοποιηθούν τα οφέλη τους. Η Ελληνική κυβέρνηση ΔΕΝ θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της επόμενης μέρας παραλυτικά και αμήχανα, εγκλωβισμένη στην μιζέρια των φερέφωνων του αντισημιτισμού που ξεσπαθώνουν ήδη αναπαράγοντας τα γνωστά εμμονικά αναθέματα που δεν οδηγούν πουθενά.
Η Τουρκία σιωπά αναζητώντας διέξοδο από την δική της αμηχανία. Ας βρεθούμε για μια φορά στην ιστορία αυτής της χώρας, ένα βήμα μπροστά από τις εξελίξεις…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου