Ο πόλεμος στην Μ. Ανατολή έπρεπε να τελειώσει, αλλά ας μην γελιόμαστε κύριοι. Οι πόλεμοι ΔΕΝ τελειώνουν επειδή κάποιο από τα εμπλεκόμενα ή το σύνολο των εμπολέμων μερών, λυγίζουν από το δέος που αισθάνονται μπροστά στην ανθρωπιστική καταστροφή που έχουν προκαλέσει... Οι πόλεμοι τελειώνουν...
- Είτε με την συντριβή του ηττημένου...
- Είτε με την συνθηκολόγηση του αδυνάτου που έχει επίγνωση της επερχόμενης συντριβής και συνετά σκεπτόμενος επιχειρεί να την αποφύγει...
- Είτε με κάποια καταλυτική διπλωματική παρέμβαση, που για να υπάρξει και κυρίως για να ευοδωθεί, θα πρέπει να έχουν δημιουργηθεί κρίσιμες προϋποθέσεις που να την καταστήσουν αναγκαία και πάνω απ' όλα ανυπέρβλητη.
Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις, η διπλωματική παρέμβαση ή δεν θα υπάρξει ή ακόμη και αν εκδηλωθεί, θα καταστεί άγονη και εν τέλει θα ναυαγήσει.
Η παρέμβαση Τραμπ για τον τερματισμό της σύγκρουσης στην Ουκρανία, δεν ευοδώθηκε, επειδή...
Οι Ρώσοι, επενδύουν στην προσδοκία περαιτέρω διεύρυνσης των ευνοϊκών για αυτούς αποτελεσμάτων επί του πεδίου και κατά συνέπεια δεν είναι διατεθειμένοι να συμβιβαστούν με τα ισχύοντα.
Η παρέμβαση Τραμπ για τον τερματισμό της σύγκρουσης στην Μ. Ανατολή, ευοδώθηκε, όχι γιατί περιθωριοποιήθηκε με κάποιον μαγικό τρόπο η "πολεμοχαρής" αντίληψη δημοσιογράφων και αναλυτών στην Δύση. Αυτοί ούτε ξεκίνησαν, ούτε συντήρησαν τον πόλεμο στην Μ. Ανατολή...
Η διπλωματική πρωτοβουλία Τραμπ ευοδώθηκε, διότι το Ισραήλ προηγουμένως αποδεκάτισε την Χεζμπολάχ... Τσάκισε το Ιράν... Εξαέρωσε τα ηγετικά και μεσαία στελέχη της Χαμάς... Και κυρίως έβαλε πλώρη για την κατάληψη ολόκληρης της Γάζας. Επικουρική βέβαια στήριξη στην ευόδωση της διπλωματικής παρέμβασης, προσέφερε και η απόφαση του Ισραήλ να χτυπήσει το Κατάρ...
Επίσης, η εκεχειρία στην Μ. Ανατολή, υπήρξε αποτέλεσμα της αυστηρά ρεαλιστικής αποτίμησης των δεδομένων από την Χαμάς... Η Χαμάς ούτε μια στιγμή δεν διαχειρίστηκε μιζέρια ή ανθρωπισμό με βάση τα δυτικά πρότυπα. Δεν το χει... Η Χαμάς συνειδητοποίησε ότι η ήττα της είναι μη αναστρέψιμη. Ότι η λαίλαπα του Ισραήλ, αγγίζει πλέον και τους εναπομείναντες επιτελείς της... Και συνθηκολόγησε μόνον όταν της επιβεβαίωσαν και οι αβανταδόροι της, για τους δικούς τους λόγους, ότι άλλη διέξοδος γι’ αυτήν, δεν υπάρχει... Η ηγεσία της Χαμάς, δεν νοιάστηκε για τους "Παλαιστίνιους"... Για το τομάρι της νοιάστηκε και για την διασφάλιση μιας κρίσιμης μάζας μαχητών εφεδρείας για τις εξελίξεις της επόμενης μέρας...
Όποιος λοιπόν έχει αμφιβολία για την καταλυτική επίδραση της τελευταίας εξέλιξης με την αποφασιστική έφοδο των IDF με στόχο την κατάληψη της Γάζας, (στην συνάρτησή της με όλα τα προηγούμενα καθοριστικά χτυπήματα που έχουν συντελεστεί) στον τερματισμό αυτής της σύγκρουσης με εργαλείο την διπλωματία, θα πρέπει να μπει στον κόπο να εξηγήσει στον εαυτό του αλλά και σε μας, για ποιο λόγο όλες οι προηγούμενες προσπάθειες απέτυχαν... Για ποιο λόγο δεν αποτόλμησε αντίστοιχη πρωτοβουλία νωρίτερα ο Τραμπ, μετά από το φιάσκο της Αλάσκας...
Μην έχετε καμία αμφιβολία κύριοι. Όσο η Χαμάς αισθάνονταν ότι έχει έστω και τα ελάχιστα περιθώρια να συνεχίσει, καμία διπλωματική πρωτοβουλία δεν επρόκειτο να ευοδωθεί, γι’αυτόν τον λόγο και δεν ανελήφθη.
Όταν το αναδεικνύεις αυτό σκορπίζονται τις αυταπάτες που συντηρούνται, δεν σημαίνει ότι είσαι λιγότερο ευαίσθητος από όσους το προσπερνούν αβασάνιστα. Σημαίνει απλώς ότι έχεις επίγνωση του αυτονόητου και δεν το προσπερνάς καταφεύγοντας σε ευχολόγια και εικασίες που αποδεδειγμένα δεν οδηγούν πουθενά.
Δεν ευθύνονται λοιπόν για την ανυπαρξία προγενέστερης ειρηνευτικής διεξόδου, οι όποιες "αντιισλαμικές" φωνές υπάρχουν στην Δύση. Ούτε οι "ανάλγητοι" αναλυτές, ακόμη και οι πλέον "ακραίοι" στις προσεγγίσεις τους. Ουδείς από τους εμπλεκομένους τους ρώτησε άλλωστε, για το τι θα κάνει την επόμενη μέρα. Για την ανυπαρξία προγενέστερης ειρηνευτικής διεξόδου...
Ευθύνεται η ίδια η φυσιογνωμία της Χαμάς. Ευθύνεται η ίδια η φύση του ισλαμικού ζηλωτισμού, που δεν επέτρεπε στην Χαμάς κανέναν απολύτως συμβιβασμό, ανεξάρτητα από την ταυτότητα του διαμεσολαβούντος.
Άλλωστε το μαζικό έγκλημα της 7ης Οκτωβρίου, δεν συντελέστηκε, με δεδομένη στο παρασκήνιο την πρόθεση των τρομοκρατών να συμβιβαστούν, μόλις το κοντέρ θα κατέγραφε αναλογικότητα στην απάντηση. Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει άλλωστε ότι το Ισραήλ τους κάλεσε κατ’ επανάληψη να παραδώσουν τους ομήρους και να τελειώσουν όλα. Τι έκανε η Χαμάς; Απλώς το αγνόησε...
Το τρομοκρατικό δολοφονικό χτύπημα λοιπόν το τόλμησαν, όντες αποφασισμένοι να το πάνε μέχρι τέλους, ποντάροντας στην ισχυρή περιφερειακή στήριξη που θεωρούσαν ότι θα είχαν. Απλώς, το σενάριο αυτό δεν τους βγήκε.
Ας μην αθωώσουμε λοιπόν τα τέρατα, για να φορτώσουμε την ευθύνη στους αμυνόμενους. Ή τουλάχιστον πριν το κάνουμε, ας σκεφτούμε πως θα θέλαμε να αντιδράσει η δική μας η χώρα εάν είχε δεχτεί παρόμοιο χτύπημα. Γεραπετρίτικα ή Κολοκοτρωναίικα. Και οι δύο επιλογές πάντως, είναι πάντα στο τραπέζι.
Αυτό που έχει σημασία να θυμόμαστε, είναι ότι την πόρτα στην διπλωματία, την ανοίγει ΜΟΝΟΝ ένα αποφασιστικό χτύπημα που φέρνει τον ηττημένο με την πλάτη στον τοίχο. Με λόγια απλά, την πόρτα στην ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ, την ανοίγει ΜΟΝΟΝ η ΙΣΧΥΣ. Τίποτε άλλο...
Ας μην ξιφουλκούμε λοιπόν απέναντι σε όσους ήθελαν την συντριβή της Χαμάς. Η μη συντριβή, είναι η ασφαλέστερη μέθοδος που εγγυάται την επαναφορά της με δυσμενέστερους όρους στο μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου